Potentat

Powiem to po raz pierwszy przy okazji tej autorki, ale nie mam absolutnie żadnej ochoty, żeby sięgać po trzeci tom (myślałam pod koniec, że to żart xD),bo mam już serdecznie dosyć po tych dwóch. To było okropnie nijakie - już prawie nic nie pamiętam, a i w trakcie milion razy miałam ochotę to skończyć i strasznie mi się dłużyła. A szkoda, bo pierwsze spotkania wspominam bardzo dobrze :(

Powiem to po raz pierwszy przy okazji tej autorki, ale nie mam absolutnie żadnej ochoty, żeby sięgać po trzeci tom (myślałam pod koniec, że to żart xD),bo mam już serdecznie dosyć po tych dwóch. To było okropnie nijakie - już prawie nic nie pamiętam, a i w trakcie milion razy miałam ochotę to skończyć i strasznie mi się dłużyła. A szkoda, bo pierwsze spotkania wspominam...

Tę oraz inne recenzje przeczytasz na https://swiat-ksiazkowych-recenzji.blogspot.com

"Chociaż wydaje mi się, że jakaś część mnie odpuściła i wcale nie chce bardziej się postarać. Tak jakby moje serce nie było w stanie znieść kolejnego niepowodzenia."

"Potentat" autorstwa Katy Evans to powieść pełna napięcia i emocji, która wciąga czytelnika od pierwszych stron. Głównymi bohaterami są Sara i Ian, których losy splatają się w nieoczekiwany sposób.

Sara, marząca o karierze tancerki, zostaje zmuszona do zmiany planów życiowych z powodu kontuzji kostki. Zamiast sceny, musi znaleźć się za ladą recepcji w ekskluzywnym hotelu. Jest to dla niej trudny moment, ale nie traci nadziei na swoje marzenia.

Ian, przystojny pracoholik przechodzący przez bolesny rozwód, nie spodziewa się, że kobieta może jeszcze zainteresować jego serce. Ich spotkanie w taksówce i gorąca przygoda w pokoju 1103 sprawiają, że oboje wiedzą, że to co ich połączyło, to coś więcej niż tylko chwila zapomnienia.

Autorka ukazuje Nowy Jork jako tło dla złamanych serc i niewyrażonych uczuć. Czy Sara i Ian jeszcze kiedyś spotkają się i naprawią swoje relacje? To pytanie prowadzi czytelnika przez kolejne strony książki, pełne zwrotów akcji i niespodziewanych wydarzeń.

"Potentat" to nie tylko historia miłosna, ale także opowieść o sile marzeń, walki z przeciwnościami losu i odnajdywaniu siebie w sytuacjach, które wydają się beznadziejne. Katy Evans porusza tematy trudne i uniwersalne, tworząc historię, która porusza i inspiruje.

Polecam tę powieść wszystkim miłośnikom romansów i emocjonujących historii, które pozostają w pamięci na długo po zakończeniu lektury.

Tę oraz inne recenzje przeczytasz na https://swiat-ksiazkowych-recenzji.blogspot.com

"Chociaż wydaje mi się, że jakaś część mnie odpuściła i wcale nie chce bardziej się postarać. Tak jakby moje serce nie było w stanie znieść kolejnego niepowodzenia."

"Potentat" autorstwa Katy Evans to powieść pełna napięcia i emocji, która wciąga czytelnika od pierwszych stron. Głównymi...

Jakbym miała opisać tę pozycję jednym, krótkim zdaniem byłoby to: Totalnych chaos bez krzty emocji.
Sposób w jaki ją napisano dawał wiele do życzenia. Masło maślane z mnóstwem zbędnych przenośni i opisów, które zamazywały cały obraz sytuacji. Nie wiadomo było kto, co i jak. Ciężko było wyobrazić sobie poszczególne sceny a w momentach dość istotnych zaczynał się nowy akapit (wrrr).
Zmęczyła mnie ta pozycja początkowo chaosem jaki w niej panował a na koniec swoją przesadną słodkością.

Jakbym miała opisać tę pozycję jednym, krótkim zdaniem byłoby to: Totalnych chaos bez krzty emocji.
Sposób w jaki ją napisano dawał wiele do życzenia. Masło maślane z mnóstwem zbędnych przenośni i opisów, które zamazywały cały obraz sytuacji. Nie wiadomo było kto, co i jak. Ciężko było wyobrazić sobie poszczególne sceny a w momentach dość istotnych zaczynał się nowy akapit...

To była zdecydowanie lepsza książka od pierwszej części tej serii. Bohaterowie bardziej przypadli mi do gustu i czyta się ją z większą ciekawością. Nie trafiła do grona moich ulubionych romansów, ale jest przyjemna, smaczna i godna polecenia

To była zdecydowanie lepsza książka od pierwszej części tej serii. Bohaterowie bardziej przypadli mi do gustu i czyta się ją z większą ciekawością. Nie trafiła do grona moich ulubionych romansów, ale jest przyjemna, smaczna i godna polecenia

szkoda że kontynuacja nie jest przetłumaczona

szkoda że kontynuacja nie jest przetłumaczona

Katy Evans kocham miłością wieczną :-) Jej książki za każdym razem powodują u mnie wypieki na twarzy i z zapartym tchem śledzę losy bohaterów. Niejednokrotnie powiela schematy, ale wcale mi to nie przeszkadza. Kupuję jej książki w ciemno i zawsze bawię się świetnie podczas czytania :-)
Gorąco polecam!

Katy Evans kocham miłością wieczną :-) Jej książki za każdym razem powodują u mnie wypieki na twarzy i z zapartym tchem śledzę losy bohaterów. Niejednokrotnie powiela schematy, ale wcale mi to nie przeszkadza. Kupuję jej książki w ciemno i zawsze bawię się świetnie podczas czytania :-)
Gorąco polecam!

Trochę inna od innych ale jakoś bardzo mnie nie powaliła.
Potem robiła się przewidywalna.
Szybko się ją czytało

Trochę inna od innych ale jakoś bardzo mnie nie powaliła.
Potem robiła się przewidywalna.
Szybko się ją czytało

Pierwsza część zdecydowanie lepsza. Fajnie że losy z pierwszej części się splatają. Jakoś specjalnie mnie nie porwała nie miałam tego dreszczyku żeby czytać dalej i nie odrywać się. Mimo wszystko polecam.

Pierwsza część zdecydowanie lepsza. Fajnie że losy z pierwszej części się splatają. Jakoś specjalnie mnie nie porwała nie miałam tego dreszczyku żeby czytać dalej i nie odrywać się. Mimo wszystko polecam.

Poerwsza część zdecydowanie lepsza.

Poerwsza część zdecydowanie lepsza.

Przepraszam bardzo ale co to było...absurd gonił absurd. Główna bohaterka jest całkowitym bezmózgowcem. Poznaje w taksówce faceta po czym zamienia z nim dosłownie trzy słowa i już siedzi na nim okrakiem..a po kolejnych trzech słowach daje się mu przelecieć w hotelowym pokoju. A kiedy on po wszystkim ją odprawia w stylu "Nie mam ci nic więcej do zaoferowania. Było miło ale się skończyło. Żegnam" ona nie może o nim zapomnieć, bo przecież ten numerek w hotelu to najlepsze co ją w życiu spotkało. I oczywiście chce go odnaleźć mimo że on wyraźnie dał jej do zrozumienia, że nic więcej od niej nie chce. Ale ona już jest praktycznie zakochana...to ten jedyny.
Zero jakiś sensownych dialogów, jakiegoś budowania relacji..nie wiem co autorka miała w głowie pisząc tą książki. Nawet opowiadania na wattpadzie mają więcej sensu niż to.

Przepraszam bardzo ale co to było...absurd gonił absurd. Główna bohaterka jest całkowitym bezmózgowcem. Poznaje w taksówce faceta po czym zamienia z nim dosłownie trzy słowa i już siedzi na nim okrakiem..a po kolejnych trzech słowach daje się mu przelecieć w hotelowym pokoju. A kiedy on po wszystkim ją odprawia w stylu "Nie mam ci nic więcej do zaoferowania. Było miło ale...