Jak umieramy

No więc tak - cała treść spokojnie zmieściła by się na 100/ nie prawie 200 stronach publikacji.
Książka nie zaskoczyła mnie w zbyt dużym stopniu, po za paroma pomniejszymi ciekawostkami.
Wygrzebałem (proszę wybaczyć określenie) z Niej parę na prawdę rewelacyjnych cytatów.
Podsumowując: Rodzimy się sami, czasami żyjemy (jak ja obecnie) i umieramy również w samotności.
Sad But True.

No więc tak - cała treść spokojnie zmieściła by się na 100/ nie prawie 200 stronach publikacji.
Książka nie zaskoczyła mnie w zbyt dużym stopniu, po za paroma pomniejszymi ciekawostkami.
Wygrzebałem (proszę wybaczyć określenie) z Niej parę na prawdę rewelacyjnych cytatów.
Podsumowując: Rodzimy się sami, czasami żyjemy (jak ja obecnie) i umieramy również w samotności.
Sad...

Przeczytaj póki nie będzie za późno,mądra ksiażka do zmierzenia się ze swoim jestestwem,-przeczytasz inaczej spojżysz na swoje życie i być może bardziej zrozumiesz siebie,(i to co jest świadomoscia czlowieczeństwa)nie dla wszystkich jest to jednak pozycja na czasie ,sądzę po wpisach,stąd polecam rozwagę,czy jestem gotów na taki temat

Przeczytaj póki nie będzie za późno,mądra ksiażka do zmierzenia się ze swoim jestestwem,-przeczytasz inaczej spojżysz na swoje życie i być może bardziej zrozumiesz siebie,(i to co jest świadomoscia czlowieczeństwa)nie dla wszystkich jest to jednak pozycja na czasie ,sądzę po wpisach,stąd polecam rozwagę,czy jestem gotów na taki temat

Mialem raczej inne oczekiwania co do tej pozycji.
Autor opisuje bardzo wazna sprawe, ktora ewentualnie dotknie kazdego z nas.
Masa informacji, a raczej procedur w Niemczech, ktorych nalezy dopelnic. Na pewno cenne informacje dla kogos, kto nigdy nie mial doczynienia z formalnosciami i pogrzebem.
Z drugiej strony w bardzo stonowany sposob Schulz wyjasnia co sie dzieje z naszymi uczuciami, naszych bliskich na kazdym etapie "odchodzenia". Podpowiada rowniez jak przezyc zalobe.
TO jest bardzo inwidualna sprawa, dla mnie taka oczywista oczywistosc. W zasadzie czyta sie jednym tchem. Trudno mi doradzic, w jakim momencie zycia czytac te ksiazke.

Mialem raczej inne oczekiwania co do tej pozycji.
Autor opisuje bardzo wazna sprawe, ktora ewentualnie dotknie kazdego z nas.
Masa informacji, a raczej procedur w Niemczech, ktorych nalezy dopelnic. Na pewno cenne informacje dla kogos, kto nigdy nie mial doczynienia z formalnosciami i pogrzebem.
Z drugiej strony w bardzo stonowany sposob Schulz wyjasnia co sie dzieje z...

"Może chorujesz na serce, ale umierasz na zakażenie krwi, które pojawiło się po perforacji jelita, a ta z kolei była skutkiem raka jelita. Być może masz raka, ale umierasz na zakrzep w płucach, który przywędrował tam z nogi, kiedy złamałeś sobie szyjkę kości udowej i długo leżałeś w łóżku. Albo masz coś z płucami, ale umierasz, ponieważ wymiotujesz krwią wypływającą z pękniętych żylaków... Dobrze tylko wiedzieć, czyje palce zamkną Ci powieki"
☠️
Ta książka zwraca się do Ciebie. Mówi Ci prawdę. Umrzesz. I to fakt. Niepodważalny. Dowiesz się z niej co przeżywa Twoje ciało przed śmiercią. Jak walczy z nieuniknionym. Możesz wybrać czy walczyć w bólu o każdy oddech a możesz poddać się medykamentom, odpłynąć podłączony jak robot do miliarda rurek. Co czują Twoi bliscy. Jak przeżywają żałobę. I umierasz. To koniec. Składają Cię do grobu. I co? Rozkładasz się. Zjadają Cię robaki. Czas płynie dalej.
O tym wszystkim dowiesz się z pozycji "Jak umieramy" Rolanda Schulza. To na prawdę genialna pozycja. Dla każdego. Bo każdy umrze!
☠️

"Może chorujesz na serce, ale umierasz na zakażenie krwi, które pojawiło się po perforacji jelita, a ta z kolei była skutkiem raka jelita. Być może masz raka, ale umierasz na zakrzep w płucach, który przywędrował tam z nogi, kiedy złamałeś sobie szyjkę kości udowej i długo leżałeś w łóżku. Albo masz coś z płucami, ale umierasz, ponieważ wymiotujesz krwią wypływającą z...

Fajna książka, przeczytałem całą za jednym posiedzeniem, nie mogłem się oderwać. Niby smutny temat, ale momentami się śmiałem.
Polecam, po przeczytaniu tej książki śmierć nie wydaje mi się już taka straszna.

Fajna książka, przeczytałem całą za jednym posiedzeniem, nie mogłem się oderwać. Niby smutny temat, ale momentami się śmiałem.
Polecam, po przeczytaniu tej książki śmierć nie wydaje mi się już taka straszna.

Instargam @reasons_toread

Spodziewałam się czegoś innego. Myślałam, że będzie więcej informacji n.t. procesów chemicznych, biologicznych etc. Spoko, że autor wytłumaczył sprawy administracyjne, które czekają rodzinę zmarłego, w jaki sposób przedsiębiorstwo pogrzebowe obchodzi się z ciałem oraz co można podać w "Ostatniej Woli".
Książka jest sztucznie napompowana poprzez ciągłe powtórzenia, tylko że innymi słowami - serio, mielibyśmy aż kilka stron mniej...

Instargam @reasons_toread

Spodziewałam się czegoś innego. Myślałam, że będzie więcej informacji n.t. procesów chemicznych, biologicznych etc. Spoko, że autor wytłumaczył sprawy administracyjne, które czekają rodzinę zmarłego, w jaki sposób przedsiębiorstwo pogrzebowe obchodzi się z ciałem oraz co można podać w "Ostatniej Woli".
Książka jest sztucznie napompowana poprzez...

Mam wrażenie, że listopad to jest jedyny czas w roku, kiedy choć na chwilę zatrzymujemy się w pędzie życia. Zanim ulice rozbłysną milionami lampek, a w sklepie zaroi się od radosnych dekoracji, nastaje ten krótki moment zadumy. Kolorowe liście opadają na groby naszych bliskich, odmierzając kolejny rok rozłąki. Czy w tym wszystkim dopuszczamy do siebie fakt, że to święto kiedyś będzie także naszym dniem?

Roland Schulz przełamuje ten trudny temat i opowiada Jak umieramy. I to dosłownie, ponieważ jako bohatera tej historii wybiera mnie, ciebie… każdego, kto sięgnie po tę książę. Forma ta przyprawia o ciarki, bo mówi wprost, co stanie się z nami w kolejnych etapach, kiedy śmierć stanie się faktem. Jedyne co nas poróżni, to szybkość, z jaką zorientujemy się, że właśnie mamy za sobą ostatni raz. Ostatni oddech, ostatnie westchnienie nad ulubionymi lodami lub ostatni letni wieczór zepsuty przez wszechobecne komary.

Czytaj więcej: https://ladydot.pl/blog/tylko-sztuczne-kwiaty-nie-umierają

Mam wrażenie, że listopad to jest jedyny czas w roku, kiedy choć na chwilę zatrzymujemy się w pędzie życia. Zanim ulice rozbłysną milionami lampek, a w sklepie zaroi się od radosnych dekoracji, nastaje ten krótki moment zadumy. Kolorowe liście opadają na groby naszych bliskich, odmierzając kolejny rok rozłąki. Czy w tym wszystkim dopuszczamy do siebie fakt, że to święto...

Trudny temat, trudne przemyślenia. Czytanie tej książki rozłożyłam w czasie, wracając do niej i odkładając ją. Temat śmierci, pomimo, że dotyczy każdego, jest ciężki do przyswojenia. Starałam się nie ulegać emocjom ale...oczywiście nasuwały się wspomnienia o tych, których już nie ma obok mnie. Pomimo tego wszystkiego myślę, że warto zapoznać się z tym reportażem, przemyśleć jak możemy naszym bliskim ułatwić nasze odejście, które przecież nastąpi, zamknąć sprawy, które powinny być zakończone, nie zostawiać nic "na ostatnią chwilę". Musimy się po prostu oswoić z tą myślą, nie jesteśmy wieczni...

Trudny temat, trudne przemyślenia. Czytanie tej książki rozłożyłam w czasie, wracając do niej i odkładając ją. Temat śmierci, pomimo, że dotyczy każdego, jest ciężki do przyswojenia. Starałam się nie ulegać emocjom ale...oczywiście nasuwały się wspomnienia o tych, których już nie ma obok mnie. Pomimo tego wszystkiego myślę, że warto zapoznać się z tym reportażem, przemyśleć...

Przeczytałam już kilka książek na temat śmierci i umierania i stwierdzam, że ta należy raczej do średnich. Owszem, kilka ciekawych faktów się dowiedziałam, ale ogólne wrażenie jest właśnie takie - przeciętna.

Przeczytałam już kilka książek na temat śmierci i umierania i stwierdzam, że ta należy raczej do średnich. Owszem, kilka ciekawych faktów się dowiedziałam, ale ogólne wrażenie jest właśnie takie - przeciętna.

„...cztery ćwierci do śmierci, trzy ćwierci do śmierci, dwie ćwierci, jedna ćwierć, punkt zerowy, czyli śmierć!”

Chwila, moment! Nie tak od razu! Nie żyjesz, ale jeszcze nie umarłeś. Ktoś musi zgon stwierdzić, ktoś inny potwierdzić, jeszcze inny powagą swojego urzędu, potwierdzone stwierdzenie zatwierdzić.

Umieranie zaczyna się za życia, ale bynajmniej/przynajmniej (co kto woli) nie kończy się na rzeźbionej trumnie z palisandru czy ręcznie malowanej w secesyjne irysy urnie z porcelany. Umieranie to proces, który trwa i trwa, a kończy się wiele (czasem wiele, wiele) lat po śmierci.

Jeśli w ogóle...

Dlaczego? Tego dowiesz się z książki. Przy czym Roland Schultz opowie Ci to w taki sposób, jakby mówił właśnie o Tobie. Robi wrażenie.

Szczerze? Mnie ona nieco znudziła, bo dotyczy realiów w jakich umierają obywatele RFN. Oraz rozczarowała mnie także nieco, gdyż nie wytrzymała porównania z rewelacyjną (i uniwersalną) „Jak umieramy” Sherwina Nulana. Którą czytałam jakieś 20 lat temu.

GAME OVER

(ale póki co: Wszystkim słodkiego miłego życia!)

PS
Cytat na wstępie - "Cyberiada” S. Lem

„...cztery ćwierci do śmierci, trzy ćwierci do śmierci, dwie ćwierci, jedna ćwierć, punkt zerowy, czyli śmierć!”

Chwila, moment! Nie tak od razu! Nie żyjesz, ale jeszcze nie umarłeś. Ktoś musi zgon stwierdzić, ktoś inny potwierdzić, jeszcze inny powagą swojego urzędu, potwierdzone stwierdzenie zatwierdzić.

Umieranie zaczyna się za życia, ale bynajmniej/przynajmniej (co...