Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W tej książce dziala wszystko poza dwiema rzeczami - warstwa sensacyjna i zakończenie. Na pewno mamy tu do czynienia z porządnym warsztatem, zwłaszcza w porównaniu z innymi thrillerami. Wątki obyczajowe bardzo sensownie poprowadzone, pomimo opierania się o klisze. Polubiłam się z 2/3 ksiazki, ma fajny, spójny klimat, ale gdy zaczęła się "akcja", to niestety wszystko wzięło w łeb- im dalej, tym gorzej. Rozwiązanie nasunęło się właściwie samo, bardzo wcześnie, ale nie przeszkadzało to w odbiorze do czasu ww. galopu, zwieńczonego fatalnym (zbyt cukierkowym) zakończeniem.

W tej książce dziala wszystko poza dwiema rzeczami - warstwa sensacyjna i zakończenie. Na pewno mamy tu do czynienia z porządnym warsztatem, zwłaszcza w porównaniu z innymi thrillerami. Wątki obyczajowe bardzo sensownie poprowadzone, pomimo opierania się o klisze. Polubiłam się z 2/3 ksiaz...

Rozwiń

Zwiń

Czyta się przyjemnie, ale nie wzbogaca - a przecież to w założeniu reportaż.

Czyta się przyjemnie, ale nie wzbogaca - a przecież to w założeniu reportaż.

Raczej "Moja ukochana to ja", bo niewiele tu zapowiadanej ukochanej, i niewiele - niestety samej relacji. Jest to zbiór felietonów o wszystkim i o niczym. Pierwsza część "Teczka" to nic innego jak "Nakarmić kamień", tylko w dużo słabszym wydaniu. Druga, właściwa "Moja ukochana i ja" w żaden sposób nie daje tego, co obiecuje (sam tytuł, opis z okładki itd.). Mamy tu za to przemyślenia (ani znaczące ani odkrywcze) o: zbliżającej się katastrofie ekologiczne, topografii XVI-wiecznego miasta, PRL, zmianach w prawie - poplątanie wikipedii z kalendarium zakupu kanap i apodyktycznych stanowisk - co słuszne, a co nie. "Kamczatki" już nawet nie zaczynałam. Wszystkie poruszone tu tematy zaledwie liźnięte. Autorka jest elokwentna i erudycyjna, ale dla mnie to za mało gdy brak esencji.

Raczej "Moja ukochana to ja", bo niewiele tu zapowiadanej ukochanej, i niewiele - niestety samej relacji. Jest to zbiór felietonów o wszystkim i o niczym. Pierwsza część "Teczka" to nic innego jak "Nakarmić kamień", tylko w dużo słabszym wydaniu. Druga, właści...

Rozwiń

Zwiń

Ciekawe podejście do utartych konwencji. Znajdziemy tu dużo kliszy, czesc z nich jest jednak zmyślnie przemodelowana, inne całkiem zręcznie poprowadzone, niektóre trzeba po prostu przełknąć. Chociaż na początku myślałam, że porzucę lekturę, to potem zrozumialam pewne zabiegi, inne - z mniejszym lub większym trudem- zaakceptowałam. Mysle, że całkiem uczciwie opisana została kwestia resocjalizacji po wyjściu. Umówmy się, thriller to nie literatura piękna. Jako taki- szczególnie na tle innych szeroko chwalonych- wypada naprawdę dobrze.

Ciekawe podejście do utartych konwencji. Znajdziemy tu dużo kliszy, czesc z nich jest jednak zmyślnie przemodelowana, inne całkiem zręcznie poprowadzone, niektóre trzeba po prostu przełknąć. Chociaż na początku myślałam, że porzucę lekturę, to potem zrozumialam pewne zabiegi, inne - z mnie...

Rozwiń

Zwiń

Taka chałtura. Niedbała w interesujących kwestiach, przeładowana w nijakich. Początek intryguje, lecz trwa to tylko chwilę. Bohaterowie dobrani bardzo wygodnie, zadaniowo, co jest niestety mocno odczuwalne, przez co sprawiają wrażenie narzędzi autorki w celu wywołania konkretnych emocji lub skorzystania z wygodnych skrótów fabularnych. Cała historie, nawet w obecnym założeniu, można było przedstawić w angażujący sposób, jednak w książce ciągle umykają emocje - coś co ma poruszać, nie porusza, nudzi co ma ekscytowac, pobudzać, męczy i... znowu nudzi. Decyzje bohaterów są często niezrozumiałe i nielogiczne (no, zwłaszcza jednej). W tekście brakło konsekwencji i tak nie mamy tutaj ani studum konkretnych przypadków ani pozycji przekrojowej. Wszystko czytalałam juz gdzieś indziej a uczucia jakie mi towarzyszyły, to była tęsknota doznań za książkami, w których podobne motywy były dużo lepiej poprowadzone (już nawet nie zamierzam porównywać do "Opowieści podręcznej" czy "W drodze", bo to zupełnie inna liga).

Poniżej trochę spoilerowo:


II cześć książki- serio matka opowiadałaby 12letniemu dziecku o tym jak eksperymentowała seksualnie zanim poznała tatę?

Taka chałtura. Niedbała w interesujących kwestiach, przeładowana w nijakich. Początek intryguje, lecz trwa to tylko chwilę. Bohaterowie dobrani bardzo wygodnie, zadaniowo, co jest niestety mocno odczuwalne, przez co sprawiają wrażenie narzędzi autorki w celu wywołania konkretnych emocji lu...

Rozwiń

Zwiń

Niespieszne tempo, plastyczny świat, brak naiwnych zwrotów akcji i bolesnych motywów stricte young adult. Mnie ta forma narracji bardzo przypadła do gustu, lubię szczegół, lubię po prostu pobyć w miejscu, poprzebywac z bohaterami. Same wątki fantastyczne nie przytłaczają (chociaż inspiracje Tolkienem akurat najsłabsze moim zdaniem), raczej są wiarygodne. Jest to klasyka z całym bagażem wad i zalet właściwych takiej lekturze. Na pewno będę kontynuować. Mile zaskoczenie.

Niespieszne tempo, plastyczny świat, brak naiwnych zwrotów akcji i bolesnych motywów stricte young adult. Mnie ta forma narracji bardzo przypadła do gustu, lubię szczegół, lubię po prostu pobyć w miejscu, poprzebywac z bohaterami. Same wątki fantastyczne nie przytłaczają (chociaż inspirac...

Rozwiń

Zwiń

Lektura tej książki zmusiła mnie do zastanowienia się czego szukam w literaturze. To nie pierwszy raz, kiedy mam poczucie, że nastoletnia ja mogłaby być zachwycona jakąś pozycja, jednak ja współczesna - już zupełnie nie. Po zrewidowaniu jw. nie wystawię oceny. To już nie jest ksiazka dla mnie.

Lektura tej książki zmusiła mnie do zastanowienia się czego szukam w literaturze. To nie pierwszy raz, kiedy mam poczucie, że nastoletnia ja mogłaby być zachwycona jakąś pozycja, jednak ja współczesna - już zupełnie nie. Po zrewidowaniu jw. nie wystawię oceny. To już nie jest ksiazka dla ...

Rozwiń

Zwiń