Zagadka salamandry

Lubię sobie po prostu przeczytać komedię kryminalną lub powieść detektywistyczną dla młodzieży pomiędzy "prawdziwymi" kryminałami.
Ta była niezła ze względu na styl i język. Tyle

Lubię sobie po prostu przeczytać komedię kryminalną lub powieść detektywistyczną dla młodzieży pomiędzy "prawdziwymi" kryminałami.
Ta była niezła ze względu na styl i język. Tyle

Nastoletnia Cecilia znajduje na plaży przy pensjonacie zwłoki mężczyzny w tym samym miejscu, gdzie prawie rok wcześniej znaleziono ciało jej matki. Dziewczynka i jej przyjaciele postanawiają rozwiązać zagadkę śmierci topielca. Skłania ich do tego jego tatuaż salamandry z numerem "2" i tajemniczy mężczyzna z papierosem, który obserwuje wszystko z daleka. Dzieci podejrzewają gości pensjonatu i mniej lub bardziej dyskretnie ich sprawdzają.
Nie mogę powiedzieć, żeby książka była zła, ale nie była też specjalnie dobra, biorąc pod uwagę pozostały dorobek Horsta (niektóre jego książki są fenomenalne). Cała historia jest dla mnie nieco nudna, bo właściwie prawie nic się nie dzieje - cała akcja to praktycznie ostatnie dwa-trzy rozdziały. Wydaje mi się też, że bohaterowie są tu słabo skonstruowani - Cecilia poznaje Leo i tego samego dnia już go zaprasza do swojego ukochanego miejsca i zostają przyjaciółmi? Leo nie do końca ogarnia, jakiej płci są jego nowi znajomi? Oni nie mają sześciu lat, tylko 12-13 i takie rzeczy wydały mi się strasznie naiwne i nieprawdopodobne. Przy tym jednak mamy dobry styl autora (i tłumaczenie oczywiście!) i intrygujące zakończenie, które zachęca, żeby od razu sięgnąć po kolejną część.

Nastoletnia Cecilia znajduje na plaży przy pensjonacie zwłoki mężczyzny w tym samym miejscu, gdzie prawie rok wcześniej znaleziono ciało jej matki. Dziewczynka i jej przyjaciele postanawiają rozwiązać zagadkę śmierci topielca. Skłania ich do tego jego tatuaż salamandry z numerem "2" i tajemniczy mężczyzna z papierosem, który obserwuje wszystko z daleka. Dzieci podejrzewają...

Sprawne pióro L. Horsta, sprawia że każda książka to przyjemność, fabuła bez rozbudowanych wątków, ale to świetna nowelka kryminalna. Jest i trup i śledztwo, i element dreszczyku, czego chcieć więcej.

Sprawne pióro L. Horsta, sprawia że każda książka to przyjemność, fabuła bez rozbudowanych wątków, ale to świetna nowelka kryminalna. Jest i trup i śledztwo, i element dreszczyku, czego chcieć więcej.

Myślę, że to będzie ciekawa seria dla dzieciaków. Szybka akcja, fajni bohaterowie i sceneria.Dodatkowo mały wykład filozoficzny. Dobrze się zapowiada.

Myślę, że to będzie ciekawa seria dla dzieciaków. Szybka akcja, fajni bohaterowie i sceneria.Dodatkowo mały wykład filozoficzny. Dobrze się zapowiada.

Pierwsza część kolejnej serii o młodych detektywach, którzy rozwiązują zagadki kryminalne skuteczniej niż policja. Dzieci nie tylko wykazują się sprytem, kreatywnością oraz niecodzienną spostrzegawczością. Podejmują również rozważania filozoficzne o tym co jest dobre a co złe. W tym aspekcie są spadkobiercami myśli Sokratesa w XXI wieku. Takie jest też motto ksiązki - słynne zdanie wielkiego filozofa: "wiem, że nic nie wiem". To mówiły dzieci, kiedy zebrały wiele poszlak, a nie wiedzieli jak je połączyć w spójną całość. Ksiązka zaopatrzona w notę biograficzną o Sokratesie. Napisana jest przez policjanta, byłego szefa wydziału dochodzeniowego. Autor również napisał książki kryminalne dla starszych czytelników. Książka opatrzona ładną szatą graficzną, z planem pensjonatu oraz mapą okolicy gdzie rozgrywa się akcja. Seria zapowiada się interesująco.

Pierwsza część kolejnej serii o młodych detektywach, którzy rozwiązują zagadki kryminalne skuteczniej niż policja. Dzieci nie tylko wykazują się sprytem, kreatywnością oraz niecodzienną spostrzegawczością. Podejmują również rozważania filozoficzne o tym co jest dobre a co złe. W tym aspekcie są spadkobiercami myśli Sokratesa w XXI wieku. Takie jest też motto ksiązki -...

Kryminał dla dzieci/młodzieży jak się patrzy.
Objętościowo niewielka książeczka, a zawiera wszystko co powinien zawierać prawdziwy kryminał. Krótka, dobrze skrojona historia, zagadka przewijająca się od początku do końca, trzymająca w odpowiednim napięciu, pozwalająca młodemu czytelnikowi na samodzielne próby rozwiązania.
Moim zdaniem bardzo udana pozycja, a dodany na końcu tej części pierwszy rozdział kolejnego tomiku tylko zachęca do sięgnięcia po kolejną pozycję z cyklu CLUE.

Kryminał dla dzieci/młodzieży jak się patrzy.
Objętościowo niewielka książeczka, a zawiera wszystko co powinien zawierać prawdziwy kryminał. Krótka, dobrze skrojona historia, zagadka przewijająca się od początku do końca, trzymająca w odpowiednim napięciu, pozwalająca młodemu czytelnikowi na samodzielne próby rozwiązania.
Moim zdaniem bardzo udana pozycja, a dodany na...

Dla mnie tylko 5 gwiazdek, ale pewnie miłośnicy opowieści kryminalnych daliby więcej. :)

Pierwszy raz spotykałam się z tym, że po ostatnim rozdziale (22 Tajemnicza suknia) zamieszcza się pierwszy rozdział (1 Nocne strachy) z części kolejnej.
I sprawdziłam. Faktycznie "Zagadka zegara maltańskiego" rozpoczyna się tymże rozdziałem! To był ciekawy zabieg.
Akcja dość wartka, bez zbędnych opisów, przez co bardzo szybko się ją czyta. Kończy się intrygująco i nawet (pomimo statusu "przeciętna" jaki dałam) pomyślę o sięgnięciu po kolejną część.
Plus za wątek edukacyjny o Sokratesie.

Dla mnie tylko 5 gwiazdek, ale pewnie miłośnicy opowieści kryminalnych daliby więcej. :)

Pierwszy raz spotykałam się z tym, że po ostatnim rozdziale (22 Tajemnicza suknia) zamieszcza się pierwszy rozdział (1 Nocne strachy) z części kolejnej.
I sprawdziłam. Faktycznie "Zagadka zegara maltańskiego" rozpoczyna się tymże rozdziałem! To był ciekawy zabieg.
Akcja dość wartka,...

Pierwsza zagadka i pierwsza przygoda.

Kto powiedział, że kryminały są dedykowane tylko dla dorosłych czytelników? Każdy kto tak myśli, może się przekonać, że jest w błędzie. Jorn Lier Horst pisze powieści kryminalne i każdy fan tego gatunku z pewnością zna jego nazwisko. Jednak autor postanowił wydać serię kryminałów dla młodszego pokolenia. CLUE to seria powieści kryminalnych stworzona z myślą o młodych czytelnikach. Krótkie historie czwórki przyjaciół, którzy rozwiązują zagadki i łączą wskazówki z pewnością znajdzie rzesze fanów również na polski rynku literatury.

„Jeśli bycie martwym oznaczało to samo co nieistnienie, to wszyscy ludzie byli martwi, zanim się urodzili.”

Cecilia mieszka wraz z ojcem w pensjonacie „Perła”, który należy do rodziny. Mama Cecilii ubiegłego lata w niewyjaśnionych okolicznościach utopiła się w Zatoce Okrętów. Gdy w te wakacje zostaje znalezione na plaży ciało mężczyzny wyrzucone przez morze Cecilia i jej dwójka przyjaciół – Leo i Une wraz z upartym psem Egonem podejrzewają, że to nie jest zwykłe utonięcie. Wskazówki jakie udaje im się znaleźć i ich młodzieńcza ciekawość doprowadzają do serii przygód, które zbliżają młodych do poznania prawdy.

Nie spodziewałam się, że książka przeznaczona głównie dla młodzieży, i to raczej tej młodszej, może wywrzeć na mnie tak dobre wrażenie. „Zagadka Salamandry” otwiera serię CLUE i jest to bardzo dobry początek dla miłośników powieści z wątkiem kryminalnym. Fajnie, że takie powieści powstają. Dzięki nim młodsi czytelnicy mogą przemienić się w detektywów, łączyć wskazówki razem z bohaterami i dociekać prawdy. To pobudza wyobraźnię i kształtuje młode umysły.

„Złamanie prawa nie musi być czymś złym, jeśli może wyniknąć z tego coś pożytecznego.”

Każda z części serii ma podbudowę filozoficzną. W „Zagadce Salamandry” przywołany jest Sokrates. Aby rozwiązać zagadkę bohaterowie muszą nauczyć się myśleć podobnie jak ten wybitny filozof. Dzięki temu prócz rozrywki czytelnicy poznają nieco z historii filozofii. Krótka informacja o Sokratesie zamieszczona jest również na końcu książki.

Styl i język jest bardzo dobry, dzięki czemu książkę czyta się przyjemnie. Język dostosowany jest do młodszych czytelników, dlatego nie znajdziemy w książce żadnych przekleństw czy niewłaściwych wyrażeń. Fabuła jest ciekawa, akcja nie zwalnia tempa, a dzięki temu, że powieść liczy zaledwie 150 stron można ją pochłonąć w jeden wieczór.

Główni bohaterowie to młodzi, ciekawi świata ludzie. Autor poświęcił każdej postaci dużo uwagi przez co bohaterowie są barwni i dobrze wykreowani. Mimo młodego wieku bohaterowie wykazują się dużym sprytem, lecz nie możemy uniknąć decyzji pod wpływem impulsu.

„Zagadkę Salamandry” polecam nie tylko młodym czytelnikom. Każdy zasługuje na przyjemną lekturę, która jest jednocześnie niezłą rozrywką na wieczór. Seria CLUE zapowiada się bardzo ciekawie i jestem pewna, że będziecie tego samego zdania.

Pierwsza zagadka i pierwsza przygoda.

Kto powiedział, że kryminały są dedykowane tylko dla dorosłych czytelników? Każdy kto tak myśli, może się przekonać, że jest w błędzie. Jorn Lier Horst pisze powieści kryminalne i każdy fan tego gatunku z pewnością zna jego nazwisko. Jednak autor postanowił wydać serię kryminałów dla młodszego pokolenia. CLUE to seria powieści...

Książka jest naprawdę lekturą godną polecenia i to nie tylko dla młodzieży, choć specjalnie dla młodszych czytelników format pozycji jest mniejszy, rozdziały krótkie a czcionka większa. Jednak każdego zachwyci fakt, że każda sytuacja czy wygląd bohaterów są opisane szczegółowo i łatwo sobie wszystko wyobrazić. Wartka akcja, wciąż coś się dzieje i nie pozwala się nudzić. Liczne ślady i tropy prowadzą młodych bohaterów wciąż przed siebie, pozwalając odkrywać im kolejne etapy prowadzące do finału. Język jest bardzo przystępny, dzięki czemu nawet nastoletni czytelnik nie będzie miał problemu ze zrozumieniem treści.

Pierwszy tom serii to nie tylko znalezienie zwłok człowieka z tatuażem, ale również filozoficzne przemyślenia, które mają udowadniać, że wywody na przykład Sokratesa są nam potrzebne w codziennym życiu. Notkę o tym znanym filozofie znajdziemy na końcu książki.
Wspomniałam wcześniej również o śmierci matki Cecilii - wątek ten będzie się zapewne przewijał przez wszystkie tomy serii CLUE, ponieważ w "Zagadce salamandry" nie wyjaśniło się zupełnie nic w tej sprawie. Ba, powiedziałabym nawet, że starsza pani o imieniu Ebba dając dziewczynce w prezencie zdjęcia jej matki sprzed roku, z dnia kiedy zniknęła (znaleziono ją tydzień później w wodach zatoki) wprowadza tylko mętlik, gdyż pojawia się motyw dwóch czerwonych sukienek! Nie pozostaje mi nic innego jak przeczytać kolejne tomy. Mam nadzieję, że i Wy sięgniecie.

całość recenzji: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2016/02/jrn-lier-horst-zagadka-salamandry.html

Książka jest naprawdę lekturą godną polecenia i to nie tylko dla młodzieży, choć specjalnie dla młodszych czytelników format pozycji jest mniejszy, rozdziały krótkie a czcionka większa. Jednak każdego zachwyci fakt, że każda sytuacja czy wygląd bohaterów są opisane szczegółowo i łatwo sobie wszystko wyobrazić. Wartka akcja, wciąż coś się dzieje i nie pozwala się nudzić....

Troje wiernych sobie przyjaciół i nie mniej wierny im pies, to czy do przygody trzeba czegoś więcej, chyba jedynie sprawnego pióra, które też tutaj mamy. Po książkach dla dorosłych z przyjemnością sięgnęłam po Horstowe "młodzieżówki".

Każda z części serii ma też mocną podbudowę filozoficzną, a myśleć jak filozof wbrew pozorom wcale nie jest łatwo o czym przekonają się nasi bohaterowie.

Troje wiernych sobie przyjaciół i nie mniej wierny im pies, to czy do przygody trzeba czegoś więcej, chyba jedynie sprawnego pióra, które też tutaj mamy. Po książkach dla dorosłych z przyjemnością sięgnęłam po Horstowe "młodzieżówki".

Każda z części serii ma też mocną podbudowę filozoficzną, a myśleć jak filozof wbrew pozorom wcale nie jest łatwo o czym przekonają się nasi...