Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak na Coelho to całkiem znośna, jestem pod wrażeniem

Jak na Coelho to całkiem znośna, jestem pod wrażeniem

Książka na bibliotecznej półce była oznaczona jako fantastyka. Pomyślałam sobie - spoko, brzmi jak srogie grzyby, wezmę. Miałam wysokie oczekiwania, finalnie zostały zawiedzione. To nie była słaba książka, po prostu czytając czułam przeogromny niedosyt i nawet zakończenie jej nie uratowało. Myślałam sobie - no tak, wszędzie się przedstawia ten ideał rodzica/matki i jak powinno wyglądać wychowanie dziecka i jak bardzo błędy mogą wpłynąć na problemy w dorosłym życiu, ale problem z tym ideałem jest taki, że on nie ma szans się spełniać, tj. on istnieje głównie po to żeby coś sprzedać a jakby rzeczywiście tak miał świat działać, to chyba nikt nie miałby szansy samodzielnie wychować własnego dziecka do końca, bo się po prostu nie da. Więc pod tym względem książka mi się podobała, ale poza tym kompletnie do mnie nie trafiła.

Książka na bibliotecznej półce była oznaczona jako fantastyka. Pomyślałam sobie - spoko, brzmi jak srogie grzyby, wezmę. Miałam wysokie oczekiwania, finalnie zostały zawiedzione. To nie była słaba książka, po prostu czytając czułam przeogromny niedosyt i nawet zakończenie jej nie uratowało. Myślałam sobie - no tak, wszędzie się przedstawia ten ideał rodzica/matki i jak...

Znowu mam problem, bo książka napisana tak, że chce się doczytać do końca, ale np. przez to że Dąb jest taki overpowered a Suren w sumie totalnie odwrotnie i sprawia wrażenie nijakiej to enjoyment jest mniejszy niż przy okrutnym księciu (i tak przeczytam kiedyś 2 część jak już będzie po polsku)

Znowu mam problem, bo książka napisana tak, że chce się doczytać do końca, ale np. przez to że Dąb jest taki overpowered a Suren w sumie totalnie odwrotnie i sprawia wrażenie nijakiej to enjoyment jest mniejszy niż przy okrutnym księciu (i tak przeczytam kiedyś 2 część jak już będzie po polsku)