Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kto traci energię na myślenie, jak bardzo zaboli go upadek, w zasadzie już spadł.

Nieważne, skąd pochodzisz. Nie zmienisz tego, nie marnuj więc energii na rozmyślania. Ważne dokąd podążasz, a tym możesz kierować.

Miejsca są jak ludzie i rekiny: jeśli przestają się ruszać, umierają. Każdy ma jednak takie miejsca o którym lubi sądzić, że nigdy się nie zmieni.

Tylko niewinni sądzą, że bankructwo to wypadkowa zarobków i długów. Spytajcie każdego ekonomisty: plajta to samopoczucie. Kryzys kredytowy nie nastąpił dlatego, że ludzie obudzili się biedniejsi niż poprzedniego dnia — nastąpił, ponieważ ludzie wstali z łóżek przerażeni.

- Niezależnie od tego, czy to prawda, czy nie. Musisz wierzyć, że gdzieś, jakimś sposobem, większość ludzi dostaje to, na co zasługuje.
- Albo?
- Albo jak zmusisz się rano do wstania? Wiara w przyczynę i skutek to nie luksus. To podstawa, jak wapń lub żelazo, przez jakiś czas można się bez nich obyć, w końcu zaczniesz jednak zjadać wewnętrzne zapasy. Masz rację, czasami życie nie jest sprawiedliwe. Ale wtedy pojawiamy się my. Po to jesteśmy. Wkraczamy i naprawiamy zło.

Jeśli ktoś próbuje opychać herę na terenie innego drania, kobieta decyduje się wyjść za księcia z bajki, choć cztery razy z rzędu wysłał ją na OIOM, dźgasz nożem gościa, ponieważ jego brat dźgnął twojego przyjaciela za to, że ten dźgnął jego kuzyna... Wybacz, jeśli mówię coś niepoprawnego politycznie, ale tak właśnie ludzie błagają o to, co w końcu dostają. Wiem, że nie tego uczono nas na kursie detektywów, ale byłbyś zdumiony, mój drogi. W prawdziwym świecie zbrodnia rzadko musi wyważać drzwi, by wtargnąć w czyjeś życie. Dziewięćdziesiąt dziewięć razy na sto wkracza, ponieważ ludzie otwierają drzwi i ją zapraszają.

Zasady istnieją z określonego powodu. Nim je złamiesz warto zastanowić się z jakiego.

Tylko nastolatki twierdzą, że nudziarstwo jest złe. Dorośli dojrzali mężczyźni i dojrzałe kobiety, z jakimś doświadczeniem wiedzą, że nuda jest darem Boga. życie nawet bez naszych starań, by było bardziej dramatyczne, ma w zanadrzu więcej podniet niż trzeba. Gotowe jest w nas nimi uderzyć, gdy tylko się odwrócimy.

Kiedy niektórych ludzi zalewa fala tsunami, wbijają paznokcie w dłonie i skupiają się na pozytywach, wizualizują drogę aż pojawi się wyjście. Inni tracą grunt pod nogami. Pójście z torbami potrafi zawieść ludzi do miejsc, których nawet sobie nie wyobrażali. Może popchnąć praworządnego obywatela ku niewyraźnej kruchej krawędzi, na której na wyciagnięcie ręki czeka kilkanaście rodzajów przestępstw.