cytaty z książki "Sobowtórka"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
(...) nikt przy zdrowych zmysłach nie prasuje serwetek [s. 62].
Nic nie mogło uchronić się przed lepkimi palcami Leah. Niszczyła mi kosmetyki, pożyczała i szargała ubrania (…), darła książki. Lubowała się szczególnie w podkradaniu mi przyjaciół. I chłopaków, oczywiście, gdy już się jakiś nawinął. Miałam wrażenie, że kurczę się w jej cieniu, a ona jak wampir wysysa ze mnie energię i żywi się moim cierpieniem [s. 17].
To zabawne, że wraz ze wzrostem dochodów automatycznie rosną wydatki, więc człowiek wcale nie czuje się bogatszy. Zaczynasz kupować droższe ciuchy, by było po tobie widać, że więcej zarabiasz. Okazuje się, że trzeba je oddawać do pralni, w domu zbierać kłaczki specjalną golarką. Kupujesz łatwiejsze i szybsze w przygotowaniu jedzenie, ale przecież nie możesz zapominać również o tych droższych i zdrowszych produktach, zapewniających zbilansowaną dietę. Musisz biegać do fryzjera i na paznokcie. Musisz ciągle wyglądać jak spod igły s. 55].
Czasami życie tak ci dopieka, że nawet najsilniejsze fundamenty się kruszą [s. 93].
Gdy budzę się w środku nocy, do głowy wpada mi słowo, którym usiłowałam sobie opisać reakcję Hannah. Instynktowny. Strach, którego nie da się wytłumaczyć rozsądkiem i logiką [s. 110].
Otaczają mnie cisza i półmrok zimowego poranka. uwielbiam tę porę roku. W takie dni mam wrażenie, że zima nigdy nie minie, a każdy półmroczny dzień zdaje się rozciągać w nieskończoność. Całe tygodnie szarości, w którą można zawinąć się jak w koc i odciąć od zewnętrznego świata, udając, że czas stoi w miejscu i nic się nie dzieje [s. 42, 43].
Sprawienie, że podziwia cię jedna kobieta, to już nie lada osiągnięcie, a dwie [s. 183]?
Ludzie mają tendencję do powtarzania, że człowiek potrzebuje siedmiu czy ośmiu godzin snu na dobę, że sen jest najważniejszą rzeczą na świecie. Może dla jakichś słabeuszy, którzy nie potrafią poradzić sobie z rzeczywistością ani poukładać sobie wszystkiego w głowach i liczą na to, że podświadomość zrobi to za nich. Dokąd zawędrowałby nasz gatunek, gdyby ludzie mnie spali, a więcej myśleli [s. 192]?
Gdy nie śpisz, masz mnóstwo czasu na czytanie. Na słuchanie. na przyglądanie się. Zawsze fascynowało mnie to, jak szybko ludzie zrzucają maski, gdy myślą, że nikt na nich nie patrzy. Jak szybko zamieniają się w kogoś innego, gdy tylko zostawią świat za drzwiami [s. 192].
Crumptonowie to urodzeni zwycięzcy. Zwyciężają za wszelką cenę. Bo nie ma nic gorszego od przegranej. Nic [s. 306].