Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie

Audiobook czytany przez idealnie dobranego lektora, moim zdaniem. Powieści przygodowe/awanturnicze nie interesują mnie za bardzo, ale ta książka? Nie była głupiutka, samo użycie archaizmów i specjalistycznych słów zmuszało do myślenia, a nie bezrefleksyjnego słuchania. Wątki miłosny i buntu wobec stereotypów odnośnie do rasy, płci, chorób - emocjonalne. Pokrzepia, mimo wszystko.

Audiobook czytany przez idealnie dobranego lektora, moim zdaniem. Powieści przygodowe/awanturnicze nie interesują mnie za bardzo, ale ta książka? Nie była głupiutka, samo użycie archaizmów i specjalistycznych słów zmuszało do myślenia, a nie bezrefleksyjnego słuchania. Wątki miłosny i buntu wobec stereotypów odnośnie do rasy, płci, chorób - emocjonalne. Pokrzepia, mimo...

Będę szczera, na początku nie byłam fanką głównego bohatera, jakoś nie przepadam za imprezowiczami, którzy jedynie marzą o piciu alkoholu i wkładaniu komuś języka do gardła, zwłaszcza kiedy można zwiedzić piękne miejsca w Europie, dużo nowych rzeczy poznać i się nauczyć, ale im dalej w las tym Henry zaliczał całkiem niezły rozwój osobisty i od pobytu w Barcelonie polubiłam go o wiele bardziej. Percy'ego i Felicity bardzo lubię od samego początku i myślę, że ciekawie byłoby poznać wydarzenia z ich perspektywy. Jak już wspomniałam na początku pobyt tej trójki w Barcelonie to chyba moja ulubiona część tej książki.

Będę szczera, na początku nie byłam fanką głównego bohatera, jakoś nie przepadam za imprezowiczami, którzy jedynie marzą o piciu alkoholu i wkładaniu komuś języka do gardła, zwłaszcza kiedy można zwiedzić piękne miejsca w Europie, dużo nowych rzeczy poznać i się nauczyć, ale im dalej w las tym Henry zaliczał całkiem niezły rozwój osobisty i od pobytu w Barcelonie polubiłam...

Zdecydowanie powinnam mieć jakieś 10 lat mniej, żeby ta książka mi odpowiednio siadła - czyli jakieś 15-16. Jako młodzieżówka jest świetna. Ma żywą, interesującą fabułę, bez sztywniactwa podejmuje różnorodne, ważne tematy, nie moralizuje, mimo że jest mądra i sensowna. Podoba mi się, że autorka na końcu umieściła zbiór informacji o tematach podjętych w książce, zarys historyczny, i podała swoje źródła, bo może to pchnąć młodych ludzi do robienia własnego researchu i zainteresowania się historią. Uwielbiam historię, więc oczywiście, że chcę, żeby inni też się tym zarazili :)
Jak dla dorosłego czytelnika - można ją czytać bez poczucia żenady, i dobrze się bawić, aczkolwiek fabuła jest wielce przewidywalna, prawdy proste, a problemy niepogłębione, i trzeba pamiętać, że to nie jest powieść historyczna, tylko inspirowana historią, dodatkowo dotycząca tematów, które nie są jakoś specjalnie dobrze w historiografii przebadane. Nie warto więc ostrzyć kos tylko po to, żeby się awanturować, że coś tam "bohaterowie nie myślą jak w XVIII wieku". Oczywiście, że nie myślą, to nie jest celem takich książek xD Alchemia, która jest w tej książce, również nie istnieje naprawdę, więc sorry, trzeba przy czytaniu trochę zawiesić swoją chęć sprawdzania faktów xD

Zdecydowanie powinnam mieć jakieś 10 lat mniej, żeby ta książka mi odpowiednio siadła - czyli jakieś 15-16. Jako młodzieżówka jest świetna. Ma żywą, interesującą fabułę, bez sztywniactwa podejmuje różnorodne, ważne tematy, nie moralizuje, mimo że jest mądra i sensowna. Podoba mi się, że autorka na końcu umieściła zbiór informacji o tematach podjętych w książce, zarys...

Uwaga! Niebezpieczna książka - magiczna mikstura przygotowana w XVIII wieku przez alchemika, byśmy po zetknięciu się z nią przepadli na dobre. Pochłonąłem ją w całości za jednym razem. Jedna z lepszych przyczyn nieprzespanej nocy. Historyczne fantasy, awanturnicze, pełne zaskakujących zwrotów akcji romantycznymi historie z zawadiackimi bohaterami. Doskonała rozrywka - bawiłem się świetnie. Nastolatek w mojej głowie oszalał na punkcie tych przygód.
Najpierw myślałem, ze zapoznam się tylko z pierwszą częścią, teraz wiem, że sięgnę po kolejne tomy 1.5, 2, i 3. Bo ciekawią mnie dalsze losy nawet jeśli narratorem jest inna postać tej historii.

Uwaga! Niebezpieczna książka - magiczna mikstura przygotowana w XVIII wieku przez alchemika, byśmy po zetknięciu się z nią przepadli na dobre. Pochłonąłem ją w całości za jednym razem. Jedna z lepszych przyczyn nieprzespanej nocy. Historyczne fantasy, awanturnicze, pełne zaskakujących zwrotów akcji romantycznymi historie z zawadiackimi bohaterami. Doskonała rozrywka -...

Dobra, przyzwoita, choć przez pierwszą polowe Monty tak mnie denerwował, że się pienilam. Zdziwił mnie nagły wątek fantastyczny, do końca myślałam, ze serce okaże się nieprawdziwe, a matka Heleny będzie po prostu w śpiączce. Nic specjalnego, ale miło się słuchało :)

Dobra, przyzwoita, choć przez pierwszą polowe Monty tak mnie denerwował, że się pienilam. Zdziwił mnie nagły wątek fantastyczny, do końca myślałam, ze serce okaże się nieprawdziwe, a matka Heleny będzie po prostu w śpiączce. Nic specjalnego, ale miło się słuchało :)

Dowiedziałam się czegoś nowego o sobie
Serdecznie polecam
Monty najlepsza postać

Dowiedziałam się czegoś nowego o sobie
Serdecznie polecam
Monty najlepsza postać

"Poradnik dla dżentelmena..." miała być najlepszą młodzieżówką, jaką przeczytam w tym miesiącu (lub przynajmniej w ostatnim czasie). Opis brzmiał wspaniale, sam pomysł brzmiał jak coś, czego dotychczas nie czytałam w YA (choć po prawdzie, to zwykła powieść drogi). Tymczasem rozczarowanie pojawiło się niemal natychmiast.

Coś w sposobie narracji sprawia, że książka bardzo szybko od siebie odrzuca. Narrator, Monty jest zapatrzonym w siebie młodzieńcem, który w ciągu całej wędrówki nie uczy się absolutnie niczego - nie rozwija się jako charakter, nie wyciąga żadnych wniosków ze swoich czynów, rzeczy dzieją się wokół niego, lecz on stoi w miejscu. To sprawia, że narracja bardzo szybko staje się nieznośna - denerwuje Monty, jego perspektywa, narcystyczność. Zdecydowanie lepiej całość by się czytało, gdyby narracja prowadzona była z perspektywy Percy'ego lub nawet Felicity.

Bohaterowie są z kolei albo nieznośni, albo są złożeniem klisz. A że całością rządzi anachronizm (który jest wyrywkowy, dowolny i bez sensu),to efekt jest mizerny. Percy'ego jeszcze można polubić i można o nim coś powiedzieć (pewnie dlatego że oglądamy go z perspektywy zakochanego Monty'ego),ale jedyną cechą Felicity jest bycie feministką. Gdyby coś zostało dodane do jej charakteru, może jako postać byłaby bardziej strawna, a tak niestety irytuje.

Wyrywkowość anachronizmów polega na tym, że Mackenzi Lee wybiera sobie elementy, które są jej potrzebne do powieści i gdy potrzeba to są one respektowane względem zgodności historycznej, a gdy przeszkadzają w fabule, to nagle znikają. Widoczne jest to choćby w kwestii rasowej - nie wierzę, by Monty był tak zapatrzony w siebie, by nie zauważył tego, jak funkcjonuje świat i społeczeństwo. Nie wierzę, by nikt (oprócz jej rodziców) nie miał problemu z decyzjami Felicity co do jej przyszłości, szczególnie gdy jednocześnie autorka powtarza, jaki ten świat jest niesprawiedliwy i nieprzyjazny kobietom. Gdyby Mackenzi określiła zasady funkcjonowania świata, gdyby była w tym konsekwentna - nie miałabym problemu, ale wykonanie jest chaotyczne i przeczące samej sobie.

Dodatkowo całość jest zdecydowanie zbyt długa - drugie 200 stron przynależy niemal do innej historii, zbytnio ciągnie się i generalnie wydłuża tę niezbyt skomplikowaną historię.

"Poradnik dla dżentelmena..." rozczarował mnie, udowadniając, że fajny koncept niekoniecznie przekłada się na dobrą książkę, a nagromadzenie anachronizmów może powodować jedynie zgrzytanie zębami.

"Poradnik dla dżentelmena..." miała być najlepszą młodzieżówką, jaką przeczytam w tym miesiącu (lub przynajmniej w ostatnim czasie). Opis brzmiał wspaniale, sam pomysł brzmiał jak coś, czego dotychczas nie czytałam w YA (choć po prawdzie, to zwykła powieść drogi). Tymczasem rozczarowanie pojawiło się niemal natychmiast.

Coś w sposobie narracji sprawia, że książka bardzo...

Urocza.

Urocza.

Niby XIX wiek a mentalność współczesna. Bardzo nie lubię takiego łączenia czasów, psuje to cały klimat. Książka niestety nie dla mnie :/

Niby XIX wiek a mentalność współczesna. Bardzo nie lubię takiego łączenia czasów, psuje to cały klimat. Książka niestety nie dla mnie :/

Przy tej książce naprawdę świetnie się bawiłam, jest to mieszanina dobrego humoru ze świetnymi przygodami. W tą historię niesamowicie się wciągnęłam, dodatkowo wątek zagadki był ciekawy i nie wydawał się wymuszony. Bardzo spodobała mi się też przemiana Monty'ego, który z myślącego tylko o sobie rozpieszczonego paniczka, stał się postacią, która mimo że popełnia błędy to zdaje sobie z nich sprawę i stara się je naprawić.

Przy tej książce naprawdę świetnie się bawiłam, jest to mieszanina dobrego humoru ze świetnymi przygodami. W tą historię niesamowicie się wciągnęłam, dodatkowo wątek zagadki był ciekawy i nie wydawał się wymuszony. Bardzo spodobała mi się też przemiana Monty'ego, który z myślącego tylko o sobie rozpieszczonego paniczka, stał się postacią, która mimo że popełnia błędy to...