Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Co mozna napisac, mimo ze autor sypie prymitynymi wulgaryzmami ala Pasikowski, mimo ze epatuje snobizmem i pisze wychodzac na przeciw obecnej koniunkturze politycznej, to jednak ma talent i potrafi wciagnac czytelnika.
O ile w Uwiklaniu jego sympatie polityczne byly nieco zawoalowane to tuaj juz leci niewybredna propaganda. Mozna sie na przyklad dowiedziec, ze wolnosc slowa zawdzieczamy redaktorowi jedynej sluszej gazety i tym podobne. Autor bohatera kreuje na bezwzglednego cynika prubujac w ten sposob dac mu aure obiektywizmu, bo czytelnikowi przychodzi do glowy mysl, ze skoro prokurator nie bierze stron, tylko dla wszystkich jest jednakowo bezlitosny i okrutny, to sila rzeczy musi byc objektywny. Niestety zaglebiajac sie w ksiazce, ta sztuczka techniczna traci na sile.

Co do intrygi to jest spleciona ciekawie i opisana bardzo blyskotliwie, choc zakonczenie napeno jest nie najwyzszych lotow. Podobnie jak w poprzedniej ksiazce denerwuje, nihilizm i wydumane seksualne eskapady glownego bohatera dobre dla kobiecych romansow ale jezeli wezmiemy pod uwage, ze kryminaly czyta o wiele wiecej kobiet niz mezczyzn nabiera to sensu, bo jak wspomnialem wczesniej, autor naprawde bardzo sie gimnastykuje aby zadowolic, jak to sie teraz mowi target i dostac dobre opinie od recenzentow a moze nawet jakas nagrode od kolegow.

Na koniec warto napisac, ze za najwieksza zbrodnie na Zydach w tej czesci kraju uwazany jest pogrom kielecki, tajemnica nie jest, ze braly w tym udzial Milicja oraz KBW, natomiast autor z uporem propagandzisty PRL pisze, ze skoro zabito Zydow, to oczywiscie musial byc to NSZ.
Do tego jeszcze komendant NSZ doniosl na zyda, tak jakby KBW zalezalo bardziej na Zydzie z penicylina niz na dowodcy NSZ. Chyba utor najlepiej spletowal sam siebie w zdaniu, ktore tak czesto powtarzane jest w ksiazce: "Wszyscy klamia...".

Mimo, ze zdaje sobie sprawe z odmienncyh sympatii politycznych autora i tego, ze ta ksiazka to w pewnym wymiarze dobrze napisana agitka, nawet mimo tego, ze pewnie autor uwaza takich ludzi jak ja za faszystow, bo za faszystow uwaza wszystkich, ktorym nie podoba sie obecna rzeczywistowsc , to jednak musze przyznac, ze ma talent, pisze sprawnie i blyskotliwie, widac, ze nad ksiazka pracuje i nie jest to kiepska grafomania, szkoda tylko, ze powiela klamstwa i stara sie sprzedac naklad za wszelka cene.
Z drugiej strony gdyby pisal nieco inaczej latwego zycia by pewnie nie mial.

W sensie warsztatu gdyby nie przesadnie wulgarny jezyk i tandetny nihilizm dalbym 10 , bo autor wyroznia sie nie tylko na tle polskich autorow kryinalow, akcja w ksiazce nie zatrzymuje sie nawet na chwile, natomiast za podchody historyczno polityczne i cala ta propagandowa farse daje 1 wiec mysle ze 5 bedzie sprawiedliwa, zwazywszy ze to jest kryminal a nie ksiazka historyczna. Gdyby to byla literatura faktu autor nie zaslugiwal by nawet na 1 ale nie jest.

Co mozna napisac, mimo ze autor sypie prymitynymi wulgaryzmami ala Pasikowski, mimo ze epatuje snobizmem i pisze wychodzac na przeciw obecnej koniunkturze politycznej, to jednak ma talent i potrafi wciagnac czytelnika.
O ile w Uwiklaniu jego sympatie polityczne byly nieco zawoalowane to tuaj juz leci niewybredna propaganda. Mozna sie na przyklad dowiedziec, ze wolnosc...

Fachowo i starannie narysowane komiksy, dobre wprowadzenie do historii dla najmlodszych. W opisie wspomniano trzy komiksy z tej serii, na stronie Barbary Seidler, ktora jest niejako tworca tego cyklu, mozna zobaczyc, ze bylo ich wiecej. Sam mialem jeszcze Krzywoustego i Kazimierza Wilkiego.

Fachowo i starannie narysowane komiksy, dobre wprowadzenie do historii dla najmlodszych. W opisie wspomniano trzy komiksy z tej serii, na stronie Barbary Seidler, ktora jest niejako tworca tego cyklu, mozna zobaczyc, ze bylo ich wiecej. Sam mialem jeszcze Krzywoustego i Kazimierza Wilkiego.

Pomnik, pomnik menelstwa, ale jednak pomnik.
Jezeli za 200 lat ktos bedzie chcial sie dowiedziec, jak wygladalo zycie codzienne marginesu spolecznego z polowy XX wieku, to nie powinien szukac starych gazet, reportarzy telewizyjnych, przekopywac sie przez mase dokumentow. Powinien po prostu przeczytac Nowakowskiego. Ksiazka to ponad 200 stron opisujacych ludzki upadek. Warto przeczytac, ale ciezko przetrawic. Czyta sie o wiele trudniej niz na przyklad zbior "Benek Kwiaciarz" albo bardziej nam wspolczesny tomik "Mala Czarna", ale tez bez watpienia kunszt pisarski Nowakowskiego w goraczce bardziej blyszczy, szkoda tylko, ze taki temat niestrawny.

Pomnik, pomnik menelstwa, ale jednak pomnik.
Jezeli za 200 lat ktos bedzie chcial sie dowiedziec, jak wygladalo zycie codzienne marginesu spolecznego z polowy XX wieku, to nie powinien szukac starych gazet, reportarzy telewizyjnych, przekopywac sie przez mase dokumentow. Powinien po prostu przeczytac Nowakowskiego. Ksiazka to ponad 200 stron opisujacych ludzki upadek. Warto...