Smocze kroniki

Chwilę trwało, zanim Janek stwierdził z całym przekonaniem, że wciąż żyje i powinien uruchomić oddychanie.

Chwilę trwało, zanim Janek stwierdził z całym przekonaniem, że wciąż żyje i powinien uruchomić oddychanie.

Janek głośno przełknął ślinę, lecz nie zrobił ani kroku. Przez ściśnięte strachem gardło zaczął dukać: „Mości Smoku, ja przyszedłem spytać tylko…”. „Jeden!” – zagrzmiał gad skrzydlaty. „…co cię tak zdenerwowało…” „Dwa!” – huknęło jak z armaty. „…że nas atakujesz?” – skończył i od razu zamknął oczy, nieciekawy, jak się z bliska prezentuje ogień smoczy.

Janek głośno przełknął ślinę, lecz nie zrobił ani kroku. Przez ściśnięte strachem gardło zaczął dukać: „Mości Smoku, ja przyszedłem spytać t...