Twarz bestii

Przeczytałam w 2 dni. Co oznacza, że książka mnie wciągnęła. Pomimo tego, że wszystko czego się tknął bohater, wychodziło. Ludzie od razu udzielali mu odpowiedzi. A policja właściwie zaprosiła go do śledztwa. Ale nie musi być idealnie, ważne, że bardzo dobrze się czytało

Przeczytałam w 2 dni. Co oznacza, że książka mnie wciągnęła. Pomimo tego, że wszystko czego się tknął bohater, wychodziło. Ludzie od razu udzielali mu odpowiedzi. A policja właściwie zaprosiła go do śledztwa. Ale nie musi być idealnie, ważne, że bardzo dobrze się czytało

"Twarz bestii" to po prostu dobry kryminał. Muszę niestety przyznać, że pierwszy tom tej serii podobał mi się znacznie bardziej. Jakoś tym razem i sylwetki bohaterów były płytsze, i intryga kryminalna prostsza oraz motywy znacznie banalniejsze. Czytało się szybko i przyjemnie, ale bez większego zaangażowania. Zakończenie zaskakuje, ale po drodze zabrakło mi kilku umiejętnych zmyłek, które jednocześnie naprowadzałyby na sprawcę i odsuwały od niego podejrzenia. Stylistycznie z czasem zaczęło mnie drażnić notoryczne opisywanie prozaicznych czynności głównego bohatera. Zabrakło po prostu tego czegoś, co miała pierwsza część. Liczę na rekompensatę w kolejnym tomie.

"Twarz bestii" to po prostu dobry kryminał. Muszę niestety przyznać, że pierwszy tom tej serii podobał mi się znacznie bardziej. Jakoś tym razem i sylwetki bohaterów były płytsze, i intryga kryminalna prostsza oraz motywy znacznie banalniejsze. Czytało się szybko i przyjemnie, ale bez większego zaangażowania. Zakończenie zaskakuje, ale po drodze zabrakło mi kilku...

Historia prowadzona po śladach. Dziennikarz weryfikuje zeznania i sprawdza tropy. Rozmawia, dedukuje i krąży. Morderca gdzieś się czai. Jest niebezpiecznie, a w miasteczku nie jest tak spokojnie, jak mogłoby się wydawać. Las jest ciemny, ludzie nieufni, a zdarzenia z boku wyglądają zupełnie inaczej niż po poznaniu szczegółów. Przez historię przechodzimy gładko, goniąc cień mordercy. Jednak momentami wstrzymujemy oddech ze strachu. Historia zmienia się w sekundzie w niebezpieczne i pełne napięcia chwile grozy. Ta część podobała mi się bardziej niż pierwsza. Wszystko było spójne, a przyzwyczajona już do pracy głównego bohatera poznawałam sprawę krok po kroku.

Jeżeli lubicie, sprawy porozkładane na kawałki. Ciekawych bohaterów, pełnych determinacji do odkrycia sprawy, którzy próbują wejść nawet tam gdzie drzwi są zamknięte, to polecam iść śladami bohaterów. Historie nie łączą się z poprzednimi, jedynie przez bohaterów których jednak łatwo zidentyfikować. Chce się do nich wracać.

Historia prowadzona po śladach. Dziennikarz weryfikuje zeznania i sprawdza tropy. Rozmawia, dedukuje i krąży. Morderca gdzieś się czai. Jest niebezpiecznie, a w miasteczku nie jest tak spokojnie, jak mogłoby się wydawać. Las jest ciemny, ludzie nieufni, a zdarzenia z boku wyglądają zupełnie inaczej niż po poznaniu szczegółów. Przez historię przechodzimy gładko, goniąc cień...

Druga część o przygodach dziennikarza śledczego Pawła Wolskiego jest już lepsza niż pierwsza część, autor miał już wreszcie jakiś pomysł na historie. Mam nadzieję, że trzecia część będzie już doskonała

Druga część o przygodach dziennikarza śledczego Pawła Wolskiego jest już lepsza niż pierwsza część, autor miał już wreszcie jakiś pomysł na historie. Mam nadzieję, że trzecia część będzie już doskonała

Dziennikarz śledczy Wolski nie ustępuje i mimo tego że się ustatkował, wpada na kolejną sprawę. Kolejna sprawa, która prowadzi go w góry. Jego życie znowu może być zagrożone. I już nie tylko jego.
Akcja, wiele wątków, zakończenie jak zawsze niespodziewane. Warta spędzonych godzin.

Dziennikarz śledczy Wolski nie ustępuje i mimo tego że się ustatkował, wpada na kolejną sprawę. Kolejna sprawa, która prowadzi go w góry. Jego życie znowu może być zagrożone. I już nie tylko jego.
Akcja, wiele wątków, zakończenie jak zawsze niespodziewane. Warta spędzonych godzin.

Autor tworzy klimatyczne kryminały osadzone w małych miejscowościach, gdzie by dojść do prawdy, trzeba rozgryźć miejscowe tajemnice, a robi to z uroczą kindersztubą dziennikarz śledczy Paweł Wolski.
Charakterystyczny głos i interpretacja czytającego Konrada Bieli, bardzo dobrze pasuje do temperamentu głównego bohatera.

Autor tworzy klimatyczne kryminały osadzone w małych miejscowościach, gdzie by dojść do prawdy, trzeba rozgryźć miejscowe tajemnice, a robi to z uroczą kindersztubą dziennikarz śledczy Paweł Wolski.
Charakterystyczny głos i interpretacja czytającego Konrada Bieli, bardzo dobrze pasuje do temperamentu głównego bohatera.

Młodów, Rytro, Piwniczna - Zdrój, Rytro, Nowy Sącz i bystry Poprad, przed wielu laty tam właśnie spędziłam wakacje z rodzicami. Z tamtego okresu zostały mi tylko zdjęcia i wspomnienia dobrej zabawy i wypoczynku. Za sprawą "Twarzy bestii" przeniosłam się w tamte strony, jako że tam właśnie dzieje się akcja tej książki.

"Nikt nie lubi gdy przeszłość miesza w teraźniejszości, niszcząc przyszłość".

Paweł Wolski dostaje tajemniczego maila od pewnej dziewczyny, która jak się okazuje nie żyje od kilku miesięcy. Dziennikarz rozpoczyna swoje śledztwo.
Jest w tej sprawie wiele niewiadomych, jednak Wolski nie poddaje się i sprawdza każdy, nawet najmniejszy, pozornie nieważny trop. Jak to się mówi ma nosa, kieruje się własną intuicją, nie słucha ani próśb, ani gróźb, żeby nie wsadzać nosa tam gdzie nie powinien.

Ciekawa fabuła, podobała mi się jeszcze bardziej niż poprzednia część. Dałam się wciągnąć akcji, a zakończenie mnie usatysfakcjonowało.
Zostałam jednak z taką myślą, że dobrze że to tylko fikcja, a dla mnie miejsca akcji na szczęście będą miłym wspomnieniem letniego wypoczynku z rodziną.

Polecam wam "Twarz bestii" gorąco.

Młodów, Rytro, Piwniczna - Zdrój, Rytro, Nowy Sącz i bystry Poprad, przed wielu laty tam właśnie spędziłam wakacje z rodzicami. Z tamtego okresu zostały mi tylko zdjęcia i wspomnienia dobrej zabawy i wypoczynku. Za sprawą "Twarzy bestii" przeniosłam się w tamte strony, jako że tam właśnie dzieje się akcja tej książki.

"Nikt nie lubi gdy przeszłość miesza w teraźniejszości,...

Tak samo świetnie napisana jak 1 tom, chociaż mi tu osobiście trochę brakło bardziej rozwiniętego wątku Pauliny z Pawłem jako małżeństwo, nie mniej fajnie się słuchało.

Tak samo świetnie napisana jak 1 tom, chociaż mi tu osobiście trochę brakło bardziej rozwiniętego wątku Pauliny z Pawłem jako małżeństwo, nie mniej fajnie się słuchało.

Klasyczne pójście za ciosem. Było warto.

Klasyczne pójście za ciosem. Było warto.

Jest to moja pierwsza książka tego autora i muszę przyznać że jes Świetna. Szybko się czyta, wciąga od pierwszych stron. Nie spodziewałam się tego po polskim autorze, napewno sięgnę po resztę części

Jest to moja pierwsza książka tego autora i muszę przyznać że jes Świetna. Szybko się czyta, wciąga od pierwszych stron. Nie spodziewałam się tego po polskim autorze, napewno sięgnę po resztę części