Doświadczanie rzeczywistości. Na drodze do oświecenia

Podchodziłem do książki z dużym entuzjazmem i wysokimi oczekiwaniami. Co prawda literatura duchowa nie jest w moim typie ale ze względu na naukowe zaplecze autora oraz jego uznanie stwierdziłem, że to najlepsza pozycja żeby spróbować zrozumieć temat chociaż pobieżnie.

Niestety całkowicie się zawiodłem.
1. Książka przedstawia masę poglądów, wierzeń które próbuje poprzeć "naukowo" ale jest to jedynie słowny zabieg, który nie trzyma się logiki. Jeśli czytelnik ma jakąkolwiek widzę naukową staje się to jasne dosyć szybko.
2. Nieudane próby słownego, pseudonaukowego uzasadniania hipotez są ostatecznie podpierane najstarszym, "niepodważalnym" argumentem: "jeśli w Twoim przypadku nasze metody nie działają to tylko dlatego, że nie wierzysz / nie kalibrujesz na odpowiednio wysokim poziomie" - co całkowicie obala jakiekolwiek naukowe aspiracje książki, a dodatkowo to czytelnika autor próbuje obarczyć winą za taki stan rzeczy.
3. Książka jest napisana w bardzo leniwy sposób. Jest stylizowana na wywiad. Całość treści to luźno zadawane pytanie / stawiane stwierdzenie, do którego autor ustosunkowuje się następnie w kilku zdaniach. Większość niepowiązana spójną linią narracji. Ten sposób pisania sprawia wrażenie treści wyprodukowanej na szybko, "byle by wypełnić 600 stron".

Od pierwszej strony książka sprawiała wrażenie zbioru niefalsyfikowalnych, pseudonaukowych "teorii". Autor nie zmienił tego wrażenia przez 200 kolejnych stron, przez które udało mi się przebrnąć. Pomimo szczerych chęci i pozytywnego nastawienia będzie to pierwsza książka, której nie doczytam do końca ale wg mnie nie warto marnować czasu w kontekście ogromu naprawdę dobrych pozycji czekających na przeczytanie. Ze względu na zainteresowanie psychologią jedyny cel jaki w ostateczności miałem nadzieję osiągnąć czytając tą książkę to pobieżne zrozumienie sposób myślenia osób oświeconych - niestety i tu książka zawodzi.

Ocena 2/10 za pojedyncze, nieodkrywcze, trafne spostrzeżenia autora, ładną okładkę oraz jako subiektywny margines ze względu na brak doczytania książki do końca.

Podchodziłem do książki z dużym entuzjazmem i wysokimi oczekiwaniami. Co prawda literatura duchowa nie jest w moim typie ale ze względu na naukowe zaplecze autora oraz jego uznanie stwierdziłem, że to najlepsza pozycja żeby spróbować zrozumieć temat chociaż pobieżnie.

Niestety całkowicie się zawiodłem.
1. Książka przedstawia masę poglądów, wierzeń które próbuje poprzeć...

Rewelacyjna książka, stworzona z wywiadów. Autor skupia się na ostatecznej drodze do oświecenia z poziomów świadomości takich jak miłość, radość oraz pokój. Świetnie jest opisane jak działa nasze ego, jak je przekraczać, rozpuszczać oraz jego aksojamty. Napewno jedna z lepszych pozycji Hawkinsa z którą warto się zapoznać.

Rewelacyjna książka, stworzona z wywiadów. Autor skupia się na ostatecznej drodze do oświecenia z poziomów świadomości takich jak miłość, radość oraz pokój. Świetnie jest opisane jak działa nasze ego, jak je przekraczać, rozpuszczać oraz jego aksojamty. Napewno jedna z lepszych pozycji Hawkinsa z którą warto się zapoznać.

Może źle zrobiłem, że nie zacząłem od książki autora Siła, czy moc, ale i tak dużo czerpałem czytając tę pozycję. To co mnie urzekło to wytłumaczenie siły ego i rozliczenie dotychczasowego postrzegania wielu spraw. Co mnie zastanawia - niby nie powinniśmy oceniać, bo oceny wynikają z ego a jednak Poziomy Świadomości opierają się na ocenie - nie ma lepszych i gorszych ocen, a gdzieś na końcu plasują się jednak jednostki działające z najniższych pobudek. Nie widzę tu spójności. Nie zależy mi też na całkowitym wyłączeniu, czy może oświeceniu - chcę jednak coś zmienić w rzeczywistości jaką zastałem.

Co nie zmienia ostatecznie faktu, że przytaczana nauka jest głęboka, piękna i otwiera oczy.

Może źle zrobiłem, że nie zacząłem od książki autora Siła, czy moc, ale i tak dużo czerpałem czytając tę pozycję. To co mnie urzekło to wytłumaczenie siły ego i rozliczenie dotychczasowego postrzegania wielu spraw. Co mnie zastanawia - niby nie powinniśmy oceniać, bo oceny wynikają z ego a jednak Poziomy Świadomości opierają się na ocenie - nie ma lepszych i gorszych ocen,...

Jak dla mnie, trzecia w kolejności co do wysokości oceny w serii Hawkinsa. Można napawać się jej lekturą , można wracać, uzyskując poprawę stanu Ducha, pocieszenie, wskazówki, jak żyć podnosząc poziom świadomości. Nadmieniam, że Hawkins nie truje jak inni o ezobzdurach, tylko jest konkretny i rzeczowy, a przy tym nie odrzuca Boga, co jest dla mnie bardzo ważne. Jestem fanem jego twórczości.

Jak dla mnie, trzecia w kolejności co do wysokości oceny w serii Hawkinsa. Można napawać się jej lekturą , można wracać, uzyskując poprawę stanu Ducha, pocieszenie, wskazówki, jak żyć podnosząc poziom świadomości. Nadmieniam, że Hawkins nie truje jak inni o ezobzdurach, tylko jest konkretny i rzeczowy, a przy tym nie odrzuca Boga, co jest dla mnie bardzo ważne. Jestem fanem...

Bardzo dobra lektura.
Ma w sobie niezwykłą, rewolucyjną siłę. Trzeba naprawdę uważać przy jej lekturze. Treść bowiem może zakwestionować wiele przekonań i otworzyć coś głębszego niż myśl.
"Ścieżka jest prosta i wąska... Nie trać czasu"

Bardzo dobra lektura.
Ma w sobie niezwykłą, rewolucyjną siłę. Trzeba naprawdę uważać przy jej lekturze. Treść bowiem może zakwestionować wiele przekonań i otworzyć coś głębszego niż myśl.
"Ścieżka jest prosta i wąska... Nie trać czasu"

Praktycznie wszystko co wydał Hawkins jest świetne

Praktycznie wszystko co wydał Hawkins jest świetne

Warto czytać książki Hawkinsa. Polecam.

Warto czytać książki Hawkinsa. Polecam.