Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wciągająca książka z intrygującą fabułą. Dobrze mi się ją czytało, styl autorki na plus. Świetne zakończenie, było kilka zwrotów akcji. Niestety wpadłam na pewien spoiler (jeszcze przed lekturą w oczy rzucił mi się tytuł ostatniego rozdziału i pierwsze zdanie, więc domyśliłam się kim może być sprawca), mój błąd. Na plus okładka. Głównej bohaterki nie byłam w stanie obdarzyć sympatią. Bardzo mi przypomina Martę Wolską, kluczową postać z serii książek Wyleczeni autorstwa Alicji Horn. Niemalże identyczne charaktery, wiele je łączy. W swojej biblioteczce mam jeszcze dwie książki tej autorki i zamierzam w niedalekiej przyszłości się za nie zabrać, w planach mam też zakup jej najnowszej pozycji. "Zamknięte drzwi" oceniam 9/10.

Wciągająca książka z intrygującą fabułą. Dobrze mi się ją czytało, styl autorki na plus. Świetne zakończenie, było kilka zwrotów akcji. Niestety wpadłam na pewien spoiler (jeszcze przed lekturą w oczy rzucił mi się tytuł ostatniego rozdziału i pierwsze zdanie, więc domyśliłam się kim może ...

Rozwiń

Zwiń

Przerażająca historia o piekle zgotowanym przez ojca (ten potwór nie zasługuje na to miano!) swojej córce i pozostałym dzieciom/wnukom. W głowie się nie mieści poziom okrucieństwa i zdeprawowania Josefa Fritzla, bestia w ludzkiej skórze. Jeśli chodzi o książkę to w miarę szybko się ją czytało, autor chronologicznie przedstawił poszczególne wydarzenia, próbował wyjaśnić jakie motywy kierowały tytułowym zwyrodnialcem. Niestety dopatrzyłam się wielu błędów (literówek oraz merytorycznych dotyczących np. dat), co mocno raziło w oczy. Osoby odpowiedzialne za korektę źle wykonały swoją pracę. Momentami czułam się zmęczona i przytłoczona, nie tylko samą tematyką , ale i stylem autora. Ode mnie 7/10.

Przerażająca historia o piekle zgotowanym przez ojca (ten potwór nie zasługuje na to miano!) swojej córce i pozostałym dzieciom/wnukom. W głowie się nie mieści poziom okrucieństwa i zdeprawowania Josefa Fritzla, bestia w ludzkiej skórze. Jeśli chodzi o książkę to w miarę szybko się ją czyt...

Rozwiń

Zwiń

Najsłabsza część serii. Czuję niedosyt po skończonej lekturze. Liczyłam na większe emocje. Jakoś nie wciągnęła mnie główna intryga i wątek koro. Na minus za mało akcji w szpitalu i przypadków medycznych, brak Leszka Skalskiego. Wyjątkowo też w tej części działała mi na nerwy główna bohaterka. Marty Wolskiej nie da się lubić, antypatyczna, egoistyczna i przemądrzała postać. Na plus okładka, styl autorki, humor. Książkę szybko się czyta. Ode mnie naciągane 7/10. Czekam na kolejną część i mam nadzieję, że będzie lepsza, na poziomie Diagnozy.

Najsłabsza część serii. Czuję niedosyt po skończonej lekturze. Liczyłam na większe emocje. Jakoś nie wciągnęła mnie główna intryga i wątek koro. Na minus za mało akcji w szpitalu i przypadków medycznych, brak Leszka Skalskiego. Wyjątkowo też w tej części działała mi na nerwy główna bohater...

Rozwiń

Zwiń