Drugi rytuał

Bardzo wciągająca, lekka i przyjemna, ale....

no właśnie, to "ale".... Zbyt dużo scen erotycznych. W pewnym momencie zaczęłam je omijać, bo miałam ich dosyć. Może właśnie dlatego tak szybko przeczytałam ;) Byłam w stanie zrozumieć ich potrzeby, ale odnosiłam wrażenie, że w całej powieści mam tylko to podane. Oby trzeci tom był ciekawszy i było tego znacznie mniej.

Mimo to polecam :)

Bardzo wciągająca, lekka i przyjemna, ale....

no właśnie, to "ale".... Zbyt dużo scen erotycznych. W pewnym momencie zaczęłam je omijać, bo miałam ich dosyć. Może właśnie dlatego tak szybko przeczytałam ;) Byłam w stanie zrozumieć ich potrzeby, ale odnosiłam wrażenie, że w całej powieści mam tylko to podane. Oby trzeci tom był ciekawszy i było tego znacznie mniej.

Mimo...

Po pierwszej części byłam całkiem zadowolona, ale zaczynając drugą entuzjazm odleciał. Na 58 stronie chciałam już powiedzieć dość. Pierwsza połowa książki jest nudna, dopiero druga połowa rozkręca się i wtedy coś się zaczyna dziać. Podoba mi się pomysł na postać Thei - nie takie oklepane. Ogromnym minusem jest zwrot "samica godowa", drażni mnie to niesamowicie...

Po pierwszej części byłam całkiem zadowolona, ale zaczynając drugą entuzjazm odleciał. Na 58 stronie chciałam już powiedzieć dość. Pierwsza połowa książki jest nudna, dopiero druga połowa rozkręca się i wtedy coś się zaczyna dziać. Podoba mi się pomysł na postać Thei - nie takie oklepane. Ogromnym minusem jest zwrot "samica godowa", drażni mnie to niesamowicie...

Kolejny tom przygód Thea i Juliana.
Muszą nadal brać udział w obrzędach aby udowodnić że są sobie goni i przeznaczeni.
Matka Juliana i Thei nie akceptują wyboru partnera swoich dzieci.
Rada wampirów próbuje pozbyć się Thei. Julian musi bronić tego co do niego należy. Thea dowiaduje się że nie jest takim zwykłym człowiekiem że w jej krwi płynie magia.

Kolejny tom przygód Thea i Juliana.
Muszą nadal brać udział w obrzędach aby udowodnić że są sobie goni i przeznaczeni.
Matka Juliana i Thei nie akceptują wyboru partnera swoich dzieci.
Rada wampirów próbuje pozbyć się Thei. Julian musi bronić tego co do niego należy. Thea dowiaduje się że nie jest takim zwykłym człowiekiem że w jej krwi płynie magia.

Pierwsza część tej książki to jeden wielki cringe. Za każdym razem, gdy widziałam słowo "samiec/samica" lub "partner/partnerka godowa", miałam ochotę rzucić książką o ścianę. Nie wiem na ile to kwestia polskiego tłumaczenia, a na ile zwyczajnie prymitywnego doboru słów przez autorkę, ale te wyrażenia potrafiły zepsuć każdą, nawet ciekawą scenę. Książkę ratują jej końcowe rozdziały, które potrafiły mnie wciągnąć. Na tym etapie czuję, że działa u mnie już reguła zaangażowania i chcę poprostu dotrwać do końca, odkrywając wszystkie niewyjaśnione historie. Gdyby nie one, tej książki nie dałoby się zwyczajnie przeczytać.

Pierwsza część tej książki to jeden wielki cringe. Za każdym razem, gdy widziałam słowo "samiec/samica" lub "partner/partnerka godowa", miałam ochotę rzucić książką o ścianę. Nie wiem na ile to kwestia polskiego tłumaczenia, a na ile zwyczajnie prymitywnego doboru słów przez autorkę, ale te wyrażenia potrafiły zepsuć każdą, nawet ciekawą scenę. Książkę ratują jej końcowe...

Świat Thei Melbourne przewrócił się do góry nogami. Wszystko co wydawało się być pewne, posypało się jak domek z kart. Jednak największy szok przeżywa, gdy jej matka znika a wraz z nią tajemnica, która dotyczy nie tylko ojca Thei, ale również Juliana. Thea postanawia odkryć prawdę ukrytą w cieniach nocy by dowiedzieć się prawdy.
Gdy decyzja o odkryciu kim był ojciec Thei zostaje podjęta, Julian wie, że sam musi podjąć ich sam jeszcze kilka. Rada wydała rozkazy, a Julian jest o krok od ich złamania. Jednak miłość do Thei jest silniejsza niż jakikolwiek rozkaz. Oznacza to, że Julian będzie musiał zmierzyć się nie tylko z własnymi mrocznymi sekretami i tragiczną historią swojej rodziny, ale też z ukrytym dotąd dziedzictwem Thei.
Kim naprawdę jest Thea Melbourne i czy jej pochodzenia cokolwiek zmieni w oczach innych klanów?

Pierwsza część mnie nie zachwyciła, ale za to zaciekawiła. Zastanawiałam się co też autorka wymyśli dalej no i wymyśliła 😂
Książkę czyta się się szybko, akcja jest w ciągłym rozwoju i chociaż ilość scen seksualnych przeszkadza mi w śledzeniu fabuły muszę przyznać, że książkę czyta się dobrze. Zwroty akcji w moim przypadku wywołują reakcje " No tak jeszcze tego brakowało 😂" Ale na szczęście autorka wszystko jakoś logicznie zbiera w całość, a kolejnym plusem jest to, że słowa "kotek" w tej części jest zdecydowanie mniej, dzięki Bogu 😅
Plot twist związany z siostrą, wyszedł świetnie i jestem ciekawa jak autorka zamierza to dalej poprowadzić, więc po następna część na pewno sięgnę 😜
ps. w tłumaczeniu coś chyba poszło nie tak, bo ilość zwrotów "mój samiec" " moja samica" jest tak absurdalna, że za każdym razem powoduje mój wybuch śmiechu 🙈

Świat Thei Melbourne przewrócił się do góry nogami. Wszystko co wydawało się być pewne, posypało się jak domek z kart. Jednak największy szok przeżywa, gdy jej matka znika a wraz z nią tajemnica, która dotyczy nie tylko ojca Thei, ale również Juliana. Thea postanawia odkryć prawdę ukrytą w cieniach nocy by dowiedzieć się prawdy.
Gdy decyzja o odkryciu kim był ojciec Thei...

Tom pierwszy kończy się w taki sposób, że koniecznie musiałam sięgnąć po tom drugi. Podobny zabieg znajdziemy też w trylogii Grey'a jak i w sadze Zmierzch, do których nawiązałam już wcześniej.

Autorka nie trzyma nas długo w niepewności, co do losów miłości naszych bohaterów. I w sumie dobrze.
Co mi się jeszcze podobało? Chyba najbardziej to, że gdy poddano próbie ich miłość/zaufanie/przywiązanie, to stanęli na wysokości i zachowali się bardzo dorośle. A takie zachowanie nie jest oczywiste w tego typu książkach, bo zwykle bohaterowie nie uczą się na własnych błędach. A tutaj? Chyba już po pierwszym wymuszonym rozstaniu nauczyli się, że tylko sobie mogą ufać, i że tylko ich więź/miłość jest najważniejsza, a w razie konieczności staną ramię w ramię przeciwko światu. Tak, to było naprawdę dobre, a do tego pomogło w kolejnym obrzędzie...

A co mniej mi się podobało? Ano to, że autorka zapomina o tym, że sensem życia Thei była muzyka i w całej książce chyba tylko raz czytamy, że gra ona na wiolonczeli (albo dwa włącznie z egzaminem).
Beznadziejne było też zachowanie matki, Kelly Melbourne i nieco po macoszemu potraktowanie wątku jej choroby i zniknięcia.

Pomimo, że ten tom nie jest już tak humorystyczny jak pierwszy (albo tego nie zauważyłam, bo zbyt zaangażowałam się w śledzenie losów Thei i Juliana),to nadal jest tak lekko napisany, że świetnie się to czyta.

A na dokładkę, mamy piękna okładkę aby cieszyła czytelnicze ślepka :)

Tom pierwszy kończy się w taki sposób, że koniecznie musiałam sięgnąć po tom drugi. Podobny zabieg znajdziemy też w trylogii Grey'a jak i w sadze Zmierzch, do których nawiązałam już wcześniej.

Autorka nie trzyma nas długo w niepewności, co do losów miłości naszych bohaterów. I w sumie dobrze.
Co mi się jeszcze podobało? Chyba najbardziej to, że gdy poddano próbie ich...

Thea Melbourne stara się zapomnieć o Julianie Rousseaux. Minął miesiąc, odkąd w brutalny sposób odtrącił ją w Paryżu. Powiedział jej, że była tylko jego domowym zwierzątkiem, kociakiem. Że nigdy nie mógłby ożenić się z z nią, z człowiekiem. Serce Thei zostało roztrzaskane. Przy życiu trzyma ją to, że stan jej mamy dramatycznie się pogorszył i jej teraz potrzebuje. Od momentu powrotu z Paryża wciąż koczuje przy jej szpitalnym łóżku, wyrzucając sobie, że zostawiła ją i całe swoje dotychczasowe życie dla Juliana, który nie okazał się tego wart.

Thea nie ma jednak pojęcia, że Julian odtrącił ją, by uratować jej życie. Jego uczucie zawsze było szczere i o wiele mocniejsze, niż Thea mogłaby sobie wyobrazić. Rada wampirów zagroziła Julianowi, że jeśli się z nią nie rozstanie przeprowadzą na niej egzekucję. Dla nich priorytetem jest, to by Julian spłodził silne wampirze potomstwo, a z Theą, człowiekiem, byłoby to niemożliwe.

Po rozstaniu Julian traci wolę życia i szuka ostatecznej śmierci. Poddaje się. Na szczęście z pomocą przychodzi Jacqueline, jego wieloletnia przyjaciółka, dzięki której podejmuje walkę o to, by być z Theą. Mimo niebezpieczeństwa, mimo rozumu. I chociaż wiąże się to z ogromnym ryzykiem staje na korytarzu szpitala, w którym leży mama Thei, licząc na to, że nie jest zbyt późno by mu wybaczyła.

Drugi tom powieści jest jeszcze gorętszy niż poprzedni! Tom pierwszy był ledwie preludium do tego, co czeka nas dalej. Dużo zagadek w końcu zostaje rozwiązanych, dowiadujemy się, jakim stworzeniem jest Thea jednak w miarę poznawania odpowiedzi pojawia się jeszcze więcej pytań i więcej tajemnic. Poznajemy wampirze tradycje i wraz z bohaterami bierzemy udział w godach przypominających sezony towarzyskie w Dumie i uprzedzeniu. Historia opowiedziana w książce porywa i kończy się ona w takim momencie, że radzę mieć już na regale tom trzeci. Pióro autorki jest lekkie, opisy bardzo obrazowe, więc czytając zatapiamy się bez reszty w świecie bogatych wampirów. Polecam z całego serca, jeśli potrzebujecie chwili wytchnienia i odpoczynku od szarej codzienności.

Thea Melbourne stara się zapomnieć o Julianie Rousseaux. Minął miesiąc, odkąd w brutalny sposób odtrącił ją w Paryżu. Powiedział jej, że była tylko jego domowym zwierzątkiem, kociakiem. Że nigdy nie mógłby ożenić się z z nią, z człowiekiem. Serce Thei zostało roztrzaskane. Przy życiu trzyma ją to, że stan jej mamy dramatycznie się pogorszył i jej teraz potrzebuje. Od...

Próbowałam. Naprawdę ze wszystkich sił chciałam przeczytać ten tom i kolejny, ale ta historia jest tragiczna. Nie da się tego czytać. Bohaterowie są głupi jak nie wiem co, fabuła się nie klei i jest totalnie na siłę. Szkoda słów.

Próbowałam. Naprawdę ze wszystkich sił chciałam przeczytać ten tom i kolejny, ale ta historia jest tragiczna. Nie da się tego czytać. Bohaterowie są głupi jak nie wiem co, fabuła się nie klei i jest totalnie na siłę. Szkoda słów.

Każde ale powstaje w skutek czegoś - oczekiwań, nastawienia, czy już przeczytanych opinii.

Ja sięgając po lekturę chciałam zwyczajnie wiedzieć co dalej z bohaterami, w którą stronę pójdzie główny wątek, jak rozwiążą się tajemnice z poprzedniej części.

Dostałam kilka odpowiedzi i masę nowych pytań. Mogę wam tu rzucić kilkoma tematami takimi jak: kadzidło, rada, egzamin końcowy, podpalenie, przysięga, seks bez zabezpieczeń czy test. Zaciekawieni jak to jest wymieszane i jak splata się w całość? Pewnie tak. Jednak sięgając po te książkę musicie przemęczyć resztę zbędnych dialogów i wydarzeń.

Jest tu ciekawy wątek "śpiewające krwi" który pewnie kojarzy się ze "Zmierzchem". Jednak tutaj rozwiązanie jest ciekawsze. Czy nowatorskie? No jest to dość wciągający motyw. Mnie kupił. Pewnie dlatego, że osobiście uwielbiam pewną baśń 🤭

Każde ale powstaje w skutek czegoś - oczekiwań, nastawienia, czy już przeczytanych opinii.

Ja sięgając po lekturę chciałam zwyczajnie wiedzieć co dalej z bohaterami, w którą stronę pójdzie główny wątek, jak rozwiążą się tajemnice z poprzedniej części.

Dostałam kilka odpowiedzi i masę nowych pytań. Mogę wam tu rzucić kilkoma tematami takimi jak: kadzidło, rada, egzamin...

Pierwsza część jakoś bardziej mnie porwała.Historia miłosna, która musi mierzyć się z wieloma przeciwnościami i nieprzychylnymi nadprzyrodzonymi postaciami. Rodzinne intrygi, które są na porządku dziennym.

Pierwsza część jakoś bardziej mnie porwała.Historia miłosna, która musi mierzyć się z wieloma przeciwnościami i nieprzychylnymi nadprzyrodzonymi postaciami. Rodzinne intrygi, które są na porządku dziennym.