Świetnie skonstruowana powieść kryminalno-obyczajowa. Sporo wątków i ślepych tropów. Sympatyczny, choć ekscentryczny inspektor Bergman. Zaskakujące, choć dla mnie rozczarowujące rozwiązanie zagadki kryminalnej. Słuchałam i czytałam oczarowana niezwykłym klimatem powieści i lektorką Joanną Domańską.

Świetnie skonstruowana powieść kryminalno-obyczajowa. Sporo wątków i ślepych tropów. Sympatyczny, choć ekscentryczny inspektor Bergman. Zaskakujące, choć dla mnie rozczarowujące rozwiązanie zagadki kryminalnej. Słuchałam i czytałam oczarowana niezwykłym klimatem powieści i lektorką Joanną Domańską.

Mam ogromną sympatię do autorki ze względu na jej umiejętność tworzenia prawdziwych życiowo historii. Łatwo identyfikować się z problemami bohaterów. Autorka jest też kociarą, co daje odczuć w swoich książkach. I chętnie dałbym jej wyższą ocenę niż 6 gwiazdek. Ale nie mogę przeboleć, że pierwsza połowa książki jest prawie w całości przegadana i dłuży się niesamowicie. Akcja przyspiesza w drugiej połowie, lecz żal już pozostaje.

Mam ogromną sympatię do autorki ze względu na jej umiejętność tworzenia prawdziwych życiowo historii. Łatwo identyfikować się z problemami bohaterów. Autorka jest też kociarą, co daje odczuć w swoich książkach. I chętnie dałbym jej wyższą ocenę niż 6 gwiazdek. Ale nie mogę przeboleć, że pierwsza połowa książki jest prawie w całości przegadana i dłuży się niesamowicie. Akcja...

Historia aż tak zapętlona, że można się pogubić... jednak autorce należą się wielkie brawa za budowanie napięcia.

Historia aż tak zapętlona, że można się pogubić... jednak autorce należą się wielkie brawa za budowanie napięcia.

Pierwszy tom cyklu 'Inspektor Bergman' to do połowy obyczajówka, więc jeśli ktoś lubi spektakularne zwroty akcji i krew – to odradzam tę książkę.
Ja lubię melanż kryminału z obyczajówką, byle nie napisany infantylnie, dla mnie tu było ok, ale początek z lekkim przechyłem w stronę dłużyzn. Do połowy akcja sobie przemierza spacerkiem, zagląda to tu to tam, a my wraz z nią zapoznajemy się z postaciami. Gdzieś od połowy akcja biegnie, a my przestajemy się nudzić.

Pierwszy tom cyklu 'Inspektor Bergman' to do połowy obyczajówka, więc jeśli ktoś lubi spektakularne zwroty akcji i krew – to odradzam tę książkę.
Ja lubię melanż kryminału z obyczajówką, byle nie napisany infantylnie, dla mnie tu było ok, ale początek z lekkim przechyłem w stronę dłużyzn. Do połowy akcja sobie przemierza spacerkiem, zagląda to tu to tam, a my wraz z nią...

Spokojny kryminał jak wiele innych przy których nie poczułam dreszczyku emocji. Ale co by nie napisano to nie zanudziłam się.

Spokojny kryminał jak wiele innych przy których nie poczułam dreszczyku emocji. Ale co by nie napisano to nie zanudziłam się.

Czy to był czeski film? Może nie aż tak, ale mnie nie porwało, prawdę mówiąc. Nie wszedłem w klimat, a bardzo chciałem.

Czy to był czeski film? Może nie aż tak, ale mnie nie porwało, prawdę mówiąc. Nie wszedłem w klimat, a bardzo chciałem.

Nie przypadła mi do gustu.

Nie przypadła mi do gustu.

Kolejnym tegorocznym odkryciem jest czeska pisarka kryminałów Klevisowa, której audiobook „Kroki mordercy” której rozwiązanie zagadki sprawiło dużą satysfakcję. Co ważne, to sama historia kryminalna mimo że jest istotna to odniosłem wrażenie, że nie jest najważniejsza. Tutaj prym wiodą wątki obyczajowe a sposób w jaki pisarka przedstawia relacje międzyludzkie są niezwykłe. Mamy tutaj masę postaci które choćby pojawiały się na chwilę, to pełnią nie tylko ważną role dla całej fabuły. O każdej możemy coś powiedzieć, wzbudzają różne emocje i na pewno s ą one niesztampowe. To co mnie zaskoczyło to postać głównego bohatera, którego poznajemy gdzieś w okolicach połowy książki a większość książki kręci wokół osoby Juli i jej życiowych problemów.
Jeśli chodzi o samą zagadkę kryminalną to jest ona niezwykle precyzyjnie skonstruowana, wszystko tutaj współgra ze sobą a zakończenie całkowicie mnie zaskoczyło. Momentami trochę fabuła toczyła się zbyt wolno, ale jak to mówią, drugi trup i ruszamy z kopyta. Tutaj całkowicie nie spodziewałem się kto może przejąć rolę drugiego trupa a wybór jaki dokonała autorka całkowicie zbił mnie z tropu, nie mówiąc, że trochę zrobiło mi się smutno, bo akurat polubiłem te postać.
Oczywiści jakieś delikatne nieścisłości można znaleźć ale całkowicie one nie przeszkadzaly choć w redakcji powinni je wyłapać. Kroki mordercy” to bardzo dobry czeski kryminał, w którym każdy znajdzie coś dla siebie

Kolejnym tegorocznym odkryciem jest czeska pisarka kryminałów Klevisowa, której audiobook „Kroki mordercy” której rozwiązanie zagadki sprawiło dużą satysfakcję. Co ważne, to sama historia kryminalna mimo że jest istotna to odniosłem wrażenie, że nie jest najważniejsza. Tutaj prym wiodą wątki obyczajowe a sposób w jaki pisarka przedstawia relacje międzyludzkie są niezwykłe....

Dużo napięcia, ale wynikającego raczej z wątków obyczajowych i gmatwaniny kłamstw. Akcja toczy się szybko, jest kilku kandydatów na potencjalnych morderców. Natomiast samo śledztwo i prowadzący je inspektor Bergman mają raczej role drugoplanową. Samo rozwiązanie kryminalne było dla mnie dość sztuczne. Czyta się dobrze i jeśli ktoś lubi rozwinięte wątki zaburzeń w relacjach z dodatkiem kryminału, to książka jest warta polecenia.

Dużo napięcia, ale wynikającego raczej z wątków obyczajowych i gmatwaniny kłamstw. Akcja toczy się szybko, jest kilku kandydatów na potencjalnych morderców. Natomiast samo śledztwo i prowadzący je inspektor Bergman mają raczej role drugoplanową. Samo rozwiązanie kryminalne było dla mnie dość sztuczne. Czyta się dobrze i jeśli ktoś lubi rozwinięte wątki zaburzeń w ...

Czechy zatopione w jesieni. Morderstwo i kilka osób podejrzanych. Przeplatające się perypetie paru osób. Bardziej opowieść o losach rodziny niż sledztwo w sprawie zbrodni.
Ciekawa, szybko się czyta.

Czechy zatopione w jesieni. Morderstwo i kilka osób podejrzanych. Przeplatające się perypetie paru osób. Bardziej opowieść o losach rodziny niż sledztwo w sprawie zbrodni.
Ciekawa, szybko się czyta.