Zachęcona entuzjastycznymi opisami... że klasyka, że przezabawna... sięgnęłam po tę książkę, żeby po przeczytaniu 38 stron definitywnie się z nią pożegnać. Ani to śmieszne, ani interesujące. Nie dla mnie.

Zachęcona entuzjastycznymi opisami... że klasyka, że przezabawna... sięgnęłam po tę książkę, żeby po przeczytaniu 38 stron definitywnie się z nią pożegnać. Ani to śmieszne, ani interesujące. Nie dla mnie.

Podobna do "Trzech panów w łódce", parodiująca większość - także współczesnych - relacji z wypraw górskich. Można się uśmiechnąć, jest trochę fachowej terminologii, nie jest to jednak żadna literacko-parodystyczna petarda. Dobra, szybka, pozytywna.

Podobna do "Trzech panów w łódce", parodiująca większość - także współczesnych - relacji z wypraw górskich. Można się uśmiechnąć, jest trochę fachowej terminologii, nie jest to jednak żadna literacko-parodystyczna petarda. Dobra, szybka, pozytywna.

Satyra, parodia, angielski humor. Nie jest to arcydzieło ale dość fajnie się czyta. Nie jestem wspinaczem dlatego też nie będzie to kultowa książką dla mnie.

Satyra, parodia, angielski humor. Nie jest to arcydzieło ale dość fajnie się czyta. Nie jestem wspinaczem dlatego też nie będzie to kultowa książką dla mnie.

Książka jedyna w swoim rodzaju! Absurdalne angielskie poczucie humoru, w stylu Monty Pythona czyni tę książkę autentycznie zabawną. Pomimo, że powstała w połowie ubiegłego stulecia i miała być parodią na ówczesną literaturę wysokogórską, to uważam, że niektórzy współcześni autorzy relacji z górskich wypraw również powinni ją przeczytać.

Książka jedyna w swoim rodzaju! Absurdalne angielskie poczucie humoru, w stylu Monty Pythona czyni tę książkę autentycznie zabawną. Pomimo, że powstała w połowie ubiegłego stulecia i miała być parodią na ówczesną literaturę wysokogórską, to uważam, że niektórzy współcześni autorzy relacji z górskich wypraw również powinni ją przeczytać.

Nieodkryta perełka absurdalnego humoru w stylu Monty Pythona i Paragrafu 22.
Humor sytuacyjny lepiej przyswoją amatorzy literatury górskiej.

Nieodkryta perełka absurdalnego humoru w stylu Monty Pythona i Paragrafu 22.
Humor sytuacyjny lepiej przyswoją amatorzy literatury górskiej.

British Empire at its finest!

Dla tych, którzy czytając "Ścieżki chwały" Archera zaśmiewali się czytając relacje z posiedzeń Brytyjskiego Towarzystwa Czegośtam i dziwiących się, dlaczego Australijczyk nie może pierwszy wejść na Everest.

Książka wybitnie szydercza, trochę przesadzona, za to cienka i zostawia po sobie to miłe uczucie dobrze spędzonego czasu. Choć jeśli ktoś ma uczulenie na tzw. głupi humor, może nie podejść.

British Empire at its finest!

Dla tych, którzy czytając "Ścieżki chwały" Archera zaśmiewali się czytając relacje z posiedzeń Brytyjskiego Towarzystwa Czegośtam i dziwiących się, dlaczego Australijczyk nie może pierwszy wejść na Everest.

Książka wybitnie szydercza, trochę przesadzona, za to cienka i zostawia po sobie to miłe uczucie dobrze spędzonego czasu. Choć jeśli ktoś...