Niebieskie buty

Zacząłem od końca, czyli od ostatniej powieści cyklu. Nie żałuję, nostalgiczna opowieśc o Botswanie, bardzo przyjemnie sie czyta. Niewymagająca lektura na dłuższy wieczór.
więcej :
https://volkstaat.wordpress.com/2024/02/18/tradycyjnie-zbudowana-pani/

Zacząłem od końca, czyli od ostatniej powieści cyklu. Nie żałuję, nostalgiczna opowieśc o Botswanie, bardzo przyjemnie sie czyta. Niewymagająca lektura na dłuższy wieczór.
więcej :
https://volkstaat.wordpress.com/2024/02/18/tradycyjnie-zbudowana-pani/

Ja niestety nie zachwyciłam się tą książką. Nie wiem dlaczego, ale zagadki detektywistyczne nie powaliły mnie na kolana. I choć możemy dostrzec tutaj klimat afrykański i trochę kobiecego feminizmu to jakoś nie zachwyciła mnie ta książka. I ogromnie denerwuje np. Mma Makutsi chodzi przed każdym nazwiskiem właśnie takie słowo i tak cała książka, można oczopląsu od tego dostać. Rozumiem, że może tam tak trzeba, ale tłumacząc na polski język można było z tego zrezygnować. NIE POLECAM !!!

Ja niestety nie zachwyciłam się tą książką. Nie wiem dlaczego, ale zagadki detektywistyczne nie powaliły mnie na kolana. I choć możemy dostrzec tutaj klimat afrykański i trochę kobiecego feminizmu to jakoś nie zachwyciła mnie ta książka. I ogromnie denerwuje np. Mma Makutsi chodzi przed każdym nazwiskiem właśnie takie słowo i tak cała książka, można oczopląsu od tego...

Jestem wielką fanką serii Kobieca Agencja Detektywistyczna Nr 1 – lubię klimat tych książek, styl w jakim są napisane. Dla mnie to są książki na wszystkie smutki. „Niebieskie buty” podobnie jak poprzednie części oczarowały mnie. Lubię prosty język jakim Smith pisze, cudowne poczucie humoru, które przetacza się przez całą książkę. Smutno mi było kończyć lekturę, ale to jest książka która uzupełnia zapasy dobrej energii.

Polecam też do obejrzenia film i serial na podstawie książek – niestety na razie jest tylko jeden sezon, ale jest rewelacyjnie zrobiony. W roli głównej znakomita Jill Scott

Jestem wielką fanką serii Kobieca Agencja Detektywistyczna Nr 1 – lubię klimat tych książek, styl w jakim są napisane. Dla mnie to są książki na wszystkie smutki. „Niebieskie buty” podobnie jak poprzednie części oczarowały mnie. Lubię prosty język jakim Smith pisze, cudowne poczucie humoru, które przetacza się przez całą książkę. Smutno mi było kończyć lekturę, ale to jest...

"Niebieskie buty" to jeden z elementów większego świata. To siódma część przygód Precious Ramotswe – założycielki Kobiecej Agencji Detektywistycznej nr 1. Mma jest nietuzinkową postacią. Kobietą odważnie spoglądającą w przyszłość, mającą świadomość, że świat się zmienia, choć sama pamięta jeszcze o tradycji. Sama o sobie mówi, że jest tradycyjnie zbudowana. Powtarza, że trzeba sobie pomagać, bo tak było od zawsze. Ze specyficznym dla siebie urokiem rozwiązuje sprawy mniej czy bardziej błahe.

Mimo iż jest to kolejna część cyklu, bez zająknięcia można zacząć swoją botswańską przygodę właśnie od "Niebieskich butów". Liczne odniesienia do wcześniejszych wydarzeń z życia bohaterów powieści pozwolą czytelnikowi odnaleźć się w całej historii.

Botswana jako bohaterka powieści wypływa niemal z każdej strony. Rewelacyjnie da się wyczuć tamtejszy klimat. Autor powieści wspomni a tradycjach, codziennym życiu i różnicy pomiędzy mieszkaniem w Gabarone czy na północy kraju. Największą przyjemnością mieszkańców jest rozsmakowywanie się w herbacie z czerwonokrzewu, w dialogach da się wyczuć ogromną dumę z bycia mieszkańcem Botswany. Bohaterowie – a wraz z nimi czytelnik – napawają się wspaniałymi krajobrazami. Duch Afryki wyczuwalny jest od początku do końca.

A mimo tego wyczuwa się wchodzenie w świat nowoczesny. W świat feminizmu, codziennej trudnej doli człowieka pracującego na swoje utrzymanie. Botswańczycy – tak jak choćby Polacy czy Japończycy – poszukują swojego miejsca na świecie, szczęścia. Czasami jego synonimem są te tytułowe niebieskie buty – za małe, bardzo niewygodne. Ale to one są odpowiednikiem dobrobytu, luksusu. Zakładająca je kobieta może czuć się obywatelką świata.

McCall Smith rewelacyjnie oddaje panujący w Botswanie kontrast: pamięć o tradycji i rozpęd w kierunku nowoczesności. Idealnie punktuje zmiany w Afryce. I dokładnie to wyróżnia serię na rynku czytelniczym. Bowiem jako tako nie jest to książka porywająca jako sensacja. Powieści detektywistycznych czy kryminalno-obyczajowych na rynku jest zatrzęsienie. A jednak czytanie Niebieskich butów sprawia ogromną przyjemność. Można łatwo wsiąknąć w ten jakże inny świat i zapomnieć o bożym świecie dokoła.


"Niebieskie buty" to przykład książki, której nie chce się kończyć. Nie jest powieścią obszerną. Lekko napisana historia pozwala na spędzenie jednego czy dwóch relaksujących wieczorów. Przepełniona jest mądrymi słowami. Zapaleńcy cytatów będą zatem mieli co zapisywać. Niebieskie buty to nie tylko obyczajówka z nutką powieści detektywistycznej. To coś zdecydowanie więcej. Czytajcie tę książkę, jeśli tylko macie ochotę na coś nieczęsto spotykanego.

"Niebieskie buty" to jeden z elementów większego świata. To siódma część przygód Precious Ramotswe – założycielki Kobiecej Agencji Detektywistycznej nr 1. Mma jest nietuzinkową postacią. Kobietą odważnie spoglądającą w przyszłość, mającą świadomość, że świat się zmienia, choć sama pamięta jeszcze o tradycji. Sama o sobie mówi, że jest tradycyjnie zbudowana. Powtarza, że...