"Zaginione miasto" Anny Klejzerowicz to książka, która pochłonęła mnie od pierwszych stron. Emil Żądło, znany z poprzednich powieści detektyw, ponownie zabiera nas w fascynującą podróż, tym razem zgłębiając tajemnice pradawnej cywilizacji. Jego nowa przygoda zaczyna się od zagadki tajemniczej figurki z napisem, która prowadzi go do zamurowanej przez Niemców piwnicy w trójmiejskiej kamienicy, gdzie rzekomo ukryty jest skarb.

Anna Klejzerowicz świetnie buduje napięcie, wplatając w fabułę elementy historyczne, co nadaje powieści głębi i autentyczności. Zaintrygował mnie związek między zaginionym miastem w dżungli amazońskiej a Gdańskiem czasów II wojny światowej oraz współczesnym Gdańskiem. Z każdym kolejnym rozdziałem zagłębiałam się coraz bardziej w skomplikowaną sieć intryg, nie mogąc się oderwać.

Postacie są dobrze zarysowane i pełne życia. Emil Żądło i jego przyjaciółka, muzealniczka Marta Zabłocka, tworzą dynamiczny duet, który dodaje fabule kolorytu. Przez całą książkę towarzyszą im żądza i obsesja, niebezpieczeństwo i śmierć, ale także pasja i wielkie emocje, co sprawia, że ich przygody są niezwykle wciągające.

Jednym z najbardziej fascynujących aspektów "Zaginionego miasta" jest sposób, w jaki autorka splata ze sobą różne wątki historyczne i współczesne. Przenoszenie się między tajemniczymi piwnicami Gdańska a zaginionym miastem w amazońskiej dżungli nadaje powieści wyjątkowego charakteru. To połączenie sprawia, że fabuła staje się wielowymiarowa i angażująca, a czytelnik nieustannie odkrywa nowe, zaskakujące powiązania.

Klejzerowicz z dużą umiejętnością kreśli atmosferę tajemnicy i niebezpieczeństwa, która towarzyszy Emilowi i Marcie na każdym kroku. Niektóre sceny trzymają w napięciu do tego stopnia, że trudno oderwać się od lektury. Co więcej, opisy miejsc są tak realistyczne i szczegółowe, że łatwo można je sobie wyobrazić, co potęguje wrażenie, że sami uczestniczymy w tej niebezpiecznej wyprawie.

Relacje między bohaterami również dodają powieści głębi. Emil Żądło, ze swoim nieugiętym charakterem i bystrym umysłem, jest postacią, której trudno nie polubić. Z kolei Marta Zabłocka wnosi do historii nie tylko wiedzę i profesjonalizm, ale także ciepło i ludzką perspektywę. Ich współpraca pełna jest zarówno momentów napięcia, jak i chwil bardziej osobistych, co czyni ich relację jeszcze bardziej autentyczną i interesującą.

Podsumowując, "Zaginione miasto" to książka, która dostarcza nie tylko rozrywki na najwyższym poziomie, ale także skłania do refleksji nad historią i jej wpływem na współczesność. To lektura, która z pewnością zostanie ze mną na długo, i którą gorąco polecam każdemu miłośnikowi literatury kryminalnej i przygodowej.

"Zaginione miasto" Anny Klejzerowicz to książka, która pochłonęła mnie od pierwszych stron. Emil Żądło, znany z poprzednich powieści detektyw, ponownie zabiera nas w fascynującą podróż, tym razem zgłębiając tajemnice pradawnej cywilizacji. Jego nowa przygoda zaczyna się od zagadki tajemniczej figurki z napisem, która prowadzi go do zamurowanej przez Niemców piwnicy w...

Nie należę do wielbicieli kryminałów. Sam splot wydarzeń, które od zbrodni prowadzą do jej wykrycia, wydaje mi się zbyt mało atrakcyjny, by sięgać po książkę. Co innego, gdy taki kryminał ma jakąś wartość dodaną czyli tło z wiadomościami o interesującym miejscu, momencie historycznym, autor potrafi zainteresować dziełem sztuki itd. Wtedy i zbrodnia wydaje mi się bardziej interesująca :) Tak też jest z tą książką, w której dziennikarz śledczy Emil Żądło wraz ze swoją partnerką zastanawia się, dlaczego giną ludzie mający związek z tajemniczą mapą pokazującą zaginione w amazońskiej puszczy starożytne miasto. Książka trochę się rozpada na część kryminalną i historyczną, ale dla takiego wariata jak ja już samo istnienie wątku historycznego robi powieść wartą przeczytania. Dlatego w wolnych chwilach sięgnę po książki z Emilem Żądło :)

Nie należę do wielbicieli kryminałów. Sam splot wydarzeń, które od zbrodni prowadzą do jej wykrycia, wydaje mi się zbyt mało atrakcyjny, by sięgać po książkę. Co innego, gdy taki kryminał ma jakąś wartość dodaną czyli tło z wiadomościami o interesującym miejscu, momencie historycznym, autor potrafi zainteresować dziełem sztuki itd. Wtedy i zbrodnia wydaje mi się bardziej...

El Dorado kusi pisarzy. Ten wątek występuje w kilku kryminałach , które czytałam , ale w żadnej z książek nie wydał mi się wiarygodny. I ta też mnie nie zachwyciła. Końcowe rozwiązania są słabe. Sprawca zachowuje się bardzo niekonsekwentnie. Przestępcy zmontowali skąplikowaną, wieloletnią intrygę , w celu zdobycia map wątpliwej jakości. Działają bardzo długo z ogromną cierpliwością , a potem zaczynają hurtowo mordować . Sprawca , który bez specjalnego namawiania przyznaje się do morderstw , nie wyglada na kogoś kto byłby w stanie tego wszystkiego dokonać - prezentuje sprzeczne cechy - z jednej strony zimne wyrachowanie, z drugiej dzialanie w panice i brak charakteru. Wyglada to tak jakby autorka kończyła książkę w pośpiechu , bez dokładnego przemyślenia jak rozwiązać akcję. Nie nastraja to pozytywnie do calości , chociaż każdy powinien sam zdecydować czy zakończenie psuje mu przyjemność czytania książki czy nie.

El Dorado kusi pisarzy. Ten wątek występuje w kilku kryminałach , które czytałam , ale w żadnej z książek nie wydał mi się wiarygodny. I ta też mnie nie zachwyciła. Końcowe rozwiązania są słabe. Sprawca zachowuje się bardzo niekonsekwentnie. Przestępcy zmontowali skąplikowaną, wieloletnią intrygę , w celu zdobycia map wątpliwej jakości. Działają bardzo długo z ogromną...

Lekka, zabawna historyjka kryminalna z zagadką w tle. Nie jest to wybitne dzieło gatunku, więc osoby szukające mocnych wrażeń, trzymającej w napięciu akcji, wyrazistych rysów psychologicznych bohaterów, szczególnie tych negatywnych, powinny odpuścić sobie tę pozycję. "Zaginione miasto" to książka w sam raz na popołudnie spędzone z kubkiem kawy w dłoni, książka, którą czyta się w przerwie pomiędzy absorbującymi zajęciami, książka, która relaksuje i bawi.

Lekka, zabawna historyjka kryminalna z zagadką w tle. Nie jest to wybitne dzieło gatunku, więc osoby szukające mocnych wrażeń, trzymającej w napięciu akcji, wyrazistych rysów psychologicznych bohaterów, szczególnie tych negatywnych, powinny odpuścić sobie tę pozycję. "Zaginione miasto" to książka w sam raz na popołudnie spędzone z kubkiem kawy w dłoni, książka, którą czyta...

Pomysł zajebisty, research też niczego sobie, niestety finalizacja intrygi poniżej przeciętnej. Już tłumaczę czemu. Na okładce blurb autorstwa publicysty i pisarza Krzysztofa Maciejewskiego porównuje czytanie cyklu z Emilem Żądło do "wyprawy po złote runu", do dziecięcego "czytania całym sobą". Pełna zgoda! Naprawdę, nie mogłabym tego ująć lepiej.

Zatem: co jest nie tak? Ano ułatwienie sobie przez autorkę zadania użyciem kompletnie nieatrakcyjnej formy sfinalizowania kryminalnej intrygi, czyli w tym przypadku [SPOJLER] schwytania antagonisty. Zaprzyjaźniony policjant po prostu opowiada Żądle, jak odbyła się obława. Wiem, że główny bohater to dziennikarz śledczy, nie glina, ale, kurczę, aż się prosi, aby tę obławę opisać, aby dziennikarza jakimś sposobem do tej sceny wetknąć. Nawet dziwi mnie, że jako śledczy nie chciał jej zobaczyć na własne oczy.

Lekki zawód zatem. Ale cykl, podobnie jak całe pisarstwo Klejzerowicz, w dalszym ciągu daje mi sporo przyjemności. Tej niewinnej, niemal dziecięcej także.

Pomysł zajebisty, research też niczego sobie, niestety finalizacja intrygi poniżej przeciętnej. Już tłumaczę czemu. Na okładce blurb autorstwa publicysty i pisarza Krzysztofa Maciejewskiego porównuje czytanie cyklu z Emilem Żądło do "wyprawy po złote runu", do dziecięcego "czytania całym sobą". Pełna zgoda! Naprawdę, nie mogłabym tego ująć lepiej.

Zatem: co jest nie tak?...

To moje czwarte spotkanie z Anną Kajzerowicz, poprzez książkę "Zaginione miasto”.
Tym razem Emil Żądło zagłębi się w tajniki pradawnej cywilizacji oraz rozwikłaniem zagadki z figurką z tajemniczym napisem.
Natrafia na ślady zamurowanej przez Niemców piwnicy w jednej z trójmiejskich kamienic, w której miał znajdować się ukryty skarb.
Jak zwykle w powieści kryminalnej, giną ludzie, nie wiadomo dlaczego.
Emil Żądło i jego partnerka Marta, z którą kiedyś się rozstał, będą starali się dotrzeć do prawdy.
Czy uda im się rozwiązać zagadkę zaginionego miasta?
Wartka akcja, ciekawa tematyka, prawdziwa- częściowo historia, to atuty tej książki.
Polecam;)

To moje czwarte spotkanie z Anną Kajzerowicz, poprzez książkę "Zaginione miasto”.
Tym razem Emil Żądło zagłębi się w tajniki pradawnej cywilizacji oraz rozwikłaniem zagadki z figurką z tajemniczym napisem.
Natrafia na ślady zamurowanej przez Niemców piwnicy w jednej z trójmiejskich kamienic, w której miał znajdować się ukryty skarb.
Jak zwykle w powieści kryminalnej, giną...

Szału nie ma. Generalnie pomysł fajny, ale te śmieszne relacje pomiędzy głównymi bohaterami, a zwłaszcza dialogi były tak na siłę, że aż źle się je czytało. Może nie, że zmarnowałam czas, ale też bez zachwytów. Można było przeczytać coś innego.

Szału nie ma. Generalnie pomysł fajny, ale te śmieszne relacje pomiędzy głównymi bohaterami, a zwłaszcza dialogi były tak na siłę, że aż źle się je czytało. Może nie, że zmarnowałam czas, ale też bez zachwytów. Można było przeczytać coś innego.

bardzo dobrze się czyta. Fajna intryga, sympatyczni bohaterowie.

bardzo dobrze się czyta. Fajna intryga, sympatyczni bohaterowie.

To lekki kryminał z historią w tle polecam jeśli ktoś lubi historyczne zabarwienie

To lekki kryminał z historią w tle polecam jeśli ktoś lubi historyczne zabarwienie

Nigdy nie spotkałem się z cyklem, którego kolejne tomy były tak do siebie podobne. Fsbularnie autorka robi kopiuj wklej, zmieniając jedynie wkład edukacyjny, który jedna z bohaterek wygłasza jakby odczytywala encyklopedie.

Nigdy nie spotkałem się z cyklem, którego kolejne tomy były tak do siebie podobne. Fsbularnie autorka robi kopiuj wklej, zmieniając jedynie wkład edukacyjny, który jedna z bohaterek wygłasza jakby odczytywala encyklopedie.