Fatalny sezon

🏀 "Porażka to surowa, bewzględna nauczycielka, nieczuła, ale przenikliwie ukazująca życie, bardziej jako dylemat niż jako grę, bardziej jako tor przeszkód aniżeli kartę wolnego wstępu". "Fatalny sezon" Pata Conroya to chyba najbardziej osobista książka w dorobku amerykańskiego pisarza znanego głównie dzięki powieści "Książę przypływów". Autor wraca w niej po 30 latach do czasów studenckich spędzonych w wojskowym college'u. Rytm studenckich dni wyznaczają reżim mundurowych nakazów, przemoc ze strony starszych kolegów i mordercze treningi koszykówki. Autor skupia się na ostatnim sezonie w latach 1966-1967, który dla niego i jego kolegów z drużyny okazał się fatalny, bo przyniósł gorycz porażki. Odtworzony po latach obraz tamtych dni, dzięki obudzeniu wspomnień i rozmowom z dawnymi kolegami, zaowocował powieścią bardzo intymną, odważną i szczerą. Miłośnicy Conroya odnajdą w tej książce wątki znane z innych powieści jego autorstwa. Siła charakteru kształtowana przemocą, której doświadczył od ojca, wzmacniana sportową dyscypliną i surowością wojskowego munduru, przeobraża nieśmiałego chłopaka w charyzmatycznego lidera. 🏀 Conroy oddał szczegóły tamtych dni dokładnością doświadczanych wrażeń - szatni pachnącej talkiem i mokrymi koszulkami, dźwiękiem drewnianego parkietu, świstem piłki wpadającej do kosza, ekstazą mrowia kibiców, przebiegu meczów, ich wyników i nastrojów w drużynie. To powieść inicjacyjna, ale nie tylko przez oczywistą historią o dojrzewaniu, przemianie chłopaka w mężczyznę. To przede wszystkim podróż do narodzin pisarza, droga do zamiany rekwizytów - w dłoń, zamiast znajomego dotyku piłki, trafia nowy - trzymane w palcach pióro - to za jego pomocą Conroy napisze swoje wspaniałe powieści. Ja jestem zakochana w Jego książkach. Takie chcę czytać.

🏀 "Porażka to surowa, bewzględna nauczycielka, nieczuła, ale przenikliwie ukazująca życie, bardziej jako dylemat niż jako grę, bardziej jako tor przeszkód aniżeli kartę wolnego wstępu". "Fatalny sezon" Pata Conroya to chyba najbardziej osobista książka w dorobku amerykańskiego pisarza znanego głównie dzięki powieści "Książę przypływów". Autor wraca w niej po 30 latach do...

Bardzo żałuję,że Pat Conroy już nic nie napisze. Fanką koszykówki nie jestem,ale dzięki stylowi i lekkości pióra Conroya to co się dzieje w książce jest żywe i momentami nawet porywa. Rozumiem,że ta książka miała autorowi pomóc w pewien sposób rozliczyć się z przeszłością i zamknąć pewien jej etap. Nie będzie to moja ulubiona książka Pata Conroya,ale nie żałuję,że ją przeczytałam. RIP Pat Conroy...

Bardzo żałuję,że Pat Conroy już nic nie napisze. Fanką koszykówki nie jestem,ale dzięki stylowi i lekkości pióra Conroya to co się dzieje w książce jest żywe i momentami nawet porywa. Rozumiem,że ta książka miała autorowi pomóc w pewien sposób rozliczyć się z przeszłością i zamknąć pewien jej etap. Nie będzie to moja ulubiona książka Pata Conroya,ale nie żałuję,że ją...

Widze, ze niektorzy sa zawiedzeni liczba koszykarskich opisow w tej ksiazce, tak jakby tytul nie oddawal tego, co bedzie haslem przewodnim ksiazki ;/

Ja przyznam jestem fanem koszykowki, rowniez podobnie jak Conroy bylem srednio utalentowanym zawodnikiem, ale ciezka praca osiagnalem podbny poziom (pierwsza piatka reprezentaji liceum) wiec byc moze rowniez dlatego ta ksiazka tak dobrze do mnie przemawia.

Jednakze uwazam, ze mimo wszystko koszykowka jest tutaj tylko kanwa, wokol ktorej pokazane sa trudne relacje Conroya z ojcem oraz rowniez z twardym trenerem i to wlasnie o tym jest ksiazka. O tym, jak bardzo ten niedowartosciowany chlopiec, jak zreszta chyba kazdy mlodzieniec, pragnie uznania. Zrozumie to kazdy, kto wychowal sie w domu z podobnie apodyktycznym ojcem, ktory nie wie co to znaczy pochwalic dziecko.

Rowniez swietnie opisany jest machina dzialania wojskowej fali i problemy z nia zwiazane (naduzywanie wladzy, zwierzece instynkty),co bedzie bardzo interesujace dla kazdego, kto nie mial z nia stycznosci. Mnie meki Conroya i wszystkich "kotow" na dlugo zapadly w pamiec.

Generalnie swietna i przejmujaca ksiazka, jak zreszta kazda w dorobku Conroya, prawdziwego mistrza piora, zarowno jesli chodzi o plastycznosc jezyka w opisach, jak i oddanie emocji bohaterow.

Widze, ze niektorzy sa zawiedzeni liczba koszykarskich opisow w tej ksiazce, tak jakby tytul nie oddawal tego, co bedzie haslem przewodnim ksiazki ;/

Ja przyznam jestem fanem koszykowki, rowniez podobnie jak Conroy bylem srednio utalentowanym zawodnikiem, ale ciezka praca osiagnalem podbny poziom (pierwsza piatka reprezentaji liceum) wiec byc moze rowniez dlatego ta...

Dla mnie jako dla fana koszykówki książka ta była niekiedy dosyć interesująca - Conroy wiernie opisał koszykówkę uczelnianą w Stanach w latach 60. XX wieku, czasy sprzed wprowadzenia linii rzutów za trzy punkty i limitu czasu na akcję. Czy ma ona jednak jakąś wartość literacką? Szczerze wątpię. Tylko dla pasjonatów basketu i/lub oddanych fanów Conroy'a.

Dla mnie jako dla fana koszykówki książka ta była niekiedy dosyć interesująca - Conroy wiernie opisał koszykówkę uczelnianą w Stanach w latach 60. XX wieku, czasy sprzed wprowadzenia linii rzutów za trzy punkty i limitu czasu na akcję. Czy ma ona jednak jakąś wartość literacką? Szczerze wątpię. Tylko dla pasjonatów basketu i/lub oddanych fanów Conroy'a.

Jako miłośniczka Conroy'a zaczęłam czytać ale po wszystkich zbiórkach, skokach,wsadach,punktach i meczach czytałam tylko to co między nimi.
Taka jakby biografia pod pretekstem analizy jednego sezonu koszykowego.A ten "międzyczas" jest typowy dla Conroy'a czyli sadystyczny ojciec i uwielbiana matka. Ale gdzie by był bez nich i o czym by pisał?

Jako miłośniczka Conroy'a zaczęłam czytać ale po wszystkich zbiórkach, skokach,wsadach,punktach i meczach czytałam tylko to co między nimi.
Taka jakby biografia pod pretekstem analizy jednego sezonu koszykowego.A ten "międzyczas" jest typowy dla Conroy'a czyli sadystyczny ojciec i uwielbiana matka. Ale gdzie by był bez nich i o czym by pisał?

Wyłącznie z miłości do koszykówki.

Wyłącznie z miłości do koszykówki.

Niestety, ale po świetnej "Książę Przypływów", " Muzyka Plaży" i rewelacyjnej "Władcy Dyscypliny", "Fatalny Sezon" jest naprawdę fatalny. Zlepek koszykarskich dokonań autora, o których możemy dowiedzieć się z wcześniejszych jego książek. Nuda na kółkach. Szkoda.

Niestety, ale po świetnej "Książę Przypływów", " Muzyka Plaży" i rewelacyjnej "Władcy Dyscypliny", "Fatalny Sezon" jest naprawdę fatalny. Zlepek koszykarskich dokonań autora, o których możemy dowiedzieć się z wcześniejszych jego książek. Nuda na kółkach. Szkoda.

Czy to aby na pewno Pat Connroy? Ciężko było, fanem koszykówki nie jestem, z trudem dobrnęłam do końca.

Czy to aby na pewno Pat Connroy? Ciężko było, fanem koszykówki nie jestem, z trudem dobrnęłam do końca.

Nuuuudaaa!

Nuuuudaaa!

Dobra książka, w której zawarte są elementy autobiograficzne, na swój sposób autor rozlicza się ze swoim życiem, dlatego tak dobrze się ją czyta - świadomość, że jest to historia przeżyta tym bardziej dodaje książce wartości.

Dobra książka, w której zawarte są elementy autobiograficzne, na swój sposób autor rozlicza się ze swoim życiem, dlatego tak dobrze się ją czyta - świadomość, że jest to historia przeżyta tym bardziej dodaje książce wartości.