Top 10

Swietne genialne moj pierwszy Moore napewno nie ostatni (czytam Top10 smax teraz )

Swietne genialne moj pierwszy Moore napewno nie ostatni (czytam Top10 smax teraz )

Top 10 to komisariat. Ale taki nietypowy, pełny superbohaterów i dziwnych postaci. Kogo tam można spotkać! Kobietę w egzoszkielecie, psa w egzoszkielecie, policjantkę, która wszystko przenika, kowboja z rewolwerem, wielkoluda o niebieskiej skórze, czy innego z pawimi piórami na plecach. W mieście, w którym służą nie mają lekko. Nie dość, że muszą użerać się z prostytucją, dilerami narkotykowymi, to nawet zwykli bandyci wykazują się różnymi nadludzkimi zdolnościami. Jedni się powiększają, inni mają zdolności telekinezy i telepatii. Morderstwa i przedawkowania są tutaj na porządku dziennym. Ba nawet koty i psy walczą ze sobą, niczym Marvelowskie postacie z crosoverów. Sporo to autoironii i wyśmiewania innych komiksów z trykociarzami, ale czyta się to dosyć przyjemnie. Kreska jest bardzo szczegółowa, ale czasem jakoś mnie odpychała. Mam takie mieszane uczucia co do niej, aczkolwiek ogólnie tytuł wart jest przeczytania.

Top 10 to komisariat. Ale taki nietypowy, pełny superbohaterów i dziwnych postaci. Kogo tam można spotkać! Kobietę w egzoszkielecie, psa w egzoszkielecie, policjantkę, która wszystko przenika, kowboja z rewolwerem, wielkoluda o niebieskiej skórze, czy innego z pawimi piórami na plecach. W mieście, w którym służą nie mają lekko. Nie dość, że muszą użerać się z prostytucją,...

Potrzebowałem przeczytać dwa pierwsze rozdziały, żeby wczuć się historię. Potem bawiłem się świetnie, to kolejny komiks Alana Moora, który ma bardzo dużo detali w rysunkach. Można im się przyglądać i doszukiwać się różnych szczegółów. Dla mnie to była głównie humorystyczna historia, ale porusza także poważne wątki.

Potrzebowałem przeczytać dwa pierwsze rozdziały, żeby wczuć się historię. Potem bawiłem się świetnie, to kolejny komiks Alana Moora, który ma bardzo dużo detali w rysunkach. Można im się przyglądać i doszukiwać się różnych szczegółów. Dla mnie to była głównie humorystyczna historia, ale porusza także poważne wątki.

Komiks porusza cala game waznych/trudnych problemow spolecznych, ktore moga byc obecne w miescie superbohaterow, jednak pod wzgledem fabularnym nie spina sie to tak ladnie jak np w Potworze z Bagien. Nie mniej jest to interesujace czytadelko, na ktore mozna sie skusic w momencie czegokolwiek wybitnego na polce

Komiks porusza cala game waznych/trudnych problemow spolecznych, ktore moga byc obecne w miescie superbohaterow, jednak pod wzgledem fabularnym nie spina sie to tak ladnie jak np w Potworze z Bagien. Nie mniej jest to interesujace czytadelko, na ktore mozna sie skusic w momencie czegokolwiek wybitnego na polce

Wiemy już who watches the watchers. Ale kto pilnuje prawa i porządku w jednej z alternatywnych rzeczywistości, w mieście pełnej superistot?

Wspaniały pomysł, plejada barwnych postaci, spójny i szalony świat, intrygi, śledztwa, walki, miłości, nędzne życie gliniarza, problemy osobiste i tragedię na służbie. Codzienność posterunku w super mieście.

Początek przytłacza, zarówno fabularnie, jak i graficznie - pełne detali rysunki utrudniają odbiór.
Ale po chwili zanurzasz się w świecie, zakochujesz w bohaterach, kibicujesz im i cieszysz ich sukcesami. A niektóre sceny i sytuacje z chaosem na posterunku in wieloma wątkami pokazują jak realistyczny to świat.

Obok Mister Miracle to dla mnie szczyt komiksu superbohaterskiego. Geniusz, a przy tym świetna historia.

Chce to na półce i chce tego więcej.
Gorąco polecam.

Wiemy już who watches the watchers. Ale kto pilnuje prawa i porządku w jednej z alternatywnych rzeczywistości, w mieście pełnej superistot?

Wspaniały pomysł, plejada barwnych postaci, spójny i szalony świat, intrygi, śledztwa, walki, miłości, nędzne życie gliniarza, problemy osobiste i tragedię na służbie. Codzienność posterunku w super mieście.

Początek przytłacza,...

"Top 10" to chyba pierwsza piątka moich ulubionych komiksów, możne nawet podium. Przygody dzielnych policjantów z metropolii zamieszkanej przez superbohaterów, kosmitów, postacie z legend i inne indywidua to jedna z najlepiej skrojonych historii komiksowych. Komiks Alana Moora to jazda na rollercosterze, bez trzymanki, pijąc szampana i słuchając dubstepu. Coś w ten deseń. Pastisz gra tu pierwsze skrzypce, każdy znajdzie tu coś dla siebie, a miłośnicy seriali policyjnych i superbohaterskich klimatów uśmieją się i ubawią setnie. Wiele osób pisało już o posterunku dziesiątym grube recenzje więc ja nie będę się tu rozwodził ani o genezie komiksu, inspiracjach a tym bardziej fabule obfitej w multum wydarzeń. Od siebie powiem: czytajcie uważnie i zgłębiajcie każdą większą planszę - easter-eggi są w "Top 10" obecne na każdym kroku. Polecam z czystym sumieniem i z całego serca. Jedno z najlepszych zbiorczych wydań ever!

"Top 10" to chyba pierwsza piątka moich ulubionych komiksów, możne nawet podium. Przygody dzielnych policjantów z metropolii zamieszkanej przez superbohaterów, kosmitów, postacie z legend i inne indywidua to jedna z najlepiej skrojonych historii komiksowych. Komiks Alana Moora to jazda na rollercosterze, bez trzymanki, pijąc szampana i słuchając dubstepu. Coś w ten deseń....

Moore jest mistrzem. Nie w każdej odsłonie mi podchodzi, ale są komiksy, w których udowadnia, że jest on, a potem długo nic. "Top 10" to kryminał w odcinkach ubrany w futurystyczne łachy. Punktem startowym jest komisariat, w którym poznajemy kolejnych bohaterów i ich przygody związane z przywracaniem porządku w Neopolis. "Top 10" jest po części bardzo zabawnym komiksem, po części kolejną kapitalną (obok "Strażników") rozprawą ze wspólczesnym mitem superbohaterów (choć tym razem głównie za pomocą satyry),jest również refleksją na temat odmienności, uprzedzeń i tolerancji. To jednocześnie uczta dla tych wszystkich, którzy siedzą w komiksach o podobnej tematyce i rozpoznają grę konwencją, odniesienia do innych dzieł czy popkulturowe tropy. Ale przede wszystkim są to świetnie zazębiające się wątki fabularne, bardzo logiczne i przemyślane. Perfekcyjna robota.

Moore jest mistrzem. Nie w każdej odsłonie mi podchodzi, ale są komiksy, w których udowadnia, że jest on, a potem długo nic. "Top 10" to kryminał w odcinkach ubrany w futurystyczne łachy. Punktem startowym jest komisariat, w którym poznajemy kolejnych bohaterów i ich przygody związane z przywracaniem porządku w Neopolis. "Top 10" jest po części bardzo zabawnym komiksem, po...

Przeczytałem całość w jedno popołudnie - ależ to było dobre! Wyraźna satyra na temat całego kanonu komiksu superbohaterskiego, żarty nie na miejscu, poważne tematy i głębokie przemyślenia. Wspaniała kreska rysownika i błyskotliwa fabuła scenarzysty. Co ważne, w niemal każdym rysunkowym kadrze można doszukać się nawiązań, alegorii, a nawet postaci żywcem wyjętych ze znanych tytułów komiksowych. Wydanie zbiorcze "Top 10" to zdecydowanie pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika komiksów!

Przeczytałem całość w jedno popołudnie - ależ to było dobre! Wyraźna satyra na temat całego kanonu komiksu superbohaterskiego, żarty nie na miejscu, poważne tematy i głębokie przemyślenia. Wspaniała kreska rysownika i błyskotliwa fabuła scenarzysty. Co ważne, w niemal każdym rysunkowym kadrze można doszukać się nawiązań, alegorii, a nawet postaci żywcem wyjętych ze znanych...

Przeczytane dawno temu, ale dopiero dzisiaj zorientowałem się, że ocenione mam tu tylko - przeczytane jeszcze dawniej temu - starsze, niekompletne wydanie w miękkiej oprawie.

W każdym razie - Top 10 to dla mnie 350 stronicowa definicja superhero idealnego.

Główne założenie fabularne można streścić jednym zdaniem: to takie CSI, tyle że w świecie, w którym wszyscy mają supermoce. Niby banał, ale pisze Moore, więc możecie być pewni, że nic tu na pewno banalne nie jest.

Scenarzysta na przestrzeni zaledwie 12 rozdziałów osiąga to, co innym twórcom nie udaje się czasem nawet na łamach kilkutomowych serii. Autor daje nam przebogaty, spójny świat przedstawiony, mnóstwo zazębiających się wątków i sporą gromadkę wyraźnie zarysowanych bohaterów. Czego chcieć więcej?

Byłby z tego genialny serial.

instagram.com/polishpopkulture

Przeczytane dawno temu, ale dopiero dzisiaj zorientowałem się, że ocenione mam tu tylko - przeczytane jeszcze dawniej temu - starsze, niekompletne wydanie w miękkiej oprawie.

W każdym razie - Top 10 to dla mnie 350 stronicowa definicja superhero idealnego.

Główne założenie fabularne można streścić jednym zdaniem: to takie CSI, tyle że w świecie, w którym wszyscy mają...

Och "Top 10" tak trudno ocenić tę pozycję. Z jednej strony oprawa graficzna zachwyca. Pietyzm w oddaniu nie tylko postaci ale i dalszych planów powala. Tak samo powala rozmach i ilość sympatycznego absurdu w budowaniu świata. Ale no właśnie ale. Postaci a jest ich całe multum nie zmieniają się ani trochę przez te 12 zeszytów. Toybox, która powinna być łącznikiem między czytelnikiem a komiksem właściwie znika po kilkunastu stronach. Sama fabuła sensu stricto jest strasznie rozwleczona i o ile doceniam "rzucaniem tropów" to rozwiązanie intrygi nie zaskakuje bo niespecjalnie na to już czekamy po tylu innych przygodach.

Całość niestety mnie przynajmniej bardziej męczyła niż bawiła. Nie jest to na pewno zły komiks (bo jest dobry pomimo, że nie wszystko w nim gra tak jak powinno) i trzeba docenić Moora za odwagę przy mówieniu o dyskryminacji i odmienności ale nie ukrywam, że zawiódł mnie i to całkiem mocno.

Och "Top 10" tak trudno ocenić tę pozycję. Z jednej strony oprawa graficzna zachwyca. Pietyzm w oddaniu nie tylko postaci ale i dalszych planów powala. Tak samo powala rozmach i ilość sympatycznego absurdu w budowaniu świata. Ale no właśnie ale. Postaci a jest ich całe multum nie zmieniają się ani trochę przez te 12 zeszytów. Toybox, która powinna być łącznikiem między...