Książka dla inteligentych inaczej, a Bóg wie, że wielkich wymagań co do niej nie miałam. Nawet jak na zwykłe czytadło jest po prostu zła.
Są oczywiście sprawy drobne, jak fatalna narracja, czas akcji rozwleczony do imentu, ciągłe mylenie imion bohaterów, beznadziejne wstawki "tego samego marcowego dnia, trochę później" po milion razy, nie wiadomo właściwie po co, itd. I są sprawy grubszego kalibru.
1) Opowieść i bohaterowie o głębokości kropli wody na podłodze. Właściwie nie wiadomo, czemu w ogóle się w sobie zakochują, bo jedyne co widzimy, to w sumie ich atrakcyjność fizyczna. Tak naprawdę nie mamy szansy poznać ich bliżej z jakiejkolwiek innej strony. Najważniejszą sprawą jest seks, do tego stopnia, że koleżanki tytułowej Pauli oczekują od niej, że na pierwszej randce da się przelecieć facetowi, z którym czatowała w internecie! Sprawa utraty dziewictwa przez Paulę jest dla nich tak ważna, że postanawiają umożliwić jej to w urodziny, wynajmując dla niej i jej chłopaka pokój w hotelu.
2) Nieustanne drobiazgowe opisy wszystkiego - jak bohater/ka się ubiera, a raczej jak po czyimś boskim, seksownym ciele ześlizguje się dana część ubrania, bierze prysznic (z dokładnym opisem, którą część ciała właśnie myje, lecz z pominięciem bardzo intymnej części ciała, no brudas jeden, pupy nie umył!) pije kawę, dokonuje trudnych wyborów, co na siebie włożyć, takie rzeczy. Wiadomo, kolor swetra ważna rzecz, tak samo brać kurtkę, czy nie brać? Oto jest pytanie.
3) Bohaterowie wielokrotnie jeżdżą po alkoholu. Brak słów.
4) Alex pisarz. Niee, to jest tak potworny cringe, że pięści same się zaciskają. Pisarz, autor, romantyk. Tak romantyczny, że w swojej powieści rozważa "zafundowanie sceny erotycznej" swojej czternastoletniej bohaterce i dwudziestopięcioletniemu bohaterowi. Człowieku, czy ty jesteś normalny? Czy nie dzwoni ci w główce, że to jakaś chora fantazja, podchodząca pod pedofilię? Że łączenie dziecka, które chodzi do szkoły, w relację z dorosłym gościem, i do tego jeszcze erotyczną, jest obrzydliwe?
Do tego nasz "pisarz" autentycznie stawia swoją twórczość na poziomie... Tolkiena i Rowling! On poważnie rozważa, jak oni to zrobili, że ktoś się zainteresował ich twórczością! Hmm, no może, kolego, mieli do przekazania jakieś wartościowe treści na przykład, a nie takie pedofilskie grafomaństwo, jakie prezentujesz ty.
Gdyby to coś było fanfikiem, napisanym przez nastolatkę, ok, nie zdziwiłabym się. Natomiast to, że ten gniot wylągł się w głowie faceta po trzydziestce uważam za co najmniej niesmaczne.

Książka dla inteligentych inaczej, a Bóg wie, że wielkich wymagań co do niej nie miałam. Nawet jak na zwykłe czytadło jest po prostu zła.
Są oczywiście sprawy drobne, jak fatalna narracja, czas akcji rozwleczony do imentu, ciągłe mylenie imion bohaterów, beznadziejne wstawki "tego samego marcowego dnia, trochę później" po milion razy, nie wiadomo właściwie po co, itd. I są...

Taka głupia młodzieżówka ;P 2 wieczory i finisz, polecam.

Taka głupia młodzieżówka ;P 2 wieczory i finisz, polecam.

Zacznę od wad, a na pewno jest nią tłumaczenie i korekta, są momenty kiedy imiona bohaterów są zmieniane, a bardziej mylone. Fakt, nie ma literówek, ale są drobne błędy przy zmianie słów,. Ale koniec tych negatywów, przejdźmy do czegoś ciut bardziej pozytywnego. Mimo swej schematyczności, książka momentami, szczególności pod koniec potrafi zaskoczyć. Bardzo szybko się ją czyta, a przez historię, Pauli, Angela, Alexa i Maria wręcz się płynie. Cieszę się że został tu zastosowany jeden z moich ulubionych zabiegów, czyli kilka perspektyw, żałuję jednak, że nie są one poprowadzone w formie pierwszoosobowej, a trzecioosobowej.
Teraz troszkę o fabule, na pierwszych stronach poznajemy naszych głównych bohaterów, Paule i Angela. Poznali się przez internet, jednak są w sobie zakochani, po wielu godzinach rozmów na komunikatorze. Jednak jak to często bywa nie może być tak prosto, Paula tuż przed ich pierwszym spotkaniem poznaje Alexa, młodego przystojnego młodzieńca, który czyta tę samą książkę. Dalej ich relacja się rozwija jednak czy pozostaną przy przyjaźni?
Mimo momentów cukierkowatości, błędów i swej prostoty, całkiem dobra lektura, jednak trzeba uprzedzić, to zwykłe czytadło :) nie ma tu nic wzruszającego, czy wzbudzającego przemyślenia albo skrajne emocje. Na rozluźnienie polecam.

Zacznę od wad, a na pewno jest nią tłumaczenie i korekta, są momenty kiedy imiona bohaterów są zmieniane, a bardziej mylone. Fakt, nie ma literówek, ale są drobne błędy przy zmianie słów,. Ale koniec tych negatywów, przejdźmy do czegoś ciut bardziej pozytywnego. Mimo swej schematyczności, książka momentami, szczególności pod koniec potrafi zaskoczyć. Bardzo szybko się ją...

Ksiazka nie jest zła, ale bardzo ciężko się czytało. Pomimo wszystko lekki romans dla nastolatków. Siedemnastoletnia Paula jest rozbita, pomiędzy trzema cudownymi chłopakami. Mario przyjaciel z dzieciństwa, Alex przystojny pisarz i muzyk oraz Angel również przystojny dziennikarz. Życie Pauli ulega autodestukcji, gdy dowiaduje się, że każdy chłopak zakochał się w Pauli

Ksiazka nie jest zła, ale bardzo ciężko się czytało. Pomimo wszystko lekki romans dla nastolatków. Siedemnastoletnia Paula jest rozbita, pomiędzy trzema cudownymi chłopakami. Mario przyjaciel z dzieciństwa, Alex przystojny pisarz i muzyk oraz Angel również przystojny dziennikarz. Życie Pauli ulega autodestukcji, gdy dowiaduje się, że każdy chłopak zakochał się w Pauli

Sięgnęłam po tę książkę młodzieżową, którą niedawno kupiłam w swojej księgarni i mile zaskoczona jestem, w sumie nie spodziewałam się, że mnie zachwyci trochę.
Widzę tu dużo negatywnych opinii o książce.
Mnie się podobała, bardzo fajnie napisana, dobra,fajna lektura dla odprężenia z wielką przyjemnością przeczytałam.

Sięgnęłam po tę książkę młodzieżową, którą niedawno kupiłam w swojej księgarni i mile zaskoczona jestem, w sumie nie spodziewałam się, że mnie zachwyci trochę.
Widzę tu dużo negatywnych opinii o książce.
Mnie się podobała, bardzo fajnie napisana, dobra,fajna lektura dla odprężenia z wielką przyjemnością przeczytałam.

Lubie dopiero po paru latach czytać różnego rodzaju bestsellery, to jest jeden z nich. Tego autora już znałam z innej książki, a mianowicie "Cześć, księżniczko", pamiętam, że bardzo mi się podobała, ale to było parę lat temu, więc ciekawa byłam jak powieść mi się spodoba.
Pierwsze, co rzuca się w tej historii, to jej nierealność. Wszyscy w niej są piękni, młodzi, przystojni, inteligentni itp. Jak w amerykańskich filmach. Jeszcze w jednej 16-letniej dziewczynie, zakochuje się 3 chłopaków, w tym dwóch 22-latków. I nie chcą od niej tylko seksów, tylko stworzyć prawdziwy związek, taaa. Ale żeby było jeszcze lepiej, to pojawiają się poboczni bohaterowie, którzy są zakochani. I mamy tak: w głównej bohaterce, Pauli, zakochuje się Angel, Alex i Mario. W Angelu zakochuje się Katia. W Aleksie zakochuje się Irene, a w Mario zakochuje się Diana. Cały rollercoaster uczuć. I to wszystko w ciągu tygodnia.
Trzeba dodać do tego, że Angel i Alex, czyli ci główni dwaj rywale o serce Pauli, są bardzo do siebie podobni, nawet oboje zajmują się tym samym, czyli pisaniem i muzyką. I nawet autor raz ich pomylił ze sobą w książce (ups).
Trzeba dodać też w jakim sposób książka jest napisana, widać że na początku była pisane w internecie, często przy zakończeniu rozdziału, autor dodaje ostatnie zdanie typu "Ale oni jeszcze nie wiedzą, jaki los im zaplanował przyszłość", tak tylko by czytelnik został dłużej przy czytaniu, co ma sens jak pierwotnie wyglądał sposób pisania, w internecie, tak by człowiek chciał zajrzeć do tej powieści po więcej, a tak w książce było to naprawdę zbędne.
No i jeszcze parę błędów wyłapałam, typu, na jednej stronie napisane jest że bohaterka ma skarpetki na sobie, na drugiej stronie już jest powiedziane, że jest bosa.
No i ta słodkość, przeurocza miłości w tej powieści. Gdy się czyta SMS-y bohaterów gdzie w każdym jest jak bardzo cię kocham, i chce się tylko z tobą zobaczyć, dla tych nieodpornych, zalecam kubeł na śmieci obok czytania tej książki, bo jest duże prawdopodobieństwo że będziecie rzygać tęczą.
Mimo tego wszystkiego przyjemnie się czytało ta powieść. Dwie postacie naprawdę polubiłam: Erickę, młodsza siostrą Pauli, naprawdę mądra była z niej dziewczynka, jak na swój sposób, i świetnie autor pisał wydarzenia z niej perspektywy, i Irene, która była przyrodnią siostrą Alexa, i próbowała go poderwać, jest to typowa tak flirciara, kusicielka, która ma świadomość swojego ciała i nie zawaha się go użyć, by osiągnąć swój cel. Jestem jej kompletnym przeciwieństwo, więc może dlatego tak dobrze czytało mi się o niej. Przy okazji ten wątek miłości między przyrodnim rodzeństwem, dość rzadko można go znaleźć w książkach, więc ta powieść mi tym trochę zaimponowała.
Podsumowując, dałabym tej powieści 7, pomimo, że widzę te błędy, i czuje, że już za stara jestem na tą historie, ale naprawdę przyjemnie, odmóżdżająco się ją czytało. Ale końcówka mnie rozczarowała, ech, a wystarczyłoby tylko pogadać, a opis drugiej części mnie totalnie zniechęcił, do sięgnięcia za następną część.

Lubie dopiero po paru latach czytać różnego rodzaju bestsellery, to jest jeden z nich. Tego autora już znałam z innej książki, a mianowicie "Cześć, księżniczko", pamiętam, że bardzo mi się podobała, ale to było parę lat temu, więc ciekawa byłam jak powieść mi się spodoba.
Pierwsze, co rzuca się w tej historii, to jej nierealność. Wszyscy w niej są piękni, młodzi,...

Mimo małych liter bardzo szybko się czyta. Jest to typowe ,,romansidło'' dla nastolatek. Główną bohaterką jest Paula, która ma kilku adoratorów i do końca nie wie na którego się zdecydować. Zakończenie tej powieści nie jest satysfakcjonujące (przynajmniej dla mnie). Podsumowując jednak książka bardzo mi się podobała.

Mimo małych liter bardzo szybko się czyta. Jest to typowe ,,romansidło'' dla nastolatek. Główną bohaterką jest Paula, która ma kilku adoratorów i do końca nie wie na którego się zdecydować. Zakończenie tej powieści nie jest satysfakcjonujące (przynajmniej dla mnie). Podsumowując jednak książka bardzo mi się podobała.

Nigdy nie czytałam gorszej książki. Nigdy.

Nigdy nie czytałam gorszej książki. Nigdy.

Hmmm... Co tutaj powiedzieć? Może po prostu wymienię wady książki argumentujące moją ocenę:
1. Język. A konkretnie narrator, który jest trzecioosobowy. Faktycznie mówi się o nim wszechwiedzący, ale nie aż tak! Nie można w jednej scenie poznawać jednocześnie myśli trzech bohaterów, bo to traci jakikolwiek sens i nieprzewidywalność! Strasznie mi to przeszkadzało.
2. Prości, infantylni bohaterowie. Wszystko jest dla nich albo czarno, albo białe. Zakochują się reszty i opamiętania w jeden dzień, a nawet godzinę. Postacie w tej książce są idealne, każdy jest zabójczo piękny, przystojny i seksowny. A kiedy ktoś jest seksowny, to nie może być jednocześnie inteligentny lub miły (patrz: Irene, Diana).
3. Powieść jest bardzo długa. Powiększony format kartki, inny papier, dzięki któremu zmieści się więcej stron w książce oraz malutka czcionka - nadziubdziane na tej stronie jest tak, że aż głowa boli! Wszystko to po prostu zniechęca.
4. Czas akcji to tydzień. Zapewniam, że to, co się w tej książce dzieje, w tydzień nie mogłoby się wydarzyć!
5. Niektóre wydarzenia są absurdalne, a niektóre tak nudne, że jedną stronę czyta się godzinę.
To chyba wszystko. Wrażenia niezbyt pozytywne, nie mogłam doczekać się zakończenia, które było... nijakie. Akcja dopiero pod koniec się trochę rozkręciła, a koniec zwyczajnie jest niezadowalający. Wiem, że jest kontynuacja, ale... No błagam!
Tak na marginesie - w ogóle nie podoba mi się postać Eriki. Autor próbuje naśladować sposób myślenia dziecka, przez co tylko mnie wkurza.

Hmmm... Co tutaj powiedzieć? Może po prostu wymienię wady książki argumentujące moją ocenę:
1. Język. A konkretnie narrator, który jest trzecioosobowy. Faktycznie mówi się o nim wszechwiedzący, ale nie aż tak! Nie można w jednej scenie poznawać jednocześnie myśli trzech bohaterów, bo to traci jakikolwiek sens i nieprzewidywalność! Strasznie mi to przeszkadzało.
2. Prości,...

Cała seria - rewelacja ;)

Cała seria - rewelacja ;)