Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To już któraś z kolei książka tej autorki, którą miałam przyjemność przeczytać. Jak zawsze - opowieść ciekawa, emocjonalna z tłem historycznym w tle. Pani Nina Zawadzka przyzwyczaiła nas do tego, że nie schodzi poniżej pewnego poziomu oraz do tego, że jej powieści są przejmujące i trudno się od nich oderwać. Podobnie było i tym razem.

Historia miłosna Izabeli Sadowskiej i Janka Smażewskiego podczas wojennej zawieruchy i powojennego chaosu oraz komunistycznego terroru opowiedziana jest współcześnie, ale najobszerniejsze fragmenty stanowi retrospekcja. Ta dwója zakochanych w sobie ludzi mieszkała w małej wsi Dylągowa i jeszcze gdy byli dziećmi, ich rodziny postanowiły, że kiedyś ich ze sobą wyswatają. Wybuch wojny zmienia wszystko w życiu mieszkańców wsi, w tym również dwójki głównych bohaterów. Po wojnie Iza razem z córką Marysią trafia do zrujnowanego Wrocławia i zostaje dokwaterowana do domu niemieckiej lekarki - Hanny Walter. Pomimo początkowej wzajemnej niechęci między tymi kobietami, z czasem nawiąże się między nimi bardzo sina więź. Niebagatelną rolę w życiu Izabeli odegra komunistyczny polityk, Rosjanin - Michaił Antonov. A jak potoczyły się losy Janka, który został lotnikiem?

I tu przenosimy się do współczesności, gdy Janek ma 86 lat, mieszka w Londynie i uczestniczy w spotkaniach z młodzieżą szkolną, na których opowiada o wojnie. Na jednym z takich spotkań podchodzi do niego pewna młodziutka dziewczynka, która wywoła ogromne tsunami w jego obecnym życiu.

Akcja powieści dzieje się w wielu miejscach: Dylągowie, Rzeszowie, Londynie, ale przede wszystkim w powojennym, podnoszącym się z gruzów Wrocławiu. Autorka dobrze oddała ducha tamtych czasów, a w szczególności bliskiemu mojemu sercu Wrocławiowi.

Z pewnością książkę czyta się dobrze i szybko, jednak jej pewnym mankamentem jest spora przewidywalność pewnych faktów oraz przedstawienie niektórych wątków w taki sposób, iż chciałoby się powiedzieć: "ale to już było", bo pewne schematy zostały powielone z tego, co w literaturze dosyć często się już pojawiało. Uważam również, że dramaturgia właśnie przez tę przewidywalność zdarzeń nieco "siadła", ale i tak doznałam sporo przyjemnych odczuć podczas czytania, dlatego polecam tę lekturę osobom, które lubią dramatyczne historie miłosne z wojną w tle.

To już któraś z kolei książka tej autorki, którą miałam przyjemność przeczytać. Jak zawsze - opowieść ciekawa, emocjonalna z tłem historycznym w tle. Pani Nina Zawadzka przyzwyczaiła nas do tego, że nie schodzi poniżej pewnego poziomu oraz do tego, że jej powieści są przejmujące i trudno się od nich oderwać. Podobnie było i tym razem.

Historia miłosna Izabeli Sadowskiej i...

Przeczytałam już sporo książek tego autora i ta wydaje mi się z nich wszystkich najsłabsza. Brakuje tego żaru, natchnienia, tej malowniczości krajobrazu, aczkolwiek ludzkie charaktery i przywary zaprezentowane zostały niezwykle wnikliwie. To ostatnia książka autora i rzeczywiście można odnieść wrażenie jakby był zmęczony życiem i jego droga pisarska chyliła się ku końcowi. Jednak charakterystyczny styl i wnikliwość obserwacji otoczenia nadal pozostały takie same. Trudniej mi się czytało tę książkę, gdyż dużo tutaj rozważań typu: mieć czy być. Może pozostać w zgodzie z samym sobą i cieszyć się tym, co się ma czy ulec presji otoczenia i podjąć wyścig za pieniądzem, chociaż gdzieś w głębi serca pozostaje odczucie, że wżyciu nie do końca o to właśnie chodzi.

Autor świetnie nakreślił kilka kluczowych postaci, wymienię przede wszystkim:

Ethana Hawleya, który pewnie żyłby szczęśliwie w małym, nadmorskim miasteczku New Baytown jako subiekt w kolonialnym sklepiku, jednak ludzie zdają się wiedzieć lepiej od niego, co mu jest potrzebne do szczęścia, a ich zdaniem są to pieniądze, które kiedyś posiadał, a teraz żyje sobie skromnie. Żona również zdaje się go utwierdzać w przekonaniu, że powinien powalczyć o lepszy byt.

Ciekawą postacią jest również właściciel sklepu, w którym pracuje Ethan, a jest nim włoski emigrant - Alfio Marullo.

Na uwagę zasługuje wróżąca z tarota Margie, bankier Beker, jak również Danny Taylor - kiedyś świetnie się zapowiadający młody człowiek, a obecnie nałogowy alkoholik. Dla Ethana od dzieciństwa był jak brat, dlatego Ethan od czasu do czasu daje mu dolara na picie, co ani mu nie zaszkodzi, ani nie pomoże. Nie próbuje zmieniać przyjaciela czy na siłę nawracać.

Z pewnością dobrze odzwierciedlony klimat małej miejscowości, w której wszyscy się znają, jej pewna surowość i presja otoczenia w niektórych sprawach. Jednak była to chyba jedyna książka Steibecka, przy której czytaniu mocno się umęczyłam. Za dużo tu ględzenia, różnych rozważań, dylematów życiowych, a za mało akcji. Można zacytować film "Rejs": "A w filmie polskim, to proszę pana to jest tak: nuda... Nic się nie dzieje, proszę pana. Nic. Dialogi niedobre są. Bardzo niedobre dialogi są. W ogóle brak akcji jest". I podobnie jest w tej książce.

Przeczytałam już sporo książek tego autora i ta wydaje mi się z nich wszystkich najsłabsza. Brakuje tego żaru, natchnienia, tej malowniczości krajobrazu, aczkolwiek ludzkie charaktery i przywary zaprezentowane zostały niezwykle wnikliwie. To ostatnia książka autora i rzeczywiście można odnieść wrażenie jakby był zmęczony życiem i jego droga pisarska chyliła się ku końcowi....

O matko, jak ja się umęczyłam przy czytaniu tej książki... Aż wierzyć się nie chce, że jeden z moich ulubionych autorów wypuścił taki koszmarek, w którym na dziewięć opowiadań podobały mi się cztery. Opowiadania od 1 do 5 to po prostu jakaś masakra. Z ogromnym mozołem przez nie przebrnęłam. Dopiero od opowiadania nr 6 do 9 było ciekawie, a to zdecydowanie za mało aby ten zbiór uznać za interesujący. Już nie wspomnę o tym, że z grozą i horrorem ma to wszystko niewiele wspólnego. Cóż, traktuję to jako "wypadek przy pracy" autora i tyle. Nadal będę czytać jego powieści, na szczęście już nie w formie takich krótkich form.

A jak w moim odczuciu wypadły poszczególne opowieści:

1. OSTATNI TELEFON

Andrzej jest dziennikarzem radiowym. Pewnego dnia prowadzi audycję dotycząca depresji. Otrzymuje na antenie telefon od Anny, która twierdzi, że była wierną fanką jego audycji, jednak temat o depresji potraktował w tak lekceważący sposób, iż rozczarował ją do tego stopnia, że kobieta postanawia odebrać sobie życie. Czy rzeczywiście się tego dopuści?

-opowiadanie słabe, infantylne i mocno przewidywalne 3/10

2. DWIE DYCHY NA GWIAZDKĘ

Bezdomny śpiący na dworcu w Wigilijną noc, zostaje poproszony przez nieznajomą kobietę o przysługę, za którą ma otrzymać 20zł.

-nic specjalnego 3/10

3. RETROWIZJE

Trójka osób: Sławek, Ewa i Mirek przyjaźnili się od dziecka. Kobieta zabiła jakiegoś przypadkowo spotkanego faceta, gdyż w swojej retrowizji zobaczyła, że to morderca i gwałciciel kobiet. Jak wpłynie to na relacje między przyjaciółmi?

-nieco lepsze od poprzednich, ale też nie powala 5/10

4. SPÓJRZ NA TO Z DRUGIEJ STRONY

Magda i Marzena to bliźniaczki jednojajowe, które łączy szczególna więź. Kiedy u Magdy ma wydarzyć się coś złego, obie mają ten sam sen, który jest zapowiedzią jakiegoś nieszczęścia. Co stanie się tym razem?

-słabiutkie i mocno naciągane 3/10

5. KRYZYS WIEKU ŚREDNIEGO

Facet, który w wieku 40 lat od strony finansowej osiągnął już wszystko, stwierdza, że nie widzi dalszego sensu w tym życiowym "wyścigu szczurów" jakim stała się jego egzystencja i postanawia ze sobą skończyć. Czy rzeczywiście tak zrobi?

- nierealne, irytujące, bezsensowne i nudne 2/10

6. OPOWIEM CI MROCZĄ HISTORIĘ

Dziennikarz pisma "Twoje medium" otrzymuje intrygujący telefon od pensjonariusza Domu Starców, który chce mu opowiedzieć swoją mroczną historię. Do tego duszna atmosfera Domu Statców, którzy jedną nogą są już na tamtym świecie, sprawia przytłaczające wrażenie.

- opowiadanie mroczne, straszne, budujące stopniowo narastający niepokój i ciekawe 7/10

7. ROWERZYSTA

Pewien licealista ulega poważnemu wypadkowi na rowerze. Świadkiem tego zdarzenia jest sędzia, który wprawdzie wzywa na miejsce wypadku służby ratunkowe, ale sam nie udziela mu pierwszej pomocy. Po czasie zaczynają nim targać różne rozterki i wyrzuty sumienia.

-trzyma w napięciu i sprawia, że nerwy napinają się jak postronki 8/10

8. NIKA

Nastolatka o imieniu Monika (na którą wszyscy wołali Nika) ginie potrącona przez ciężarówkę. Pojawiają się tu wątki związane z wampiryzmem.

- nawet ciekawe, ale jak na tę tematykę, to w ogóle nie straszne

9. PIERWSZA Z KOLEI

Rzecz dotyczy podróży koleją i tego, że nie zawsze w przedziale trafimy na współpasażera, którego towarzystwo jest nam miłe.

-makabreska bardzo ciekawa, niebanalna, budująca napięcie i wywołująca niepokój, pokazana z osobnej perspektywy dwójki współpasażerów. A już na łopatki rozłożył mnie zwrot: "pseudotowarzystwo pseudoznajomych z pseudostudiów" 8/10

Gdyby poziom wszystkich opowieści był taki jak czterech ostatnich, to książka byłaby świetna, a tak przez większość czasu, niestety wiało nudą. Gdzie ten horror i groza? Przeminął z wiatrem... No szkoda, ale ważne, że przynajmniej końcówka okazała się godna króla polskiego horroru i dzięki temu nie było totalnej klęski. Geneza tych opowiadań przedstawiona przez autora była pomocna w zrozumieniu dlaczego zajął się akurat takimi tematami, szkoda tylko, że nie do końca przełożyło się to na ich jakość. No ale trudno: przeczytane - zapomniane i trzeba iść dalej, bo czekają powieści Pana Dardy, które z pewnością wychodzą mu lepiej niż opowiadania.

O matko, jak ja się umęczyłam przy czytaniu tej książki... Aż wierzyć się nie chce, że jeden z moich ulubionych autorów wypuścił taki koszmarek, w którym na dziewięć opowiadań podobały mi się cztery. Opowiadania od 1 do 5 to po prostu jakaś masakra. Z ogromnym mozołem przez nie przebrnęłam. Dopiero od opowiadania nr 6 do 9 było ciekawie, a to zdecydowanie za mało aby ten...