Dobra książka, daleko jej do cyklu krzyżowców. Ale i tak dobrze się ją czyta. W mojej ocenie jest warta uwagi.

Dobra książka, daleko jej do cyklu krzyżowców. Ale i tak dobrze się ją czyta. W mojej ocenie jest warta uwagi.

Na wstępie trylogię "Zawisza Czarny" oceniam jako całość a nie poszczegołne tomy. Jak dla mnie świetna powieść historyczna! Zauważyłem że to bodajże DEBIUT pana Szymona Jędrusiaka i jakże okazały! Akcja wartka, świetne dialogi, bardzo dobrze wplecione postacie historyczne do fabuły. Czyta się rewelacyjnie,dosłownie pochłania treść. Polecam, choć żeby idealnie nie było to końcówkę troszkę bym wydłużył i powyjaśniał ;) albo czekamy na kolejne tomy, zobaczymy...

Na wstępie trylogię "Zawisza Czarny" oceniam jako całość a nie poszczegołne tomy. Jak dla mnie świetna powieść historyczna! Zauważyłem że to bodajże DEBIUT pana Szymona Jędrusiaka i jakże okazały! Akcja wartka, świetne dialogi, bardzo dobrze wplecione postacie historyczne do fabuły. Czyta się rewelacyjnie,dosłownie pochłania treść. Polecam, choć żeby idealnie nie było to...

Poziom trzeciej części utrzymany, nieco ciekawsza niż druga.
Znów bardzo dużo Krzyżaków i trudno mi się było czasem połapać, który jest który. Podobało mi się to, że autor nie skupił się tylko na bitwie pod Grunwaldem, ale na wojnie z Zakonem w ogóle. Przecież tytuł to "Wielka wojna". Tak naprawdę jeśli książka miałaby rozwlekły opis tej najsłynniejszej bitwy to byłaby nudna, przecież bez specjalistycznej wiedzy trudno sobie ją wyobrazić inaczej niż naparzanie się mieczami i kopiami panów w konserwach.

Zabolało mnie zakończenie, w zasadzie brak zakończenia. Zakończenie urwane typu "upadek z urwiska" nie pasuje do serii, która opisuje kilkanaście lat życia bohaterów. Pomimo tego mogę śmiało powiedzieć: Panie Jędrusiak! Pan to jesteś gość jak Zawisza!

Poziom trzeciej części utrzymany, nieco ciekawsza niż druga.
Znów bardzo dużo Krzyżaków i trudno mi się było czasem połapać, który jest który. Podobało mi się to, że autor nie skupił się tylko na bitwie pod Grunwaldem, ale na wojnie z Zakonem w ogóle. Przecież tytuł to "Wielka wojna". Tak naprawdę jeśli książka miałaby rozwlekły opis tej najsłynniejszej bitwy to byłaby...

Wiedza i umiejętności mogą wyciągnąć nawet z najciemniejszego lochu, ale tylko wtedy, kiedy jesteśmy wystarczająco znani i przychodzą sprzyjające okoliczności. Te na szczęście dla Karola von Lichtensteina pojawiają się bardzo szybko. A wszystko dzięki temu, że Prusami rządzi nieudolny Wielki Mistrz, a na tronie palatyna reńskiego zasiadł Ruprecht Wittelsbach. Do tego rosnące opłaty i konieczność podnoszenia podatków przez komtura gdańskiego, Johanna von Schӧnfelda, sprawiła, że Rada Gdańska słała skargi do Wielkiego Mistrza na lokalnego komtura. Potrzeba zastosowania twardej ręki i nietypowych narzędzi oraz wykorzystania umiejętności analizy informacji. Jakby tych trudności było mało lokalnego zarządcę odwiedziło dwóch dziwnych mężczyzn. Wszystko wskazuje, że są to ci sami, których poznajemy w chwili śmierci Hanny, żony Zawiszy Czarnego. Ta nietypowa wizyta sprawia, że Schӧnfeld przypomina sobie o dawnym komturze i zrobi wszystko, aby wydostać go z więzienia. Nie może zrobić tego oficjalnie, ale od czego jest znajomość prawa. Dzięki sprytowi sprowadza do swojego domu Karola von Lichtensteina i za pomocą terroru oraz manipulacji bardzo szybko rozprawia się z gdańskimi mieszczanami. Te wydarzenia są wstępem do wielkich zmian. Powoli zbliża się czas wielkiej wojny.
Stosunki polsko-krzyżackie coraz bardziej są napięte. Każde z państw szykuje się do wojny. Szybkie zbrojenie, werbowanie ludzi z całej Europy (całego wówczas znanego świata) oraz zabiegi tajnych służb są tu tłem ważnych wydarzeń, w których w centrum znajdzie się Aaron Abnarrabí, dobry znajomy i zarządca dóbr Zawiszy Czarnego. Wciągnięty w tajną misję Aragończyk będzie miał nie łatwe zadanie: podróż na Prusy, a później przedostanie się do Gdańska w czasie wojny, która zaskakuje oddział słynnego rycerza. Wcielenie się w rolę aragońskiego barona, chcącego ubić interes z Wielkim mistrzem może okazać się wyzwaniem większym niż początkowo się wydawało.
Cała opowieść zaczyna się sielankowo i tajemniczo. W świat Zawiszy Czarnego wchodzimy dzięki przyglądaniu się jego żonie. Poznajemy piękną, ale skromną szlachciankę, która wiedzie spokojne życie na prowincji i tylko czasami towarzyszy mężowi na królewskim dworze. Dowiadujemy się o jego synu, bracie, poznajemy najbliższe otoczenie, do którego wkracza dwóch tajemniczych wędrowców wystrojonych w zagraniczne stroje. Sprawnie zabijają kobietę i pozostawiają po sobie ślad. Dowiadujemy się, że motywem jest zemsta. Nic poza tym. Przypuszczalnie ci sami ludzie zawędrowali też do Gdańska, gdzie nowemu komturowi przypomnieli o starym , bezwzględnym graczu politycznym. Ich wizyta, która pewnie miała zakończyć się śmiercią Lichtensteina stała się początkiem wielkiego planu Schӧnfelda.
Szymon Jędrusiak przenosi nas w świat, w którym rządzą królowie, wielcy mistrzowie. Karty jednak rozdają ci, którzy mają wiedzę, umiejętności i duże pieniądze. Pokazuje jak bardzo wiele zależy od bezwzględności w działaniu i przedsiębiorczości. To od takich ludzi, ich wpływów zależą losy wielkich dostojników i podległych ich ziem. A wszystko zgodnie z zasadą, że ten, kto ma pieniądze ma dostęp do władzy do informacji i władzy, kto ma dostęp do informacji ma władzę i pieniądze. Obserwujemy jak kolejne zabiegi pozwalają im na realizację osobistych celów.
Pisarz pozwala nam poznać historyczne postacie i tworzy bardzo wiarygodnych fikcyjnych bohaterów. Wszyscy uczestniczą w grze, w której stawką jest wygrana w wielkiej wojnie. Przygotowania są długie, kosztowne i wymagają wciągnięcia w nią innych państw. Wejdziemy w świat wywiadowczych rozgrywek pomiędzy Polską i Prusami zarządzanymi przez Krzyżaków. Całość urozmaica wątek kryminalny, próba rozwiązania tajemniczych morderstw sprawiają, że historia staje się bardziej intrygująca i czyta się to wszystko jednym tchem. Do tego urozmaica ją śledzenie poczynań dawnych tajnych służb. Tu pisarz miał spore pole do popisu i snuje naprawdę wiarygodną historię, która skutecznie trzyma w napięciu. Do tego mamy świetnie wykreowanych bohaterów, ciekawe osobowości. Szczególnie pięknie pokazano tu rolę kobiet w działaniu tajnych służb.
„Zawisza Czarny. Wielka wojna” to teoretycznie kolejny tom przygód słynnego rycerza, ale można go czytać bez znajomości wcześniejszych. Brak znajomości wcześniejszych wydarzeń wcale nie przeszkodzi w lekturze.
#SzymonJędrusiak #ZawiszaCzarny #wielkawojna #bukowylas #górowianka #górowiankaas #górowiankaksiążki #annasikorska #czytamdlaOli #pożyczprzeczytajpoleć #powieśćhistoryczna #sensacja #intryga #władza #wojna #bitwapodgrunwaldem http://annasikorska.blogspot.com/2022/06/szymon-jedrusiak-zawisza-czarny-wielka.html

Wiedza i umiejętności mogą wyciągnąć nawet z najciemniejszego lochu, ale tylko wtedy, kiedy jesteśmy wystarczająco znani i przychodzą sprzyjające okoliczności. Te na szczęście dla Karola von Lichtensteina pojawiają się bardzo szybko. A wszystko dzięki temu, że Prusami rządzi nieudolny Wielki Mistrz, a na tronie palatyna reńskiego zasiadł Ruprecht Wittelsbach. Do tego...

Ostatnia część powieści o Zawiszy Czarnym . Opisane są w niej przygotowania do wiielkiej wojny z zakonem

Ostatnia część powieści o Zawiszy Czarnym . Opisane są w niej przygotowania do wiielkiej wojny z zakonem

Książka świetna. Przeczytałem wszystkie trzy części. W pierwszej faktycznie trzeba trochę poczekać na Zawiszę, ale to ma wszystko swój urok. Fabuła nie opiera się na bezmyślnym machaniu mieczem, poznajemy świat kupców, nieoczywistych intryg, tajemnic, dyplomacji, wywiadu, a i na romanse też znalazło się kilka zdań. Jednym słowem książki z wartką akcją, a co najważniejsze nie jest przewidywalna. Zdecydowanie polecam.

Książka świetna. Przeczytałem wszystkie trzy części. W pierwszej faktycznie trzeba trochę poczekać na Zawiszę, ale to ma wszystko swój urok. Fabuła nie opiera się na bezmyślnym machaniu mieczem, poznajemy świat kupców, nieoczywistych intryg, tajemnic, dyplomacji, wywiadu, a i na romanse też znalazło się kilka zdań. Jednym słowem książki z wartką akcją, a co najważniejsze...

Właśnie skończyłem czytać ostatnią część przygód Zawiszy Czarnego i nie tylko. W ostatniej już części nie mamy opisu wielkich bitew, za to jest to co było w poprzednich częściach, czyli walka wywiadów. Ciekawym posunięciem było przywrócenie do aktywności komtura brodnickiego. Autor pozostawił sobie furtkę do powstania kolejnej części przygód nieustraszonego rycerza. Po pierwszej moim zdaniem nie udanej części, dwie pozostałe czyta się już o wiele lepiej i można polecić innym do przeczytania.

Właśnie skończyłem czytać ostatnią część przygód Zawiszy Czarnego i nie tylko. W ostatniej już części nie mamy opisu wielkich bitew, za to jest to co było w poprzednich częściach, czyli walka wywiadów. Ciekawym posunięciem było przywrócenie do aktywności komtura brodnickiego. Autor pozostawił sobie furtkę do powstania kolejnej części przygód nieustraszonego rycerza. Po...

Zawisza Czarny - najbardziej znany polski rycerz, człowiek honoru. Ale czy na pewno? Książka w rewelacyjny sposób ujawnia inne oblicze Zawiszy. Czy był to rycerz bez skazy jak nakazuje nasza tradycja czy James Bond swoich czasów. Pewnie ani jedno ani drugie, ale jako bohater tej książki wydaje się bardziej realny i bliższy prawdy historycznej. To człowiek uwikłany w gry polityczne, akcje szpiegowskie, romanse i nie do końca czyste interesy. Do tego umie zakląć jak trzeba i chwytać się nieczystych metod kiedy nie ma mowy o honorowych rozwiązaniach, ale jest oddany swoim przyjaciołom i szanuje współpracowników. Fajna powieść i dobrze się ją czyta, jak się człowiek pozbędzie przywiązania d konwenansów i rycerskich ideałów.

Zawisza Czarny - najbardziej znany polski rycerz, człowiek honoru. Ale czy na pewno? Książka w rewelacyjny sposób ujawnia inne oblicze Zawiszy. Czy był to rycerz bez skazy jak nakazuje nasza tradycja czy James Bond swoich czasów. Pewnie ani jedno ani drugie, ale jako bohater tej książki wydaje się bardziej realny i bliższy prawdy historycznej. To człowiek uwikłany w gry...

Jest to trzecia część cyklu powieści „Zawisza Czarny”, które można czytać oddzielnie. Moja przygoda zaczęła się od Wielkiej Wojny. Nie wykluczam, że sięgnę w przyszłości po kolejne.
Od czasu, kiedy oglądam Koronę Królów jestem zauroczona królem Jagiełłą. Był to bardzo mądry władca, który potrafił słuchać rad doradców. Cenił sobie Zawiszę za oddanie i odwagę. Ten bezpośrednio podlegał królowi, który ufał mu bezgranicznie. Nasz znakomity polski rycerz był ceniony również przez Zygmunta Luksemburczyka.
Akcja toczy się w czasach, kiedy Unii Polsko-Litewskiej groziła ekspansja Krzyżaków. Książka skupia się na czasie przed doskonale wszystkim znaną bitwą pod Grunwaldem. Tego nie dowiemy się na lekcjach w szkole. Nie jestem znawcą, ale ta historia mnie zaciekawiła. Polska miała znakomitą sieć szpiegów. Kobiety i mężczyźni narażali swoje życie, poświęcali się służbie ojczyzny. Jak stłumić bunt przeciwko Witoldowi, na który tylko czekali Krzyżacy? Jakie zadania miało Towarzystwo Jaszczurcze? A także inne intrygi polityczne, jakie mogły mieć wtedy miejsce.
Książkę czyta się dobrze, historia jest przeplatana kryminałem i powieścią przygodową.

Jest to trzecia część cyklu powieści „Zawisza Czarny”, które można czytać oddzielnie. Moja przygoda zaczęła się od Wielkiej Wojny. Nie wykluczam, że sięgnę w przyszłości po kolejne.
Od czasu, kiedy oglądam Koronę Królów jestem zauroczona królem Jagiełłą. Był to bardzo mądry władca, który potrafił słuchać rad doradców. Cenił sobie Zawiszę za oddanie i odwagę. Ten...

Na trzecim tomie też się nie zawiodłem.

Na trzecim tomie też się nie zawiodłem.