Dzikie życie. Przygody biologa ewolucyjnego

Ostatnio odnoszę wrażenie, że biologia ewolucyjna i antropologia, to spoko dziedziny do trzaskania doktoratów. Autor tej książki najwyraźniej też tak pomyślał, kiedy sprzedawał czytelnikom patent na podkręcenie danych naukowych w przeprowadzanych badaniach terenowych. Jednak najwyraźniej nawet nie podejrzewał, do czego zdolna jest nasza polska kadra (Doktorat Copy Paste). Mógłby się od nas tylko uczyć.

Amerykański badacz i biolog ewolucyjny o niepokornym usposobieniu, w iście szpanerskim stylu (co mi się akurat szalenie podoba!),chwali się własnym gabinetem na Harvardzie, trudzi przy łapaniu jaszczurek, przy okazji przedstawiając własne poglądy na życie. Czytając jego przygody na Jamajce można się uśmiać, ale na pewno nie zanudzić. Na uwagę zasługuje fakt, że pisze o polityce Black Live Matters, jeszcze przed powstaniem tego ruchu, czyżby pionier?

Ale niektóre jego manifestacje polityczne mógł sobie darować, szczególnie tę głupkowatą o Czarnych Panterach, Bushu czy inne o policji. Koktajl z nauki i współczesnej amerykańskiej polityki nie jest niestety lekkostrawny. Trzeba jednak przyznać, że wpisuje się w szerszy konspekt fabuły, ukazując ogólny stan mentalny pracowników naukowych o lewicowych poglądach, z amerykańskich wyższych uczelni.

Najciekawsze fragmenty skupiają się na opisie życia na Jamajce i noszą znamiona ciekawego reportażu, niektóre przygody ocierają się o brawurę i zakrawają na sensację. Dowiedziałam się na przykład, że jeżeli nie chcę dostać po gębie albo zostać okradziona i zamordowana, to lepiej się na Jamajkę nie wybierać, gdyż jest to miejsce tylko dla prawdziwych twardzieli.

Więcej na stronie Kujonka.pl
https://kujonka.pl/przeglad-ksiazek-popularnonaukowych-wydawnictwa-copernicus-center-press/

Ostatnio odnoszę wrażenie, że biologia ewolucyjna i antropologia, to spoko dziedziny do trzaskania doktoratów. Autor tej książki najwyraźniej też tak pomyślał, kiedy sprzedawał czytelnikom patent na podkręcenie danych naukowych w przeprowadzanych badaniach terenowych. Jednak najwyraźniej nawet nie podejrzewał, do czego zdolna jest nasza polska kadra (Doktorat Copy Paste)....

Cóż, nie tego się spodziewałam. Sięgając po tę książkę, myślałam, że zanurzę się w świecie ciekawostek o ewolucji, a dostałam wspomnienia osoby, o której nawet nie słyszałam, a co więcej, osoby, której nie da się polubić, gdyż jest bardzo przekonamy o swojej wyższości, plus nie stroni od używek, i nawet nie wysila się, aby podkreślać ich szkodliwość. On tylko złości się, jak ktoś mu czegoś zabrania, a awantury i bijatyki są u niego na porządku dziennym.

Cóż, nie tego się spodziewałam. Sięgając po tę książkę, myślałam, że zanurzę się w świecie ciekawostek o ewolucji, a dostałam wspomnienia osoby, o której nawet nie słyszałam, a co więcej, osoby, której nie da się polubić, gdyż jest bardzo przekonamy o swojej wyższości, plus nie stroni od używek, i nawet nie wysila się, aby podkreślać ich szkodliwość. On tylko złości się,...

Mocna zmyłka w tytule. Więcej w treści awanturniczych przygód i trochę nauki. Ale ogólnie ciekawe.

Mocna zmyłka w tytule. Więcej w treści awanturniczych przygód i trochę nauki. Ale ogólnie ciekawe.

Spodziewałam się po tej książce zupełnie czegoś innego. Myślałam, że zdobędę nowe wiadomości dotyczące biologii ewolucyjnej. Znalazłam natomiast wspomnienia ( niezbyt ciekawe) pana, który używa narkotyków i nie potrafi znaleźć swojego miejsca w życiu.
Zupełnie nie interesują mnie brutalne zbrodnie na Jamajce.
Przyznaję, nie dobrnęłam do końca.

Spodziewałam się po tej książce zupełnie czegoś innego. Myślałam, że zdobędę nowe wiadomości dotyczące biologii ewolucyjnej. Znalazłam natomiast wspomnienia ( niezbyt ciekawe) pana, który używa narkotyków i nie potrafi znaleźć swojego miejsca w życiu.
Zupełnie nie interesują mnie brutalne zbrodnie na Jamajce.
Przyznaję, nie dobrnęłam do końca.

No nie. Ładna okładka, zachęcający tytuł, byłam naprawdę nakręcona na tę książkę. Finalnie czytałam ją półtora miesiąca, bo morderstwa na Jamajce to zupełnie nie moja bajka czytelnicza. Miały być przygody biologa, no i są, tylko 3/4 książki z biologią nie ma nic wspólnego, a nie o to mi chodziło. Dobra, jest poznanie mentora, coś tam o łapaniu jaszczurek i w sumie niezły rozdział o znanych naukowcach, ale to tyle. Reszta to kryminał. Bardzo trudno było mi przez to przejść, bo to zupełnie nie moja tematyka i przyznaję, że część tekstu pominęłam, bo widząc kolejne zabójstwo miałam już dość. Zupełnie nie mój klimat, ale pewnie komuś lubiącemu takie tematy się spodoba. To nie jest zła książka, po prostu miałam inne oczekiwania.

No nie. Ładna okładka, zachęcający tytuł, byłam naprawdę nakręcona na tę książkę. Finalnie czytałam ją półtora miesiąca, bo morderstwa na Jamajce to zupełnie nie moja bajka czytelnicza. Miały być przygody biologa, no i są, tylko 3/4 książki z biologią nie ma nic wspólnego, a nie o to mi chodziło. Dobra, jest poznanie mentora, coś tam o łapaniu jaszczurek i w sumie niezły...

Cześć.
Wybór tej książki był w moim wypadku kompletnym przypadkiem. Barwna okładka przyciągnęła oczy a ręka zrobiła co chciała.
Zdziwiłem się mocno, gdy książka okazała się być autobiografią.
Nie lubię tego gatunku literatury. Autorzy często wyolbrzymiają, dodając sobie powagi, prestiżu czy jak tym wypadku zuchwalstwa.
Większości informacji nie sposób zweryfikować.
Początek książki zaczyna się jakżeby inaczej dzieciństwem.
Dowiadujemy się o przeprowadzkach związanych z dyplomatycznym zawodem ojca. Następnie dochodzimy do lat studenckich, ukoronowanych okresem mani i poborem do wojska. W końcu po 40-50 stronach zaczyna się najciekawsza część, w której Trivers zaczyna swoją przygodę z biologią i przez następnych 50 -80 stron rzeczywiście można się czegoś dowiedzieć. Pierwsze obserwacje ptaków, anegdoty o znanych biologach. Nie ma tego dużo ale to coś czego się spodziewałem. Punktem przełomowym jest wyjazd Triversa na Jamajkę. Badanie przyrodnicze schodzą na bok a zaczynają przeważać relacje z miejscową ludnością. Pojawiają się napady, rastamani, wiadome używki, porachunki i morderstwa. I tak niestety jest przez resztę książki. Dalej są to ciekawe rzeczy np. kwestia zabójstwa Petera Tosh'a, znajomość z założycielem czarnych panter Huey P. Newtonem ale biologii w tym nie ma.
Nie jest to zła książka. Bardzo ładnie wydana.
Ta nieszczęsna okładka przyciąga spojrzenia.
Jednak nie otrzymałem tego czego się spodziewałem.
Co tylko zaniża jej wartość w moich oczach.
Robert Trivers wychodzi tu często na awanturnika z dużym ego. Bijącego holendrów w dzielnicy czerwonych latarni, palących skręty z jamajczykami i wiele innych. Tak jakbyś słuchał opowieści wujka, który po kilku głębszych zaczyna snuć opowieści, gdzie to nie był.
Jeśli ta książka wpadnie Ci w oczy polecam przejrzeć może nawet wypożyczyć ale raczej nie kupować.
Przeczytałem i nie wrócę do niej.
Miłego Dnia!

Cześć.
Wybór tej książki był w moim wypadku kompletnym przypadkiem. Barwna okładka przyciągnęła oczy a ręka zrobiła co chciała.
Zdziwiłem się mocno, gdy książka okazała się być autobiografią.
Nie lubię tego gatunku literatury. Autorzy często wyolbrzymiają, dodając sobie powagi, prestiżu czy jak tym wypadku zuchwalstwa.
Większości informacji nie sposób zweryfikować....

Język książki jest poprawny, całość okraszona zdjęciami.. Na początku mi się spodobała, jednak potem miałam coraz silniejsze wrażenie, że to nie to, czego się spodziewałam. 'Dzikie życie. Przygody biologa ewolucyjnego' to właściwie samo 'Dzikie życie. Przygody'. I muszę dodać, że przygody głównie na high'u, dość brutalne, często bezsensowne i ryzykanckie. Bardzo mało w tej książce rzetelnej wiedzy naukowej a mnóstwo historii, które bardzo kojarzą mi się z kimś kto chce się popisać jakiego to on nie miał życia, ile razy uniknął śmierci lub pudła.

Język książki jest poprawny, całość okraszona zdjęciami.. Na początku mi się spodobała, jednak potem miałam coraz silniejsze wrażenie, że to nie to, czego się spodziewałam. 'Dzikie życie. Przygody biologa ewolucyjnego' to właściwie samo 'Dzikie życie. Przygody'. I muszę dodać, że przygody głównie na high'u, dość brutalne, często bezsensowne i ryzykanckie. Bardzo mało w tej...

Nie polecam

Nie polecam

Spodziewałam się pasjonującej książki. Może niepotrzebnie. Ale ta kolorowa okładka kusiła, zapowiadała ciekawe historie o zwierzętach. Tymczasem poznajemy kogoś przekonanego o swoim wielkim darze wymowy, kto usiłuje nas bawić opowiadanymi przez się historyjkami. Troszkę chaotycznie, troszkę samochwalczo, troszkę posługując się wyspecjalizowaną naukową terminologią. Całość jest niestrawna. Próbowałam. W różnych miejscach. I porzuciłam. Nie czuję się dziś masochistką. Sięgnę po inne książki.

Spodziewałam się pasjonującej książki. Może niepotrzebnie. Ale ta kolorowa okładka kusiła, zapowiadała ciekawe historie o zwierzętach. Tymczasem poznajemy kogoś przekonanego o swoim wielkim darze wymowy, kto usiłuje nas bawić opowiadanymi przez się historyjkami. Troszkę chaotycznie, troszkę samochwalczo, troszkę posługując się wyspecjalizowaną naukową terminologią. Całość...

Moja opinia jest całkowicie zgodna z opinią czytelnika Żabota. Z tą tylko różnicą, że ja nigdy o Triversie nie słyszałam. Od siebie mogę dodać, że miałam dziwne wrażenie, jakby autor inspirował się (wspaniałą) Pan raczy żartować Panie Feynman. Tylko bardzo, ale to bardzo, mu nie wyszło wykonanie.
Tak ładnie wydana książka, szkoda, że zawartość jest porażką.

Moja opinia jest całkowicie zgodna z opinią czytelnika Żabota. Z tą tylko różnicą, że ja nigdy o Triversie nie słyszałam. Od siebie mogę dodać, że miałam dziwne wrażenie, jakby autor inspirował się (wspaniałą) Pan raczy żartować Panie Feynman. Tylko bardzo, ale to bardzo, mu nie wyszło wykonanie.
Tak ładnie wydana książka, szkoda, że zawartość jest porażką.