Słyszałem już o tej książce, choćby w jednym z odcinków serialu "Przyjaciele". Potem tytuł został wydany przez wydawnictwo Rebis i bardzo szybko trafił na moją półkę, choć zanim po niego sięgnąłem minęło kilka lat.

Urzekająca opowieść, a przy tym świetnie skonstruowana, bowiem dzienniki doskonale ukazują rozterki głównego bohatera. Jego progres, sposób postrzegania najbliższego otoczenia oraz świata, a także finał tej opowieści. Niesamowite, jak niewiele potrzeba by być szczęśliwym.

Słyszałem już o tej książce, choćby w jednym z odcinków serialu "Przyjaciele". Potem tytuł został wydany przez wydawnictwo Rebis i bardzo szybko trafił na moją półkę, choć zanim po niego sięgnąłem minęło kilka lat.

Urzekająca opowieść, a przy tym świetnie skonstruowana, bowiem dzienniki doskonale ukazują rozterki głównego bohatera. Jego progres, sposób postrzegania...

"Kwiaty dla Algernona" to klasyk literatury SF z 1959r.
Ciekawym zabiegiem jest prowadzenie całej książki w formie dziennika pisanego przez o osobę niskim IQ. (Dla mnie wydało się to ciekawe, widzę to jako nawiązanie do klasyków literatury typu "Drakula", "Frankenstein") Autor próbuje przedstawić czytelnikowi sposób myślenia tych osób.
Widać że to starsza pozycja bo jest nawiązanie do starej hipotezy że jeśli ktoś ma wysokie IQ to znaczy że może łatwo zdobyć wiedzę w każdej dziedzinie, nauczyć się grać na instrumencie, mówić w danym języku i itd.
Dziś raczej od tego się odchodzi (pojawił się model H. Gardnera z kilkoma rodzajami inteligencji gdzie logiczno-matematyczna jest jedną z nich).
Trafna wydaje mi się uwaga że osoby bardzo inteligentne (w kontekście IQ) niekoniecznie mają przyjazny charakter czy zdolność łatwego nawiązywania znajomości.
Czy polecam? Fanom SF tak (książka daje ciekawą perspektywę, widać że późniejsi autorzy mogli korzystać z tego pomysłu) innym trudno powiedzieć. Książka niesie spory ładunek emocjonalny, wątpię by każdemu to odpowiadało, podobnie forma pisania. Finał książki skojarzył mi się ze słowami: nadzy przychodzimy na ten świat i nadzy umrzemy.

"Kwiaty dla Algernona" to klasyk literatury SF z 1959r.
Ciekawym zabiegiem jest prowadzenie całej książki w formie dziennika pisanego przez o osobę niskim IQ. (Dla mnie wydało się to ciekawe, widzę to jako nawiązanie do klasyków literatury typu "Drakula", "Frankenstein") Autor próbuje przedstawić czytelnikowi sposób myślenia tych osób.
Widać że to starsza pozycja bo jest...

Zupełnie zasłużenie nazywana klasykiem. Bardzo humanistyczna historia, bez wielkich wydarzeń, czy dramatów, ale przejmująca i głęboko emocjonalna.
Do tego znakomita literacko, a pierwszoosobowa narracja idealnie tu pasuje.
W ogóle się nie zestrzala. Lektura obowiązkowa!

Zupełnie zasłużenie nazywana klasykiem. Bardzo humanistyczna historia, bez wielkich wydarzeń, czy dramatów, ale przejmująca i głęboko emocjonalna.
Do tego znakomita literacko, a pierwszoosobowa narracja idealnie tu pasuje.
W ogóle się nie zestrzala. Lektura obowiązkowa!

Książka absolutnie wyjątkowa. Głównym bohaterem jest tutaj Charlie Gordon, trzydziestodwuletni, niepełnosprawny intelektualnie człowiek. Według mnie, zarówno pomysł na fabułę, jak i sama jej realizacja, czyli za pomocą pamiętnika, który świetnie pokazuje przemiany Charliego, są po prostu super.

Książka absolutnie wyjątkowa. Głównym bohaterem jest tutaj Charlie Gordon, trzydziestodwuletni, niepełnosprawny intelektualnie człowiek. Według mnie, zarówno pomysł na fabułę, jak i sama jej realizacja, czyli za pomocą pamiętnika, który świetnie pokazuje przemiany Charliego, są po prostu super.

Główny bohater Charlie Gordon jest 32-letnim upośledzonym umysłowo mężczyzną. Za sprawą eksperymentu naukowego z dnia na dzień staje się mądrzejszy. Nauka myślenia i rozumowania przynosi głównemu bohaterowi odpowiedzi na wiele pytań. Odkrywa przed nim dotychczas nieznane sfery życia, emocji, uczuć, rozumowania.

Książka udowadnia, że czasami próbując być kimś na siłę można więcej stracić niż zyskać, zaś autentyczność, jak skomplikowana by nie była, to o ile jest prawdziwa, zawsze się obroni.
Czytając tą lekturę można wyciągnąć również bardzo stanowczy wniosek - o ile ogromna wiedza i inteligencja są cechami pożądanymi przez wielu, lecz nie idą w parze z rozumnym okazywaniem uczuć i prawdziwymi emocjami to wówczas życie będzie tylko niespełnionym pasmem lepszych lub gorszych chwil.

Książka poruszająca, dająca do myślenia, napisana w naprawdę nieszablonowy sposób, ukazująca wiele kontrastów ludzkiego życia, lecz pozostawiająca czytelnika bogatszym wewnętrznie.
Naprawdę warta polecenia.

Główny bohater Charlie Gordon jest 32-letnim upośledzonym umysłowo mężczyzną. Za sprawą eksperymentu naukowego z dnia na dzień staje się mądrzejszy. Nauka myślenia i rozumowania przynosi głównemu bohaterowi odpowiedzi na wiele pytań. Odkrywa przed nim dotychczas nieznane sfery życia, emocji, uczuć, rozumowania.

Książka udowadnia, że czasami próbując być kimś na siłę można...

Fascynująca książka o granicwch biohakingu i rozwoju osobistego. "Jadę ru­cho­my­mi scho­da­mi. Jeśli będę stał w miej­scu, to w końcu dotrę na sam dół, ale jeśli za­cznę biec w górę, może cho­ciaż będę cały czas w tym samym miej­scu. Naj­waż­niej­sze, żeby biec do góry nie­za­leż­nie od tego, co się dzie­je."

Fascynująca książka o granicwch biohakingu i rozwoju osobistego. "Jadę ru­cho­my­mi scho­da­mi. Jeśli będę stał w miej­scu, to w końcu dotrę na sam dół, ale jeśli za­cznę biec w górę, może cho­ciaż będę cały czas w tym samym miej­scu. Naj­waż­niej­sze, żeby biec do góry nie­za­leż­nie od tego, co się dzie­je."

Fabuła tej książki nigdy nie wyleci mi z głowy. Rewelacyjny pomysł na książkę i jest znakomicie napisana. To jest właśnie jedna z tych książek, które wzbogaci nasze horyzonty.

Fabuła tej książki nigdy nie wyleci mi z głowy. Rewelacyjny pomysł na książkę i jest znakomicie napisana. To jest właśnie jedna z tych książek, które wzbogaci nasze horyzonty.

Kwiaty dla Algernona" to niezwykła książka, która porusza głębokie, moralne i etyczne tematy. Daniel Keyes ukazuje w niej problem ludzi uznanych za opóźnionych w rozwoju psychicznym, zmuszając czytelnika do refleksji nad ich miejscem w społeczeństwie. Główny bohater, Charlie Gordon, staje się nie tylko symbolem walki o godność i akceptację, ale także lustrem, w którym możemy dostrzec nasze własne spojrzenie na świat i innych ludzi. Poprzez transformację Charliego, autor pokazuje nam, jak istotne jest bycie człowiekiem nie tylko w sensie biologicznym, lecz także moralnym i emocjonalnym. Książka nie tylko porusza, ale również inspiruje do działania i empatii wobec tych, którzy są często marginalizowani i niedoceniani w społeczeństwie. Polecam.

Kwiaty dla Algernona" to niezwykła książka, która porusza głębokie, moralne i etyczne tematy. Daniel Keyes ukazuje w niej problem ludzi uznanych za opóźnionych w rozwoju psychicznym, zmuszając czytelnika do refleksji nad ich miejscem w społeczeństwie. Główny bohater, Charlie Gordon, staje się nie tylko symbolem walki o godność i akceptację, ale także lustrem, w którym...

Zdecydowanie klasyk warty przeczytania - sama forma pamiętnika sprawia że czyta się to szybko, bardzo fajnie widać w dzięki tej formie drogę głównego bohatera i jego przemianę która uwydatnia się nie tylko w języku i zachowaniu ale i w całej emocjonalności oraz w tym jak podchodzi do swojej przeszłości czy innych ludzi.

Żeby wyżej ocenić tą książkę zabrakło mi tutaj jakiegoś mocniejszego emocjonalnego uderzenia, było kilka mocnych momentów ale autor pod koniec dość szybko i pobieżnie zamykał wątki - miałem wrażenie, że to wszystko można by opisywać dogłębniej, ale książka wtedy stałaby się może i dla mnie osobiście ciekawsza, to jednak mniej przystępna.

Zdecydowanie klasyk warty przeczytania - sama forma pamiętnika sprawia że czyta się to szybko, bardzo fajnie widać w dzięki tej formie drogę głównego bohatera i jego przemianę która uwydatnia się nie tylko w języku i zachowaniu ale i w całej emocjonalności oraz w tym jak podchodzi do swojej przeszłości czy innych ludzi.

Żeby wyżej ocenić tą książkę zabrakło mi tutaj...

Złamała moje serce na milion kawałków

Złamała moje serce na milion kawałków