Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ależ to była zabawa!

Jonathan Carroll w doskonałej formie. Minęło ponad 20 lat od ostatniego czytania "Śpiąc w płomieniu" i zdążyłem zapomnieć jak cudowna to powieść.

Autor daje tu wyraz swej miłości do Wiednia. Książka przepełniona jest magią i cudownością. Ciekawe co powiedzieliby bracia Grimm na twórcze podejścia Pana Jonathana do ich bajek? Mnie w każdym razie bardzo się to spodobało. Zakończenie petarda.

Nie zmieniłbym tu nic. Prawie nic. Gdyby książka była dłuższa, zabawy byłoby o wiele więcej.

Cieszę się, że pomimo upływających lat wciąż potrafię się bawić i wciąż zachwyca mnie cudowna magia wczesnej twórczości Carrolla.

Zdecydowanie polecam.

Ależ to była zabawa!

Jonathan Carroll w doskonałej formie. Minęło ponad 20 lat od ostatniego czytania "Śpiąc w płomieniu" i zdążyłem zapomnieć jak cudowna to powieść.

Autor daje tu wyraz swej miłości do Wiednia. Książka przepełniona jest magią i cudownością. Ciekawe co powiedzieliby bracia Grimm na twórcze podejścia Pana Jonathana do ich bajek? Mnie w każdym razie bardzo...

Kontynuuję przypominanie sobie wczesnej (genialnej) twórczości Jonathana Carolla.

"Kości księżyca" po wielu latach, wciąż zachwycają. Początek to petarda. Nie ma w tym jednak nic dziwnego, wszak wiadomo, że autor jest mistrzem pierwszego zdania.

Książka choć króciutka to bardzo treściwa. Fabuła biegnie dwutorowo. Wątek realny, obyczajowy doskonały. Świetnie wypada też część magiczna z jej senną krainą. Oba wątki dobrze się uzupełniają a pod koniec splatają się wprost idealnie.

"Kości księżyca" nie byłyby tak wspaniałą powieścią gdyby napisał ją ktoś inny. Pomysł na fabułę to jedno ale Jonathan Carroll ma tak niepowtarzalny, subtelny i przejmujący styl, że wznosi literaturę na poziom nieosiągalny dla większości.

Mogę tylko powiedzieć, że zżera mnie zazdrość. Chciałbym potrafić tak pisać.

Zdecydowanie polecam :)

Kontynuuję przypominanie sobie wczesnej (genialnej) twórczości Jonathana Carolla.

"Kości księżyca" po wielu latach, wciąż zachwycają. Początek to petarda. Nie ma w tym jednak nic dziwnego, wszak wiadomo, że autor jest mistrzem pierwszego zdania.

Książka choć króciutka to bardzo treściwa. Fabuła biegnie dwutorowo. Wątek realny, obyczajowy doskonały. Świetnie wypada też...

Kolejne czytanie po latach i wciąż zachwyt. Pomimo tego, że znałem fabułę i o zaskoczeniu nie mogło już być mowy, znów zostałem urzeczony. Powtórzę więc tylko słowa mojej poprzedniej opinii:

"Mija już wiele lat odkąd po raz pierwszy przeczytałem "Krainę Chichów". Wrażenie było oszałamiające. I do dziś nie przemija. Książka magiczna. Świetnie napisana, plastyczna.Jest jak tajemnicze przejście do innego świata. Czyż literatura nie ma w sobie mocy tworzenia? Jeśli jeszcze ktoś z Was nie trafił do Krainy Chichów, zachęcam do tego gorąco. "

Ocena może być tylko jedna 10/10. Powieść idealna :)

Kolejne czytanie po latach i wciąż zachwyt. Pomimo tego, że znałem fabułę i o zaskoczeniu nie mogło już być mowy, znów zostałem urzeczony. Powtórzę więc tylko słowa mojej poprzedniej opinii:

"Mija już wiele lat odkąd po raz pierwszy przeczytałem "Krainę Chichów". Wrażenie było oszałamiające. I do dziś nie przemija. Książka magiczna. Świetnie napisana, plastyczna.Jest jak...