Kobieta w Watykanie. Jak żyje się w najmniejszym państwie świata

Mocno rozczarowała mnie ta książka. Być może ze względu na moje zbyt wysokie oczekiwania, niemniej spodziewałam się reportażu, a mam wrażenie, że dostałam hybrydę pamiętnika i przewodnika. Autorka co rusz wspomina że do apteki miała 20 metrów, do koszar Żandarmerii 100 metrów, a do Ogrodów Watykańskich to często na rowerze jeździła. Ma też irytujący zwyczaj przytaczania co rusz historii jak to spotkała papieża i papież coś powiedział, i śmiechom nie było końca. Dziwi mnie też jej podejście do oburzania się - autorce nie podoba się to, że prywatną rezydencję papieży papież Franciszek udostępnił turystom, czyniąc z tego miejsca muzeum, podczas gdy nie wyczułam w niej oburzenia tym, że kardynał (lub inna wysoko postawiona persona, nie pamiętam już),skazany i "odsiadujący" wyrok na terenie Watykanu za posiadanie ogromnej ilości materiałów pedofilskich może sobie spacerować po Ogrodach Watykańskich, jada na stołówce z Żandarmerią i innymi osobami, no i jak stwierdza autorka, w tym więzieniu niczego mu nie brakuje. Mnie osobiście to bardziej oburzyło niż otwarcie rezydencji na zwiedzających, którzy są zwyczajnie ciekawi tego, jak żyli papieże. No ale autorka w tej rezydencji była i odnoszę wrażenie, że to z jej pespektywy wystarczy, inni nie muszą już być.

Dawno nie napisałam tak złośliwej opinii o książce, ale naprawdę autorka dosyć mocno mnie irytowała w czasie jej czytania. Książki nie polecam. Jeśli ktoś chce się dowiedzieć czegoś o Watykanie, to z pewnością są lepsze publikacje.

Mocno rozczarowała mnie ta książka. Być może ze względu na moje zbyt wysokie oczekiwania, niemniej spodziewałam się reportażu, a mam wrażenie, że dostałam hybrydę pamiętnika i przewodnika. Autorka co rusz wspomina że do apteki miała 20 metrów, do koszar Żandarmerii 100 metrów, a do Ogrodów Watykańskich to często na rowerze jeździła. Ma też irytujący zwyczaj przytaczania co...

Magdalena Wolińska-Riedi dzieli się z czytelnikiem sporym okresem swojego życia w trakcie którego jej domem był Watykan. Przytacza sporo ciekawostek z życia najmniejszego państwa świata, jego historię oraz w jaki sposób funkcjonuje. Niestety bardzo często obnosi się z faktem do jakich wspaniałych szkół uczęszczały jej dzieci, jak bardzo zawodowo została wyróżniona mając dostęp do informacji do których inni dziennikarze nie mają, w jak prestiżowych sklepach mogła robić zakupy. Troszeczkę wieje snobizmem i przede wszystkim książka nie jest wiarygodna, przecież o Watykanie źle się nie pisze, albo najzwyczajniej nie można.

Magdalena Wolińska-Riedi dzieli się z czytelnikiem sporym okresem swojego życia w trakcie którego jej domem był Watykan. Przytacza sporo ciekawostek z życia najmniejszego państwa świata, jego historię oraz w jaki sposób funkcjonuje. Niestety bardzo często obnosi się z faktem do jakich wspaniałych szkół uczęszczały jej dzieci, jak bardzo zawodowo została wyróżniona mając...

Liczyłam na ciekawy reportaż, a przez prawie 400 stron z koła do koła czytałam o tym, że autorka należy do elity, bo mieszka w Watykanie i osobiście znała kilku papieży. Całość była chaotyczna, te same informacje były co chwilę powtarzane, samych ciekawostek było niewiele. Calość biła wyniosłością i snobizmem.

Liczyłam na ciekawy reportaż, a przez prawie 400 stron z koła do koła czytałam o tym, że autorka należy do elity, bo mieszka w Watykanie i osobiście znała kilku papieży. Całość była chaotyczna, te same informacje były co chwilę powtarzane, samych ciekawostek było niewiele. Calość biła wyniosłością i snobizmem.

Jak żyje się w najmniejszym państwie świata?
Poznaj Watykan od środka!

Niesamowicie wciągająca książka 💚

Autorka porusza wiele kwestii. Zaczynając od ogólnego funkcjonowania państwa, przez życie tamtejszych dzieci i kobiet, sądownictwo, życie duchowe aż po pontyfikaty trzech ostatnich papieży.

Początkowo było ciężko. Przygniotła mnie ogromna ilość faktów, nazwisk, dygresji i dat. Spodziewałam się bardziej swobodnej historii o życiu codziennym Watykanu.
Ale! ☝ z każdą kolejną stroną książka zaczynała być coraz bardziej intrygująca. Każdy kolejny rozdział poruszał ciekawszy temat.
Ostatecznie żal mi było kończyć!

Jak to jest spotkać na popołudniowym spacerze Ojca Świętego i zatrzymać się na krótką pogawędkę?
Dlaczego Watykan jest najbezpieczniejszym państwem na świecie?
Ile cel znajduje się w tamtejszym więzieniu?
Dlaczego wszyscy chcą się dostać do watykańskiej stacji benzynowej?
Jaka jest historia słynnego forda focusa Papieża Franciszka?
Ile mierzą watykańskie tory?
I jak autorka przyczyniła się do stworzenia relikwiarzyków Jana Pawła II?

Odpowiedzi na te pytania oraz masę innych ciekawostek i historii znajdziecie w książce @mwolinskariedi

Dodam jeszcze, że jestem oczarowana swobodnym stylu autorki, gdy opowiada którąś z licznych anegdot 💚 Czułam się jakbym słuchała tego na żywo 💚
Polecam tę lekturę, nawet jeśli nie interesuje Was Watykan 💚

Jak żyje się w najmniejszym państwie świata?
Poznaj Watykan od środka!

Niesamowicie wciągająca książka 💚

Autorka porusza wiele kwestii. Zaczynając od ogólnego funkcjonowania państwa, przez życie tamtejszych dzieci i kobiet, sądownictwo, życie duchowe aż po pontyfikaty trzech ostatnich papieży.

Początkowo było ciężko. Przygniotła mnie ogromna ilość faktów, nazwisk,...

Pierwszy ogromny plus dla Autorki za brak "sekciarstwa" - treść książki nie jest specjalnie uduchowiona, wzniosła, emanująca bóstwem, co mi osobiście ułatwiło czytanie o Watykanie samym w sobie. Jest to raczej opowieść człowieka o życiu w niezwykłym (zarówno w pozytywnym, jak i negatywnym kontekście tego słowa) miejscu.

Pierwsze rozdziały są naprawdę całkiem ciekawe i dobrze napisane, można dowiedzieć się mnóstwa szczegółów - mi dotąd w dużej mierze nieznanych, choć byłam w Watykanie, Muzeach Watykańskich i Bazylice Św. Piotra.

Najgorzej oceniam końcowe fragmenty, zwłaszcza opis poszczególnych pontyfikatów. Z jednej strony rozumiem, że Autorka jako bardzo młoda Polka czuła się najbardziej związana z Wojtyłą, natomiast wystawiła mu pompatyczną laurkę, a później z tekstu biło jej poczucie niesprawiedliwości, bo skończyła się epoka wyjątkowości Polaka za murami... O Benedykcie, jako o człowieku i głowie kościoła, nie było prawie nic - poza tym, że udzielił Jej ślubu jako kardynał i ochrzcił córki już jako papież. Ogólnie to "był skryty, miał skomplikowany herb, peszyły Go tłumy na pielgrzymkach, no i nie udało mu się ukończyć dzieła Wojtyły, bo abdykował"… zero logicznych powodów i wyjaśnienia odnośnie zaistnienia tych wydarzeń (mimo bycia korespondentką w Watykanie i życia tuż przy Papieżu). Franciszek ewidentnie też jest w szczerym odczuciu Autorki "tym gorszym", bo nie potrafi z równą Janowi Pawłowi II "godnością" skupiać się na dobrobytach życia za murami, a przecież to "jeden z Jego obowiązków" i niszczy w ten sposób etykietę i porządek… Istna rewolucja! Wszyscy się przez Niego pogubili i zakłopotali.

Myślałam, że jedną z największych cnót chrześcijaństwa jest skromność, a jakoś zupełnie nie bije ona ze słów korespondentki. Watykan jest "lepszy" (nie tylko od Rzymu, ale i reszty świata),a jego mieszkańcy uprzywilejowani, co warto było podkreślać dosłownie w co drugim zdaniu. Zalatuje niestety celebryctwem w kościelnym wydaniu, na które dziennikarka ewidentnie ma silne parcie. Czuć było również niesprawiedliwy kult papieża-Polaka, co psuje odbiór tej książki jako reportażu, ale chyba tak właśnie miało wyjść.

Pierwszy ogromny plus dla Autorki za brak "sekciarstwa" - treść książki nie jest specjalnie uduchowiona, wzniosła, emanująca bóstwem, co mi osobiście ułatwiło czytanie o Watykanie samym w sobie. Jest to raczej opowieść człowieka o życiu w niezwykłym (zarówno w pozytywnym, jak i negatywnym kontekście tego słowa) miejscu.

Pierwsze rozdziały są naprawdę całkiem ciekawe i...

Jeśli szukasz opisów miejsc, szczegółów (mniej i bardziej znanych) dotyczących życia w Watykanie, na pewno znajdziesz ich tam mnóstwo. Autorka bardzo szczegółowo opisuje lata życia w tym państwie. Mnie trochę zniechęcało wielokrotne powtarzanie niektórych wątków. Właśnie dlatego zrobiłam sobie przerwę w lekturze. Ciekawym była też wyraźna różnica między podejściem autorki do Jana Pawła II i Benedykta XVI a papieża Franciszka.

Na pewno jednak pozwoliła mi ona na nowo przenieść się w ciepłe okolice placu św. Piotra...

Jeśli szukasz opisów miejsc, szczegółów (mniej i bardziej znanych) dotyczących życia w Watykanie, na pewno znajdziesz ich tam mnóstwo. Autorka bardzo szczegółowo opisuje lata życia w tym państwie. Mnie trochę zniechęcało wielokrotne powtarzanie niektórych wątków. Właśnie dlatego zrobiłam sobie przerwę w lekturze. Ciekawym była też wyraźna różnica między podejściem autorki...

Książkę można przeczytać tylko w jeden sposób -pijąc szota za każdym razem gdy padają słowa: "Piżmowa Brama".

Książkę można przeczytać tylko w jeden sposób -pijąc szota za każdym razem gdy padają słowa: "Piżmowa Brama".

Bardzo dobra, przyjemnie napisana książka. Odkrywa tajemnice Watykanu z perspektywy mieszkańca. Fajna pozycja. Niemniej jednak ma też wady - autorka często się powtarza. Dodatkowo nie jest też obiektywna, ale taki był chyba zamiar. Bije od niej pewna wyższość, aczkolwiek mi to nie przeszkadzało, w pełni rozumiem tego pobudki.

Bardzo dobra, przyjemnie napisana książka. Odkrywa tajemnice Watykanu z perspektywy mieszkańca. Fajna pozycja. Niemniej jednak ma też wady - autorka często się powtarza. Dodatkowo nie jest też obiektywna, ale taki był chyba zamiar. Bije od niej pewna wyższość, aczkolwiek mi to nie przeszkadzało, w pełni rozumiem tego pobudki.

Kobieta w Watykanie to bardzo ciekawa i rzetelnie napisana książka, dla mnie szczególnie ciekawa bo sama przez 5 lat mieszkałam w Rzymie.
Polecam gorąco bo można się wiele dowiedzieć.

Kobieta w Watykanie to bardzo ciekawa i rzetelnie napisana książka, dla mnie szczególnie ciekawa bo sama przez 5 lat mieszkałam w Rzymie.
Polecam gorąco bo można się wiele dowiedzieć.

Świetny reportaż zaspokajający ciekawość wielu ludzi, którzy zastanawiają się, jak funkcjonuje najmniejsze państwo świata. Autorka w bardzo ciekawy i prawdziwy sposób odpowiada na to i inne powiązane pytania.

Świetny reportaż zaspokajający ciekawość wielu ludzi, którzy zastanawiają się, jak funkcjonuje najmniejsze państwo świata. Autorka w bardzo ciekawy i prawdziwy sposób odpowiada na to i inne powiązane pytania.