Ratownik. Nie jestem bogiem

Książkę „Ratownik. Nie jestem bogiem” przesłuchałam w audiobooku. W reportażu ratownictwo medyczne przestawia nam Jarosław Sowizdraniuk, który pracował w tym zawodzie przez kilkanaście lat i który wrócił do niego na czas pandemii. Ogólnie muszę przyznać, że audiobook ten dobrze się słuchało. Nie była to jakaś skomplikowana lektura, płynnie przechodziło się do kolejnych historii i wątków. Całość oczywiście skupia się na pracy ratowników medycznych, ale nie zabrakło w niej także krótkich opowieści o samych pacjentach.
W „Ratownik. Nie jestem bogiem” pokazane są jasne i ciemne strony tej pracy. Są chwile szczęścia, ale też momenty smutku. Przedstawiane są tu też przypadki dziwne, bardzo trudne, wymagające, ale też takie, które potrafią chwycić za serducho. Autorzy między poszczególnymi historiami wplatają ratowniczo-medyczny żargon, który oczywiście jest wyjaśniany. Nic nie jest owijane w bawełnę, więc w niektórych sytuacjach trzeba podejść do treści z lekkim dystansem. W pewnym momencie dotykamy też okresu pandemii, gdzie do ludzkiego życia wkradał się strach i panika, a także to, w jakim stanie była polska służba zdrowia. Nie obeszło się bez wytykania systemowych absurdów, przepisów i błędów.
„Ratownik. Nie jestem bogiem” nie jest książką wybitną, nie wywołała u mnie nie wiadomo jak wielkich emocji, ale nie mogę odmówić jej tego, że była naprawdę interesująca i wciągająca na swój sposób. Jak dla mnie pozycja bardzo dobra, która w ciekawy i przystępny dla czytelnika sposób pokazuje – w jakimś maleńkim fragmencie - pracę ratownika medycznego.

Książkę „Ratownik. Nie jestem bogiem” przesłuchałam w audiobooku. W reportażu ratownictwo medyczne przestawia nam Jarosław Sowizdraniuk, który pracował w tym zawodzie przez kilkanaście lat i który wrócił do niego na czas pandemii. Ogólnie muszę przyznać, że audiobook ten dobrze się słuchało. Nie była to jakaś skomplikowana lektura, płynnie przechodziło się do kolejnych...

Z osobistych powodów miałam pewnego rodzaju uraz do ratowników medycznych. Ta książka pomogła spojrzeć z innej perspektywy i zrozumieć, że nie można wsadzać wszystkich do jednego wora bo są „ratownicy” i ratownicy, o czym zresztą jest mowa kilkukrotnie. Kilka ciekawych historii i faktów z życia ratownika. Oceniłabym jako dobrą bo do oceny wyżej zabrakło tego czegoś.

Z osobistych powodów miałam pewnego rodzaju uraz do ratowników medycznych. Ta książka pomogła spojrzeć z innej perspektywy i zrozumieć, że nie można wsadzać wszystkich do jednego wora bo są „ratownicy” i ratownicy, o czym zresztą jest mowa kilkukrotnie. Kilka ciekawych historii i faktów z życia ratownika. Oceniłabym jako dobrą bo do oceny wyżej zabrakło tego czegoś.

Potrzebowałam takiej książki, gdyż w tym roku czytałam Łowców skór, którzy dalej są w mojej pamięci bardzo silnie zachowani. Więc miło było przeczytać o ratowniku, który chciał być i pomagać, być wsparciem i robi wszystko co może. To pokazuję, że w takim miejscu też są ludzie którzy nie tylko pracują, ale po prostu ratują życia z pasji do życia.
Ciężko ocenić mi tę książkę, gdyż dalej ratownictwo i pierwsza pomoc jest mi daleka. W ostatnim czasie miałam styczność z odziałem ratowniczym i wszyscy byli mili poza ratownikami. Niestety z każdej strony są ludzie, złe humory, złe momenty i niewrażliwość. Trudny zawód, trudne historie i trudno ocenić.

Potrzebowałam takiej książki, gdyż w tym roku czytałam Łowców skór, którzy dalej są w mojej pamięci bardzo silnie zachowani. Więc miło było przeczytać o ratowniku, który chciał być i pomagać, być wsparciem i robi wszystko co może. To pokazuję, że w takim miejscu też są ludzie którzy nie tylko pracują, ale po prostu ratują życia z pasji do życia.
Ciężko ocenić mi tę...

Książka z perspektywy ratownika medycznego. Dużo tu było historii przy których chciało mi się płakać i paradoksalnie to zaplusowało. Poza tym blaski i cienie pracy w pogotowiu, typowe i nietypowe wezwania, różne niekoniecznie dobre zachowania pracowników także wobec siebie nawzajem. Na koniec przydatne wskazówki na temat pierwszej pomocy, tego nigdy za wiele.

Książka z perspektywy ratownika medycznego. Dużo tu było historii przy których chciało mi się płakać i paradoksalnie to zaplusowało. Poza tym blaski i cienie pracy w pogotowiu, typowe i nietypowe wezwania, różne niekoniecznie dobre zachowania pracowników także wobec siebie nawzajem. Na koniec przydatne wskazówki na temat pierwszej pomocy, tego nigdy za wiele.

Przez większą część lektury miałam z tyłu głowy myśl, że dobrze jest trafić na takiego ratownika jak Jarek. Nie tylko ciekawie opowiada, ale przede wszystkim traktuje ludzi z szacunkiem, a swoją pracę z zaangażowaniem. Pani Autorka nie przeszkadza swoimi pytaniami, także dobrze się czyta te rozmowy. A historie z życia - wiadomo - najlepiej.

Przez większą część lektury miałam z tyłu głowy myśl, że dobrze jest trafić na takiego ratownika jak Jarek. Nie tylko ciekawie opowiada, ale przede wszystkim traktuje ludzi z szacunkiem, a swoją pracę z zaangażowaniem. Pani Autorka nie przeszkadza swoimi pytaniami, także dobrze się czyta te rozmowy. A historie z życia - wiadomo - najlepiej.

Po tej lekturze mam zupełnie inne spojrzenie na środowisko lekarskie i ratownicze.
Pozycja warta uwagi.
Jarek przedstawia środowisko ratownicze z brutalną szczerością. Wcale nie wybiela swojego zawodu, często pokazuje sytuacje, które niekoniecznie stawiają ratowników w dobrym świetle. I to czyni książkę wiarygodną. 💙

Warto ją przeczytać. Dla samej świadomości człowieka, że covidowe oklaski dla medyków były chwilowe, a potem znowu zrzucono nas poza margines. Ale też dlatego, że Jarek przedstawia naprawdę ciekawe przypadki ze swojej pracy. 📚

Po tej lekturze mam zupełnie inne spojrzenie na środowisko lekarskie i ratownicze.
Pozycja warta uwagi.
Jarek przedstawia środowisko ratownicze z brutalną szczerością. Wcale nie wybiela swojego zawodu, często pokazuje sytuacje, które niekoniecznie stawiają ratowników w dobrym świetle. I to czyni książkę wiarygodną. 💙

Warto ją przeczytać. Dla samej świadomości człowieka,...

Dość ciekawa książka, chociaż muszę przyznać, że mnie niektóre aspekty, a tak na prawdę zachowania i udzielanie pierwszej pomocy przez ratowników zaszokowały -: mnie jako pielęgniarkę. Przy niektórych fragmentach byłam rozczarowana i zaszokowana.

Dość ciekawa książka, chociaż muszę przyznać, że mnie niektóre aspekty, a tak na prawdę zachowania i udzielanie pierwszej pomocy przez ratowników zaszokowały -: mnie jako pielęgniarkę. Przy niektórych fragmentach byłam rozczarowana i zaszokowana.

Ratownik jest od tego, żeby ratować, a lekarz od tego, żeby leczyć. To chyba najważniejsze, co mi po tej lekturze zostanie. I może jeszcze pewna "zabawna" historyjka z pacjentem typu F. Poza tym znów, podobnie jak przy "Będzie bolało", czyli reportażu z tej samej dziedziny, ale z brytyjskiego podwórka, zastanawiałam się nad sensem 12-godzinnego systemu pracy, skoro część tego czasu jest ewidentnie nieefektywna i nie służy ani medykom, ani pacjentom.

Ratownik jest od tego, żeby ratować, a lekarz od tego, żeby leczyć. To chyba najważniejsze, co mi po tej lekturze zostanie. I może jeszcze pewna "zabawna" historyjka z pacjentem typu F. Poza tym znów, podobnie jak przy "Będzie bolało", czyli reportażu z tej samej dziedziny, ale z brytyjskiego podwórka, zastanawiałam się nad sensem 12-godzinnego systemu pracy, skoro część...

Nie ma tutaj nic rewolucyjnego, spodziewałam się więcej trudnych historii. Może to lepiej, że ich nie ma. Są za to opowieści o niedostatkach systemu i naszych własnych.

Książka naświetla specyfikę pracy ratownika medycznego, z jej trudami i radościami. Najmocniejszą stroną jest na pewno swobodny i gawędziarski styl opowieści.

Nie ma tutaj nic rewolucyjnego, spodziewałam się więcej trudnych historii. Może to lepiej, że ich nie ma. Są za to opowieści o niedostatkach systemu i naszych własnych.

Książka naświetla specyfikę pracy ratownika medycznego, z jej trudami i radościami. Najmocniejszą stroną jest na pewno swobodny i gawędziarski styl opowieści.

Szybka, "przyjemna" lektura. Polecam.

Szybka, "przyjemna" lektura. Polecam.