Gdybym miała określić rodzaj takiej literatury to powiedziałabym, że jest to bardzo dobra zaangażowana, , opisująca głęboko pewien temat, beletrystyka reportażowa. Pomimo ciekawie zarysowanej sylwetki głównego bohatera, na plan pierwszy zdecydowanie wybija się bowiem problem uchodźców w Niemczech i jego złożoność czy nawet tragizm. Moja wysoka ocena książki jest tym bardziej podziwem dla autorki, że generalnie nie podzielam prezentowanego sposobu patrzenia na rzeczywistość społeczną i silnie emocjonalnego i naiwnego zaangażowania Richarda- emerytowanego prof. filologii klasycznej- w sprawy uchodźców. Sama autorka wnikliwie -aczkolwiek bez takiej intencji zapewne-pokazała, że kompensuje on wiele nie do końca rozwiązanych własnych osobistych trudności czy błędów ( np naleganie na aborcję u żony co skutkowało niepłodnością , alkoholizm żony i wieloletni ukrywany związek z kochanką, uciekanie od rzeczywistości enerdowskiej w działalność naukową) To częsty syndrom, że bardzo silne emocjonalne zaangażowanie w politykę przekierowuje emocje ze swojego życia na obronę innych. . Podsumowując książka bardzo dobrze napisana, z duża ilością ciekawie podanych informacji, prawdziwa psychologicznie i nawet jeśli nie zdołała zmienić moich poglądów to na pewno pogłębiła zrozumienie złożoności tematu, tragizmu losu tych ludzi, sztywnej bezsensowności prawa i konieczności szukania rozwiązań.

Gdybym miała określić rodzaj takiej literatury to powiedziałabym, że jest to bardzo dobra zaangażowana, , opisująca głęboko pewien temat, beletrystyka reportażowa. Pomimo ciekawie zarysowanej sylwetki głównego bohatera, na plan pierwszy zdecydowanie wybija się bowiem problem uchodźców w Niemczech i jego złożoność czy nawet tragizm. Moja wysoka ocena książki jest tym...