-
ArtykułyAtlas chmur, ptaków i wysp odległychSylwia Stano2
-
ArtykułyTeatr Telewizji powraca. „Cudzoziemka” Kuncewiczowej już wkrótce w TVPKonrad Wrzesiński9
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać392
-
Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik4
Cytaty z tagiem "poezja" [590]
[ + Dodaj cytat]Wielka poezja, będąc wielką i będąc poezją, nie może nie zachwycać nas, a więc zachwyca.
Jestem na świecie zbyt sam, a przecież sam nigdy dość,
by każdą święcić godzinę.
Jestem na świecie zbyt nikły, a przecież mały nie dość,
by pójść przed Twoją głębinę
jak rzecz:
ciemny i mądry.
Ja chcę moje chcenie i chcę mego chcenia nić
wieść czynu szlakami
i w cichych czasów drżenie, ponad wahaniami,
gdy idzie coś ku nam,
pośród wiedzących być
albo sam.
Chcę odzwierciedlać ciebie według mojej miary
i nie chcę nigdy być ślepy, zbyt stary,
by trzymać Twój obraz ciężki i rozchwiany.
Chcę się rozskrzydlić gestem.
Nigdzie nie chcę być złamany,
bom jest kłamany, gdzie złamany jestem.
R.M. Rilke "Poezje
Czytamy poezję, bo należymy do gatunku ludzkiego. A gatunek ludzki przepełniony jest namiętnościami. Oczywiście, medyczne prawa, bankowość, to dziedziny niezbędne, by utrzymać nas przy życiu. Ale poezja, romans, miłość, piękno? To wartości, dla których żyjemy?
-Czuję, że zbliża się haiku.
Łowczynie jęknęły. Najwyraźniej nie było to ich pierwsze spotkanie z Apollinem.
Odchrząknął i uniósł ręce w dramatycznym geście.
"W śniegu trawa się zieleni
Artemis woła o pomoc
Ależ ze mnie ciacho"
-Ostatni wers jest za krótki.[...]Co byś powiedział na "Ale ze mnie przemądrzały typ"?
...I salwę w płuca czy tez sznur na szyję/
By nie powiedział kto, że jeszcze żyje.
Poeta to taki, co umie władny sposób być nieszczęśliwy.
Tylko poezja potrafi wyrazić niezdolność człowieka do uchwycenia sensu naszego przejścia przez tę ziemię.
...Lecz wszystko na nic bo znów ktoś mi stopy/
Wielkimi gwoźdźmi przybił do podłogi.
Pamięć
Gdzie jest X?
Piracki skarb leży ukryty,
Ale mapa wyblakła.
Nadpalonych brzegów nie da się odczytać.
Skrzynię zamknięto i zakopano,
A klucz zaginął.
Statek dryfuje samotnie,
Wyspa zniknęła.
Jak odnaleźć
Bezcenny skarb?
Klejnoty lśniące od pocałunków słońca;
Usta jak migotliwe rubiny;
Ciemnozłote dublony włosów
Tak obfitych, że przeciekają przez palce;
Miękka perłowa skóra otulona jedwabiem;
Dziewiczy rumieniec jak mandaryński granat;
Lśniące topazy oczu, palące
I przenikliwe jak ogniste diamenty;
Zapach - subtelny, świeży i kuszący.
Bogaty będzie ten, kto
Odnajdzie.
X.
Różnice miedzy generacjami sprowadzają się do tego, że jakiś czas piszą: "ranek pachniał różami". Przychodzą nowi: oho, wywrócić! Jakiś czas pisze się "ranek pachniał szczynami". Ale chwyt jest ten sam.