Iwona, księżniczka Burgunda
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie Seria: Dramaty utwór dramatyczny (dramat, komedia, tragedia)
- Kategoria:
- utwór dramatyczny (dramat, komedia, tragedia)
- Seria:
- Dramaty
- Tytuł oryginału:
- Iwona, księżniczka Burgunda
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 2013-09-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 2013-09-01
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788308051313
- Tagi:
- Gombrowicz dramat
Iwona, to ciąg dalszy Gombrowiczowskiego zmagania się z formą i zapowiedź tego, co czeka nas w Ferdydurke.
Tytułowa bohaterka — anemiczna i nieatrakcyjna dziewczyna — zostaje wciągnięta w sam środek dworskiej farsy. O jej rękę prosi książę Filip, który w ten sposób buntuje się przeciwko przyjętym konwenansom. Od tej chwili wszystko zmierza do tragedii — Iwona nie chce się podporządkować i brać udziału w grze, którą usiłuje jej narzucić nowe środowisko. Sama jej obecność szybko staje się nieznośna nawet dla księcia, a przez swoją postawę, która wymyka się obowiązującej formie, nieświadomie obnaża wszystkie grzeszki i wady dotychczas skrzętnie ukrywane przez królewskie otoczenie.
Dodaj do biblioteczki
Porównaj ceny
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 1 330
- 313
- 73
- 27
- 18
- 18
- 12
- 10
- 8
- 7
OPINIE i DYSKUSJE
Czytane w pociągu, z przerwami na wyglądanie za okno.
Druga czynność bardziej frapująca.
Czytane w pociągu, z przerwami na wyglądanie za okno.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toDruga czynność bardziej frapująca.
„Nie możesz sam jeden stać, kiedy wszyscy klęczymy”.
To ostatnie zdanie dramatu zrobiło na mnie wrażenie. No i Filip klęka, i wraca do dworskiej formy.
A Iwona? Prawie nie mówi nic, prawie nie robi nic, „jest w niej jakaś niedomoga organiczna”, a mimo to nokautuje dworskich pozerów i udawaczy. Krępuje, dekoncentruje, wyprowadza z równowagi i komplikuje uformowane, do tej pory, życie dworskie. I wcale nie jest intrygantką! Ona, jedyna, nie udaje. Jest przyziemną, zwyczajną i bardzo przeciętną postacią, ale właśnie poprzez brak „formy” burzy pozorny dworski ład i porządek. To modelowa persona non grata. „Jej biologiczna dekompozycja rodzi niebezpieczne skojarzenia, nasuwa każdemu na myśl własne lub cudze braki i defekty”.
Z trzech napisanych przez Gombrowicza dramatów (pomijając niedokończoną „Historię”) „Iwona…” jest najstarsza i według mnie, niestety, najsłabsza. Akcja dramatu, poszczególne sceny i perypetie sklecone są dość nijako, nieudolnie i jakby przypadkowo. Myślę, że nadrzędnym atutem tego tekstu jest gombrowiczowska ironia i słowo oraz trafne pokazanie relacji międzyludzkich — jak na siebie wpływamy, jak się na sobie wzorujemy, jak na siebie oddziałujemy — czyli to, co Gombrowicz lubił najbardziej. Najbliżej „Iwonie…” do farsy i groteski, chociaż czuć w niej także szekspirowskiego ducha, bo ten nóż w ręku Filipa przed pokojem Iwony, ten kosz trzymany przez Cyryla. I te tajemnice, i spiski prowadzące do tragicznego finału, wywołanego wręcz na zamówienie.
Dla mnie „Iwona…” nie jest mistrzostwem gatunku, ale jej siła tkwi w przekazie. I, jak w przypadku każdego z dramatów Gombrowicza, warto obejrzeć spektakl, bo dopiero wtedy tekst nabiera znaczenia.
WYZWANIE CZYTELNICZE III 2024
Przeczytam książkę literackiego patrona z lat 2020 - 2024
„Nie możesz sam jeden stać, kiedy wszyscy klęczymy”.
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toTo ostatnie zdanie dramatu zrobiło na mnie wrażenie. No i Filip klęka, i wraca do dworskiej formy.
A Iwona? Prawie nie mówi nic, prawie nie robi nic, „jest w niej jakaś niedomoga organiczna”, a mimo to nokautuje dworskich pozerów i udawaczy. Krępuje, dekoncentruje, wyprowadza z równowagi i komplikuje uformowane, do tej...
Coś o tym jak wiele treści społecznej i funkcji życiowej można wyciągnąć z nijakości i pustki, tak więc jak wiele wyciągamy, wyobrażamy i urzeczywistniamy poprzez wewnętrzne uzasadnienie z niejednoznacznej zewnętrzności.
Iwona, jako postać milcząca, gładka i bezbarwna staje się źródłem wielorakich odniesień, rozpatrywań i przemian o charakterze przymusowym. Z jednej strony to codzienność, gdy projektowanie międzyludzkie sprawia nie tylko, że określamy innych, lecz bardziej, iż inni określają nas, gdy my usiłujemy określić ich; z drugiej strony to obraz rozłamania pewnego porządku; portret chaosu, którego Iwona jest ucieleśnieniem, gdyż w zetknięciu z nią każdy jest zmuszony tworzyć swoją osobistą treść, co okazuje się męczące i burzycielskie - prowadzi do pragnienia usunięcia źródła chaosu i powrotu do poprzedniego, znanego porządku.
Coś o tym jak wiele treści społecznej i funkcji życiowej można wyciągnąć z nijakości i pustki, tak więc jak wiele wyciągamy, wyobrażamy i urzeczywistniamy poprzez wewnętrzne uzasadnienie z niejednoznacznej zewnętrzności.
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toIwona, jako postać milcząca, gładka i bezbarwna staje się źródłem wielorakich odniesień, rozpatrywań i przemian o charakterze przymusowym. Z jednej strony...
Gombrowicz jest dziwny. Jednak jest też wizjonerem. "Iwona..." to jego dramatyczny debiut. Początkowo jest bardzo specyficzny, jednak kiedy zagłębimy się w tekst zobaczymy wiele nawiązań społecznych, filozoficznych, no i oczywiście dużo gombrowiczowskiej ironii.
Gombrowicz jest dziwny. Jednak jest też wizjonerem. "Iwona..." to jego dramatyczny debiut. Początkowo jest bardzo specyficzny, jednak kiedy zagłębimy się w tekst zobaczymy wiele nawiązań społecznych, filozoficznych, no i oczywiście dużo gombrowiczowskiej ironii.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toO potędze milczenia tworzącej z, wydawałoby się, nijakiej postaci młodej Iwony, prawdziwą księżniczkę cieszącą się władzą, niezależnością i wolnością.
KRÓL: "A to... A to... Trzymajcie mnie! Widzieliście? Widzieliście coś podobnego? Przecież to właściwie nie ona nam, ale my jej – nie ona nam, ale my jej złożyliśmy ukłon! (zdumiony) Ale brzydota!"
O potędze milczenia tworzącej z, wydawałoby się, nijakiej postaci młodej Iwony, prawdziwą księżniczkę cieszącą się władzą, niezależnością i wolnością.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toKRÓL: "A to... A to... Trzymajcie mnie! Widzieliście? Widzieliście coś podobnego? Przecież to właściwie nie ona nam, ale my jej – nie ona nam, ale my jej złożyliśmy ukłon! (zdumiony) Ale brzydota!"
Lustro - cóż za wybitny wynalazek... lub symbol. Imię lustra ha! Sugeruję tu mnogość odbić o czym przekonują się bohaterowie dramatu. To nawet nie jest krzywe zwierciadło, choć tak twierdzą postaci, że Iwona to bezformie, niekształtna Cimcirymci, ale przecież to ich odbicia grafomańskie, ekscentryczne i zboczone. Gombrowicz wskazuje na hipokryzje konwenansów. Dobry dramat!
Lustro - cóż za wybitny wynalazek... lub symbol. Imię lustra ha! Sugeruję tu mnogość odbić o czym przekonują się bohaterowie dramatu. To nawet nie jest krzywe zwierciadło, choć tak twierdzą postaci, że Iwona to bezformie, niekształtna Cimcirymci, ale przecież to ich odbicia grafomańskie, ekscentryczne i zboczone. Gombrowicz wskazuje na hipokryzje konwenansów. Dobry dramat!
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toWitold Gombrowicz – Iwona, księżniczka Burgunda (1938) (7.6)
Witold Gombrowicz – Iwona, księżniczka Burgunda (1938) (7.6)
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toOd czasów szkoły średniej i studiów nie miałam Gombrowicza w ręce. Postanowiłam wrócić. Dziś czytam to z innej perspektywy i chętnie. "Iwona księżniczka Burgunda" świetnie pokazuje bunt przeciw konwenansom, który wprowadza chaos w ustalonym porządku, a jednocześnie obnaża to, co człowiek chce ukryć i niestety okazuje się, że nałożone kajdany społeczne wygrywają.
Od czasów szkoły średniej i studiów nie miałam Gombrowicza w ręce. Postanowiłam wrócić. Dziś czytam to z innej perspektywy i chętnie. "Iwona księżniczka Burgunda" świetnie pokazuje bunt przeciw konwenansom, który wprowadza chaos w ustalonym porządku, a jednocześnie obnaża to, co człowiek chce ukryć i niestety okazuje się, że nałożone kajdany społeczne wygrywają.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toNie sądziłam, że ten dramat aż tak przypadnie mi do gustu, przezabawna forma nie sprawia jednak, że treść jest błaha. Mam nadzieję, że jeszcze będę mogła powrócić do utworów Gombrowicza w najbliższym czasie
Nie sądziłam, że ten dramat aż tak przypadnie mi do gustu, przezabawna forma nie sprawia jednak, że treść jest błaha. Mam nadzieję, że jeszcze będę mogła powrócić do utworów Gombrowicza w najbliższym czasie
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toTo wszystko, to kółko... Po jednorazowym przeczytaniu, nie byłam przekonana. Jednak po regularnym powtarzaniu i przygotowaniach do wystawienia na scenie ,,kółko'' zaczęło nabierać sensu. Wszelkie powiązania i typowo gombrowiczowskie ,,gęby'' powoli wychodziły na wierzch. Kto jest inny? Kto przeszkadza? Co mogą spowodować wyrzuty sumienia? Zupełnie zwariowany tekst o fatalnych ludzkich skłonnościach.
To wszystko, to kółko... Po jednorazowym przeczytaniu, nie byłam przekonana. Jednak po regularnym powtarzaniu i przygotowaniach do wystawienia na scenie ,,kółko'' zaczęło nabierać sensu. Wszelkie powiązania i typowo gombrowiczowskie ,,gęby'' powoli wychodziły na wierzch. Kto jest inny? Kto przeszkadza? Co mogą spowodować wyrzuty sumienia? Zupełnie zwariowany tekst o...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to