Kolejny przykład książki, którą albo się kocha albo nienawidzi. Dostałam już od Was wiadomości, że film "Chata" jest świetny,
na pewno będę chciała to sprawdzić.

Książkę przeczytałam w ramach #buddyreading w kwietniu.
Cóż, opis był zachęcający, jak zaczęłam czytać też zapowiadało się dobrze. Koniec też taki był. Przedstawiały one historię zaginięcia córki głównego bohatera, Macka, jej poszukiwania i to jak ojciec dziewczynki sobie z tym radził.

Za to środek, którego akcja działa się w tytułowej chacie i dotyczyła spotkania Macka z Bogiem, to dla mnie jakieś nieporozumienie. Jeden wielki teologiczny wywód.
I to mało przyjemny, bo odnosiłam wrażenie jakby ktoś mi coś narzucał.

Podobało mi się przedstawienie Trójcy Świętej,
bo to pokazywało, że nieważne kim jesteś, jak nazywasz Boga, jak go sobie wyobrażasz, jaki masz kolor skóry, jakie przekonania to On i tak Cię kocha.
Za to zachowanie tych bohaterów było dla mnie odrzucające. Często nie dawali Mackowi dokończyć myśli, przerywali mu, a do tego miałam poczucie, że zachowują się jak dzieci, trochę zbyt prześmiewcze to było jak na mój gust.
Spodziewałam się czegoś zupełnie innego.

Ale autor w posłowiu dał do zrozumienia, że pisał tę książkę z myślą o filmie. Więc może to właśnie tu coś zawiodło.
W dodatku akcja momentami bardzo przyspieszała, autor pomijał niektóre rzeczy, jakby mu się gdzieś spieszyło, a momentami była bardzo rozwleczona i jedna rzecz była powtarzana kilka razy.

Nie będę się zagłębiać w to jak została przedstawiona wiara w tej powieści, każdy na pewno odbierze to inaczej, do niektórych też ta historia może trafić. Rozumiem to i szanuję, a nie chciałabym nikogo urazić.

Zamysł dobry, ale z realizacją coś moim zdaniem nie wyszło. Niestety nie polecam.

Kolejny przykład książki, którą albo się kocha albo nienawidzi. Dostałam już od Was wiadomości, że film "Chata" jest świetny,
na pewno będę chciała to sprawdzić.

Książkę przeczytałam w ramach #buddyreading w kwietniu.
Cóż, opis był zachęcający, jak zaczęłam czytać też zapowiadało się dobrze. Koniec też taki był. Przedstawiały one historię zaginięcia córki głównego...

Macie czasem tak, że skrywacie w sobie wielki ból do bliskich nam osób. Szczególnie do tych z którymi dzieliliście swoje życie i w teorii mieli być twoimi opiekunami, a okazali się główną przyczyną twoich lęków? Ta książka pozawala oczyścić relacje i nawet jeśli jesteś nie wierzący da możliwość spojrzenia na drugą osobę w sposób jaki jeszcze nie widziałeś. Oczyszczające przeżycie. Polecam.

Macie czasem tak, że skrywacie w sobie wielki ból do bliskich nam osób. Szczególnie do tych z którymi dzieliliście swoje życie i w teorii mieli być twoimi opiekunami, a okazali się główną przyczyną twoich lęków? Ta książka pozawala oczyścić relacje i nawet jeśli jesteś nie wierzący da możliwość spojrzenia na drugą osobę w sposób jaki jeszcze nie widziałeś. Oczyszczające...

Książka „Chata” Williama Paula Younga to taka literatura do której trzeba dojrzeć, daje wiele do myślenia i pozostaje w w pamięci na zawsze.
Mack jest szczęśliwym mężem i ojcem trojga wspaniałych dzieci. Pewnego dnia jego rodzinę dotyka tragedia. Najmłodsza córka Missy zostaje porwana. Wszelkie dowody wskazują na morderstwo, choć ciała nie udaje się odnaleźć. Mack popada w coraz głębszą rozpacz, która powoli oddziela go od świata i rodziny. Kilka lat po tragedii otrzymuje tajemniczy list z zaproszeniem do leśnej chaty, w której rozegrał się dramat Missy. List wydaje się pochodzić od samego Boga.
Pełen wątpliwości i obaw Mack decyduje się na spotkanie z nieznanym, które okaże się być niezwykłym doświadczeniem pozwalającym zrozumieć sens rodzinnej tragedii i zupełnie inaczej spojrzeć na życie i świat.
Serdecznie polecam bez względu na wyznania religijne.

Książka „Chata” Williama Paula Younga to taka literatura do której trzeba dojrzeć, daje wiele do myślenia i pozostaje w w pamięci na zawsze.
Mack jest szczęśliwym mężem i ojcem trojga wspaniałych dzieci. Pewnego dnia jego rodzinę dotyka tragedia. Najmłodsza córka Missy zostaje porwana. Wszelkie dowody wskazują na morderstwo, choć ciała nie udaje się odnaleźć. Mack popada w...

No nie wiem, nie wiem, raczej taka sobie. Rozumiem cel książki: zmienić wizerunek Boga zafałszowany przez ludzi, ale sposób podania nie dla mnie, jakby ckliwa bajeczka, pocieszająca...nie przepadam za taką literaturą. Film na jej podstawie podobny.

No nie wiem, nie wiem, raczej taka sobie. Rozumiem cel książki: zmienić wizerunek Boga zafałszowany przez ludzi, ale sposób podania nie dla mnie, jakby ckliwa bajeczka, pocieszająca...nie przepadam za taką literaturą. Film na jej podstawie podobny.

To książka wybitna, ukazuje Boga w zupełnie inny sposób niż jesteśmy przyzwyczajeni, bardzo wciągająca, rzuca nową perspektywę na religie, naprawdę warto przeczytać.

To książka wybitna, ukazuje Boga w zupełnie inny sposób niż jesteśmy przyzwyczajeni, bardzo wciągająca, rzuca nową perspektywę na religie, naprawdę warto przeczytać.

Książka pozwala się w pewien sposób oderwać od stereotypowego obrazu Boga i spojrzeć na tematy wiary pod nieco innym kontem; znaleźć więcej wyrozumiałości dla siebie i świata.
Jest to jednak bardzo trudna lektura, ze względu na liczne błędy edytorskie, krępującą cukierkowość narracji, a co najważniejsze, żenująco źle napisaną postać męską głównego bohatera.

Książka pozwala się w pewien sposób oderwać od stereotypowego obrazu Boga i spojrzeć na tematy wiary pod nieco innym kontem; znaleźć więcej wyrozumiałości dla siebie i świata.
Jest to jednak bardzo trudna lektura, ze względu na liczne błędy edytorskie, krępującą cukierkowość narracji, a co najważniejsze, żenująco źle napisaną postać męską głównego bohatera.

Czytałam ją parę lat temu bo słyszałam o niej wiele dobrego. Dobrnęłam do końca z ogromnym trudem. Nużąca i obrzydliwa w swym przekazie. Ale może to przez to, że uważam za okrutne, głupie i naiwne pogodzenie się i wybaczenie oprawcy ukochanej córki. I te banały i truizmy. Pogódź się z tym wybacz i żyj dalej z bogiem. Żałosne

Czytałam ją parę lat temu bo słyszałam o niej wiele dobrego. Dobrnęłam do końca z ogromnym trudem. Nużąca i obrzydliwa w swym przekazie. Ale może to przez to, że uważam za okrutne, głupie i naiwne pogodzenie się i wybaczenie oprawcy ukochanej córki. I te banały i truizmy. Pogódź się z tym wybacz i żyj dalej z bogiem. Żałosne

Pierwsze 100 stron to droga przez mękę...potem jest już dobrze. Pomysł ciekawy, dialogi z Trójcą Świętą budujące, lecznicze dla zranionych dusz.

Pierwsze 100 stron to droga przez mękę...potem jest już dobrze. Pomysł ciekawy, dialogi z Trójcą Świętą budujące, lecznicze dla zranionych dusz.

Jedną z moich ulubionych książek.Nie można się od niej oderwać.

Jedną z moich ulubionych książek.Nie można się od niej oderwać.

I tak nieprzerwanie trwają wiara i nadzieja...

I tak nieprzerwanie trwają wiara i nadzieja...