Ragnarok 1940

- Jak się uwolniłeś z więzów? – Sekret zawodowy. – A mógłbyś mi go zdradzić? Ścierpłem jak diabli. – Problem z tobą, Baldwin, polega na tym, że od czasu do czasu miewasz własne pomysły, najczęściej głupie. Czuję się bezpieczniej, jak jesteś spętany.

- Jak się uwolniłeś z więzów? – Sekret zawodowy. – A mógłbyś mi go zdradzić? Ścierpłem jak diabli. – Problem z tobą, Baldwin, polega na tym,...

Rzuć kamieniem w zająca, Niechaj nam popląsa. Walnij w niego kijem, Niech się rzuca i wije. Kopnij go między oczy, Niech w powietrzu łuk zatoczy I w ziemię wypierdoli – Marny koniec jego doli. Fragment piosenki nieznanego autorstwa popularnej na ulicach Dublina wiosną 1940 roku.

Rzuć kamieniem w zająca, Niechaj nam popląsa. Walnij w niego kijem, Niech się rzuca i wije. Kopnij go między oczy, Niech w powietrzu łuk zat...

- Panie Baldwin, oto Cillian McCull, gwiazda mojego wydziału. Syn irlandzkiej Cyganki i plutonu strażniczego więzienia w Belfaście, żołnierz, sabotażysta, tropiciel, a w wolnych chwilach włamywacz i hodowca gołębi. Służył w Royal Marines, pływał na statkach Kompanii Wschodnioeuropejskiej, pracował również w Scotland Yardzie, gdzie zasłynął jako wyjątkowo mściwy sukinsyn. Mówi biegle po romsku, dańsku, rosyjsku, w kilku dialektach irlandzkiego i zapewne również po czarciemu, potrafi ukryć się w trzyosobowym tłumie, zrobić łuk z kija od miotły i zjeść to, po czym porzyga się dzika koza. – Doprawdy imponujące – mruknął Jeremy, nadal mierząc półIrlandczyka wzrokiem. Ten uśmiechnął się szeroko na słowa pułkownika, pokazując równe, białe zęby, i zaczął skręcać papierosa. – Mogę wiedzieć, czemu zawdzięczam zaszczyt poznania pana McCulla?

- Panie Baldwin, oto Cillian McCull, gwiazda mojego wydziału. Syn irlandzkiej Cyganki i plutonu strażniczego więzienia w Belfaście, żołnierz...