Jezus umarł w Polsce

Skończyłem wczoraj „Jezus umarł w Polsce” Mikołaja Grynberga. Zbierałem się do tej lektury ponad pół roku. Rzeczywiście, nie była łatwa ani przyjemna. Za to do bólu (dosłownie) prawdziwa i obiektywna. Większość wywiadów, przeprowadzona z aktywistkami i aktywistami granicznymi nie była dla mnie specjalnie ciekawa. Nie dowiedziałem się niczego czego sam bym nie doświadczył lub widział. Bardzo interesująca była za to perspektywa tzw. lokalsów – mieszkańców Podlasia, nawet bardziej niż nielicznych przedstawicieli służb.
Najważniejszy wniosek wypływający z rozmów dotyczy „strefy” czyli obszaru, na którym nie mogły przebywać osoby nie zameldowane lub nie posiadające specjalnego zezwolenia. Początkowo sięgał on na wiele kilometrów w głąb kraju, później stopniowo kurczyła się, najpierw do 200, później do 15 m od linii granicy z BY.
W opinii większości rozmówców i rozmówczyń strefa służyła wyłącznie trzymaniu na dystans dziennikarzy, aby nie dokumentowali nieprawości, której dopuszczały się służby oraz nie dopuszczaniu pomocy humanitarnej do ludzi umierających w lesie.
We wtorek 4 czerwca 2024 ma zostać ponownie wprowadzona „strefa buforowa” na obszarze obejmującym 27 miejscowości.

Skończyłem wczoraj „Jezus umarł w Polsce” Mikołaja Grynberga. Zbierałem się do tej lektury ponad pół roku. Rzeczywiście, nie była łatwa ani przyjemna. Za to do bólu (dosłownie) prawdziwa i obiektywna. Większość wywiadów, przeprowadzona z aktywistkami i aktywistami granicznymi nie była dla mnie specjalnie ciekawa. Nie dowiedziałem się niczego czego sam bym nie doświadczył...

Wywiady z ludźmi zaangażowanymi w pomaganie osobom starającym się o azyl na granicy polsko-białoruskiej. Ci ludzie opowiadają historie-głównie swoje, ale trochę też hostorie tych uciekających. Te wywiady są dobrze przeprowadzone i ta książka czyta się duszkiem; po przeczytaniu zostaje w głowie, wraz z refleksajmi na temat człowieczeństwa, wartości i Polski. Porównanie bohaterów tej książki do Polaków ukrywających Żydów w okresie 2giej Wojny Światowej jest nieuniknione. Nieuniknione są również związane z tym porównaniem i jakże smutne i przykre wnioski.

Wywiady z ludźmi zaangażowanymi w pomaganie osobom starającym się o azyl na granicy polsko-białoruskiej. Ci ludzie opowiadają historie-głównie swoje, ale trochę też hostorie tych uciekających. Te wywiady są dobrze przeprowadzone i ta książka czyta się duszkiem; po przeczytaniu zostaje w głowie, wraz z refleksajmi na temat człowieczeństwa, wartości i Polski. Porównanie...

Bardzo potrzebna książka!

Bardzo potrzebna książka!

Chyba najbardziej obiektywna próba nakreślenia koszmaru polsko-białoruskiej granicy, z jaką miałam do czynienia.

Chyba najbardziej obiektywna próba nakreślenia koszmaru polsko-białoruskiej granicy, z jaką miałam do czynienia.

Porażające! Tego nie ma jak skomentować. Polacy są prawie w każdym zakątku świata. Jakoś się tam dostali, żyją, pracują. Jak możemy się odwracać od ludzi potrzebujących pomocy ??? Jak można różnicować uchodźców - czy dzieci z Syrii są inne niż dzieci z Ukrainy ??? Dla mnie to jest niepojęte.
Chylę czoła przed ludźmi, którzy pomagają na granicy z Białorusią.

Porażające! Tego nie ma jak skomentować. Polacy są prawie w każdym zakątku świata. Jakoś się tam dostali, żyją, pracują. Jak możemy się odwracać od ludzi potrzebujących pomocy ??? Jak można różnicować uchodźców - czy dzieci z Syrii są inne niż dzieci z Ukrainy ??? Dla mnie to jest niepojęte.
Chylę czoła przed ludźmi, którzy pomagają na granicy z Białorusią.

Zbiór rozmów z ludźmi zaangażowanymi w pomoc uchodźcom na polsko – białoruskiej granicy. Nie brakuje w nim pojedynczych wywiadów z funkcjonariuszami Straży Granicznej, które rzucają światło na celowość oraz legalność czynności służb mundurowych. Mikołaj Grynberg napisał tę książkę w odpowiednim momencie, ponieważ kryzys uchodźczy wcale nie ucichł. W dalszym ciągu wielu ludzi próbuje przedostać się przez zieloną granicę, tyle że w publicznych mediach informacje na ten temat giną w gąszczu innych komunikatów. Autor jest uważnym słuchaczem, kieruje nim dociekliwość, stawia ciekawe pytania. Zderza się z historiami o wydarzeniach na granicy, które nie mieszczą się w głowie. Rozmowy prowadzą do zbieżnych wniosków na temat kryzysu uchodźczego w Polsce, mimo że rozmówcy nie są konfrontowani. Pomaganie cudzoziemcom oznacza przekraczanie granic lęku i poświęcenia z narażeniem na fizyczne oraz psychiczne następstwa działań w niebezpiecznych warunkach. Rozmowy Mikołaja Grynberga odsłaniają podwójne standardy Straży Granicznej, która wykazała się przyzwoitością w czasie napływu ludności z Ukrainy, ale oblała egzamin z człowieczeństwa na polsko – białoruskiej granicy. Spór o uchodźców stanowi zasadnicze kryterium podziału Polaków na podporządkowanych i poważających służby mundurowe oraz przeciwstawiających się ich praktykom. Humanitaryzm nie pozwala odwrócić się od ludzi w potrzebie. Nie wszyscy są źli i nie każdy jest rasistą, aczkolwiek rozmówcy Mikołaja Grynberga akcentują wspomniane cechy przeciwników uchodźców, aby uzmysłowić czytelnikom, że zakorzenione w człowieku uprzedzenia stanowią jedną z przyczyn dramatu na polsko – białoruskiej granicy. Należy zadać sobie pytanie, czy ludzie w niedoli nie zasługują na pomoc. Niech każdy odpowie zgodnie z własnym sumieniem.

Zbiór rozmów z ludźmi zaangażowanymi w pomoc uchodźcom na polsko – białoruskiej granicy. Nie brakuje w nim pojedynczych wywiadów z funkcjonariuszami Straży Granicznej, które rzucają światło na celowość oraz legalność czynności służb mundurowych. Mikołaj Grynberg napisał tę książkę w odpowiednim momencie, ponieważ kryzys uchodźczy wcale nie ucichł. W dalszym ciągu wielu...

Obowiązkowa lektura dla wszystkich na temat miłosierdzia i niesienia pomocy bez względu na cenę.

Obowiązkowa lektura dla wszystkich na temat miłosierdzia i niesienia pomocy bez względu na cenę.

Nie będę oceniał i komentował tej książki. Zachęcam jedynie do przeczytania innych książek na temat nowej migracji, które ostatnio przeczytałem:
1. Murray Douglas - Przedziwna śmierć Europy : imigracja, tożsamość, islam
2. Tubylewicz Katarzyna - Moraliści. Jak Szwedzi uczą się na błędach i inne historie

Nie będę oceniał i komentował tej książki. Zachęcam jedynie do przeczytania innych książek na temat nowej migracji, które ostatnio przeczytałem:
1. Murray Douglas - Przedziwna śmierć Europy : imigracja, tożsamość, islam
2. Tubylewicz Katarzyna - Moraliści. Jak Szwedzi uczą się na błędach i inne historie

Mikołaj Grynberg - "Jezus umarł w Polsce"

Ten czas swoistego państwa w państwie w strefie przygranicznej z Białorusią przejdzie do niechlubnej historii naszego kraju i ich rządzących. Brak systemowych rozwiązań, brak regulacji prawnych, istny chaos na bagnach. Te rozmowy z aktywistami, które przeprowadził Grynberg wywołują wiarę w dobrych ludzi, aktywistów, czy jakkolwiek ich nazwiecie i wstrząsa jeśli chodzi o podległość, służalczość i brak jakiejkolwiek refleksji służb mundurowych.
Dobra nota za postawę dla Macieja Żywny. To ewenement w naszej polityce, w polityce w ogóle.
Książka potrzebna. Grynberg minimalizuje ornamentykę, tło, docierając do esencji ludzkich postaw w obronie życia i ochronie ekosystemu Puszczy Białowieskiej.

Mikołaj Grynberg - "Jezus umarł w Polsce"

Ten czas swoistego państwa w państwie w strefie przygranicznej z Białorusią przejdzie do niechlubnej historii naszego kraju i ich rządzących. Brak systemowych rozwiązań, brak regulacji prawnych, istny chaos na bagnach. Te rozmowy z aktywistami, które przeprowadził Grynberg wywołują wiarę w dobrych ludzi, aktywistów, czy jakkolwiek...

chociaż sama się zastanawiam jak w ogóle mogę dawać tu ocenę…

chociaż sama się zastanawiam jak w ogóle mogę dawać tu ocenę…