Giant Days #3: Bycie miłą nic nie kosztuje

Tematem przewodnim tego tomu jest polityka. Wpłynie zarówno na życie chłopaków (Ed Gemmel pracuje w gazecie studenckiej),jak i dziewczyn - Suzan zaangażuje się w kampanię wyborczą. Do czego to doprowadzi? Jak zwykle będzie działo się dużo i na wysokich obrotach. Jak to wśród studentów pierwszego roku bywa. Egzaminy, imprezy, nieprzespane noce. Papierosy, alkohol i stres. A gdzie dobra zabawa, zapytacie. Spokojna głowa, nawet biwak w lesie będzie. Komiks dla spragnionych powrotu do czasów młodości. Kreska przyjemna dla oka, teksty żartobliwe, akcja szalona. Miłą lektura na parę chwil. Polecam.

Tematem przewodnim tego tomu jest polityka. Wpłynie zarówno na życie chłopaków (Ed Gemmel pracuje w gazecie studenckiej),jak i dziewczyn - Suzan zaangażuje się w kampanię wyborczą. Do czego to doprowadzi? Jak zwykle będzie działo się dużo i na wysokich obrotach. Jak to wśród studentów pierwszego roku bywa. Egzaminy, imprezy, nieprzespane noce. Papierosy, alkohol i stres. A...

Historia co raz bardziej zaczyna mi się podobać. Ten tom był trochę dziwny i specyficzny, ale może właśnie przez to mi się tak podobał.

Historia co raz bardziej zaczyna mi się podobać. Ten tom był trochę dziwny i specyficzny, ale może właśnie przez to mi się tak podobał.

Kocham te bohaterki całym moim serduszkiem

Kocham te bohaterki całym moim serduszkiem

Wszystkie opowieści z trzeciego tomu serii są powiązane ze sobą wspólnym motywem wyborów do samorządu studenckiego. Nie rozgrywa się to wyłącznie gdzieś w tle, ale bohaterowie biorą aktywny udział w zdarzeniach. Jak wpłynie to na samą opowieści?

Pierwsza historia skupia się na Edzie. Działa on w redakcji studenckiej gazetki. W związku z kampanią wyborczą związana z samorządem studenckim ma szczególnie dużo roboty. Na dodatek pojawiają się jeszcze problemy uczuciowe.

Zaskakująco dużą rolę odgrywa gazetka studencka na uczelni bohaterów. Niczym oficjalne gazety demaskuje nieuczciwe osoby u władzy i prowadzi prawdziwe dziennikarskie śledztwa. Z jednej strony wydaje się to trochę groteskowe, ale z drugiej też dodaje wagi do przedstawionych zdarzeń.

Podobało mi się jak pokazano tu problemy Eda. Pozornie jego pewna wpadka wydaje się błaha, ale też stanowi też dosyć duże upokorzenie. Zaskoczyło mnie to, że zyskuje całkiem spore wsparcie znajomych, a także udaje mu się z tym uporać. Uważam, że jest to ważna lekcja dla mężczyzn, którym też się coś takiego zdarzyło.

W drugiej historii Esther odwiedza koleżanka z jej rodzinnego miasta, Duża Lindsay. Dziewczyna jest znana z imprezowej natury i wciąga Esther oraz jej znajomych na wielką imprezę. Jednakże Esther nie jest do końca z tego zadowolona.

Początkowo historia jest bardzo humorystyczna. W komediowy sposób zostają tutaj pokazane skutki nadmiernego imprezowania. Jednakże w pewnym momencie robi się bardzo poważnie, a Lindsay okazuje się trochę inną postacią niż mogło się wydawać na początku. Warto też dodać, że dla jednej z postaci ta historia to ważny krok w rozwoju.

Główną bohaterką następnej opowieści jest Susan. Dziewczyna bardzo angażuje się w wybory. Zaniedbuje przez to nie tylko sen, ale również swojego chłopaka.

Zachowanie Susan przywodzi tutaj na myśl objawy kogoś pod wpływem narkotyków. Zaczyna żyć w zupełnie innym świecie. Jest to bardzo ciekawie ukazane przez wprowadzenie innych osób prowadzących tryb pozbawiony snów. Opowieść ta też pokazuje jak pracoholizm wpływa na relacje międzyludzkie.

Tom zamyka historia przedstawiająca wynik wyborów do samorządu studenckiego. W wyniku tych zdarzeń bohaterki postanawiają ochłonąć i odpocząć na łonie natury. Niektóre z nich skłoni to do podjęcia pewnych ważnych decyzji.

Zakończenie wątku wyborów było trochę nieoczekiwane. Zarówno czytelnik, jak i bohaterki zostają lekko oszukani. Na początku chciałem stwierdzić, że czułem się lekko rozczarowany, ale zdałem sobie sprawę, że w życiu często tak wyglądają wybory i to niestety też kolejna lekcja szkoły życia.

Wyprawa do lasu to głównie sekwencja mniej lub bardziej zabawnych scen. Dowcip polega głównie na podkreśleniu braku zaradności bohaterki. Pojawia się tu jednak trochę poważniejszy wątek jak chociażby Susan usiłująca poradzić sobie ze swoimi problemami.

Warstwa graficzna stoi jak zawsze na wysokim poziomie. Bardzo doceniam różnorodność ludzkich sylwetek, dzięki czemu nie ma sytuacji, kiedy można pomylić ze sobą bohaterów. W pamięć zapadły mi sceny pokazujące Susan w świecie bez snu. Wszystko jest tu nienaturalnie powyginane i wydaje się bardzo oniryczne,

Jak na razie ten tom podobał mi się najbardziej ze wszystkich. Być może ze względu na to, ze problemy tu poruszane w jakiś sposób do mnie dotarły. Polecam.

Wszystkie opowieści z trzeciego tomu serii są powiązane ze sobą wspólnym motywem wyborów do samorządu studenckiego. Nie rozgrywa się to wyłącznie gdzieś w tle, ale bohaterowie biorą aktywny udział w zdarzeniach. Jak wpłynie to na samą opowieści?

Pierwsza historia skupia się na Edzie. Działa on w redakcji studenckiej gazetki. W związku z kampanią wyborczą związana z...

Tym razem skupimy się na dwóch głównych wątkach z życia szalonej trójki studentek: tropieniu największego przekrętu na kampusie, czyli sprawy Tonyego Rodzica, przewodniczącego związku studentów, którą prowadzi Ed, oraz przyjazdu koleżanki Esther, Dużej Lindsey, w odwiedziny. Okazuje się, że nie tylko nie ma mowy o wolności słowa nawet na uniwerku, bo można albo kogoś przekupić albo zastraszyć, a życie studenckie jest jedną wielką balangą, ale tylko od czasu do czasu. Tak naprawdę studenci sobotnie wieczory spędzają grając w planszówkę Ostry dyżur (pewne przez Susan).

Choć na pierwszy rzut oka Giant days to komedia, jednak naprawdę sporo w niej głębszych przesłań, szczególnie dotyczących sfery erotycznej i uczuciowej bohaterów. Mamy tu nie tylko nieudane pierwsze próby łóżkowe, akceptacje odmienności seksualnej, zakłady o zaliczenie, problemy w związku związane z brakiem czasu z powodu nadmiaru obowiązków, ale także trudne powroty do byłych partnerów, zakazane romanse czy nawet temat trudnych niechcianych ciąż. Studenckie życie to po prostu zwyczajne życie młodych dorosłych.

Więcej na https://www.monime.pl/bycie-mila-nic-nie-kosztuje-giant-days-tom-3/

Tym razem skupimy się na dwóch głównych wątkach z życia szalonej trójki studentek: tropieniu największego przekrętu na kampusie, czyli sprawy Tonyego Rodzica, przewodniczącego związku studentów, którą prowadzi Ed, oraz przyjazdu koleżanki Esther, Dużej Lindsey, w odwiedziny. Okazuje się, że nie tylko nie ma mowy o wolności słowa nawet na uniwerku, bo można albo kogoś...

Opinia ta dotyczy tomów od 1 do 3

Z tą serią również zapoznała mnie moja biblioteka. Pierwszy tom zainteresował mnie na tyle, że postanowiłam sama poszukiwać tomów kolejnych. Giant Days to powieści graficzne ukazujące dość ubarwione życie brytyjskich studentów. Tak jak fabuła okazała się całkiem ciekawa, tak tym, co najbardziej przykuło moją uwagę to świetna kreska - Lissa Treiman tworzy również dla Disney'a, co wyjaśnia moje zachwyty. W każdym razie polecam sięgnąć po te pozycje tym, którzy szukają czegoś lekkiego, zabawnego i relaksującego, a w dodatku lubią animacje Disney'a! Ja z pewnością będę kontynuowała tę serię.

Mój regał z książkami
patsy-books.blogspot.com

Opinia ta dotyczy tomów od 1 do 3

Z tą serią również zapoznała mnie moja biblioteka. Pierwszy tom zainteresował mnie na tyle, że postanowiłam sama poszukiwać tomów kolejnych. Giant Days to powieści graficzne ukazujące dość ubarwione życie brytyjskich studentów. Tak jak fabuła okazała się całkiem ciekawa, tak tym, co najbardziej przykuło moją uwagę to świetna kreska - Lissa...

„Giant Days” to jeden z tych komiksów, który świetnie sprawdziłby się jako serial obyczajowy. Dziewczyny są barwne, chłopcy uczuciowi, a problemy, z którymi muszą się codziennie zmierzyć realne i dające trafne wnioski. Z tą serią miałam już okazję spędzić kilka chwil. Teraz nadszedł czas na tom trzeci, w którym pojawia się problem współżycia seksualnego, przesadne imprezowanie, pochłaniająca kampania wyborcza czy wczesne macierzyństwo. I nie ma tu infantylności czy moralizatorstwa, przez co ta seria zdobywa tak wiele nie tylko dziewczęcych serc.

Przypominam, że komiks opowiada o życiu trzech przyjaciółek z akademika Esther, Susan i Daisy oraz ich kolegów Eda i McGrawa. Pierwsze strony opowiadają właśnie o Edzie, który przeżywa rozterki miłosne ze starszą koleżanką. Współżycie seksualne okazuje się trudniejszą techniką, niż mu się wydawało. Do tego nie sądził, że może to w tak dużym stopniu zranić jego uczucia. Szczególnie gdy zamiast rozkosznego seksu wychodzi kilkuminutowy sprint. Jeszcze gorzej, jeśli to wyjdzie poza ramy łóżka i stajesz się pośmiewiskiem. Zawsze uważałam, że o tak osobistych problemach, nie mówi się nawet najbliższym przyjaciołom. Bo co komu do moich pościelowych harców czy niepowodzeń. Czasem trzymanie języka za zębami jest najlepszym wyjściem. W tym wypadku Ed musiał stawić czoła zarówno swojemu łóżkowemu fiasku, jak i ludziom ze szkoły.

Kolejnym problemem, jaki pokazuje komiks, jest zbyt mocne imprezowanie. No w końcu, kto za czasów studenckich odmawiał jednego z pianką. A wiadomo, że na jedno to się nie wychodzi. Tutaj ekipa razem z dawną koleżanką Esther, dużą Lindsay wpadają w alkoholowy wir. Dziewczyny kiedyś opróżniały bar trzy dni z rzędu i na tym hojnie zakrapianym czasie opierała się ich znajomość. Tym razem nie jest inaczej. Zaliczają wszystkie bary w mieście, ale nie jest to już tak zabawne, jak było kiedyś. Tutaj pojawia się też temat wczesnego macierzyństwa i ograniczeń, jakie ono niesie ze sobą. Fajnie, że John Allison o tym wspomniał, bo doskonale tłumaczy to zachowanie oderwanej od pieluch dziewczyny, która chce posmakować starego, luzackiego życia.

Trzecim głównym wątkiem tego tomu „Giant Days” jest próba walki z władzą i ogromne zaangażowanie w kampanię wyborczą. Studenci nabór na przewodniczącego traktują niczym wybory na prezydenta. Przedstawiają swoje nietuzinkowe projekty, obmyślają skomplikowane strategie. Głosowanie przy tym to najmniejszy problem. Od planowania uzależnia się Susan, na czym cierpi jej nauka, spanie czy związek z McGrawem. Ten epizod doskonale pokazuje jak chęć władzy i wygranej niszczy to, co nas otacza, ale i nas samych. Uzależnia jak narkotyk i nie pozwala się wyrwać, dopóki nie dotrwa się do satysfakcjonującego finału. Susan wręcz ma ataki paranoi, zaczyna przemieniać się w zombie, co doskonale zostało ujęte rysunkami lekko zakrzywiającymi rzeczywistość. Ta część jest zdecydowanie ku przestrodze dla tych, którzy za wszelką cenę, chcą posadzić pośladek na stołku władzy.

„Giant Days. Tom trzeci: Bycie miłą nic nie kosztuje” to część ważna i pokazująca jak wspaniale ta seria się rozwija. Dowcipny scenariusz pokazuje oprócz trafnych gagów ważne aspekty dorosłego życia i problemów, które prędzej czy później każdego młodego człowieka dopadną. Rysunki są wielobarwne, o bardzo wygładzonej strukturze, ale z zachowaniem cartoonowego klimatu. Dzięki temu dostajecie komiks, który nie tylko scenariuszem, ale i obrazem, ukazuje jak bardzo tęczowe bywa życie studenckie i że nie jest ono tylko usłane zarywanymi nocami przez naukę, czy opróżnianiem kolejnych butelek piwa. W historię doskonale zostały wplecione ważniejsze kwestie, ale bez przesadnego umoralniania, czy wskazywania co jest akceptowalne, a co nie.

Bardzo bym chciała, żeby ktoś ze środowiska filmowego, netflixowego zainteresował się tymi historiami, bo wyszedłby z tego całkiem przyjemny dla oka serial, który oprócz ogromnego zastrzyku humoru pokazywałby, że z każdych tarapatów da się wylizać, szczególnie gdy za tobą stoi tak intrygująca ekipa przyjaciół. A do tego przekazywałby dobre i ważne wartości, o których obecnie wiele osób zapomina.

Justyna Dudkiewicz
www.zaciesz.com

„Giant Days” to jeden z tych komiksów, który świetnie sprawdziłby się jako serial obyczajowy. Dziewczyny są barwne, chłopcy uczuciowi, a problemy, z którymi muszą się codziennie zmierzyć realne i dające trafne wnioski. Z tą serią miałam już okazję spędzić kilka chwil. Teraz nadszedł czas na tom trzeci, w którym pojawia się problem współżycia seksualnego, przesadne...

Przykro mi to mówić, ale to moim zdaniem najsłabszy tom. Nadal jest fajnie, ale mimo wszystko nie trafił do mnie w takim stopniu jak poprzednie części :(

Przykro mi to mówić, ale to moim zdaniem najsłabszy tom. Nadal jest fajnie, ale mimo wszystko nie trafił do mnie w takim stopniu jak poprzednie części :(

Scenariusz lepszy niż w poprzednim tomie. Zmiana rysownika boli jednak jeszcze bardziej, bo to pierwszy trade w całości bez Treiman

Scenariusz lepszy niż w poprzednim tomie. Zmiana rysownika boli jednak jeszcze bardziej, bo to pierwszy trade w całości bez Treiman

Wizje po kilkudziesięciu godzinach niespania i kemping uznaję za najciekawsze fragmenty. Całość bardzo dobra.

Wizje po kilkudziesięciu godzinach niespania i kemping uznaję za najciekawsze fragmenty. Całość bardzo dobra.