Skazane na zapomnienie. Polskie aktorki filmowe na emigracji

Świetna książka. Wprost nie można się oderwać.

Świetna książka. Wprost nie można się oderwać.

Ciekawa książka o kilku przedwojennych gwiazdach kina, których życie zawodowe skończyło się 1 września 1939. Na szacunek zasługuje benedyktyńska praca autora, który przywraca pamięć o przedwojennych gwiazdach. Również ku przestrodze współczesnych "aktoreczek" chcących zrobić karierę w Hollywood-nie znasz perfect języka daleko nie zajedziesz. Warto i ciekawe, sporo zdjęć.

Ciekawa książka o kilku przedwojennych gwiazdach kina, których życie zawodowe skończyło się 1 września 1939. Na szacunek zasługuje benedyktyńska praca autora, który przywraca pamięć o przedwojennych gwiazdach. Również ku przestrodze współczesnych "aktoreczek" chcących zrobić karierę w Hollywood-nie znasz perfect języka daleko nie zajedziesz. Warto i ciekawe, sporo...

Co za książka! Ileż pracy i wysiłku autor włożył w jej napisanie. Ogromny szacunek. Przeczytałam jednym tchem i bardzo często do niej wracam.

Co za książka! Ileż pracy i wysiłku autor włożył w jej napisanie. Ogromny szacunek. Przeczytałam jednym tchem i bardzo często do niej wracam.

Polecam bardzo gorąco, bo to szczególna i wciągająca lektura:
http://slowemmalowane.blogspot.com/2018/06/grzegorz-rogowski-skazane-na.html

Polecam bardzo gorąco, bo to szczególna i wciągająca lektura:
http://slowemmalowane.blogspot.com/2018/06/grzegorz-rogowski-skazane-na.html

Bardzo wartościowa i konieczna dla naszej kultury książka. Ba, nawet dla dziedzictwa narodowego! Bo przed wojną polski film rozwijał się wspaniale, zaś po tej katastrofie prawie utonął w niepamięci. Także aktorki, które były popularne nie mniej niż dzisiejsze celebrytki. Książka przypomina te z nich, które zmarły na emigracji w niemal całkowitym zapomnieniu.
W 2015 roku Grzegorz Rogowski podjął się niebywałego zadania, w poszukiwaniu śladów życia bohaterek przemierzył ponad 12 tysięcy kilometrów odwiedzając Nowy Jork, Rochester, San Francisco, San Jose. Dotarł do rodzin aktorek, spisał ich wspomnienia i zebrał bezcenne zdjęcia dokumentujące prywatne życie gwiazd polskiego ekranu. Książka przede wszystkim przypomina niektóre polskie aktorki filmowe, które zmarły na emigracji w zapomnieniu. Są to: Renata Radojewska, Tamara Wiszniewska, Nora Ney, Zofia Nakoneczna, (zaginęły wszystkie filmy, w których grała!),Lena Żelichowska, Janina Wilczówna i Jadwiga Smosarska. Tej ostatniej biografia jest stosunkowo znana, ale autor wypełnił ważną lukę w emigracyjnym życiu aktorki przedstawiając jej korespondencję z Janem Lechoniem. Dużą rolę w tej publikacji odgrywa też filmograf Michał Pieńkowski, który pisze m.in. o dorobku polskiego kina międzywojennego i pracach nad jego dokumentacją. Dzięki temu wspomnienia o poszczególnych aktorkach nie są oderwane od barwnego świata filmowego II RP.

Bardzo wartościowa i konieczna dla naszej kultury książka. Ba, nawet dla dziedzictwa narodowego! Bo przed wojną polski film rozwijał się wspaniale, zaś po tej katastrofie prawie utonął w niepamięci. Także aktorki, które były popularne nie mniej niż dzisiejsze celebrytki. Książka przypomina te z nich, które zmarły na emigracji w niemal całkowitym zapomnieniu.
W 2015 roku...

Świetne opracowanie niebagatelnego kawałka naszej kultury.Czytałam z przyjemnością i...smutkiem. Kolejny raz pojawiło mi się w myślach pytanie o to, jak wyglądałaby Polska, gdyby nie II wojna światowa. Wiem, nie ma co gdybać, ale należy docenić to, co było naszym niebagatelnym dobrem narodowym. Polecam.

Świetne opracowanie niebagatelnego kawałka naszej kultury.Czytałam z przyjemnością i...smutkiem. Kolejny raz pojawiło mi się w myślach pytanie o to, jak wyglądałaby Polska, gdyby nie II wojna światowa. Wiem, nie ma co gdybać, ale należy docenić to, co było naszym niebagatelnym dobrem narodowym. Polecam.

Czas jest naszym największym wrogiem. Powoli dorastamy, później robimy kariery i… odchodzimy. Mało osób uznawanych za wybitne pamięta się dłużej niż jedno lub dwa pokolenia (15-30 lat). Ten proces przyspieszają zmiany polityczne. Tak właśnie było w Polsce na początku XX wieku. Kształtowanie się nowej technologii, eksperymentowanie z nią przynosiło aktorom sławę. Film, jako nowość bawił tłumy, był małym oderwaniem się od codzienności i zapewniał sławę, o której nie mogli marzyć aktorzy teatralni, którzy nie mogli pojawić się w kilku teatrach jednocześnie. Film to, co innego…rządził się innymi prawami.
Grzegorz Rogowski w swojej publikacji „Skazane na zapomnienie. Polskie aktorki filmowe na emigracji” zabiera nas w świat przedwojennej produkcji filmowej w Warszawie, pokazuje niezwykły, zapomniany świat i jego bohaterów, uświadamia, jak wyglądało ówczesne życie artystyczne, które w Polsce Ludowej skazano na zapomnienie. Powojenne władze zadbały, by produkcja filmów oraz bohaterzy filmowi byli całkowicie odmienni. Z kina usunięto eleganckie damy, przystojnych amantów w nieskazitelnych strojach. Zastąpili ich aktorzy o przeciętnej urodzie i fabuły przemycające ideologię. Brak zatrudnienia w Polsce zmusił gwiazdy 20-lecia międzywojennego do emigracji, na której nikt nie czekał na nich z otwartymi ramionami, ponieważ każdy kraj miał własne gwiazdy i własne prawa rządzące rynkiem. Pozostały im zwyczajne zajęcia i śmierć w zapomnieniu. Publikacja Grzegorza Rogowskiego pozwala na przypomnienie ich przedwojennej działalności, trudów życia i uratowanie przed całkowitym zapomnieniem.
Poza życiorysami otrzymujemy kulisy działalności filmowego świata II Rzeczypospolitej. Wchodzimy w tajniki produkcji rządzącej się dziwnymi prawami, odkrywamy tempo powstawania filmów oraz związaną z tym niedbałość, ulotność istnienia wytwórni, tworzenie wizerunku gwiazdy, bale mody, wpływ prasy. Oczom czytelników ukazuje się barwny i bardzo żywy obraz Warszawy, która po I wojnie światowej musiała nauczyć się funkcjonować w odmiennych realiach.
Po nakreśleniu atmosfery panującej w stolicy poznamy życiorysy najbardziej znanych aktorek: Zofii Nakonecznej, Nory Ney, Renaty Radojewskiej, Jadwigi Smolarskiej, Janiny Wilczówny, Tamary Wiszniewskiej, Leny Żelichowskiej. Losy aktorek pozwalają lepiej odkryć sposób pracy artystów, tworzenie grup, powiązań biznesowych oraz rodzinnych, a także pokazanie zwyczajnego życia na emigracji. Zakończenie publikacji wprowadza nas w świat cyfrowy i ratowania dawnych taśm nitro przez utrwalanie tego, co ocalało w formie cyfrowej pozwalającej na przetrwanie, promocję, ratunek przed zapomnieniem.
Grzegorz Rogoziński dostarcza nam pracę niezwykle ciekawą, napisaną żywym językiem, wzbogaconą o interesujące anegdoty, wzbogaconą o interesujące fotografie pozwalające nam przenieść się w odległe czasy. Liczne zdjęcia oraz spis filmów, w których aktorki występowały pozwalają nawet laikom na zdobycie umiejętności rozpoznawania przedwojennych gwiazd. Autor korzysta z bogatych rodzinnych zasobów aktorek, rodzinnych wspomnień, albumów fotograficznych, dzięki czemu możemy poznać powojenne losy każdej z nich.
Poza solidną dawką wiedzy, przystępnością, rozmieszczeniem tekstu tak, aby nie nużył czytelnika książka jest też estetyczna. Gruba, matowa, kartonowa oprawa, piękna okładka, dobry papier i bardzo dobrze zszyte strony sprawiają, że ponad 500-stronowa publikacja jest solidna i piękna. Zdecydowanie polecam każdemu, kto jest zainteresowany polskim kinem.

Czas jest naszym największym wrogiem. Powoli dorastamy, później robimy kariery i… odchodzimy. Mało osób uznawanych za wybitne pamięta się dłużej niż jedno lub dwa pokolenia (15-30 lat). Ten proces przyspieszają zmiany polityczne. Tak właśnie było w Polsce na początku XX wieku. Kształtowanie się nowej technologii, eksperymentowanie z nią przynosiło aktorom sławę. Film, jako...

Pozycja dla fanów okresu międzywojennego, dla fanów kina, dla lubiących biografie... Pierwszy rozdział "Hollywood nad Wisłą" to opis filmu i show-biznesu w okresie międzywojennym. Jak można było zostać gwiazdą filmową, gdzie i z kim należało bywać, jak produkowano filmy itp.
Kolejne rozdziały poświęcono aktorkom filmowym II Rzeczypospolitej. Jest to opis kariery, ale także życia prywatnego Zofii Nakonecznej, Nory Ney, Renaty Radojewskiej, Jadwigi Smosarskiej, Janiny Wilczówny, Tamary Wiszniewskiej i Leny Żelichowskiej. Opis pięknie rozwijających się karier przerwanych II wojną światową, ich losów wojennych i - często bardzo trudnych - powojennych. Całość opatrzona mnóstwem zdjęć.
Gorąco polecam.

Pozycja dla fanów okresu międzywojennego, dla fanów kina, dla lubiących biografie... Pierwszy rozdział "Hollywood nad Wisłą" to opis filmu i show-biznesu w okresie międzywojennym. Jak można było zostać gwiazdą filmową, gdzie i z kim należało bywać, jak produkowano filmy itp.
Kolejne rozdziały poświęcono aktorkom filmowym II Rzeczypospolitej. Jest to opis kariery, ale także...

Znamy ich twarze z takich choćby filmów jak "Czy Lucyna to dziewczyna","Jadzia" czy "Dziewczęta z Nowolipek",ale chyba mało kto zna ich nazwiska.Aktorki z okresu tuż przed II wojną światową.Po niektórych nie pozostał nawet jeden film jak choćby po Zofii Nakoniecznej.A jednak miały swój wkład w rozwój polskiej kinomatogafii. Autor podjął się olbrzymiego zadania ,dotarcia do osób na rożnych kontynentach,które mogły jeszcze cokolwiek pamiętać o tych pięknych kobietach, zmuszonych do emigracji u progu II wojny.Książka okraszona mnóstwem zdjęć aktorek ,ale także plakatów filmowych.Sprawia to ,że czyta się szybko i z zaciekawieniem.

Znamy ich twarze z takich choćby filmów jak "Czy Lucyna to dziewczyna","Jadzia" czy "Dziewczęta z Nowolipek",ale chyba mało kto zna ich nazwiska.Aktorki z okresu tuż przed II wojną światową.Po niektórych nie pozostał nawet jeden film jak choćby po Zofii Nakoniecznej.A jednak miały swój wkład w rozwój polskiej kinomatogafii. Autor podjął się olbrzymiego zadania ,dotarcia do...

"Skazane na zapomnienie" przedstawia historię przedwojennych polskich aktorek, których bardzo obiecującą karierę przerwała II wojna światowa. W wyniku czego znalazły swoje miejsce na emigracji w Stanach Zjednoczonych.
Powodziło im się różnie, przeważnie stać je było na minimalne potrzeby, zapominając o luksusach.

Książka jest napisana niezwykle ciekawie. We wstępie autor opisuje ogólnie o kinematografii w Polsce jak i o aktorach popularnych w tych czasach. W tej pozycji przedstawionych jest jedynie siedem autorek, ale ich życie i kariera pokazana jest bardzo wnikliwie. Wyjątkiem jest Jadwiga Smosarska - o której podobno napisano już wiele i pokazana jest w bardzo okrojony sposób - czego nie mogę darować, bo niestety nie spotkałam się do tej pory z żadną książką o niej.
Oprócz tego zawiera multum zdjęć, fotosów z filmów, czy plakatów, co dodało wiele uroku książce i umilało czytanie. Autor przytacza różne ciekawostki ze świata filmowego i anegdotki z czasów kręcenia danego filmu.
Dodatkowym atutem jest spis filmów przy każdej aktorce w których występowały, więc czytelnik może je sobie odszukać. Niestety, wiele z nich zaginęło.

Autor nie tylko przedstawił historię bohaterek tej książki z ogólnodostępnych źródeł, ale też dotarł do ich rodzin, więc mamy możliwość poznać niekiedy nigdy nieujawniane historie, jak i o ich dalszych losach, już powojennych. Zasługuje to na ogromne uznanie.

Książka bardzo mi się podobała. Uwielbiam stare kino, a dzięki tej pozycji miałam możliwość poznania wiele nieznanych mi wcześniej artystek.
Serdecznie polecam. Czyta się bardzo szybko. Fani przedwojennych filmów będą szczególnie zadowoleni.

"Skazane na zapomnienie" przedstawia historię przedwojennych polskich aktorek, których bardzo obiecującą karierę przerwała II wojna światowa. W wyniku czego znalazły swoje miejsce na emigracji w Stanach Zjednoczonych.
Powodziło im się różnie, przeważnie stać je było na minimalne potrzeby, zapominając o luksusach.

Książka jest napisana niezwykle ciekawie. We wstępie autor...