Cichy Don

Lekcja z historii. Paradoksalne zawiłości pomiędzy białymi, a czerwonymi w przeddzień rewolucji, hołd w stronę kozaczyzny. Mnie jednak najbardziej pochłaniał wątek miłosny. Aksinia, Ksiusza to ucieleśnienie mojej fantazji erotycznej, wziętej z życia. Dojrzała jagódka. Więcej nie napiszę. Jest serial na podstawie adaptacji, ale gdy ujrzałem Aksinię, od razu wyłączyłem. Tak już czasem jest, że fikcja literacka podsuwa nam realne twarze i fizjonomie. Grigorij miał tu na przykład twarz Bohuna z filmu Hoffmana. Wielka sprawa. Jestem dumny, że to przeczytałem.

Lekcja z historii. Paradoksalne zawiłości pomiędzy białymi, a czerwonymi w przeddzień rewolucji, hołd w stronę kozaczyzny. Mnie jednak najbardziej pochłaniał wątek miłosny. Aksinia, Ksiusza to ucieleśnienie mojej fantazji erotycznej, wziętej z życia. Dojrzała jagódka. Więcej nie napiszę. Jest serial na podstawie adaptacji, ale gdy ujrzałem Aksinię, od razu wyłączyłem. Tak...

To nie jest powieść opisująca życie kozaków z przełomu XIX i XX wieku, jak jest w opisie, który, niektórzy bezmyślnie powielają.

To nie jest powieść opisująca życie kozaków z przełomu XIX i XX wieku, jak jest w opisie, który, niektórzy bezmyślnie powielają.

„Cichy Don” to powieść opisujaca życie Kozaków na przełomie XIX i XX wieku. I wojna światowa, upadek Romanowów (caratu). Przebogata w różne wydarzenia, z pięknym językiem i opisami przyrody, raczej krótkie ale b. ładne treściwe. W tle całej fabuły przewija się romans Grigorija z Aksinią. Sploty różnych zdarzeń, często dramatycznych, stawiają
naszych bohaterów przed podejmowaniem trudnych decyzji życiowych.

Powieść nie należy do łatwych w czytaniu z powodu dużej ilości postaci, zdarzeń i czasami dość trudny język.
Ale warto zapoznać się z dziełem Michaiła Szołochowa i poznać życie Kozaków i ich zwyczaje które autor świetnie opisuje.

„Cichy Don” to powieść opisujaca życie Kozaków na przełomie XIX i XX wieku. I wojna światowa, upadek Romanowów (caratu). Przebogata w różne wydarzenia, z pięknym językiem i opisami przyrody, raczej krótkie ale b. ładne treściwe. W tle całej fabuły przewija się romans Grigorija z Aksinią. Sploty różnych zdarzeń, często dramatycznych, stawiają
naszych bohaterów przed...

Najlepsza książka o rewolucji i wojnie domowej w Rosji jaka wpadła mi w ręce.
Prawdziwa i szczera do bólu. Autor nie opowiada się po żadnej ze stron. Nie ocenia, nie sugeruje. Wszystkiego zostawia czytelnikowi. Miejscami konwencją przypomina western, chociaż bardziej pasował by tu termin "estern" Wydaję się być kroniką pisaną z siodła kozackiego konia.
Polecam!

Najlepsza książka o rewolucji i wojnie domowej w Rosji jaka wpadła mi w ręce.
Prawdziwa i szczera do bólu. Autor nie opowiada się po żadnej ze stron. Nie ocenia, nie sugeruje. Wszystkiego zostawia czytelnikowi. Miejscami konwencją przypomina western, chociaż bardziej pasował by tu termin "estern" Wydaję się być kroniką pisaną z siodła kozackiego konia.
Polecam!

Epicko, krwawo, romantycznie.
Wojna domowa na wyniszczenie przeciwnika, bez zasad, bez jeńców, z ciągle nowymi tabunami ludzi. Front za frontem, ucieczki i powroty za Don.
A wśród tego życie i dramaty zwykłych Kozaków, wielka i trudna miłość Griszy i Aksini.
I Don z własnym rytmem, roztopami, lodem, mgłą.
Bezkresne stepy, cisi jeźdzcy na zapienionych koniach.
Zapamiętam też sympatycznego Prochora, adiutanta, który gdzieś tam stracił po drodze rękę.

Epicko, krwawo, romantycznie.
Wojna domowa na wyniszczenie przeciwnika, bez zasad, bez jeńców, z ciągle nowymi tabunami ludzi. Front za frontem, ucieczki i powroty za Don.
A wśród tego życie i dramaty zwykłych Kozaków, wielka i trudna miłość Griszy i Aksini.
I Don z własnym rytmem, roztopami, lodem, mgłą.
Bezkresne stepy, cisi jeźdzcy na zapienionych koniach.
Zapamiętam też...

Dzieło-tak naprawdę można nazwać tę książkę.
Autor-przyznam już chyba po raz kolejny ,to człowiek o ogromnych umiejętnościach bardzo niespotykanych u mężczyzn.
Pierwsza to przenikająca umiejętność obserwacji ,druga to nieocenianie.
Sama powieść wciągająca,zmuszająca do zastanawiania się.To myślenie zmusza do konsekwentnej zmiany siebie,naprawdę aż boli.
A romans-dla mnie większy niż ten z Przeminęło z wiatrem.

Dzieło-tak naprawdę można nazwać tę książkę.
Autor-przyznam już chyba po raz kolejny ,to człowiek o ogromnych umiejętnościach bardzo niespotykanych u mężczyzn.
Pierwsza to przenikająca umiejętność obserwacji ,druga to nieocenianie.
Sama powieść wciągająca,zmuszająca do zastanawiania się.To myślenie zmusza do konsekwentnej zmiany siebie,naprawdę aż boli.
A romans-dla mnie...

Czytałam już kilkanaście kat temu, ale o takiej epopei się nie zapomina. Szołochow w niesamowity i wstrząsający sposob opisał rewolucję. Pokazuje czasy tragiczne, czasy krwi, walki. bólu i tęsknoty. Oczywiście jest też wątek miłosny rozmiarów Tristana i Izoldy czy Romea i Julii. Miłość Grigorija i Aksinii to wielka rzeka życia, rzeka bólu, rzeka nadziei. To miłość namiętna, zmysłowa, dzika, miażdżąca przeszkody, obyczaje, religię, to miłość czysta, lecz pełna gniewu.

Czytałam już kilkanaście kat temu, ale o takiej epopei się nie zapomina. Szołochow w niesamowity i wstrząsający sposob opisał rewolucję. Pokazuje czasy tragiczne, czasy krwi, walki. bólu i tęsknoty. Oczywiście jest też wątek miłosny rozmiarów Tristana i Izoldy czy Romea i Julii. Miłość Grigorija i Aksinii to wielka rzeka życia, rzeka bólu, rzeka nadziei. To miłość namiętna,...

Opowieść o życiu Kozaków na przełomie XIX i XX wieku.
Saga rodzinna, losy rodziny Grigorija Melechowa.
Piękna powieść, wciągająca czytelnika.
Obszerną i dobrą recenzję napisała czytelniczka Nemezis.
Bardzo ciekawe, polecam.
https://www.youtube.com/watch?v=7YJ_3BvWnHA

https://www.youtube.com/watch?v=_K4Tp-AcRp4
.

Opowieść o życiu Kozaków na przełomie XIX i XX wieku.
Saga rodzinna, losy rodziny Grigorija Melechowa.
Piękna powieść, wciągająca czytelnika.
Obszerną i dobrą recenzję napisała czytelniczka Nemezis.
Bardzo ciekawe, polecam.
https://www.youtube.com/watch?v=7YJ_3BvWnHA

https://www.youtube.com/watch?v=_K4Tp-AcRp4
.

Takiej Literatury już się dziś nie pisze...

Takiej Literatury już się dziś nie pisze...

Kto by pomyślał, że taka menda napisze tak dobrą i obiektywną książkę. Wprawdzie fabuła chaotyczna, a bohaterowie drewniani, ale te opisy przyrody... Jakbym tam był.

Kto by pomyślał, że taka menda napisze tak dobrą i obiektywną książkę. Wprawdzie fabuła chaotyczna, a bohaterowie drewniani, ale te opisy przyrody... Jakbym tam był.