Jako osoba, którą zupełnie życie prywatne bliźnich nie interesuje, dość rzadko sięgam po wspomnienia i biografie. Jednak po te książkę sięgnęłam, bo jej bohatera uważam za jedną z nielicznych porządnych osób wśród zalewu kanalii, które wypłynęły na nasza scenę polityczną po roku 1989r (zastępując tylko kanalie poprzednie). I książka mnie nie rozczarowała. Ukazuje przyzwoite życie porządnego człowieka (jak widać nawet w tak niesprzyjających warunkach jak komuna można takim pozostać),a jednocześnie jest (jak to często ze wspomnieniami bywa) pełna ciekawych informacji historycznych, o jakie często w podręcznikach i książkach historycznych trudno. Inaczej bowiem wygląda np. służba w Szarych Szeregach opisywana przez historyka a zupełnie inaczej widziana oczami nastolatka jak przypadku Jana Olszewskiego. Wzruszający opis udziału w Powstaniu Warszawskim , ustępy poświęcone "małym przemytnikom" z Getta Warszawskiego (po raz pierwszy właśnie z tej książki się o nich dowiedziałam),arcyciekawy opis organizacji szkoły w II RP (jakoś dało pogodzić się różne wyznania!) oraz w czasie okupacji, mnóstwo informacji o okresie powojennym (wśród wielu innych sprawa pogromu kieleckiego, "reforma" systemu pieniężnego z 1950r, walka z "bumelantami i spekulantami" wraz z okropnymi przykładami bezsensownego niszczenia ludzi, mordy komunistów na księżach katolickich , w tym opis sprawy księdza Niedzielaka oraz wiele innych niegodziwości a także przykładów wręcz humorystycznych w swej absurdalności jak próba hodowli reniferów na Mazurach:)). Autor wspomina swoich, zamordowanych przez komunistów przyjaciół oraz próby (bardziej lub mniej udane) odszukania ich na "Łączce"...
W książce nie brakuje ogromnej ilości przypisów, w których, na prawie każdej stronie, znaleźć można informacje o opisywanych osobach - profesorach, nauczycielach, żołnierzach wyklętych i członkach partii, UB-kach i postaciach historycznych - to wręcz druga książka!
Bardzo oględnie autor opowiada o wydarzeniach z czerwca 1992, co świadczy o jego wysokiej klasie i kulturze, jednak właśnie dlatego wg mnie wspaniałym uzupełnieniem tej lektury może być (choć ja widziałam go akurat wcześniej) film Jacka Kurskiego pt. "Nocna zmiana". Abstrahując od postaci twórcy tego dokumentu, która obecnie wywołuje wiele negatywnych emocji, film jest szokujący i naprawdę wart obejrzenia, przypomina bowiem jedną z najbardziej obrzydliwych i brzemiennych w skutki rzeczy w historii III RP - obalenie rządu Jana Olszewskiego i pokazuje jak się to odbyło...

Jako osoba, którą zupełnie życie prywatne bliźnich nie interesuje, dość rzadko sięgam po wspomnienia i biografie. Jednak po te książkę sięgnęłam, bo jej bohatera uważam za jedną z nielicznych porządnych osób wśród zalewu kanalii, które wypłynęły na nasza scenę polityczną po roku 1989r (zastępując tylko kanalie poprzednie). I książka mnie nie rozczarowała. Ukazuje...

Były premier snuł opowieści o wydarzeniach, które były jego udziałem. Rozmowy zostały przeprowadzone w latach 2011-2019.

Justyna Błażejowska jest uważną i skoncentrowaną na rozmówcy słuchaczką. Nie próbuje dominować nad interlokutorem, w zasadzie nigdy nie przerywa Janowi Olszewskiemu.

To niepowtarzalne dzieło składa się z 29 wspomnień, które obejmują kluczowe wydarzenia w Polsce.

Polecam: https://ladymakbet33.blogspot.com/2020/01/historia_27.html

Były premier snuł opowieści o wydarzeniach, które były jego udziałem. Rozmowy zostały przeprowadzone w latach 2011-2019.

Justyna Błażejowska jest uważną i skoncentrowaną na rozmówcy słuchaczką. Nie próbuje dominować nad interlokutorem, w zasadzie nigdy nie przerywa Janowi Olszewskiemu.

To niepowtarzalne dzieło składa się z 29 wspomnień, które obejmują kluczowe wydarzenia...

"Ta historia wciąż trawa..." jest zbiorem wspomnień Premiera Jana Olszewskiego, spisanych przez Justynę Błażejowską.
Książka opowiada o losach Pana Jana Olszewskiego od lat jego dzieciństwa w przedwojennej Polsce, poprzez okupację i udział w Szarych Szeregach, studiach w powojennej Polsce, pracy w "PoProstu", kończąc na funkcji Premiera.

Olszewski oprócz wielu informacji z jego życia stara się również na zobrazowanie odczuć i emocji towarzyszących społeczeństwu w tamtym czasie. Pragnie przekazać czytelnikowi jak to naprawdę wyglądało, czym ludzie się kierowali. Jego wspomnienia dają odpowiedź na ciągłe aktualne pytania, np. na temat antysemityzmu w Polsce na przestrzeni lat 1940-1970. Jako jeden z nielicznych potrafił w sposób zdecydowany przeciwstawić się władzy i nigdy nie zdradził swoich przekonań. Polecam książkę, każdemu kto interesuje się historią Polski XX wieku.

Jednak jak dla mnie, książka jest trochę uboga w informacje i osobiste przemyślenia Pana Jana Olszewskiego na temat różnych sytuacji jakie miały miejsce w Polsce po 89' roku. Może wynika to z tego względu, iż nie chciał zbytnio wyrażać własnych opinii czy osądów na temat niektórych sytuacji czy osób, ale trzymał się faktów dających się zweryfikować.
Mam nadzieję, że niebawem pojawi się druga część wspomnień Jana Olszewskiego dotycząca szczególnie lat 1990-2018.

"Ta historia wciąż trawa..." jest zbiorem wspomnień Premiera Jana Olszewskiego, spisanych przez Justynę Błażejowską.
Książka opowiada o losach Pana Jana Olszewskiego od lat jego dzieciństwa w przedwojennej Polsce, poprzez okupację i udział w Szarych Szeregach, studiach w powojennej Polsce, pracy w "PoProstu", kończąc na funkcji Premiera.

Olszewski oprócz wielu informacji...

„… Że Polska odzyska kiedyś niepodległość, to oczywiście miałem takie przekonanie, tylko … czy stanie się to jeszcze za mojego życia …? To bardzo trudno było powiedzieć. Natomiast wiedziałem, że trzeba działać w tym kierunku i robić wszystko, aby do tego momentu doprowadzić …”

Książka, którą trzymam w ręku pachnie nowością, ale i historią. To opowieść o człowieku zasłużonym dla Polski. Po części można powiedzieć, że ukształtowało go dzieciństwo. Ale w którym momencie pojawia się polityka? Tak wielu młodych ludzi nie docenia tego co ma. To najważniejsze - WOLNOŚĆ w naszym kraju.

Autorką książki jest Justyna Błażejowska. Urodzona w 1983 roku historyk i doktor nauk humanistycznych.

Pisarka posiłkuje się rozmową, ale i archiwami m.in. Instytutu Pamięci Narodowej, Aktami Prawnymi i dziennikami urzędowymi. To także relacje, wypowiedzi, wspomnienia, ale i reportaże. Wspomnienia to opowieść o najdramatyczniejszych momentach z ostatnich 120 lat dziejów Polski. To interesująca saga rodzinna. Olszewski przedstawiony jest jako polityk, nieprzeciętna osobowość z poczuciem humoru, ale i przywiązaniem do swych racji. Jak musi zachowywać się polityk w sytuacji kryzysowej? Czy powinien uciekać od problemu? Może wręcz przeciwnie, odważnie stawić czoła nieprzychylnym?

Olszewski w rozmowie jest zawsze bardzo taktowny, ciepły i gościnny. Przez wielu przyjaciół i polityków traktowany z honorem. Urodził się w 1930 roku. Był harcerzem Szarych Szeregów, obrońcą politycznym w PRL-u, premierem pierwszego po wojnie polskiego rządu powołanego przez sejm pochodzący z wolnych wyborów. Odznaczony Orderem Orła Białego przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego 3 maja 2009 roku, a także jego doradca. Mieszkał na warszawskim Mokotowie. Z uwagi na stan zdrowia niektóre nagrania odbywały się przez telefon.

Dzieciństwo Olszewski uważał za bardzo piękny okres w swoim życiu. Na ogół było spędzone w Warszawie, z wyjątkiem jednego roku, gdy mieszkał w Częstochowie, gdzie jego ojciec otrzymał przydział. Wobec kolejarzy obowiązywała dyspozycyjność w służbie, często ich przenoszono. Wtedy to klasztor robił na nim ogromne wrażenie. Olszewski często tam chodził.

W okresie stalinowskim socjologia była przez władze komunistyczne nieuznawana. W ciągu paru lat przerwy w kontaktach Polski ze światem nastąpił na Zachodzie ogromy rozwój całej dziedziny. Powstała także obszerna literatura i Olszewski musiałby poświęcić się wyłącznie nauce. Z pełną determinacją działał z myślą o niepodległości. Wielokrotnie wspomina o wspólnych poglądach z Antonim Macierewiczem.

To także element dziennikarstwa i zapisy cenzury, o których mówi sam Olszewski. Dwa lata żył z zajęć dorywczych, z publikacji pod cudzymi nazwiskami. Załatwiał to, korzystając z kontaktów dziennikarskich, które zachował. Książka jest barwnym portretem silnego i bezkompromisowego mężczyzny. Do końca nie okazywał słabości, powtarzając przed śmiercią: „Ja nie mam w obowiązku poddać się”. Według mnie to takie fajne, zdrowe podejście do życia w pewnym wieku.

Moim zdaniem ważne u Olszewskiego były studia. I skąd się wzięło pytanie na egzaminie wstępnym dotyczące faszyzmu? Archiwum Uniwersytetu Warszawskiego interesowało wiele osób. Mianowicie odpowiednie służby. Stosowne organy prześwietlały niektórych. Olszewski przezornie zachował indeks. Przynajmniej miał dowód, że studia zostały jednak ukończone. W 1953 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.

Publikacja napisana jest w sposób bardzo przystępny. Sama, jako zwykły czytelnik myślałam, że przy lekturze z dużą bibliografią będzie gorzej. Odbiorca może lekko, w sposób bezpośredni dowiedzieć się wielu interesujących rzeczy na temat Jana Olszewskiego. Książka uzupełniona jest czarno – białymi i kolorowymi fotografiami.

Musi być też trochę pikanterii. Chodzi oczywiście o lustrację, odwołanie rządu, ale i inne wewnętrzne rozgrywki. Pytanie – Kto miał rację? Jest chyba odpowiednie z mojej – czytelniczej perspektywy. W jakim gronie działali konfidenci?

Każdy z nas po przeczytaniu publikacji może odpowiedzieć sobie na pytanie – Czy ta historia wciąż trwa? Wiele interesujących wątków przemówi do miłośników historii. Jan Olszewski w 2011 doznał udaru mózgu, od tego czasu zmagał się z ciężką chorobą. W listopadzie 2018 w wyniku zasłabnięcia trafił do jednego z warszawskich szpitali, gdzie 7 lutego 2019 zmarł.

Gorąco polecam i serdecznie dziękuję Wydawnictwu za możliwość przeczytania książki. To idealny moment by przenieść się do historii, ale i tworzyć ją dzisiaj swoją postawą.

Katarzyna Żarska
http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: ZYSK i S – KA
Premiera:10.06.2019 r.
Wydanie I
Oprawa: twarda
Opracowanie graficzne i techniczne: Przemysław Kida
Liczba stron: 488
(nowość wydawnicza) w mojej biblioteczce

„… Że Polska odzyska kiedyś niepodległość, to oczywiście miałem takie przekonanie, tylko … czy stanie się to jeszcze za mojego życia …? To bardzo trudno było powiedzieć. Natomiast wiedziałem, że trzeba działać w tym kierunku i robić wszystko, aby do tego momentu doprowadzić …”

Książka, którą trzymam w ręku pachnie nowością, ale i historią. To opowieść o człowieku...

„Ta historia wciąż trwa” to złożona z 29 wspomnień historia byłego premiera Polski Jana Olszewskiego. Książa Powstała na bazie rozmów autorki z premierem. Wspomnienia mamy tutaj ułożone chronologicznie od dzieciństwa aż po czasy współczesne. Z kart książki wyłania się postać człowieka wolności, bohatera, wielkiego patrioty czy polityka.
Gdy wybuchło Powstanie, miał zaledwie 14 lat. „Orlik”, bo tak na niego mówili, wstąpił do Szarych Szeregów na rok przed rozpoczęciem walk o stolicę. Pod rządami komunistów był jednym z niewielu obrońców w procesach politycznych. Bronił w procesach politycznych m.in.: Jacka Kuronia, Karola Modzelewskiego, Melchiora Wańkowicza, Janusza Szpotańskiego, Wojciecha Ziembińskiego.
W 1980 r. doradzał Solidarności i Lechowi Wałęsie. W sierpniu 1980 roku mecenas Olszewski współpracował przy organizowaniu strajków w Warszawie. Kiedy ogłoszono stan wojenny, przebywał w Gdańsku i prawdopodobnie dzięki temu uniknął aresztowania. Stale współpracował z podziemną Solidarnością. Bronił w sądach m.in.: Lecha Wałęsę, Zbigniewa Romaszewskiego, Zbigniewa Bujaka. Był pełnomocnikiem rodziny ks. Jerzego Popiełuszki podczas procesu jego zabójców z SB. W 1989 został członkiem Niezależnego Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej, a w 1990 był współzałożycielem i fundatorem Polskiej Fundacji Katyńskiej. W 1991 r. objął tekę premiera pierwszego po wojnie polskiego rządu powołanego przez sejm pochodzący z wolnych wyborów. Do historii przeszła „noc teczek”, podczas której odwołano jego rząd. Sam zachęcam Was do pogłębienia wiedzy komu tak naprawdę zależało by nigdy nie wyszło na jaw którzy to politycy współpracowali z ZSRR. Politycznych tematów nie unikał nawet będąc na emeryturze, chętnie dzieląc się swoim bogatym doświadczeniem.
🇵🇱
Książka ta jest nie tylko niezwykłym zapisem polskiej historii, ale również ciekawym świadectwem życia jednego z najwybitniejszych polskich polityków XX wieku. Ukazuje ona nie tylko wielką osobowość czy intelekt byłego premiera ale również jego przywiązanie do tradycji i wartości którymi starał się kierować przez całe życie. Jan Olszewski był nie tylko świadkiem, ale i kreatorem historii Rzeczpospolitej. Każdy kto lubi historię, literaturę faktu obowiązkowo powinien sięgnąć po tę publikację. Ja starałem się tylko pokazać niektóre aspekty o których można się dowiedzieć z tej książki, a jest ich o wiele więcej.

„Ta historia wciąż trwa” to złożona z 29 wspomnień historia byłego premiera Polski Jana Olszewskiego. Książa Powstała na bazie rozmów autorki z premierem. Wspomnienia mamy tutaj ułożone chronologicznie od dzieciństwa aż po czasy współczesne. Z kart książki wyłania się postać człowieka wolności, bohatera, wielkiego patrioty czy polityka.
Gdy wybuchło Powstanie, miał...