Dziedzictwo Smoków

Rozejrzałam się po pokoju w poszukiwaniu czegokolwiek, co mogłoby mi się przydać. Przede wszystkim musiałam skoncentrować się na znalezieniu słabych punktów u mojego przeciwnika. - Wiesz, co jest najbardziej interesujące? - Nie za bardzo mnie to obchodzi. Smok nie był poruszony moją odpowiedzią. Jak na samotnika błąkającego się po kontynencie, zdawał się niesamowicie pewny siebie i opanowany. - Twój brak strachu. - Przekrzywił głowę, a jego oczy zabłyszczały szaleńczą czerwienią. - Nie spotkałem jeszcze nawet jednej istoty, która nie okazywałaby przede mną strachu.

Rozejrzałam się po pokoju w poszukiwaniu czegokolwiek, co mogłoby mi się przydać. Przede wszystkim musiałam skoncentrować się na znalezieniu...

- Wiesz, co jest najbardziej potworne? Kiedy ból staje się tak silny, że pragniesz umrzeć, ale nie możesz. Piękno smoka bledło z każdą chwilą, z którą zbliżał się do kobiet. Ich oddechy przyspieszały, a przerażenie malowało się na twarzach. Kilka zaczęło krzyczeć. Dźwięk był żałosny, pełen cierpienia i strachu. Głosy odbijały się od ścian i przenikały do wnętrza duszy. Magia mężczyzny wyraźnie odznaczała się na ich skórze i wnikała do środka, powodując katusze. - Najsmutniejszy jest zawód, który się z tym wiąże. Myślałaś, że umieranie jest takie proste? - Nie wiedziałam, co powiedzieć. Krzyk przedzierał się przez każdą postawioną przeze mnie barierę. Nie miałam pojęcia, że za chwilę miało być jeszcze gorzej.

- Wiesz, co jest najbardziej potworne? Kiedy ból staje się tak silny, że pragniesz umrzeć, ale nie możesz. Piękno smoka bledło z każdą chwil...

Moment radości szybko przemienił się w gorycz, gdy w świetle księżyca ukazała się ogromna sylwetka smoka lecącego nad miastem. Przystanęłam na chwilę, analizując sytuację, jednak nie miałam zbyt wiele czasu na przemyślenia. Czerwone łuny spadały z nieba, liżąc płomieniami kolejne budynki. Żar lał się bez przerwy, mieniąc się głębokimi barwami czerwieni, pomarańczu i złota. Wstrzymałam oddech, patrząc na niesamowity spektakl światła i cieni, gorąca i chłodu.

Moment radości szybko przemienił się w gorycz, gdy w świetle księżyca ukazała się ogromna sylwetka smoka lecącego nad miastem. Przystanęłam ...