Dwór srebrnych płomieni

Lepiej czyta się stare tłumaczenie, które jest podzielone na dwie osobne książki. Ta wersja ma ponad 900 stron i choć wciąga to jest po prostu niewygodna. Choć nie lubiłam Nesty warto przeczytać co siedzi w jej głowie. Książka zawiera dużo opisów miłosnych igraszek, które są ciekawe, niestety przysłoniły historię. Końcówkę wymęczyłam.

Lepiej czyta się stare tłumaczenie, które jest podzielone na dwie osobne książki. Ta wersja ma ponad 900 stron i choć wciąga to jest po prostu niewygodna. Choć nie lubiłam Nesty warto przeczytać co siedzi w jej głowie. Książka zawiera dużo opisów miłosnych igraszek, które są ciekawe, niestety przysłoniły historię. Końcówkę wymęczyłam.

https://www.instagram.com/p/C7oiTM-N9ki/

WOW. Po prostu WOW.
Tak jak nie przepadałam za Nestą przez całą serię, tak dopiero w tym tomie zrozumiałam w większości jej intencje oraz sposób myślenia, co niezmiernie było mi potrzebne, aby jej nie znienawidzić 🤣

Tak jak uwielbiam Rhysanda, to jednak Kasjan ma w moim sercu specjalną szufladkę i to, jak początkowo traktowała go Nesta, łamało moje serce na pół. Dzięki Bogu, wszystko poszło w dobrym kierunku ❤️

Ten tom, tak jak pozostałe, był pełen emocji, wzruszeń, akcji, ale tutaj zdecydowanie płakałam najwięcej podczas czytania serii. Na ostatnich 200 stronach łzy płynęły niemal co chwila, raz ze smutku, raz ze wzruszenia, a raz z radości 🔥

Zdecydowanie czekam na kolejne tomy Dworów, choćby miały być wydane za rok, dwa czy trzy (oby wcześniej 😭).

https://www.instagram.com/p/C7oiTM-N9ki/

WOW. Po prostu WOW.
Tak jak nie przepadałam za Nestą przez całą serię, tak dopiero w tym tomie zrozumiałam w większości jej intencje oraz sposób myślenia, co niezmiernie było mi potrzebne, aby jej nie znienawidzić 🤣

Tak jak uwielbiam Rhysanda, to jednak Kasjan ma w moim sercu specjalną szufladkę i to, jak początkowo traktowała go...

acourtofsilverflames ~ @wydawnictwo_uroboros @sarahjmaas 🧡
[ #współpracareklamowa 18+]

Długo robiłam #reread tego tomu, ale w końcu udało się😅
Ten tom opowiada o Neście - jednej z sióstr Feyry. Mija niecały rok od wojny, śmieci ojca oraz bycia zmuszoną do transformacji w Fae - dziewczyna nie może odnaleźć się w nowym świecie. Nie potrafi odnaleźć swojej duszy. Nesta wszystkich atakuje zanim ktokolwiek zaatakuje ją. Posługuje się słowem, który jest jak stal - bardzo ostry i tworzy rany. Feyra postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i zmusza siostrę do treningów, pracy w bibliotece by w końcu uwolniła się od alkoholu, przygód seksualnych i innych pustych rzeczy, które były bezcelowe. By w końcu stanęła na nogi. Przy jej boku trwa Cassian, który nie ma zamiaru ulegać jej buntowniczej aury. Wierzy, że Nesta, któregoś dnia zrozumie swoją moc i będzie chciała ją rozwijać.

Nesta w pierwszych tomach jest przedstawiona jako negatywna postać, ale w tej książce dowiadujemy się co za tym zachowaniem, kryło się. Po przeczytaniu każdy z nas uświadamia sobie, że był kiedyś Nestą. Złamaną przez wydarzenia z przeszłości. Tą, która uważała, że nie zasługuje na miłość. Nie zasługuje na to by kochać i być kochanym. Nie zasługuje na dobro od przyjaciół. Nie zasługuje na to by istnieć na świecie, ponieważ nie potrafi naprawić samej siebie. Nieprawda. Zawsze jest ktoś kto nas kocha, chociaż uważamy inaczej. Cassian kochał ją od pierwszego momentu, w którym ją zobaczył. Jak to ujął: „…niemal padłem na kolana przed tobą…”

W międzyczasie Nesta odkrywa swoją moc - Śmierć. Lady of Death. Cały Dwór Nocy stara się nawiązać sojusze z sąsiednimi królestwami, poszukuje artefaktów, których może użyć Nesta, by powstrzymać niegdyś Ludzkie Królowe. Widmo kolejnej wojny czycha za rogiem. Wiele elementów też historii Dworów umieszczonych w tej książce, ma związek z Księżycowym Miastem 3. Teraz miałam jasność wobec pewnych wątków, które były tam zawarte.

Dla każdej Nesty na świecie - podążaj przez trudy do gwiazd💫

acourtofsilverflames ~ @wydawnictwo_uroboros @sarahjmaas 🧡
[ #współpracareklamowa 18+]

Długo robiłam #reread tego tomu, ale w końcu udało się😅
Ten tom opowiada o Neście - jednej z sióstr Feyry. Mija niecały rok od wojny, śmieci ojca oraz bycia zmuszoną do transformacji w Fae - dziewczyna nie może odnaleźć się w nowym świecie. Nie potrafi odnaleźć swojej duszy. Nesta...

W kontynuacji serii autorka skupiła się na najstarszej z sióstr Archeron. Nesta ma problem z odnalezieniem się w nowej rzeczywistości. Źle idzie jej przystosowanie się do nowego ciała i umiejętności. Nie jest też w stanie poradzić sobie ze stratami jakie poniosła w wyniku wojny. Swoim zachowaniem przysparza siostrze wiele wstydu, zaciąga niebotyczne długi, aż w końcu książęca para mówi jej dość. Feyra odsyła Nestę do Domu Wiatru wraz z Kasjanem, który otrzymał zadanie trenowania Nesty między jej dyżurami w bibliotece. Oboje niekonieczne dążą się sympatią, ale w ten sposób zostają zmuszeni do przebywania ze sobą i odbycia wielu niewygodnych rozmów.

Zacznę od tego, że problemy z komunikacją między bohaterami doprowadzały mnie do szału. Bardzo nie lubię tego motywu, szczególnie jeśli stanowi on jedno z narzędzi by utrzymywać napięcie/niechęć między postaciami. Przez to, że mamy w tej książce POV zarówno Nesty jak i Kasjana, miałam momentami ochotę rwać sobie włosy z głowy. Ewidentnie mają się ku sobie, ale jednocześnie z góry zakładają, że nic nie znaczą dla tego drugiego. Mam wrażenie, że cały Dwór Nocy wiedział przynajmniej o uczuciach Kasjana, ale nikt nie miał odwagi powiedzieć tego na głos. Gdyby Kasjan i Nesta po prostu siedli, porozmawiali ze sobą przez dziesięć minut... Uważam, że oszczędziliby sobie w ten sposób wielu nerwów (i wstydliwych sytuacji...).

Obie części bardzo mi się dłużyły. Ciężko znaleźć w nich punkt zaczepienia, gdyż dzieje wszystko i nic. Dodatkowo, ciągle przypomina się czytelnikowi o zagrożeniu ze strony ludzkich królowych, ale prawdę mówiąc tego wątku jest tyle co kot napłakał.

Niektóre elementy skorzystałyby na tym, gdyby były umieszczone w poprzednich książkach. Uważam, że ich ładunek emocjonalny byłby o wiele większy, przywiązanie do głównych postaci i ich relacji również.

Finał wątku Skarbów bardzo mnie rozczarował. Był krótki i właściwie skończył się tak szybko jak się zaczął. Maas budowała wokół niego napięcie i atmosferę grozy tak długo, że naprawdę liczyłam na więcej. Miałam wrażenie, że autorce tak śpieszyło się z powrotem do Feyry, że rozwiązała akcję w mgnieniu oka i przeniosła nas do domu książęcej pary zanim na dobre w tę akcję się wkręciłam.

Podsumowując, jestem rozczarowana tym tomem „Dworów…”, aczkolwiek jest to ważna pozycja ze względu na niektóre wydarzenia czy rozwój postaci. Dla mnie ta historia jest nieco wymuszona, zawiera wiele powtórzeń z poprzednich tomów, a rozłożenie wątków jest nierównomierne.

W kontynuacji serii autorka skupiła się na najstarszej z sióstr Archeron. Nesta ma problem z odnalezieniem się w nowej rzeczywistości. Źle idzie jej przystosowanie się do nowego ciała i umiejętności. Nie jest też w stanie poradzić sobie ze stratami jakie poniosła w wyniku wojny. Swoim zachowaniem przysparza siostrze wiele wstydu, zaciąga niebotyczne długi, aż w końcu...

(Część 1): Sarah błagam przestać pisać o seksie. Główną zabawę podczas czytania odpierały mi właśnie te kiepsko napisane sceny zbliżeń między bohaterami. Uważam je za kompletnie zbędne, książka wiele by zyskała na ich wycięciu. Gdyby tych scen było mniej byłoby to bardziej znośne ale tutaj jest ich po prostu za dużo. Często pojawiają się w losowym momencie. Patrząc na niektóre sytuacje, seks byłby ostatnią rzeczą o jakiej bym myślała będąc na miejscu bohaterów. Mam nadzieję że to chwilowe i Sarah skupi się bardziej na fabule.

(Część 2): Tą część czytało się przyjemniej (nie licząc początku). Myślę że całkiem fajnie została ukazana przemiana głównej bohaterki, choć końcówka była trochę absurdalna. Oczywiście pomysł dzielenia książki uważam za średni, z pewnością dałoby się to jakoś pomieścić w jednym tomie, nie komentuje też kompletnej zmiany oprawy graficznej. Mimo to całkiem przyjemnie się czytało.

Czyli jednak dało się zrobić wszystko w jednym tomie z pasującą oprawą.

(Część 1): Sarah błagam przestać pisać o seksie. Główną zabawę podczas czytania odpierały mi właśnie te kiepsko napisane sceny zbliżeń między bohaterami. Uważam je za kompletnie zbędne, książka wiele by zyskała na ich wycięciu. Gdyby tych scen było mniej byłoby to bardziej znośne ale tutaj jest ich po prostu za dużo. Często pojawiają się w losowym momencie. Patrząc na...

⭐️⭐️⭐️⭐️/5
(Nie lubie oceniania w 10 stopniowej skali🤭)
Wahałam się z tą oceną. Z jednej strony narracja 3 osobowa mi w Dworach nie leży. (Zaznaczam: w Dworach, bo już np Władce Pierścieni czyta się płynnie.)
Z drugiej mamy tutaj dużo Kasjana, a uwielbiam jego postać. Wiem, że każdy sposób narracji jest czymś kierowany, ale myślę, że spokojnie dałoby się poprowadzić historie z perspektywy Nesty i Kasjana w 1 osobie i na niczym byśmy nie stracili. I tak przez całą powieść czułam, że książka jest poprowadzona trochę jako subiektywne odczucia Nesty.
No właśnie, Nesta...
Roboczy tytuł mógłby brzmieć "Dwór schodów i odkupienia"
Jej droga była kręta, ale widać było jak powoli naprawia swoją dusze. Czy zasługuje na odkupienie? To już oceńcie sami. Dla mnie tłumaczenie jej zachowań jest trochę naciągane, ale kto z nas jest idealny?
Jako historie Nesty i Kasjana daje 4 gwiazdki i z racji, że jest to książka o nich pozostaje przy tej ocenie, ale to co Maas zrobiła z resztą bohaterów...
Aż serce boli...
Rhys stracił w moich oczach (raz że czegoś komuś nie powiedział od razu, dwa że zawsze jest dwa kroki do przodu, a tu nagle nie przewiduje konsekwencji, trzy że wyżywa się na przyjaciołach, cztery... jak wywalił Neste za mówienie prawdy🙄).
Rhysand ogarnij się!
Feyra stała się miękka papką, a nie bohaterką jaką znamy z poprzednich tomów, a Amrena żadną władzy (dla Rysia) outsiderką.
Mor Maas skrzętnie się pozbyła i wywaliła do Vallahanu.
Rytuał krwi też dla mnie powinien być zabezpieczony jakoś, aby brali w nim udział chętni, a nie zmuszani przez innych.
Książka jest tez przesiąknięta 🌶🌶🌶 scenami. Dużo tego, ale akurat napisane są te sceny tak, że nie czułam znudzenia. Może pod koniec stało się to trochę męczące.
Czekam na pewno na kolejny tom👀
P.S. Azriel i Elaina czy Azriel i Gwyn?🤭

⭐️⭐️⭐️⭐️/5
(Nie lubie oceniania w 10 stopniowej skali🤭)
Wahałam się z tą oceną. Z jednej strony narracja 3 osobowa mi w Dworach nie leży. (Zaznaczam: w Dworach, bo już np Władce Pierścieni czyta się płynnie.)
Z drugiej mamy tutaj dużo Kasjana, a uwielbiam jego postać. Wiem, że każdy sposób narracji jest czymś kierowany, ale myślę, że spokojnie dałoby się poprowadzić...

Ech, ciężka to była przeprawa. Boli mnie jaka ta część jest słaba w porównaniu z pozostałymi 🥲 gdyby nie to, że coś może mi umknąć potem przy czytaniu „Domu płomienia i cienia”, chyba bym go sobie odpuściła jako re-read. Raz w zupełności wystarczy 🥲
No słabo tutaj, słabiutko… Przez jakieś 80% książki nie wiedziałam czy wytrwam w czytaniu, zwłaszcza przy tych ciągłych ćwiczeniach Nesty i Cassiana… czułam się jakbym czytała podręcznik sparingowy albo instrukcje trenera personalnego🙄ja wiem że one się szkoliły, ja wiem… ale po co opisywać to tak dokładnie?! Były tylko ćwiczenia i seks, ćwiczenia i seks… a czytelnik tylko ziew 🥱Sama akcja zaczęła się na ostatnich 200 str, i jak szybko się zaczęła, tak szybko się skończyła. Nie był to mega zły finał, ale byłam już tak wymęczona że było mi wszystko jedno.
Więc raz że wiało nudą, a dwa że Nesta jest dla mnie tak irytującą bohaterką, że chyba nigdy się do niej nie przekonam, nie ważne ile razy będę czytać ten tom. A szkoda bo w „Dworze skrzydeł i zguby” zapowiadała się naprawdę fajnie. Tutaj nawet finał jej dla mnie nie odkupił. I na prawdę rozumie jej motywację i traumę itp itd ale przedstawiona jest w jakiś taki odpychająco irytujący sposób, że do mnie nie przemówiła.
Boję się co będzie dalej z tą serią, bo jeśli kolejny tom rzeczywiście będzie się skupiał na Azrielu, a Maas mi go zepsuje (patrz wszystko powyżej) to się pogniewamy.

Ech, ciężka to była przeprawa. Boli mnie jaka ta część jest słaba w porównaniu z pozostałymi 🥲 gdyby nie to, że coś może mi umknąć potem przy czytaniu „Domu płomienia i cienia”, chyba bym go sobie odpuściła jako re-read. Raz w zupełności wystarczy 🥲
No słabo tutaj, słabiutko… Przez jakieś 80% książki nie wiedziałam czy wytrwam w czytaniu, zwłaszcza przy tych ciągłych...

Porno w książce - tak bym ją podsumowała. Po długim wstępie, gdy już główni bohaterowie tej części rzucą się na siebie, dosyć często pojawiają się opisy ich popisów łóżkowych. Historia - sama w sobie ok, w końcu wiadomo co Neście odbiło i z czym ma problem. Króluje duch girlpower, emancypacji kobiet itp. Końcówka trochę rozczarowała (nie cała, walka z główną antagonistką) ale wszystko w duchu Maas. Po nudnym „dodatku świątecznym” dobrze się czytało.

Porno w książce - tak bym ją podsumowała. Po długim wstępie, gdy już główni bohaterowie tej części rzucą się na siebie, dosyć często pojawiają się opisy ich popisów łóżkowych. Historia - sama w sobie ok, w końcu wiadomo co Neście odbiło i z czym ma problem. Króluje duch girlpower, emancypacji kobiet itp. Końcówka trochę rozczarowała (nie cała, walka z główną antagonistką)...

Chcę przeczytać kolejną część i nie do końca rozumiem tych oznaczeń tutaj na stronie. Tom 4 zatytułowany jest 'Dwór srebrnych płomieni' i potem mamy ten sam tytuł i część 4.1 i 4.2. Patrzyłam na opisy i są w sumie takie same, czy mam rozumieć, że tom 4 to to samo co 4.1 i 4.2 tylko rozbity na dwie książki w nowym wydaniu? Czy mógłby mnie ktoś pokierować? :)

Chcę przeczytać kolejną część i nie do końca rozumiem tych oznaczeń tutaj na stronie. Tom 4 zatytułowany jest 'Dwór srebrnych płomieni' i potem mamy ten sam tytuł i część 4.1 i 4.2. Patrzyłam na opisy i są w sumie takie same, czy mam rozumieć, że tom 4 to to samo co 4.1 i 4.2 tylko rozbity na dwie książki w nowym wydaniu? Czy mógłby mnie ktoś pokierować? :)

Niestety nie lubię Nesty. Od pierwszych tomów działa mi na nerwy. Początek był trudny bi nie rozumiałam o co jej chodzi i o co się wścieka non stop. Nie potrafi utrzymać języka za zębami i potem żałuję wypowiedzianych słów i tak w kółko ale nieprzeprosi. Sama końcówka była okej. Walka z wew demonami.

Niestety nie lubię Nesty. Od pierwszych tomów działa mi na nerwy. Początek był trudny bi nie rozumiałam o co jej chodzi i o co się wścieka non stop. Nie potrafi utrzymać języka za zębami i potem żałuję wypowiedzianych słów i tak w kółko ale nieprzeprosi. Sama końcówka była okej. Walka z wew demonami.