Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Mamy tylko jedno życie. Nie marnuj go na rozpamiętywanie przeszłości. Weź się w garść i twórz nową przyszłość”

Beck niejednokrotnie starał się przemówić swojej babci, że jaj szalone wyprawy nie są dobrym pomysłem. Louise nawet nie chce słuchać słów wnuczka. Zrezygnowała z chemii, aby móc jeździć po świecie i odwiedzić jak najwięcej ciekawych miejsc przed śmiercią. Jej towarzyszka podróży – Nora – robi wszystko, aby kobieta świetnie się bawiła. To właśnie ją poznaje w barze Beck. Młody mężczyzna kompletnie nie spodziewa się, że ta młodsza od niego kobieta to towarzyszka jego babci. Ich spotkanie nie kończy się tak jak powinno a Beck musi odbudować zaufanie Nory, która nawet nie chce go widzieć.

Po książki Vi Keeland sięgam w ciemno. Czytałam już niejedną historię spod pióra tej autorki i muszę przyznać, że „Nieplanowana miłość” to coś nieco innego.

Zacznijmy od tego, że ta książka przekazuje dużo wartości. Nie mamy tutaj tylko odpowiednio rozwijającej się relacji między głównymi bohaterami ale również przyjaźń oraz wsparcie w chorobie. Babcia Becka chorowała na nowotwór, który z każdym dniem przybliżał ją do śmierci. Nie miała zamiaru przedłużać swojego życia chemią o kolejne kilka miesięcy. Jest idealnym przykładem osoby, która w obliczu tak wielu trudności, potrafiła cieszyć się swoim życiem, zwiedzać świat i rozkoszować każdą chwilą. Przyjaźń Louise i Nory pokazuje, że wiek kompletnie nie ma znaczenia. Obie kobiety wiele wzajemnie się od siebie nauczyły i wspierały w trudnych chwilach.

Choć czytałam wcześniej wiele książek autorki, mam wrażenie, że ta jest wyjątkowa ze względu na wszystkie wartości jakie przekazuje autorka. Niejednokrotnie podkreśla, aby chwytać życie obiema rękami i nie bać się jutra. Nikt z nas nie wie, co czeka go za kilka dni lub za miesiąc. Warto ryzykować, aby być szczęśliwym.

Jeśli czytaliście już coś od tej autorki to jestem pewna, że ta książka również przypadnie Wam do gustu. Jeśli nie – pora to szybko nadrobić.

„Wolę być przez chwilę szczęśliwy z tobą niż nieszczęśliwy całe życie bez ciebie”

„Mamy tylko jedno życie. Nie marnuj go na rozpamiętywanie przeszłości. Weź się w garść i twórz nową przyszłość”

Beck niejednokrotnie starał się przemówić swojej babci, że jaj szalone wyprawy nie są dobrym pomysłem. Louise nawet nie chce słuchać słów wnuczka. Zrezygnowała z chemii, aby móc jeździć po świecie i odwiedzić jak najwięcej ciekawych miejsc przed śmiercią. Jej...

„W moim życiu wdałem się w tyle pie***onych bójek, że zaczynam teraz myśleć, czy czasem nie były po to, bym był gotowy walczyć o ciebie”

Tytułowa bohaterka – Luna – ma trudną przeszłość. Zostawiła swoje życie za sobą i cieszy się każdym dniem. Jest wdzięczna za wszystko, co udało się jej osiągnąć. Niejednokrotnie w gorszych chwilach powtarza sobie, że „ma wszystko czego potrzebowała a nawet więcej”. Uwielbia swoją pracę, choć w oczach innych to typowe męskie zajęcie. Luna jest lakiernikiem w warsztacie samochodowym. Wszystko szkło idealnie aż trzy lata temu pojawił się w nim Lucas Ripley. Rip, ponieważ tak mówią na niego inni, trzyma każdego na dystans. Ludzie się go boją i nie mają odwagi, aby mu się sprzeciwić. Luna od początku starała się być dla niego miła, uśmiechnięta.. i powolutku zaczynała topić jego zamarznięte serce.

„Każdy zasługuje na miłość, lecz są ludzie, którzy jej nie chcą bez względu na to, jak bardzo i szczerze chcesz im ją dać”

Moja miłość do książek Mariany Zapaty wykracza ponad skalę. Gdy tylko jej nowa historia do mnie dotrze albo zostanie dodana na legimi – rzucam dla niej dosłownie wszystko. Nie inaczej było w tym przypadku i kolejny raz jestem zachwycona.

Mamy bardzo fajnie wykreowanych bohaterów. Luna nie pozwoliła, aby przeszłość ją zniszczyła. Cieszyła się każdym dniem i była wdzięczna za wszystko, co udało się jej osiągnąć. Rip niekoniecznie umiał sobie poradzić ze swoim wcześniejszym życiem. Może dlatego trzymał ludzi na dystans i jak sam twierdził – nie szukał w pracy żadnych przyjaciół.

„Luna i pewne kłamstwo” jest idealnym przykładem motywu grumpy x sunshine. Mamy tutaj również age gap – głównych bohaterów dzieli 15 lat różnicy. Nie ukrywam, że kocham połączenie tych dwóch motywów i dosłownie pisnęłam, gdy tylko bliżej poznałam Lunę i Ripa.

Miejscem pracy głównych bohaterów był warsztat samochodowy. Autorka w bardzo fajny sposób pokazała, jak taka działalność prosperuje od środka. Chyba każdy z nas mógłby stwierdzić, że mechanicy to raczej męski zawód a Luna była tam jedyną dziewczyną. Jak sama twierdziła, nigdy nie pomyślała, że będzie zajmowała się czymś takim, a później pokochała swoją pracę.

Choć książka liczy sobie prawie 700 stron, to po prostu się przez nią płynie. Jak już wspomniałam, jestem ogromną fanką Mariany Zapaty. Autorka słynie z tego, że tworzy romanse z motywem slow burn i jej twórczość poleciłabym osobom, które uwielbiają, gdy relacja między bohaterami rozwija się w wolny sposób. Ja ten motyw uwielbiam i nigdy nie nudziłam się czytając jakąkolwiek książkę autorki.

Wspomnę wam jeszcze o tym, że Rip to chyba „najgroźniejszy” bohater stworzony przez autorkę. Jego ciało zdobi masa tatuaży, których nigdy nie pokazywał. Nawet w lato chodził w koszulkach z długim rękawem a to już mówi samo za siebie. Miał trudną przeszłość, robił rzeczy, z których nie jest zadowolony i nie przebiera w słowach. Nawet jego postawa jasno mówi o tym, że nie należy z nim zadzierać. Można rzec, że to wręcz idealny książkowy bohater 🔥

„Czasami nasze życie staje się tak bardzo przepełnione syfem, który zmuszeni jesteśmy zachować w pamięci, że człowiek nie ma potrzeby dodawania sobie więcej. Jedyne co mogłam zrobić, to postarać się wybrać, które wspomnienia ze mną zostaną”

Cóż Wam mogę powiedzieć.. moim zdaniem książki Mariany Zapaty są naprawdę godne uwagi. Nie martwcie się tym, że to „grubaski”, ponieważ przez te historie dosłownie się płynie. Ja za każdym razem chciałabym, aby książka była jeszcze dłuższa, gdyż tak trudno było mi się rozstać z głównymi bohaterami, a to mówi samo za siebie. Naprawdę polecam i liczę na to, że jeśli nie znacie twórczości autorki, to na pewno się to zmieni.

„Łatwo było zignorować i zapomnieć niż rozpamiętywać to, co sprawiało ból”

„W moim życiu wdałem się w tyle pie***onych bójek, że zaczynam teraz myśleć, czy czasem nie były po to, bym był gotowy walczyć o ciebie”

Tytułowa bohaterka – Luna – ma trudną przeszłość. Zostawiła swoje życie za sobą i cieszy się każdym dniem. Jest wdzięczna za wszystko, co udało się jej osiągnąć. Niejednokrotnie w gorszych chwilach powtarza sobie, że „ma wszystko czego...

Ava należy do elfów choć nigdy nie czuła się jak jedna z nich. Została porzucona przez rodziców i od dziecka wychowywała się w świecie ludzi. Nie posiada również żadnych magicznych mocy, które byłyby dla niej charakterystyczne. Szpiczaste uszy i niebieskie włosy są jedynym potwierdzeniem, że nie pasuje do świata ludzi. Ava spotyka w barze Torina. Króla elfów, który poszukuje małżonki. Torin pragnie kogoś w kim się nie zakocha. Miłość kompletnie nie jest dla niego i właśnie dlatego proponuje Avie układ. Ona dostanie pięćdziesiąt milionów a on zyska żonę, która nie skradnie jego serca. Czy taki układ ma szansę powodzenia?

„Szron” jest książką, która zauroczyła mnie swoją okładką. Nie ukrywam, że często to właśnie one mnie przyciągają. Z racji tego, iż ostatnio podczytuję fantastykę, stwierdziłam że chciałabym poznać tę historię. Książka została napisana przez małżeństwo, co dodatkowo mnie zaciekawiło. Chyba nigdy nie czytałam żadnej historii stworzonej wspólnie przez małżonków.

Przyznam się Wam szczerze, że przeczytanie trzydziestu stron tej książki zajęło mi trzy dni a pochłoniecie reszty tylko kilka godzin. Na początku nie mogłam się wkręcić w fabułę, a później nie potrafiłam się od niej oderwać.

Spodziewałam się, że losy głównych bohaterów będą inaczej przedstawione ale nie byłam tym zawiedziona. Wręcz się ucieszyłam, gdy zobaczyłam, że zostanie królową wcale nie jest takie proste. Mamy tutaj pewien turniej, w którym Ava musi zaprezentować swoje umiejętności i pokazać się z jak najlepszej strony. Bardzo mnie on zainteresował, ponieważ nie czytałam wielu książek z takim motywem.

Zakończenie okazało się bardzo obiecujące. Możemy zauważyć, że główni bohaterowie ogromnie się od siebie różnią. Uważam, że druga część będzie ciekawsza i liczę na to, że zostanie u nas szybko wydana.

Jeśli poszukujecie książki, z którą miło spędzicie czas to sięgnijcie po „Szron”. Mam nadzieję, że się Wam spodoba.

Ava należy do elfów choć nigdy nie czuła się jak jedna z nich. Została porzucona przez rodziców i od dziecka wychowywała się w świecie ludzi. Nie posiada również żadnych magicznych mocy, które byłyby dla niej charakterystyczne. Szpiczaste uszy i niebieskie włosy są jedynym potwierdzeniem, że nie pasuje do świata ludzi. Ava spotyka w barze Torina. Króla elfów, który...