Terapeutyczne aspekty filozofii stoickiej w "Rozmyślaniach" Marka Aureliusza i "Diatrybach" Epikteta z Hierapolis

Jest to niezła książka opisująca filozofię stoicką jako terapię i sposób życia. Podoba mi się ta idea by pokazać, filozofię starożytną jako aktualną, potrzebną i zgodną z psychoterapią. Jednak ta pozycja jest zbyt pobieżna i momentami chaotyczna. Mam też poczucie, że autorka nie zna dość dobrze stoicyzmu. Z tego co wiem nie jest filzofką nie ma z tym kierunku wykształcenia i to czuć. Zna podstawowe założenia stoicyzmu, może ciut więcej jednak za mało by była to naprawdę dobra i wyczerpująca temat książka. Za Minus poczytuję także sposób robienia przypisów odnoszący się do stron zamiast podawać księgi i ustępy. Mimo wszystko nie żałuję, że przeczytałam tę książkę

Jest to niezła książka opisująca filozofię stoicką jako terapię i sposób życia. Podoba mi się ta idea by pokazać, filozofię starożytną jako aktualną, potrzebną i zgodną z psychoterapią. Jednak ta pozycja jest zbyt pobieżna i momentami chaotyczna. Mam też poczucie, że autorka nie zna dość dobrze stoicyzmu. Z tego co wiem nie jest filzofką nie ma z tym kierunku wykształcenia...

To piękna i cenna idea która prześwieca książce! Szukajmy lekarstwa tam gdzie leczono najlepiej problemy ludzkiej duszy.

To piękna i cenna idea która prześwieca książce! Szukajmy lekarstwa tam gdzie leczono najlepiej problemy ludzkiej duszy.

Czytając tę książkę miałam dziwne wrażenie, że już to znam, że to nie jest tak skomplikowane, jak się wydaje. Rzeczywiście, okazało się, że dzisiaj, zwłaszcza w dobie trwającej pandemii, przekaz filozofów sprzed 2000 lat jest jak najbardziej aktualny. To oni, czyli cesarz Marek Aureliusz i wyzwoleniec Epiktet z Hierapolis są autorami porad i myśli stosowanych np. w psychoterapiach, aby nabrać dystansu do otaczającej rzeczywistości, aby zatrzyma się na chwilę, zastanowić nad sobą, zwolnić i nabrać oddechu.
Dzisiaj jest to ubrane tylko w inną formę, bardziej nowoczesną (np. o zastosowaniu superwizji w psychologii napisano już całe tomy),a chodzi wciąż o to samo - wgląd we własne wnętrze, umiejętność zapanowania nad własnymi słabościami i namiętnościami.
Galopujący rozwój zaburzeń psychicznych i emocjonalnych, depresja i myśli samobójcze - to efekt rozwoju wszystkim znanego konsumpcjonizmu i postmodernizmu. Ale należy pamiętać, że rozwój tej sfery odbył się kosztem stopniowego zaniku innej sfery - w tym przypadku życia duchowego i wewnętrznego.
Niewielka objętościowo, ale pełna treści książka Anety Szlamy przypomina o tej sferze i sprawia, że znów zaczynamy wierzyć, że nasze życie jest w naszych rękach, że sami możemy je kształtować, bez pomocy telewizji i fejsbuka.

Czytając tę książkę miałam dziwne wrażenie, że już to znam, że to nie jest tak skomplikowane, jak się wydaje. Rzeczywiście, okazało się, że dzisiaj, zwłaszcza w dobie trwającej pandemii, przekaz filozofów sprzed 2000 lat jest jak najbardziej aktualny. To oni, czyli cesarz Marek Aureliusz i wyzwoleniec Epiktet z Hierapolis są autorami porad i myśli stosowanych np. w...