Ostatnie chwile. Bardzo ludzkie historie

Uwielbiam. Wracam co jakiś czas. Pełna uczuć i emocji.

Uwielbiam. Wracam co jakiś czas. Pełna uczuć i emocji.

Książkę czytałam parę miesięcy po śmierci mojego kochanego szwagra i obawiałam się, że będzie to swego rodzaju emocjonalny masochizm. Mimo, iż płakałam przy niej nie raz, to jednak autorka z tak wielka czuloscia i szacunkiem przedstawiła tak trudny temat, że książka ta zostawiła we mnie pewien spokój oraz nadzieję. Porównanie śmierci do narodzin rozłożyło mnie na łopatki, ale wzbudzilo refleksje, po której łatwiej było mi radzic sobie po stracie bliskiej osoby. Sama książka napisana bez patosu, bez przesady, bez epatowania medyczną strona smierci, z ogromnym wyczuciem i miłością. Żałuję jedynie, że realia hospicyjne w niej przedstawione są tak odległe od polskiej rzeczywistości.

Książkę czytałam parę miesięcy po śmierci mojego kochanego szwagra i obawiałam się, że będzie to swego rodzaju emocjonalny masochizm. Mimo, iż płakałam przy niej nie raz, to jednak autorka z tak wielka czuloscia i szacunkiem przedstawiła tak trudny temat, że książka ta zostawiła we mnie pewien spokój oraz nadzieję. Porównanie śmierci do narodzin rozłożyło mnie na łopatki,...

Jeśli ktoś oczekuje od tej książki naukowych opisów umierania i samego procesu odchodzenia to niech odłoży tą książkę. Autorka wszak te kwestie w kilku miejscach opisuje ale skupia się bardziej na tym aby poprzez opowiedzine historie osób dotkniętych chorobą nowotworową w pewien sposób oswoić się ze śmiercią. Spectrum osób bardzo przekrojowe, od osób w podeszłym wieku do małych dzieci, i to ich przypadki wyciskają łzy najbardziej (przynajmniej u mnie, być, może dlatego że sam jestem ojcem niespełna rocznej dziewczynki). Myślę że warto poczytać.

Jeśli ktoś oczekuje od tej książki naukowych opisów umierania i samego procesu odchodzenia to niech odłoży tą książkę. Autorka wszak te kwestie w kilku miejscach opisuje ale skupia się bardziej na tym aby poprzez opowiedzine historie osób dotkniętych chorobą nowotworową w pewien sposób oswoić się ze śmiercią. Spectrum osób bardzo przekrojowe, od osób w podeszłym wieku do...

"Ostatnie chwile" to poradnik dobrego umierania. Przedstawia prawdziwe historie osób i ich rodzin, które musiały przygotować się na śmierć. Autorka, a zarazem lekarka, chce uświadomić czytelników, że koniec nie musi być bolesny i pozbawiający człowieka szacunku. I pomimo tego, że głównym tematem jest śmierć, to książka wcale nie jest smutna czy przygnębiająca.

"Ostatnie chwile" to poradnik dobrego umierania. Przedstawia prawdziwe historie osób i ich rodzin, które musiały przygotować się na śmierć. Autorka, a zarazem lekarka, chce uświadomić czytelników, że koniec nie musi być bolesny i pozbawiający człowieka szacunku. I pomimo tego, że głównym tematem jest śmierć, to książka wcale nie jest smutna czy przygnębiająca.

To bardzo dobra i bardzo potrzebna książka! Nie będę jednak pisać recenzji. Napiszę czego się dowiedziałam, nauczyłam, a może bardziej uświadomiłam sobie coś, co dotarło już do mnie w postaci wielkich problemów. Bo faktycznie zyskałam wiedzę, która była mi potrzebna 2 lata temu, gdy umierali moi rodzice. Dziś to już wiem, gdybym wtedy wiedziała to czego się dowiedziałam z tej i innych – o podobnej tematyce – książek, wiele rzeczy zrobiłabym inaczej. I dziś nie wyrzucałabym sobie, że postąpiłam wtedy tak, a nie inaczej. Wiedza podstawowa z książki pani Mannix to ta, że o śmierci należy rozmawiać. To trudny temat, jednak niesłychanie istotny. Jestem przekonana o tym, że uporczywa terapia w przypadkach nieuleczalnie chorych niesie w większości przypadków więcej złego niż dobrego. Wiem również, że to właśnie osoba będąca na ostatniej ścieżce swego życia powinna mieć ostatnie zdanie w sprawie leczenia, lub jego zaprzestania, również tego czy chce umierać w domu, czy w szpitalu lub domu opieki. Wiem również to, że w Polsce opieka paliatywna w praktyce prawie nie istnieje – jest pod tym względem w naszym kraju bardzo źle, zwłaszcza, że nasze społeczeństwo jest coraz starsze, bo polityka prorodzinna nie istnieje. Jeśli ktoś chce się dowiedzieć więcej, to polecam tę książkę. Ten temat dotknie każdego z nas – zarówno jako przeżywającego żałobę, jak i umierającego! Naprawdę nie warto odsuwać od siebie trudnych rozmów, bo potem zostaną wyrzuty sumienia.

To bardzo dobra i bardzo potrzebna książka! Nie będę jednak pisać recenzji. Napiszę czego się dowiedziałam, nauczyłam, a może bardziej uświadomiłam sobie coś, co dotarło już do mnie w postaci wielkich problemów. Bo faktycznie zyskałam wiedzę, która była mi potrzebna 2 lata temu, gdy umierali moi rodzice. Dziś to już wiem, gdybym wtedy wiedziała to czego się dowiedziałam z...

B .interesująca ...porządkuje pewne sprawy w głowie człowieka

B .interesująca ...porządkuje pewne sprawy w głowie człowieka

Ta książka wiele mnie nauczyła. Na razie tylko w teorii, kiedyś na pewno dowiem się jak będzie w praktyce. Piękne i wzruszające historię. Każdemu polecam je przeczytać.

Ta książka wiele mnie nauczyła. Na razie tylko w teorii, kiedyś na pewno dowiem się jak będzie w praktyce. Piękne i wzruszające historię. Każdemu polecam je przeczytać.

Bardzo przydatna i pouczającą książka. Nie jest to książka skierowana do ludzi młodych, bo oni w mlodym wieku nie myślą o śmierci. Książka o umieraniu, o tym jak śmierć wygląda, co się czuję, czy warto się bać! Mi osobiście książka otworzyła oczy na wiele rzeczy i zdecydowanie będę się bała mniej niż przed przeczytaniem książki. Polecam każdemu komu śmierć się przytrafi wcześniej czy później ☺️

Bardzo przydatna i pouczającą książka. Nie jest to książka skierowana do ludzi młodych, bo oni w mlodym wieku nie myślą o śmierci. Książka o umieraniu, o tym jak śmierć wygląda, co się czuję, czy warto się bać! Mi osobiście książka otworzyła oczy na wiele rzeczy i zdecydowanie będę się bała mniej niż przed przeczytaniem książki. Polecam każdemu komu śmierć się przytrafi...

Książka, która uczy, że proces śmierci nie musi odbywać się w strachu i bólu ani być odarty z człowieczeństwa. Do śmierci można się przygotować i przyjąć ją jako naturalny proces życia. O śmierci powinien rozmawiać każdy a w szczególności lekarz. Dla mnie obowiązkowa lektura medyka.

Książka, która uczy, że proces śmierci nie musi odbywać się w strachu i bólu ani być odarty z człowieczeństwa. Do śmierci można się przygotować i przyjąć ją jako naturalny proces życia. O śmierci powinien rozmawiać każdy a w szczególności lekarz. Dla mnie obowiązkowa lektura medyka.

książka, która zmieniła moje podejście do hospicjum, książka, która wyryła głęboko w sercu marzenie by na ostatniej prostej każdy miał szczęście spotkać taką osobę, książka, która sprawia, że chcesz taki być dla swoich bliskich jeśli kiedyś nadejdzie taki moment, książka, która zostawia trwały ślad wzruszenia.

książka, która zmieniła moje podejście do hospicjum, książka, która wyryła głęboko w sercu marzenie by na ostatniej prostej każdy miał szczęście spotkać taką osobę, książka, która sprawia, że chcesz taki być dla swoich bliskich jeśli kiedyś nadejdzie taki moment, książka, która zostawia trwały ślad wzruszenia.