All the Lies They Did Not Tell: The True Story of Satanic Panic in an Italian Community

Nie do wiary. Co ci Włosi mają z tymi satanistami i rytualnymi mordami? Tylko, że podobne historie miały miejsce nie tylko we Włoszech (np. opisana przez Lawrence Wrighta w książce nomen omen "Szatan w naszym domu"). Trudno też nie mieć skojarzeń z procesami w Salem. Jasne, że tego sprawy o przemoc seksualną, zwłaszcza dotycząca dzieci, są bardzo trudne i kontrowersyjne; werdykt w którąkolwiek stronę zawsze obarczony jest oskarżeniami o sprzyjanie albo ofierze, albo sprawcy. Komu wierzyć? Jak mówi doświadczenie i znajomość ludzkiej psychiki - prawdę zawsze można nagiąć i dopasować do z góry przyjętej tezy... Jeśli nie potwierdzasz, to... zrobimy wszystko, żebyś potwierdził. Incepcja naprawdę istnieje. Tylko że mamy XX wiek, czasy nauki i przynajmniej dorośli - sędziowie, śledczy, biegli - powinni mieć więcej oleju w głowie, przynajmniej na tyle, by zadać sobie pytania, jakie zadał sobie autor tej książki. Proste, logiczne pytania. A nie wierzyć w niestworzone historie rodem z baśni braci Grimm. A jeśli sobie ich nie zadali, to dlaczego? Wszystko to jest głęboko niepokojące w kontekście tego, że opisane zjawisko ma charakterystykę samosprawdzającej się przepowiedni, napędzanej przez różnego rodzaju elementy środowiskowe. Podobnie jak "epidemia chorób psychicznych", z którą obecnie mamy do czynienia. Potem już trudno dociec, co było pierwsze: jajko, czy kura. Czy faktycznie mamy wzrost przypadków i dlatego coraz więcej o nich słyszymy, czy wzrost ten jest napędzany tym, że coraz więcej się o tym mówi?
A książka czyta się "sama".

Nie do wiary. Co ci Włosi mają z tymi satanistami i rytualnymi mordami? Tylko, że podobne historie miały miejsce nie tylko we Włoszech (np. opisana przez Lawrence Wrighta w książce nomen omen "Szatan w naszym domu"). Trudno też nie mieć skojarzeń z procesami w Salem. Jasne, że tego sprawy o przemoc seksualną, zwłaszcza dotycząca dzieci, są bardzo trudne i kontrowersyjne;...

Świetny reportaż o wydarzeniach, które nie miały prawa mieć miejsca. Zmusza do zastanowienia nad zdarzeniami i mechanizmami psychologicznymi kierującymi myśleniem dzieci i dorosłych, kształtującymi dalsze relacje między ludźmi.
Docenić należy pracę tłumacza, który poradził sobie z przełożeniem typowego dla włoskiego dziennikarstwa języka, pełnego złożonych, niekiedy zawiłych zdań. Ten język z jednej strony może być utrudnieniem w odbiorze treści, z drugiej zaś pewną oryginalną ciekawostką.

Świetny reportaż o wydarzeniach, które nie miały prawa mieć miejsca. Zmusza do zastanowienia nad zdarzeniami i mechanizmami psychologicznymi kierującymi myśleniem dzieci i dorosłych, kształtującymi dalsze relacje między ludźmi.
Docenić należy pracę tłumacza, który poradził sobie z przełożeniem typowego dla włoskiego dziennikarstwa języka, pełnego złożonych, niekiedy...

Przejmująca historia, która nie powinna się wydarzyć. Jak niekompetencja "specjalistów" może zniszczyć komuś życie.

Przejmująca historia, która nie powinna się wydarzyć. Jak niekompetencja "specjalistów" może zniszczyć komuś życie.

Dziennikarskie śledztwo o ludziach niesłusznie skazanych za pedofilie na podstawie zeznań dzieci, którym psycholog sugerowała i "wgrywała" wspomnienia.
Kwestia ważna, ale napisana rozwlekle i bez polotu. Śmiało można z tego zrobić artykuł na kilka stron, a książkę sobie darować.

Dziennikarskie śledztwo o ludziach niesłusznie skazanych za pedofilie na podstawie zeznań dzieci, którym psycholog sugerowała i "wgrywała" wspomnienia.
Kwestia ważna, ale napisana rozwlekle i bez polotu. Śmiało można z tego zrobić artykuł na kilka stron, a książkę sobie darować.

Mocna i wstrząsająca historia. Bardzo zaskakująca, gdzie do samego końca nie wiadomo co jest prawdą. Czasami trudno się połapać, kto jest kim ale końcówka wbija w fotel. Zadziwiające jest, że wydarzyło się to zaledwie ok. 25 -30lat temu.

Mocna i wstrząsająca historia. Bardzo zaskakująca, gdzie do samego końca nie wiadomo co jest prawdą. Czasami trudno się połapać, kto jest kim ale końcówka wbija w fotel. Zadziwiające jest, że wydarzyło się to zaledwie ok. 25 -30lat temu.

Na całym świecie bardzo dużo dzieci zostaje odebranym swoim rodzicom i tutaj nie ma co ukrywać. Niestety czasami jest tak,że te dzieci nie są odbierana tam gdzie rzeczywiście odebrane być powinny.
We Włoszech to już jest inna liga. Tam dzieci odbierane są czasami bezpodstawnie. Wystarczy,że dziecko powie kilka złych słów na temat rodziców i jest to już powód by dziecko nie mogło tam zostać.

Diabły z Bassa Modenese to reportaż, który jest pełen mroku ale też pełen kłamstw i chciwości oraz manipulacji.
Szesnaścioro dzieci z dwóch miejscowości zostało odebrane od rodzin. Wszystko zaczęło się od dziecka „zero”, który przyznał,że rodzina go krzywdzi. Został zabierany na cmentarz, w którym odbywały się rytuały seksualne , w których brały udział inne dzieci ale również tam inne dzieci traciły swoje życia.
Dzięki jego zeznaniom próbowano odszukać inne dzieci oraz tych, którzy uczestniczyli w rytuałach. Udawało im się odnaleźć dzieci i tak samo jak w przypadku tego pierwszego chłopca, te inne dzieci opowiadały historie łudząco podobną do jego historii. Krzywdzenie w domu, zabieranie w mroczne miejsca , strach i niepokój. Procesy, w których zostały odebrane prawa i wyroki. Oskarżeni, którzy po czasie zostali uniewinnieni jednak nie obyło się bez ofiar.

Autor próbował po latach odszukać te osoby i poznać historie ukazane przez nich.Jednak nie wszystkim się to podobało. Chciał dowieść prawdy, która nie była wygodna dla niektórych z nich. Dzięki tej prawdzie wiele rodzin mogłoby normalnie funkcjonować i żyć szczęśliwie lecz przez manipulacje te rodziny zostały oskarżane. Jak wiele zła można wyrządzić dziecku sprawiając by uwierzył w to co mówi i tworzył historie tak prawdziwe, że sam w nie wierzy.

Na całym świecie bardzo dużo dzieci zostaje odebranym swoim rodzicom i tutaj nie ma co ukrywać. Niestety czasami jest tak,że te dzieci nie są odbierana tam gdzie rzeczywiście odebrane być powinny.
We Włoszech to już jest inna liga. Tam dzieci odbierane są czasami bezpodstawnie. Wystarczy,że dziecko powie kilka złych słów na temat rodziców i jest to już powód by dziecko nie...

To jeden z lepszych reportaży, jakie przeczytałam w ostatnim czasie. Autor na początku książki pozostaje na neutralnej pozycji - nie ocenia, nie wskazuje winnych i ofiar. Wraz z rozwojem śledztwa dziennikarskiego wyrabia sobie opinię, którą w prosty sposób przedstawia czytelnikowi. Sięgając po tę książkę spodziewałam się, że będzie szokująca i niewiarygodna, ale nie przypuszczałam, że określenia te będą opisywać inną sytuację, niż mogłoby wydawać się na pierwszy rzut oka. Nie chcę zdradzać zbyt wielu szczegółów, bo uważam, że każdy powinien przejść przez tę historię samodzielnie. Mogę jedynie stwierdzić, że książka to świetny reportaż i warto po nią sięgnąć.

To jeden z lepszych reportaży, jakie przeczytałam w ostatnim czasie. Autor na początku książki pozostaje na neutralnej pozycji - nie ocenia, nie wskazuje winnych i ofiar. Wraz z rozwojem śledztwa dziennikarskiego wyrabia sobie opinię, którą w prosty sposób przedstawia czytelnikowi. Sięgając po tę książkę spodziewałam się, że będzie szokująca i niewiarygodna, ale nie...

We Włoszech dzieci zaczęły być zabierane od rodzin, kiedy okazało się, że były torturowane i brały udział w przerażających rytuałach satanistycznych. Odkrywanie coraz brutalniejsze fakty, a krąg osób zamieszkanych w sprawę powiększał się z każdym skrzywdzonym dzieckiem.
Czy to możliwe, aby dzieci krzywdzone były przez najbliższych? A może to tylko błędy w strukturach opieki społecznej?
Dlaczego zniszczono tak wiele rodzin i czy kiedykolwiek dzieci mogły czuć się bezpiecznie?
Diabły z Bassa Modenesse to mocny, przejmujący reportaż. Czytając go nie mogłam uwierzyć, że w tak pięknym kraju mogły dziać się tak okrutne rzeczy.
Ta książka jest zdecydowanie pozycją dla ludzi o mocnych nerwach oraz dla tych, którzy nie boją się złych emocji.
Brutalna przedstawiona rzeczywistość dzieci, które zamiast miłości i bezpiecze stwa otrzymały traumę na całe życie. To co dorośli psychopaci robili z ich młoda psychiką jest odrażające.
Pomimo brutalności polecam. Jest napisana językiem, który trafi do każdego.
Pamiętajcie tylko, że nie jest to miła, przyjemna lektura do poduszki, a mrożąca krew w żyłach historia.
Jestem pod wrażeniem odwagi Autora, że wziął na barki tak trudny temat.

We Włoszech dzieci zaczęły być zabierane od rodzin, kiedy okazało się, że były torturowane i brały udział w przerażających rytuałach satanistycznych. Odkrywanie coraz brutalniejsze fakty, a krąg osób zamieszkanych w sprawę powiększał się z każdym skrzywdzonym dzieckiem.
Czy to możliwe, aby dzieci krzywdzone były przez najbliższych? A może to tylko błędy w strukturach...

Kiedy mniej więcej rok temu cała Polska modliła się o cud w związku z bestialstwem jakiego doznał Kamilek z Częstochowy ze strony swojego ojczyma, pomyślałam że to było tak nieludzkie, że musiało być natchnione przez samego diabła.


Nie miałam pojęcia, że zbrodnia popełniina na dziecku może przyjąć taki wymiar, tym bardziej nie miałam świadomości, że skala okrucieństwa wobec dziecka może być większa.

Ta książka to opowieść o potwornością, zezwierzeceniu, krzywdzie, bólu, cierpieniu i strachu. Książka, której czytanie dla każdego kto ma w sobie choćby odrobinę empatii jest piekielnie porażająca.

Autor poruszył temat trudny, i zrobił to w sposób, który pozwala nam przebrnąć przez lekturę bez uszczerbku na psychice, ale z ranami w sercu.

Jest to bardzo trudna i jednocześnie wciągająca książka poruszająca temat kultu religijnej, ofiar i bestialstwa. Na jej stronach spotkacie wejście do siódmego kręgu piekła i mimo wszystko promyk nadziei... Bo uwierzono małemu chłopcu i dzięki temu zakończono ten horror

Mimo ciężaru gatunkowego z całego serca polecam

Kiedy mniej więcej rok temu cała Polska modliła się o cud w związku z bestialstwem jakiego doznał Kamilek z Częstochowy ze strony swojego ojczyma, pomyślałam że to było tak nieludzkie, że musiało być natchnione przez samego diabła.


Nie miałam pojęcia, że zbrodnia popełniina na dziecku może przyjąć taki wymiar, tym bardziej nie miałam świadomości, że skala okrucieństwa...

Długo zastanawiałam się, w jakie słowa ubrać moją opinię o książce ,,Diabły z Bassa Modense". Zwłaszcza że trudno czytać i słuchać o przerażających, potencjalnych czynnościach, jakich mogą dopuścić się dorośli w stosunku do dzieci, które są bezbronnymi ofiarami. Niewątpliwie jest to bardzo angażujący reportaż, ale ze względu na przedstawiane wydarzenia nie jest to książka, którą przeczyta się szybko. Podczas jej lektury potrzebowałam przerw, a także mimowolnie zadawałam sobie pytania. Autor Pablo Trinicia wraz z Alesii Rafaneli zbadał i poprowadził własne dziennikarskie śledztwo o głośnej aferze pedofilskiej, sekcie i zaniedbaniach ze strony organów państwowych we Włoszech.

Ten reportaż ma świetną konstrukcję, jest podzielony na kilka części. Natomiast na początku autor przyjmuje postawę bezstronną. Wskazuje na swoją dezorientację, gdy zaczął przyglądać się wydarzeniom z końcówki lat 90 ubiegłego wieku. Jego zagubienie może być bliska doświadczeniom czytelnika, gdy zaczynał poznawać szczegóły zawarte w tej książce. Trinicia w ,,Diabłach z Bassa Modenese. Najmroczniejsze śledztwo współczesnych Włoch" przedstawił krótką charakterystykę rodzin, których członkowie stanęli przed sądem. Wszystko zaczęło się od chłopca, Dario, - później nazwanego "dziecka O" - który w rozmowie z Oddiną oskarżył członków swojej rodziny o kilka przestępstw. Stopniowo w tej historii zaczęły pojawiać się inne nazwiska, a także wątpliwości do pracy z dziećmi psycholożki Valerii Donatii.

Z czasem bezstronność autora zniknęła, a zastąpiła ją opinia / sugestia autora oparta na podstawie przeprowadzonych rozmów i dokumentów. Trinicia zwrócił uwagę na pewne nieprawidłowości, manipulacje ze strony psychologów, w stosunku do dzieci. Zmiany w orzeczeniach sądu. I w końcu zadał sobie pytanie ,,Kto w tej historii jest prawdziwym diabłem?" Jaki był cel tych działań? Poprowadził czytelnika przez całe śledztwo i procesy sądowe. Im więcej faktów i bliżej było do zakończenia książki, tym jego opinia stawała się bardziej wyraźniejsze. Przyjął postawę, na którą sam zwracał uwagę w procesie ,,Diabłów z Bassa Modense". Zabrakło wiary w czytelnika i jego dedukcję ze strony autora.

Pablo Trinicia w ramach rekonstrukcji i analizy wydarzeń posiłkował się dokumentacją sądową, sprawozdaniami z opieki społecznej oraz nagraniami z przesłuchań i spotkań z psychologami. Udało mu się dotrzeć także do niektórych osób zaangażowanych w tę sprawę, które reprezentowały każdą ze stron. Do dorosłych już dzieci, ich biologicznych rodziców oraz organów odpowiadających za sprawę. Z technicznego punktu widzenia zabrakło mi tylko przypisów, przy niektórych odniesieniach do innych podobnych spraw i aspektów psychologicznych, na które się powoływał. Trinicia nie pozostawił tej sprawy w odosobnieniu i przywołał w swojej książce inne śledztwa z różnych krajów. To książka, która zaczęła się, jak literatura true crime, ale szybko okazała się świetnym reportażem społecznym.

Wydarzenia przedstawione w tej książce nie były mi znane, choć niewątpliwie swego czasu rozgrzewała włoską prasę. Sama sprawa okazała się niejednoznaczna i pełna niuansów. ,,Diabły z Bassa Modenese. Najmroczniejsze śledztwo współczesnych Włoch" to trudna i wstrząsająca książka o tragedii, która dotknęła wiele rodzin. Pokazuje, jak skomplikowane może być śledztwo, okrutną stronę ludzi, a także ich wyrachowanie. Świetna, ale wymagająca książka.

Długo zastanawiałam się, w jakie słowa ubrać moją opinię o książce ,,Diabły z Bassa Modense". Zwłaszcza że trudno czytać i słuchać o przerażających, potencjalnych czynnościach, jakich mogą dopuścić się dorośli w stosunku do dzieci, które są bezbronnymi ofiarami. Niewątpliwie jest to bardzo angażujący reportaż, ale ze względu na przedstawiane wydarzenia nie jest to książka,...