Błękitny księżyc. Część 1

Oj, uśmiałam się tą nową wersją baśni! A jaka feministyczna w przekazie:) Jeśli pragniecie troszkę przygody w lekkim stylu i macie chwilkę na zaszycie się z dobrą herbatką, to to cudo wydawnicze jest dla Was. Dla tych, którzy czytali Paskuda&Co. przesyłam uściski i ;)

Oj, uśmiałam się tą nową wersją baśni! A jaka feministyczna w przekazie:) Jeśli pragniecie troszkę przygody w lekkim stylu i macie chwilkę na zaszycie się z dobrą herbatką, to to cudo wydawnicze jest dla Was. Dla tych, którzy czytali Paskuda&Co. przesyłam uściski i ;)

Autor zaserwował niezbyt skomplikowaną historię ze świetnym humorem. Książka lekka i przyjemna, aczkolwiek mało angażująca i nieco zbyt przewidywalna. Dla konesera fantastyki zapewne okazałaby się gniotem, ale dla mnie, czytelnika, który niezbyt często sięga po ten gatunek, tytuł okazał się wystarczająco dobry by mnie nie zmęczyć. Wkrótce sięgnę po część drugą. Liczę na utrzymanie poziomu.

Autor zaserwował niezbyt skomplikowaną historię ze świetnym humorem. Książka lekka i przyjemna, aczkolwiek mało angażująca i nieco zbyt przewidywalna. Dla konesera fantastyki zapewne okazałaby się gniotem, ale dla mnie, czytelnika, który niezbyt często sięga po ten gatunek, tytuł okazał się wystarczająco dobry by mnie nie zmęczyć. Wkrótce sięgnę po część drugą. Liczę na...

Książka zaintrygowała mnie swoim odmiennym podejściem do tematyki baśniowej. Niestety oprócz powierzchownego odwrócenia roli, książka nie zaproponowała mi nic innego. Fabuła bez polotu, z bardzo ubogim opisem walk oraz rozterek bohaterów.

Książka zaintrygowała mnie swoim odmiennym podejściem do tematyki baśniowej. Niestety oprócz powierzchownego odwrócenia roli, książka nie zaproponowała mi nic innego. Fabuła bez polotu, z bardzo ubogim opisem walk oraz rozterek bohaterów.

Książka (biorę pod uwagę obie części),której czytanie miało według wielu podanych na stronie opinii być lekkie i relaksujące, okazała się być zakamuflowanym potworkiem. Dotrwałam do końca tylko dla zasady, że jak już marudzić, to z pełną świadomością problemu.

Fabuła prosta, co samo w sobie nie stanowi problemu..ale już forma jej prowadzenia jak i zapisu zostawiała wiele do życzenia. Opisy szczątkowe, chwilami miało się wrażenie, że bohaterowie nie tyle maszerują, co teleportują się między lokalizacjami. Nagminnie pojawiały się słowa jak "nagle" czy "następnie", które sygnalizowały, że przebieg akcji uległ zmianie. Łatwo można było przewidzieć bieg wydarzeń (w tym tożsamość głównego "złego" już w połowie 1 książki).

Dialogi w książce były totalnie bez polotu, a humor czerstwy. Kreacja postaci również kulała. Przez całą książkę słyszymy, że jeden z bohaterów stale jest opisywany jako "tchórz", choć ani razu nie mamy na to dowodu, ani w wydarzeniach, które śledzimy, ani w przytoczonych przez inne osoby. Czytelnik ma uwierzyć na słowo, że ten "tchórz" przez bieg książki się zmienił, stając się odważnym, ale mamy to już od początku lektury.

Ogólnie brakuje jakiejkolwiek logiki w postępowaniu postaci. Często zdarzało się, że dany bohater na jednej stronie dochodził kilkakrotnie do takich samych wniosków, gdzie wynikało, że przy każdym wspominku jest tak samo zaskoczony.
Opisy dworskich intryg jak i zapis toku myślenia niektórych sprytnych i ambitnych (wierząc książce) bohaterów zasługiwało na solidne zderzenie czoła z dłonią, czy czymkolwiek bliskim, byleby solidnie. Ważne by czytelnik nie analizował, broń boże.

Jestem okropnie rozczarowana książką, a czas przy niej spędzony uważam za zmarnowany. Winić jednak mogę głównie siebie, bom osioł uparty, co kończyć musi co zaczyna, a potem marudzi.
Książka NIE dla osób, które kochają się w rozległych opisach świata przedstawionego i zbyt analizują treść czytaną.

Książka (biorę pod uwagę obie części),której czytanie miało według wielu podanych na stronie opinii być lekkie i relaksujące, okazała się być zakamuflowanym potworkiem. Dotrwałam do końca tylko dla zasady, że jak już marudzić, to z pełną świadomością problemu.

Fabuła prosta, co samo w sobie nie stanowi problemu..ale już forma jej prowadzenia jak i zapisu zostawiała wiele...

Szukałam lekkiego fantasy, bajeczki, z humorem, jak "Wiedźma" Olgi Gromyko. Albo chociaż jak "Załatwiaczka". Znalazłam "Błękitny Księżyc" - wg opisu i opinii, które przeczytałam w necie zapowiadało się nieźle a przede wszystkim śmiesznie.
I gucio. Nie mam nic przeciwko fabule i temu, że to naprawdę raczej bajka niż fantasy. Dla mnie spoko. Ale mnogość scen walki oraz ciemność, mrok, Czarnobór ogarniający wszystko, niezliczone demony, z którymi walka jest z góry przegrana - dołowały mnie. Książka miała mnie rozweselić, sprawić żebym zapomniała o wiecznej zimie (mamy pierwszy dzień wiosny, a jest śnieżyca oraz w ciągu najbliższych dni ma być w nocy minus 18...) a nie zdołować!
Co z tego, że bohaterowie sympatyczni (tylko dlatego doczytałam do końca),że koniec - wiadomo - dobry, jak tego humoru jak na lekarstwo a za to wszędzie gęsty mrok...
A do tego Fabryka Słów z jednej książki zrobiła dwie. W oryginale "Forest Kingdom" to jedna książka, potem są jeszcze dwie części ("Blood and Honour" i "Down Among the Dead Men" - nie przetłumaczone na polski),ale nie ma żadnej części 1. i części 2.!
Rozczarowanie.

Szukałam lekkiego fantasy, bajeczki, z humorem, jak "Wiedźma" Olgi Gromyko. Albo chociaż jak "Załatwiaczka". Znalazłam "Błękitny Księżyc" - wg opisu i opinii, które przeczytałam w necie zapowiadało się nieźle a przede wszystkim śmiesznie.
I gucio. Nie mam nic przeciwko fabule i temu, że to naprawdę raczej bajka niż fantasy. Dla mnie spoko. Ale mnogość scen walki oraz...

Do kupna i przeczytania zachęciła mnie okładka. Tak, wiem, że nie ocenia się książki po okładce :) ale nie zawsze się tak da. Sam opis zabawny i zupełnie inny niż wszystkie książki, które do tej pory miałam w ręce. Książka banalna, lekka, czyta się ja przyjemnie. Taka zwykła bajka - trochę magii, fantazji, dziwne stworki... Księciunio ratujący księżniczkę, smok.... Wszystko było bu nudne gdyby nie to, że książe to fajtłapa, księżniczka to waleczna samodzielna kobieta spuszczająca wszystkim łomot, a smok... Smok jest zaskoczony, że książe chce go zabić...

Do kupna i przeczytania zachęciła mnie okładka. Tak, wiem, że nie ocenia się książki po okładce :) ale nie zawsze się tak da. Sam opis zabawny i zupełnie inny niż wszystkie książki, które do tej pory miałam w ręce. Książka banalna, lekka, czyta się ja przyjemnie. Taka zwykła bajka - trochę magii, fantazji, dziwne stworki... Księciunio ratujący księżniczkę, smok.... Wszystko...

Bardzo lekka lektura, która zajmie kilka godzin. Oczywiście o ile nie rozproszy nas coś innego, dosłownie cokolwiek innego. Mnie akcja nie wciągnęła, a dialogi sprawiały, że miałem ochotę zwymiotować. Postacie na siłę próbują sobie dogryzać i popisywać się jacy to nie są, tylko aby moment później prowadzić wzruszający i pełen emocji monolog. Po przeczytaniu części pierwszej niczego się nie dowiadujemy, aby jakakolwiek ciekawsza akcja miała miejsce trzeba sięgnąć po kolejne części. Osobiście tego nie zrobię.

Bardzo lekka lektura, która zajmie kilka godzin. Oczywiście o ile nie rozproszy nas coś innego, dosłownie cokolwiek innego. Mnie akcja nie wciągnęła, a dialogi sprawiały, że miałem ochotę zwymiotować. Postacie na siłę próbują sobie dogryzać i popisywać się jacy to nie są, tylko aby moment później prowadzić wzruszający i pełen emocji monolog. Po przeczytaniu części pierwszej...

Pragniecie NASTĘPNEJ pięknej historii o królewiczu, co to uratował delikatną i omdlewającą królewnę, zabił przebrzydłego smoka, miał pięknego konia i oczywiście zaraz potem miał zasiąść na tronie, hajtnąć się z wyżej wspomnianą i urzeczywistnić zwrot "żyli długo i szczęśliwie"? Rozczarujecie się. Królewicz lubi smoka i nie ma szans na bycie królem. Królewna jest twardą, nieustępliwą kobietą, której boi się sam smok. Koń natomiast... jest jednorożcem, a nie od dziś wiadomo, że na jednorożcach jeżdżą tylko dzieci albo... dziewice. A to już coś znaczy.
Życie długo i szczęśliwie? Jest przereklamowane.
Dlatego na scenę wkracza historia o Leśnym Królestwie, mimowolnych śmiałkach i obrzydliwym Złu, które kryje się nawet w najbliższych nam osobach.
Demony wychyną z kryjówek, Rzeczny Potwór ukaże swe oblicze, a wojna stanie na progu. Ludzie chwycą za miecze, kopie, olej, gobliny i magię. Królewna zaś podkasa kiecę, chwyci Królewicza za rękę i razem ruszą na wroga z najcięższym i najgroźniejszym orężem -Legendą. Myślicie, że wiecie, co to Legenda? Widocznie 1.Nigdy nie wyruszyliście w śmiertelną podróż, aby stać się tą właśnie legendą, 2.Nigdy nie poznaliście Legendarnego Arcymaga, 3.Nigdy nie musieliście jej sprostać.
Witajcie, wkroczcie pomiędzy karty książek, które spłyną krwią, potem, zawodem, prawdą i końcową wolnością. Poznajcie Bohaterów Legendy, którzy stali się nimi nie z wyboru, a z przypadku i doznajcie objawienia. Niech Waszym oczom ukarze się prawda o bajkowym świecie, który nie jest nawet w połowie tak piękny i różowy jak w opowieściach Disneya.
Niech wybrzmią w Waszych uszach pieśnie nadwornych Minstrelów, ale nie próbujcie im dorównać. Inaczej skończycie w Czarnoborze walcząc w demonami i żrąc się z chwiejną emocjonalnie królewną. Tej opcji nie polecamy. Lepiej skorzystajcie z naszej rady i przeczytajcie książkę. Ona, gwarantujemy, skutecznie uchroni Was przed wdepnięciem w bohaterskie odpadki.
Wszyscy Królewicze, Królewny, Jednorożce i Smoki tego świata

Pragniecie NASTĘPNEJ pięknej historii o królewiczu, co to uratował delikatną i omdlewającą królewnę, zabił przebrzydłego smoka, miał pięknego konia i oczywiście zaraz potem miał zasiąść na tronie, hajtnąć się z wyżej wspomnianą i urzeczywistnić zwrot "żyli długo i szczęśliwie"? Rozczarujecie się. Królewicz lubi smoka i nie ma szans na bycie królem. Królewna jest twardą,...

Lekka książka o rycerzu który jest niedoceniany przez wszystkich a jednak dąży do celu, i usilnie stara się udowodnić wszystkim że jest w stanie coś zmienić.
Według mnie godna polecenia na leniwe grudniowe wieczory.

Lekka książka o rycerzu który jest niedoceniany przez wszystkich a jednak dąży do celu, i usilnie stara się udowodnić wszystkim że jest w stanie coś zmienić.
Według mnie godna polecenia na leniwe grudniowe wieczory.

Książka w sam raz na podróż gdzie jest głośno i czasami nie można się skupić.
Momentami zabawna, fabuła lekka - w sumie nic ciężkiego. Czytało się przyjemnie chociaż powrotu do tej pozycji nie planuje.

Książka w sam raz na podróż gdzie jest głośno i czasami nie można się skupić.
Momentami zabawna, fabuła lekka - w sumie nic ciężkiego. Czytało się przyjemnie chociaż powrotu do tej pozycji nie planuje.