Wulgarna i nudna kolejna część tego cyklu.
Marna fabuła i denne dialogi.
Kiedy pojawia się Steel, dostaję mdłości.
Autor na siłę stara się być zabawny, więc każda postać w każdej swojej wypowiedzi tylko śmieszkuje, łącznie z narratorem. Oczywiście odnosi to odwrotny skutek od zamierzonego. Domyślam się, że część tych "zasług" powinna spaść na tłumacza.
Doczytałam do końca tylko dlatego, że interesował mnie wątek polski, ale i tu spotkało mnie rozczarowanie, bo autor tak opisuje Polskę jakby nigdy w niej nie był lub był bardzo dawno, jest zwyczajnie niewiarygodny.
Na tej części zakończę moją, wątpliwej jakości, przygodę z Loganem.

Wulgarna i nudna kolejna część tego cyklu.
Marna fabuła i denne dialogi.
Kiedy pojawia się Steel, dostaję mdłości.
Autor na siłę stara się być zabawny, więc każda postać w każdej swojej wypowiedzi tylko śmieszkuje, łącznie z narratorem. Oczywiście odnosi to odwrotny skutek od zamierzonego. Domyślam się, że część tych "zasług" powinna spaść na tłumacza.
Doczytałam do końca...

Aż dziw, że nie czytałam dotąd niczego Stuarta MacBride’a. Podoba mi się jego styl i sarkastyczny humor. Opisy i bohaterowie nieco zbyt naturalistyczni, jak na mój gust, ale humor to łagodzi. Akcja ciekawa. Realia pracy policjantów pokazane są bez upiększeń, a nawet w krzywym zwierciadle. Często ich akcje kończą się tak koncertową klapą, jak ta słynna w „Psach”. Pierwszy raz zetknęłam się z bohaterem kryminału, który jest zwykłym sierżantem, a nie inspektorem, lub komisarzem. Musi podlegać licznym dziwacznym, lub mobbingującym zwierzchnikom. Logan McRae jest świetnym gliniarzem, zawziętym i idealistycznym. Sfrustrowanym, że wciąż nie może awansować, bo choć na to zasługuje, jak nikt inny, to wciąż przytrafiają mu się jakieś nieprzyjemne przypadki. Ten tom jest o rywalizacji szkockiej i polsko- ukraińskiej mafii w portowym Aberdeen o wpływy z haraczy, dragów i prostytucji. Zgadnijcie, która mafia lepsza? Zaczęłam znajomość z sierżantem McRae od tomu piątego, ale już pożyczyłam z biblioteki pierwsze dwie części, aby poznać jego wcześniejsze przygody.

Aż dziw, że nie czytałam dotąd niczego Stuarta MacBride’a. Podoba mi się jego styl i sarkastyczny humor. Opisy i bohaterowie nieco zbyt naturalistyczni, jak na mój gust, ale humor to łagodzi. Akcja ciekawa. Realia pracy policjantów pokazane są bez upiększeń, a nawet w krzywym zwierciadle. Często ich akcje kończą się tak koncertową klapą, jak ta słynna w „Psach”. Pierwszy...

Mam wrażenie, że piąta już część o Loganie McRae wypada słabiej na tle poprzednich. Uwielbiam głównego bohatera jednak w pewnym momencie zaczął mnie trochę denerwować. Sam pomysł na akcję ciekawy i przemyślany natomiast wątek związany z Polską został, w moim odczuciu, przedstawiony w dość ponury sposób. Jednak nadal dobrze się czyta kolejną część serii, za co ogromny plus.

Mam wrażenie, że piąta już część o Loganie McRae wypada słabiej na tle poprzednich. Uwielbiam głównego bohatera jednak w pewnym momencie zaczął mnie trochę denerwować. Sam pomysł na akcję ciekawy i przemyślany natomiast wątek związany z Polską został, w moim odczuciu, przedstawiony w dość ponury sposób. Jednak nadal dobrze się czyta kolejną część serii, za co ogromny plus.

Książka dość tendencyjna (Polacy to składający się z wódki i pierogów wycieńczeni komunizmem ludzie ;)),historia ma kilka ciekawych zwrotów akcji - niestety słuchałam audiobooka w oryginale i lektor był na tyle irytujący że cała ‘lektura’ była męcząca.

Książka dość tendencyjna (Polacy to składający się z wódki i pierogów wycieńczeni komunizmem ludzie ;)),historia ma kilka ciekawych zwrotów akcji - niestety słuchałam audiobooka w oryginale i lektor był na tyle irytujący że cała ‘lektura’ była męcząca.

uzasadnienie oceny:
https://klub-aa.blogspot.com/2018/10/polsko-szkocka-zagadka-czyli-slepy.html

uzasadnienie oceny:
https://klub-aa.blogspot.com/2018/10/polsko-szkocka-zagadka-czyli-slepy.html

Kolejna, świetna pozycja tego autora. Ciekawa, wciągająca, sensowna, zaplanowana po mistrzowsku, z ciekawym zakończeniem, no i przede wszystkim z humorem (choć nie do wszystkich taki typ humoru może trafić - do mnie trafia). Mały minus za to, że zbyt krótko dzieje się w Polsce. Ale i tak polecam, zwłaszcza tym, którzy nie znają jeszcze Logana "Łazarza", bohatera tej serii kryminałów, jakże brytyjskich kryminałów.

Kolejna, świetna pozycja tego autora. Ciekawa, wciągająca, sensowna, zaplanowana po mistrzowsku, z ciekawym zakończeniem, no i przede wszystkim z humorem (choć nie do wszystkich taki typ humoru może trafić - do mnie trafia). Mały minus za to, że zbyt krótko dzieje się w Polsce. Ale i tak polecam, zwłaszcza tym, którzy nie znają jeszcze Logana "Łazarza", bohatera tej serii...

Ta powieść z jest interesująca nie tylko z uwagi na tradycyjnie występującą w serii o sierżancie Loganie McRae wartką akcję i zjadliwy humor, ale i dlatego, że częściowo „dzieje się” w Polsce. A konkretnie w Krakowie i Nowej Hucie. Z tego, co czytałam, autor specjalnie zwiedzał nasz kraj, żeby podłapać klimat… No i oczywiście bardzo dobrze pamięta polską wódkę.
Jeśli po każdym pobycie u nas Stuard MacBridge pisałby równie dobre powieści, nie miałabym nic przeciwko temu, żeby przyjeżdżał częściej.

Ta powieść z jest interesująca nie tylko z uwagi na tradycyjnie występującą w serii o sierżancie Loganie McRae wartką akcję i zjadliwy humor, ale i dlatego, że częściowo „dzieje się” w Polsce. A konkretnie w Krakowie i Nowej Hucie. Z tego, co czytałam, autor specjalnie zwiedzał nasz kraj, żeby podłapać klimat… No i oczywiście bardzo dobrze pamięta polską wódkę.
Jeśli po...

Na początku był chaos.
Mam teraz na myśli piątą część cyklu o (cały czas)sierżancie Loganie McRae.
Później Łaz (jak go czule nazywa Inspektor Steel) w ramach prowadzonego śledztwa przyjeżdża do naszego pięknego kraju, który autor w typowy dla siebie sposób bardzo barwnie opisał - szaro, brudno, betonowo. Nawet aura postanowiła serdecznie przywitać gościa, sprawić żeby poczuł się jak w domu i od Warszawy po Nową Hutę lało jak z cebra! Może i Logan doceniłby to, gdyby nie eksplozja, załamanie nerwowe i ogólne zamieszanie.

Po powrocie do Aberdeen zapanowuje jeszcze większy (o ile to możliwe) rozgardiasz, ale nasz bohater mimo depresji, ran i wyglądu bardziej przypominającego tygodniowego mielonego kotleta wystawionego na działanie promieni słonecznych niż sierżanta policji, nadal stara się rozwikłać sprawę brutalnych okaleczeń dokonywanych na naszych rodakach i nie tylko.
Ekipa z Aberdeen z Loganem na czele, zawsze bardziej przypominała burdel na kółkach niż komisariat policji, ale teraz przeszli samych siebie; jakby tego było mało, sierżant swoim zachowaniem kilkukrotnie sprawiał, że poziom sympatii jaką go darzę gwałtownie malał...
"Ślepy zaułek" jest najsłabszą z dotychczasowych część cyklu, co jednak nie oznacza, że jest zła. Steel, styl i ciężkie niczym granit poczucie humoru nadal sprawia, że chcę więcej MacBride'a.

Na początku był chaos.
Mam teraz na myśli piątą część cyklu o (cały czas)sierżancie Loganie McRae.
Później Łaz (jak go czule nazywa Inspektor Steel) w ramach prowadzonego śledztwa przyjeżdża do naszego pięknego kraju, który autor w typowy dla siebie sposób bardzo barwnie opisał - szaro, brudno, betonowo. Nawet aura postanowiła serdecznie przywitać gościa, sprawić żeby...

Kolejna świetna książka Stuarta Macbride'a. Uwielbiam sierżanta Logana, ale inspektor Steel bije wszystkich na głowę, to chyba moja ulubiona postać literacka. Mimo, że często folguje sobie językiem, przy którym nawet pracownica opieki społecznej oblałaby się rumieńcem, a jej riposty w stylu: "Jedzie od ciebie jak spod pachy prostytutki" zwalają z nóg, jest naturalna i jej osoba wzbudza sympatię, a nie odrazę. Mieszanka doskonałych postaci, ciętego języka i czarnego humoru jest znakiem rozpoznawczym Macbride'a i z pewnością sięgnę po kolejne jego książki, do czego i Was zachęcam :)

Kolejna świetna książka Stuarta Macbride'a. Uwielbiam sierżanta Logana, ale inspektor Steel bije wszystkich na głowę, to chyba moja ulubiona postać literacka. Mimo, że często folguje sobie językiem, przy którym nawet pracownica opieki społecznej oblałaby się rumieńcem, a jej riposty w stylu: "Jedzie od ciebie jak spod pachy prostytutki" zwalają z nóg, jest naturalna i jej...

Cóż, "Ślepy zaułek" jest moją pierwszą pozycją czytelniczą z dorobku Stuarta MacBride, jak również książką ze środka cyklu o Loganie McRae, stąd zdaję sobie sprawę, że moja ocena książki może być niesprawiedliwa. Ale:
- o ile na początku sierżant McRae zdobywa moją sympatię, to od połowy książki zaczyna ją tracić, a pod sam koniec życzę mu, aby chwycił rewolwer i palnął sobie w łeb kończąc swój żałosny żywot.
- wątek polski - podobno Stuart MacBride odbył podróż do Polski, aby dowiedzieć się coś o pracy polskiej policji. Z książki kompletnie to nie wynika. W dodatku ponury opis polskich miast nasuwa mi na myśl obraz najmroczniejszych zakątków Bronxu, po którego obskurnych uliczkach grasują bandy czarnych ziomali szukające jakiegoś zabłąkanego, biednego turysty, któremu zaraz poderżną gardło.
- kompletne pomieszanie narodowości. Widać, że dla MacBride'a Rosjanie, Ukraińcy i Polacy to niemal jedno i to samo. Absurdalne polskie nazwiska, imiona (Grigor - to naprawdę jest polskie imię?!) czy wreszcie mitologia (Kościej jest istotą z folkloru rosyjskiego, nie polskiego) sprawiają, że książkę jako Polakowi czyta mi się po prostu nieswojo.
- szkoccy policjanci - co kolejny to większy matoł. Nie miałem okazji poznać żadnego szkockiego policjanta, ale naprawdę tak jest?
Dlatego moja ocena to 5 gwiazdek. Naciąganych.

Cóż, "Ślepy zaułek" jest moją pierwszą pozycją czytelniczą z dorobku Stuarta MacBride, jak również książką ze środka cyklu o Loganie McRae, stąd zdaję sobie sprawę, że moja ocena książki może być niesprawiedliwa. Ale:
- o ile na początku sierżant McRae zdobywa moją sympatię, to od połowy książki zaczyna ją tracić, a pod sam koniec życzę mu, aby chwycił rewolwer i palnął...