Ależ ten człowiek ciekawie opowiada! Nigdy nie interesowałem się tematyką Uzbekistanu, a książkę wziąłem do ręki, bo została mi polecona. I to był strzał w dychę! Łatwy i prosty w odbiorze język, bez żadnej bariery pomiędzy autorem, a czytelnikiem. Autor od pierwszej strony zabrał mnie ze sobą na tę wycieczkę, od samego początku do końca chciało się to czytać! Osobiście wolałbym, gdyby wydarzenia były opisywane chronologicznie i gdyby było jeszcze więcej opowieści lokalsów, ale nawet i bez tego ta książka jest bardzo ciekawa!

Ależ ten człowiek ciekawie opowiada! Nigdy nie interesowałem się tematyką Uzbekistanu, a książkę wziąłem do ręki, bo została mi polecona. I to był strzał w dychę! Łatwy i prosty w odbiorze język, bez żadnej bariery pomiędzy autorem, a czytelnikiem. Autor od pierwszej strony zabrał mnie ze sobą na tę wycieczkę, od samego początku do końca chciało się to czytać! Osobiście...

Wydawało mi się, że książka skupi się tylko na temacie znikającego Morza Aralskiego. Okazało się, że ponad połowę zajmuje opis doświadczeń autora z pobytu w Uzbekistanie. Nie omieszkał on również opowiedzieć co nieco o Turkmenistanie. Może to być trochę mylące, że o sednie sprawy zaczynamy czytać, kiedy powoli zmierzamy do końca książki. Opowieści autora są ciekawe, jednak są one rodem z książki podróżniczej, a nie spodziewałem się, że sięgam po taki gatunek. Wydaje się również, że ta podróż i opowieść o niej byłaby bardziej kompletna, gdyby zajęła się nią osoba lepiej znająca ten kraj i, przede wszystkim, jego język. Mimo że książka mówiła o wysuszonym jeziorze, czułem się jakbyśmy ślizgali się po powierzchni problemu. Zdecydowanie ciekawy temat, jednak książkę można przeczytać, by zacząć go poznawać.

Wydawało mi się, że książka skupi się tylko na temacie znikającego Morza Aralskiego. Okazało się, że ponad połowę zajmuje opis doświadczeń autora z pobytu w Uzbekistanie. Nie omieszkał on również opowiedzieć co nieco o Turkmenistanie. Może to być trochę mylące, że o sednie sprawy zaczynamy czytać, kiedy powoli zmierzamy do końca książki. Opowieści autora są ciekawe, jednak...

Krótka i treściwa. Nic nie wiedziałam o Uzbekistanie więc słuchało mi się bardzo dobrze sporo ciekawostek, krótkie rozdziały dla mnie same plusy.

Krótka i treściwa. Nic nie wiedziałam o Uzbekistanie więc słuchało mi się bardzo dobrze sporo ciekawostek, krótkie rozdziały dla mnie same plusy.

Reportaż o Jeziorze Aralskim, jego wysychaniu, katastrofie ekologicznej dokonanej przez człowieka. Jest to też opowieść o Uzbekistanie, jego kulturze i problemach w dzisiejszej rzeczywistości.

Reportaż o Jeziorze Aralskim, jego wysychaniu, katastrofie ekologicznej dokonanej przez człowieka. Jest to też opowieść o Uzbekistanie, jego kulturze i problemach w dzisiejszej rzeczywistości.

Facet wziął przewodnik Lonely Planet i udowodnił, że znajmość języka nie jest konieczna do przeprowadzenia wywiadu a książkę napisać może każdy. Tylko po co?

Facet wziął przewodnik Lonely Planet i udowodnił, że znajmość języka nie jest konieczna do przeprowadzenia wywiadu a książkę napisać może każdy. Tylko po co?

Nie jest to w żadnym razie wybitne dzieło - raczej czytadło, ale bardzo przyjemne i szybkie. Zwłaszcza dla osób niewiele wiedzacych o Uzbekistanie i okolicach

Nie jest to w żadnym razie wybitne dzieło - raczej czytadło, ale bardzo przyjemne i szybkie. Zwłaszcza dla osób niewiele wiedzacych o Uzbekistanie i okolicach

Bartek Sabela jest już dziennikarzem z uznanym dorobkiem. Znając już od jakiegoś czasu jego dobry poziom pisarski, z ciekawością sięgnąłem do jego debiutanckiej książki. Już od pierwszego spojrzenia rzuca się w oczy ładne, przemyślane wydanie pełne niepretensjonalnych fotografii mijanych miejsc. Jest to bowiem dosyć typowa książka podróżnicza z pewnymi aspiracjami reporterskimi. Autor jest bardzo spostrzegawczym obserwatorem rzeczywistości Azji Środkowej, choć niektóre zjawiska, którym potrafił poświęcić całe rozdziały zupełnie się zdezaktualizowały (np. problem z niskimi nominałami waluty Uzbekistanu). Sabela nieraz odwołuje się do innych pozycji, nie stroni od regularnego przywoływania Kapuścińskiego, który wykreował chyba najpopularniejszą wśród Polaków wizję tego regionu. Nie jest jednak ten zapis wędrówki li tylko kroczeniem śladami wielkich poprzedników i przytaczaniem kolejnych opracowań historycznych i geograficznych. Polski podróżnik stara się, jak tylko potrafią jego ograniczenia nawiązywać relację z napotkanymi postaciami i wplatać ich historie w losy miejsc, które odwiedza. Bo jest ta książka zapisem z realizacji niezwykłego pragnienia autora dotarcia do umierającego/powracającego niby-to-morza, niby-jeziora, które ukształtowało przez pokolenia całe społeczeństwo żyjące z niego i dla niego. Teraz, gdy zanikło (choć jak pokazuje autor nie do końca i nie zupełnie bez nadziei na powrót/zmartwychwstanie),pogubieni ludzie próbują na nowo znaleźć swoje miejsce w świecie bez Morza Aralskiego jakie znali oni i ich przodkowie.
Bez wątpienia jest to warta lektury książka, którą prześladują nieliczne wady redakcyjne (ot, chociażby niekonsekwentna pisownia pewnego instrumentu muzycznego znanego jako dutar),którą można spokojnie przeczytać podczas jednego posiedzenia.

Bartek Sabela jest już dziennikarzem z uznanym dorobkiem. Znając już od jakiegoś czasu jego dobry poziom pisarski, z ciekawością sięgnąłem do jego debiutanckiej książki. Już od pierwszego spojrzenia rzuca się w oczy ładne, przemyślane wydanie pełne niepretensjonalnych fotografii mijanych miejsc. Jest to bowiem dosyć typowa książka podróżnicza z pewnymi aspiracjami...

Świetna książka, zarówno podróżniczo pod względem opisywanych księżycowych krajobrazów, życia ludzi w biednym Uzbekistanie, jak i przedstawiająca jak straszne i nieodwracalne dla natury są działania człowieka zaledwie na przestrzeni 50 lat.

Świetna książka, zarówno podróżniczo pod względem opisywanych księżycowych krajobrazów, życia ludzi w biednym Uzbekistanie, jak i przedstawiająca jak straszne i nieodwracalne dla natury są działania człowieka zaledwie na przestrzeni 50 lat.

Tragiczna katastrofa ekologiczna jest tu trochę pretekstem do podróży po Azji Centralnej, więc opowieść dotyczy nie tylko Morza Aralskiego. Książka Sabeli, jako że jest pięknie wydana z kolorowymi fotografiami, to dobry prezent dla siebie lub innych zainteresowanych regionem.

Tragiczna katastrofa ekologiczna jest tu trochę pretekstem do podróży po Azji Centralnej, więc opowieść dotyczy nie tylko Morza Aralskiego. Książka Sabeli, jako że jest pięknie wydana z kolorowymi fotografiami, to dobry prezent dla siebie lub innych zainteresowanych regionem.

7.5

7.5