O.B.

Ten tom podobał mi się najbardziej że wszystkich, chociaż ma swoje wady.

Autorka przedstawia nam dalsze życie bohaterów, których poznaliśmy już w poprzednich tomach i w większości jest to sielanka. Na dosyć małej przestrzeni (lekko ponad 300 stron) dostaliśmy historię czterech par oraz kilku postaci pobocznych, więc nie były jakoś szczególnie rozbudowane. Tylko na tyle, żeby zarysować nam ich dalsze losy.

To, co przeszkadzało mi w tej historii to chronologia. Rozumiem, dlaczego autorka chciała zakończyć cykl rozdziałem o Sajou oraz Kusakabe, ale jednak dostaliśmy też historię Sorano oraz Hary, która działa się ok. pięć lat po poprzednim tomie.

Nie muszę chyba mówić kolejny raz, jak wielką jestem fanką tej kreski oraz historii? Autorka ma niesamowity, niemal poetycki (jak na mangę) styl, dzięki któremu czyta się szybko oraz z wielką przyjemnością.

"O.B." jest idealnym zakończeniem cyklu.

5/5

Instagram: @book.dirtytome

Ten tom podobał mi się najbardziej że wszystkich, chociaż ma swoje wady.

Autorka przedstawia nam dalsze życie bohaterów, których poznaliśmy już w poprzednich tomach i w większości jest to sielanka. Na dosyć małej przestrzeni (lekko ponad 300 stron) dostaliśmy historię czterech par oraz kilku postaci pobocznych, więc nie były jakoś szczególnie rozbudowane. Tylko na tyle,...

Zbiór historii z bohaterami poznanymi w poprzednich tomach. Podobał mi się każdy rozdział.

Zbiór historii z bohaterami poznanymi w poprzednich tomach. Podobał mi się każdy rozdział.

Jest to trzecia część przygód Saijou i Kusakabe. Ten pierwszy po skończeniu szkoły wyprowadza się i zaczyna studia w innej miejscowości, przez co tworzy ze swoją miłością związek na odległość. To jednak nie jest przeszkodą dla drugiego chłopaka, który od czasu do czasu wpada w odwiedziny.

W rozdziałach poświęconych ich historii obserwuje się rozkwit ich nietypowej relacji. Co się dzieje w pozostałych częściach mangi? Są one poświęcone innym bohaterom, przez co ma się wrażenie, że czyta się zbiór opowiadań a nie płynną historię.
Pierwszy zapychacz poświęcony jest projektantowi mody, który spotyka się z inwestorem. Obu panu za młodu łączyły relacje łóżkowe.
Drugi przybliża historię nauczyciela, który nawiązuje romans z uczniem i pomaga mu odkryć ukryte talenty.
O ile pierwszy zapychacz pamiętam dzięki bardzo pikantnym szczegółom, o tyle o drugim przypomniałam sobie w trakcie pisania tej opinii...
Następnie jest opowieść o dawnej gwieździe szkolnego bejsbolu, która to liczy na coś więcej od swojego dawnego kolegi, który... nie odwzajemnia jej uczuć, ponieważ leci na profesora Haracza. Tak jest, tego Haracza z poprzednich tomów, który przeszkadzał głównym bohaterom.
Wydarzeń z nim nie sposób nazwać zapychaczem, ponieważ czytelnik zna go z poprzednich odsłon. Poza tym jego historia niosła bardzo poważne przesłanie.

Lektura tej mangi była rzeczą przyjemną, jednak czegoś mi tutaj zabrakło. Nie porwała mnie tak bardzo, jak poprzednie części. Może być to spowodowane tym, że jest zbiorem opowiadań a nie pełną dalszą historią Kusakabe i Saijou.
Od strony technicznej tomik prezentuje się tak, jak poprzednicy, czyli po prostu ładnie.

Jest to trzecia część przygód Saijou i Kusakabe. Ten pierwszy po skończeniu szkoły wyprowadza się i zaczyna studia w innej miejscowości, przez co tworzy ze swoją miłością związek na odległość. To jednak nie jest przeszkodą dla drugiego chłopaka, który od czasu do czasu wpada w odwiedziny.

W rozdziałach poświęconych ich historii obserwuje się rozkwit ich nietypowej...

Nie ma tego napięcia z dwóch wcześniejszych tomów, którego się spodziewałam. Nie wiem w czym tkwi problem, ale ta część mnie nie zachwyciła tak jak poprzednie.

Nie ma tego napięcia z dwóch wcześniejszych tomów, którego się spodziewałam. Nie wiem w czym tkwi problem, ale ta część mnie nie zachwyciła tak jak poprzednie.

Wiecie jak to jest jak porwie was książeczka, która nie jest początkiem serii? Kruszyn to mnie z domu wyrzuci tak czuję, bo obowiązkowo po przeczytaniu „O.B.” musiałam obowiązkowo zakupić wcześniejsze części, nie było możliwości by one się nie pojawiły na mojej mangowej półeczce!

Jak wiadomo spotykamy tutaj kolejny raz znanych nam już bohaterów, Hikaru i Rihito. Ogromnie podoba mi się (chodź może tylko ja się sama tego doszukałam),że mamy takie przesłanie odnośnie mówienia konkretnie o swoich potrzebach. Odniosłam wrażenie, że bariera z komunikacją między chłopakami, niby nie tworzyła problemów, ale też komplikowała trochę ich relację. Mimo to z ogromną przyjemnością czyhałam na ich nadchodzące plany, czy przypadkiem, któremuś z nich nie odwidzi, albo czy zachowanie któregoś się zmieni 🙂

Tak czy siak kreska jest przyjemna dla oka, napisy są dobrze skonstruowane, dodatkowo mamy przerywniki z innymi bohaterami, dla mnie miodzio ♥ Zdecydowanie będę nadrabiać wcześniejsze tomy, właśnie po to by poznać towarzyszy moich wieczorów dokładnie 🙂

Wiecie jak to jest jak porwie was książeczka, która nie jest początkiem serii? Kruszyn to mnie z domu wyrzuci tak czuję, bo obowiązkowo po przeczytaniu „O.B.” musiałam obowiązkowo zakupić wcześniejsze części, nie było możliwości by one się nie pojawiły na mojej mangowej półeczce!

Jak wiadomo spotykamy tutaj kolejny raz znanych nam już bohaterów, Hikaru i Rihito. Ogromnie...