Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pisząc obiektywnie, to „Reputacja Niegrzecznej Dziewczyny” to najgorsza książka jaką przeczytałam od Elle Kennedy (chyba, że wliczamy każde jej wcielenie - wtedy jej najgorszą książka zostaje „Papierowa księżniczka”).

Począwszy od fabuły, która w pewnym momencie zaczyna tracić sens. Mój główny zarzut dotyczy tego, że kreowanie głównej bohaterki na tytułową „niegrzeczną dziewczynę” jest strasznie nienaturalne i kompletnie tego nie kupiłam. Sam związek tworzony przez Genevieve i Evana to chodząca czerwona flaga.

Pisząc subiektywnie - uwielbiam wszystko co wyjdzie spod pióra Elle Kennedy i mimo wielu wad, nadal bawiłam się świetnie przy jej książce. Może i główni bohaterowie są dla siebie toksyczni i ich zachowanie również, ale to równocześnie idealna wakacyjna lektura! ☀️

Pisząc obiektywnie, to „Reputacja Niegrzecznej Dziewczyny” to najgorsza książka jaką przeczytałam od Elle Kennedy (chyba, że wliczamy każde jej wcielenie - wtedy jej najgorszą książka zostaje „Papierowa księżniczka”).

Począwszy od fabuły, która w pewnym momencie zaczyna tracić sens. Mój g...

Rozwiń

Zwiń

„Untangle Me. Prawda o Yarrow” Ludki Skrzydlewskiej to powrót do grupy znajomych, którą poznaliśmy w „Unbreak Me”. Tym razem fabuła skupia się na historii Arizony i Devona.

Mimo wszystko polecam poznać najpierw tom pierwszy nim sięgnie się po „Untangle Me”. Sama seria to tzw. połączone jednotomówki, jednak pewne wydarzenia z części pierwszej są kontynuowane w części drugiej.

Przyznam, że po FENOMENALNYM „Unbreak Me” miałam pewne oczekiwania. I niestety, Devon nie skradł mojego serca tak jak Fox. Cała historia została poprowadzona w poprawny sposób, jednak nie posiadała tego czegoś co by mnie zachwyciło. Szkoda, ale uważam że każda seria musi mieć jakiś gorszy tom i w „Prawdzie o Yarrow” będzie to właśnie „Untangle Me”.

— w skrócie —
• fake dating / udawane randkowanie 💖
• studenckie życie
• sportowcy / futboliści 🏈
• grupa przyjaciół

„Untangle Me. Prawda o Yarrow” Ludki Skrzydlewskiej to powrót do grupy znajomych, którą poznaliśmy w „Unbreak Me”. Tym razem fabuła skupia się na historii Arizony i Devona.

Mimo wszystko polecam poznać najpierw tom pierwszy nim sięgnie się po „Untangle Me”. Sama seria to tzw. połączone je...

Rozwiń

Zwiń

O książce autora słyszałam dość sporo i to dobrego, więc informacja, że ktoś taki jest wydawany w Polsce to była wiadomość dnia!

I o ile dość mocno zaangażowałam się w fabułę, bo chciałam poznać rozwiązanie zagadki sprzed lat to z drugiej strony poczułam się trochę rozczarowana nadmiarem randomowych wydarzeń i postaci w książce. Rozumiem, że część z tych zdarzeń miała mnie wyprowadzić w przysłowiowe pole, żeby odciągnąć uwagę od podejrzanego (spoiler: i tak wydedukowałam kim jest sprawca), ale ich losowość zadziałała prędzej na szkodę w fabule. Żałuję również, że nie otrzymałam rozwiązania każdego wątku.

Książkę oceniłam na 3⭐️, co oznacza że była w porządku. Mimo, że cała fabuła wypadła obiecująco i byłam w nią zaangażowana, to niedopowiedzenia i celowe wprowadzenie elementów niepotrzebnych obniżyły moją radość z czytania.

Jednak przygody policjantów z polskiej stolicy zbr0dni bywają bardziej sensowne.

O książce autora słyszałam dość sporo i to dobrego, więc informacja, że ktoś taki jest wydawany w Polsce to była wiadomość dnia!

I o ile dość mocno zaangażowałam się w fabułę, bo chciałam poznać rozwiązanie zagadki sprzed lat to z drugiej strony poczułam się trochę rozczarowana nadmiarem ...

Rozwiń

Zwiń

"Każdym Skrawkiem Duszy" sama poznałam jako "Full Measures", w chwili gdy namiętnie czytałam każdy możliwy romans z wątkiem militarnym, uczelnianym i hokejem. W tym czasie zakochałam się w "Układzie" czy "Zaczekaj na mnie" a "Każdym skrawkiem duszy" (wtedy też znane pod innym tytułem) stanowiło dopełnienie wielkiej trójki moich ulubionych historii miłosnych.

Debiutancka powieść Yarros liczy już swoje lata i nosi cechy książek wydanych w tamtym okresie (2014). Fabuła nie jest skomplikowana czy też nacechowała przesadnym erotyzmem. Jest za to bogata w przepiękne cytaty o miłości i utracie oraz posiada Josha Walkera. Czyli chodzący ideał, który swoje wady chowa w szafie, a dla swojej wybranki może być czymkolwiek ona zechce. Powiedziałbym również, że sama książka jest dość nierówna, a zachowanie głównej bohaterki może odrzucać. Ember (bo o niej mowa) raz będzie płakać, drugi raz walczyć o rodzinę, za trzecim razem odrzuci Josha, a następnie znów do niego wróci. Sama interpretuję to jako etapy żałoby głównej bohaterki i nigdy nie było to dla mnie wadą.

To także powieść o strachu przed dzwonkiem do drzwi (czy też trzykrotnym stuknięciem). Już w pierwszym rozdziale jesteśmy świadkiem tragedii rodziny Howard, która dowiaduje się że ich ojciec, mąż a również żołnierz już nigdy nie wróci do domu. To też pierwszy moment, gdzie uroniłam łzę. Następne rozdziały opisują nam jak (pozornie) solidne zbudowany świat Ember i jej rodziny powoli się rozsypuje, a dziewczyna próbuje ostatkiem sił utrzymać jego ruiny. Sam aspekt żałoby śledzimy oczami Ember, jednak każdy członek rodziny zachowuje się w obliczu straty kompletnie inaczej.

Są takie książki, które darzę ogromną miłością jak i sentymentem.
Taką powieścią jest właśnie "Każdym skrawkiem duszy".
To historia, która skleja i łamie serca.
To lektura, która kochasz każdą cząstką duszy.
To tytuł, który odczuwasz wszystkimi zmysłami.
I w sumie bardzo mi miło, że mogłam stać się częścią tego wznowienia.

"Każdym Skrawkiem Duszy" sama poznałam jako "Full Measures", w chwili gdy namiętnie czytałam każdy możliwy romans z wątkiem militarnym, uczelnianym i hokejem. W tym czasie zakochałam się w "Układzie" czy "Zaczekaj na mnie" a "Każdym skrawkiem du...

Rozwiń

Zwiń

„Bezsilna” Lauren Roberts to książka, która inspiruje się (aż za bardzo) znanymi i lubianymi powieściami dla młodzieży. Dla niektórych może być to zaletą, dla mnie było to zdecydowana wadą. Zwłaszcza, że nie wszystkie pomysły miały przysłowiowe ręce i nogi. Przykład? Turniej, który został zainspirowany „Igrzyskami Śmierci”, ale do dziś nie mam pojęcia po co został zorganizowany.

Główni bohaterowie prowadzą sztuczne dialogi, przy których wielokrotnie czułam zażenowanie. Lub jak to ujęli inni recenzenci (pozwolę sobie użyć tych słów, bo w 100% oddają vibe tych rozmów) - dialogi były pisane pod dźwięki na Tiktoka. Przyznaje, jeden dialog mnie kupił. Jednak cała reszta była wpleciona w bardzo nienaturalny sposób do fabuły.

Książkę oceniłam na 2.5⭐️. Nie polubiłam ani bohaterów ani fabuły. Dla mnie to przegadany miks najpopularniejszych książek fantastycznych dla młodzieży (Igrzyska Śmierci, Czerwona Królowa czy Szklany Tron), z dialogami które w nadmiarze wywołują ciarki żenady.

„Bezsilna” Lauren Roberts to książka, która inspiruje się (aż za bardzo) znanymi i lubianymi powieściami dla młodzieży. Dla niektórych może być to zaletą, dla mnie było to zdecydowana wadą. Zwłaszcza, że nie wszystkie pomysły miały przysłowiowe ręce i nogi. Przykład? Turniej, który został ...

Rozwiń

Zwiń

"Wilcze Ślady" od Ludki Skrzydlewskiej to miała być ta książka od której nie będę mogła się oderwać! Czekałam na nią bardzo długo, zwłaszcza że uwielbiam "Unbreak Me" (Fox 🫶🏻), a jej cykl o Czarownicach z Inverness do dziś miło wspominam.

Jednak niestety jej romantasy z wilkołakami i czarownicami nie przypadło mi do gustu. Generalnie pomysł na fabułę nie był zły. Nie trafiło do mnie bardziej zachowanie głównego bohatera, który kreowany był na samca alfa z instynktem terytorialnym w stosunku do swojej kobiety. Kobieta jest oczywiście jego fałszywą narzeczoną a zarazem czarownicą - Neve Cavendish. Możliwe że ja miałam złe założenia, ale dla mnie instynkt wilka i sam zamysł bycia dla siebie partnerami na całe życie opiera się dopasowaniu dusz, a potem całej reszty. Tutaj to zostało sprowadzone do cielesności. I to aż źle się czytało, bo to co mnie interesowało najbardziej - wilkołaki, czarownice i cała ta otoczka została sprowadzona na dalszy plan. Szkoda.

Słyszałam, że drugi tom "W Mrokach Luizjany" jest najlepszy (skupia się on już na innych bohaterach). Jednak po "Wilczych Śladach" wolę odpocząć od fantastycznych wątków i skupić się na innych seriach autorki.

"Wilcze Ślady" od Ludki Skrzydlewskiej to miała być ta książka od której nie będę mogła się oderwać! Czekałam na nią bardzo długo, zwłaszcza że uwielbiam "Unbreak Me" (Fox 🫶🏻), a jej cykl o Czarownicach z Inverness do dziś miło wspominam.

Jednak niestety jej romantasy ...

Rozwiń

Zwiń

Pierwszą książką RuNyx wydaną po polsku była "Gothicana" — mroczny i zakazany romans z klimatem dark academia. Po latach oczekiwań i wylanych łez (W KOŃCU) pojawił się tom pierwszy serii "Dark Verse". Nie ukrywam - czekałam na tę chwilę. Zwłaszcza że mój ulubiony zagraniczny człowiek od książek (Ayman 🫶🏻) dał tej książce 5⭐️.

"Predator" tym razem zabiera nas w świat mafijnych rodzin, przemocy i wrogów. Książka zawiera ostrzeżenia co do treści, ale mimo wszystko miałam pewne obawy po ostatniej porażce z "King of Corium", gdzie tematyka przekroczyła moje granice. "Predator" jednak nie okazał się rozczarowaniem.

Książkę oceniłam na 7⭐️, co oznacza że bardzo mi się spodobała - klimatem, fabuła jak i samym romansem. Swoim klimatem przypominała mi trochę "Carter Reed". Zresztą zarówno Tijan jak i RuNyx to jedne z nielicznych osób autorskich, które potrafią tworzyć gęsto zabudowaną fabułę, która ma ręce i nogi a równocześnie wciąga czytelnika w świat przedstawiony. Z niecierpliwością oczekuję na kontynuację.

Pierwszą książką RuNyx wydaną po polsku była "Gothicana" — mroczny i zakazany romans z klimatem dark academia. Po latach oczekiwań i wylanych łez (W KOŃCU) pojawił się tom pierwszy serii "Dark Verse". Nie ukrywam - czekałam na tę chwilę. Zwłaszcza że mój ulubiony zagran...

Rozwiń

Zwiń

"Pamiętnik Księżniczki. Księżniczka w blasku reflektorów" Meg Cabot znowu otwiera przed nami swoje strony i ukazuje myśli oraz pragnienia nastoletniej następczyni tronu Genewii.

Mia Thermopolis jest nadal rozbrajająco szczera a jej zapiski doskonale poprawiają humor 🫶🏻. Tom drugi kontynuuje jej rozmyślania na temat bycia księżniczką (spoiler: bywa ciężko) czy szukania chłopaka. Dowiadujemy się również jak poradzi sobie z pewnymi zmianami w jej poukładanym życiu. Albo może niepoukładanym? Życie księżniczki nie jest łatwe.

Książkę oceniłam na 7⭐️. Uwielbiam zabawne historię, a Mia jest genialna narratorką. Przeczytałam tom drugi podczas podróży pociągiem i nie mogłam się oderwać. Z każdym rozdziałem czułam, jakbym przenosiła się powoli do moich nastoletnich lat.
I warto jeszcze wspomnieć o przepięknym wydaniu w twardej oprawie jak i wnętrzu, które naśladuje pamiętnik.

"Pamiętnik Księżniczki. Księżniczka w blasku reflektorów" Meg Cabot znowu otwiera przed nami swoje strony i ukazuje myśli oraz pragnienia nastoletniej następczyni tronu Genewii.

Mia Thermopolis jest nadal rozbrajająco szczera a jej zapiski doskonale poprawiają humor 🫶🏻. Tom dru...

Rozwiń

Zwiń

"Asystentka Złoczyńcy" Hannah Nicole Maehrer to debiutancka powieść, promowana jako coś idealnego dla fanów "The Office" oraz "Once upon a time" ("Dawno, dawno temu"). Umówmy się - jako ogromna fanka Michaela Scotta nie mogłam przegapić czegoś takiego! 💼⚔️

Książkę oceniłam na 7⭐️, co oznacza że bardzo mi się spodobała. Niewątpliwie największą zasługa tej oceny było moje nastawienie - nie oczekiwałam po książce epickiej fantastyki, gdzie główną rolę gra złoczyńca. Nastawiłam się na zabawny romans w bajkowej scenerii i to otrzymałam 💜. Zły i Evie rozbrajali mnie scenami z ich udziałem. Zresztą tak samo jak Kingsley - zaczarowana żaba, która komunikuje się za pomocą tabliczek i pozostałe postacie. Gdy tylko otwierałam książkę to nie potrafiłam się od niej oderwać.

Z niecierpliwością wyczekuję kontynuacji, JA MUSZĘ WIEDZIEĆ CO DALEJ.

"Asystentka Złoczyńcy" Hannah Nicole Maehrer to debiutancka powieść, promowana jako coś idealnego dla fanów "The Office" oraz "Once upon a time" ("Dawno, dawno temu"). Umówmy się - jako ogromna fanka Michaela Scotta nie mogłam przegapić czegoś takieg...

Rozwiń

Zwiń

Ostatnio dość sporo pojawiło się u mnie rozczarowań, ale debiutancka powieść Kate Dramis trochę przełamała tę złą passę.

"Klątwa świętych" to angażująca powieść fantasy, która niewątpliwe czerpie inspiracje od innych, bardziej znanych historii. Co ją wyróżnia to fakt, że Kate Dramis nie ukrywa, że twórczość Aveyard czy Bardugo była dla niej źródłem inspiracji. Wymienia je (i jeszcze parę innych autorek) w podziękowaniach.

Może dlatego "Klątwa Świętych" utrzymana jest w klimacie starszych powieści fantasy dla młodzieży. Will, główny bohater (który udaje zarozumiałego aroganta 👀) ma wszystkie najlepsze cechy męskich postaci z nurtu "book boyfriends" z moich nastoletnich lat. Aya (główna bohaterka) swoją sytuacją życiową trochę przypomina Aline Starkov - stąd porównania do "Cień i Kość", ale charakter ma już całkiem inny.

Mam nadzieję, że doczekam się kontynuacji w polskiej wersji językowej (zagraniczni czytelnicy dostaną ją już w czerwcu), a Aya i Will znów pokażą co potrafią ⚔️.

Ostatnio dość sporo pojawiło się u mnie rozczarowań, ale debiutancka powieść Kate Dramis trochę przełamała tę złą passę.

"Klątwa świętych" to angażująca powieść fantasy, która niewątpliwe czerpie inspiracje od innych, bardziej znanych historii. Co ją wyróżnia to fakt, że Kate Dr...

Rozwiń

Zwiń