Pierwsza praca poświęcona biografii Andrzeja Zauchy, zapisywana na świeżo, niedługo po jego tragicznej śmierci. Chropawa forma, nie do końca pamiętnik, ale ciekawy dokument i hołd złożony artyście. Ja go traktuję, jako bezcenną pamiątkę z epoki i trzeba docenić wysiłek przyjaciół artysty, by zachować od zapomnienia tę liczne anegdoty i historię, z których kolejni biografowie mogli korzystać.

Pierwsza praca poświęcona biografii Andrzeja Zauchy, zapisywana na świeżo, niedługo po jego tragicznej śmierci. Chropawa forma, nie do końca pamiętnik, ale ciekawy dokument i hołd złożony artyście. Ja go traktuję, jako bezcenną pamiątkę z epoki i trzeba docenić wysiłek przyjaciół artysty, by zachować od zapomnienia tę liczne anegdoty i historię, z których kolejni...

Nie dotrwałem do końca. Miał być to pamiętnik, ale opis jest mylący, albo te kilka początkowych rozdziałów to ogromny, zbędny wstęp do rzeczywistych wspomnień. Kilka wzmianek cytujących wypowiedzi osób z otoczenia Pana Andrzeja nie czyni tego tytułu pamiętnikiem, a większość początkowych rozdziałów dotyczy tego, w jakim klubie Pan Andrzej grał, jakie zespoły wtedy w Krakowie grały i wyrzucane przy tej okazji nazwiska, jak worek ziemniaków, wszystkich członków tych zespołów do tego stopnia, że ciężko się połapać, dużo łatwiej natomiast zasnąć przy czytaniu.

Nie dotrwałem do końca. Miał być to pamiętnik, ale opis jest mylący, albo te kilka początkowych rozdziałów to ogromny, zbędny wstęp do rzeczywistych wspomnień. Kilka wzmianek cytujących wypowiedzi osób z otoczenia Pana Andrzeja nie czyni tego tytułu pamiętnikiem, a większość początkowych rozdziałów dotyczy tego, w jakim klubie Pan Andrzej grał, jakie zespoły wtedy w...